TTC

Wie nog nooit in een mallemolen heeft meegelopen, kan er ook maar moeilijk iets zinnigs over zeggen. We brengen het innerlijke graag tot expressie, nog even geduld tot die trein der traagheid voorbij is aub. Hebben de becijfering snel even gemaakt op basis van het achtvoudige pad, dit komt met 26 subpaden om exact te zijn. Doe dit maal ongeveer 8 miljard en je komt vrij dicht in de buurt van wat er morgen zou kunnen gebeuren, het ene of het andere.

Compassie is naar het plafond gapen en hopen dat de schade buiten nog mee mag vallen.

Over welke flow heb je het precies in dit geval, er zijn er verschillende.

Wanneer je de analyses van bijvoorbeeld Bernard Lietaer voorlegt aan de doorsnee expert in geldzaken, dan is hij prompt de grootste kwakzalver die ooit bestaan heeft.

Als straks alles nog eens implodeert zal dat misschien nu net met die weerstand te maken hebben, in contrast met andere scenario's die heel andere dingen laten zien. Zelfs systeemwetenschappers weten dat, zouden ze dan suïcidaal zijn?

Veel is uniek, veel is gedeeld.

Alles kan, we kunnen ons er ook snel vanaf maken door te verwijzen naar de Reis van de Held van Campbell, waarin staat beschreven dat je maar eventjes een berg moet beklimmen en dan proberen te vertellen wat je gezien hebt. Lekker vaag en mistig zijn die verhalen, zelfs romantisch van signature tot ze hun intrinsieke waarachtigheid prijsgeven, dan worden ze levensecht.

Onderscheidingsvermogen en alertheid zullen noodzakelijk blijken om een aantal logicakwesties op het spoor te komen, dermate hypergevoelig dat ze ook veel vaker aan de aandacht ontsnappen dan dat het belang ervan onderschreven zal worden. Het stigma dat hierop volgt ligt dan ook veel vaker besloten in de onwetendheid met betrekking tot deze hypergevoeligheden, alsof het de normaalste zaak van de wereld zou zijn om kwetsbare mensen extra te gaan belasten met mogelijks suïcide tot gevolg, hartelijk zijn de lachbuien.

Het leedvermaak wordt groter in verhouding tot de eenvoud van de hulpvragen, zij het zonder de betekenisdiepte te kunnen meten.

Oplossingen zijn er in overvloed, maar dat ligt buiten onze beïnvloedingssfeer. Maar dan komt het, het is niet omdat oplossingen gekend zijn dat ze ook zomaar begrepen worden, je krijgt er dan het verzamelde studiewerk van de geesteswetenschappen bovenop. In die zin back to basics, stel gewoon de vraag wat de neutraliteit van geld wil zeggen en je waant je al snel in fantasialand, amper geloofwaardig.

Van kwantumfysica heb ik enkel onthouden dat materie uit 99,9999% lege ruimte bestaat, met de rest niks dan last.

Van de apostel Paulus staat in het Nieuwe Testament van de Bijbel geschreven dat hij met een beroep op de Thora van mening is dat vrouwen in de Kerk moeten zwijgen (1 Korintiërs 14:34).

In theorie klopt dat, maar hoe zie je dit binnen speltheoretische contexten? Hieronder een poging daartoe, chaos en orde.

Verwarrend, hij zou enkel tegen zichzelf kunnen spreken, op voorwaarde dat hij van zichzelf een we maakt.

Wat bedoel je precies met de plek en broodjes goud? Bedoel je dat op het profane niveau?

We weten nog niet zeker hoe deze maskerade zich verhoudt tot fenomenen zoals zelftranscendentie, wellicht meer een zaak voor solipsisten om hierover een mening te ventileren.

Het zelf kan terugkeren tot een situatie voorbij goed en kwaad, of voorafgaand voor wie dat liever leest. Op die manier komen we terug tot basics, hiermee zeggend inzage in een aantal mechanismen die toelaten om te stellen dat een aantal elementen buitenspel staan in onze 'courante' besluitvorming. Dit laat heel andere invalshoeken toe om naar dezelfde fenomenen te kijken, het goede en het slechte nieuws. Denkexperiment, stel dat we absoluut de goudstandaard terug willen herinvoeren, morgen geregeld.

Krijgen al schrik, sorry dat we verwezen naar een boek van Erich Fromm dat vandaag nog steeds actueel fris is.

Manipuleer je elk discours naar wat jij meent? Je reageert op het paradoxale fenomeen angst voor vrijheid, dat gaat over hoe de duisternis in stand wordt gehouden door op verschillende manieren onze verantwoordelijkheid, en daarmee onze vrijheid, uit handen te geven.

Als generalisatie is het eenvoudig om te stellen dat elaboratie verwijst naar de diepere verwerking van informatie, wat veel minder opvalt is dat zoiets quasi onmogelijk wordt gemaakt binnen het kader van een fluweelzachte paradigmashift. Op deze manier worden ervaringswerkers niet meer dan speelballen van een ggz die aan hetzelfde proces onderhevig is, alsof je de veiligheid en vertrouwen die je zoekt omtovert tot een nachtmerrie en leken onderdompelt in een vat vol tegenstrijdigheden om dan te kunnen verklaren dat herstel onmogelijk is, nogal wiedes. Maar we mogen er niets over zeggen, de vo

Heeft niets met zelfrealisatie te maken, de meest absurde voorbeelden tonen dat eenvoudig aan.

Ken je dat paradoxale fenomeen angst voor vrijheid?

Krankjorum, als het al zou lukken om tot twee te tellen, lukt het weer niet omwille van verwrongen logica's die gehanteerd worden.

Duivels kan ook gewoon een gemis aan cognitieve vermogens zijn, de meningen zijn daarover verdeeld.

Misschien handig om ook naar de andere kant van de medaille te kijken, ook dat zijn bijwerkingen.