TTC

Hoe weet je over welke twee getallen het precies gaat?

Over niets ben ik zeker, behalve dat honderd keer twee getallen optellen meestal wel tot dezelfde uitkomst leidt.

Zoek ze misschien ook niet te ver, je kan ze omwille van non-lineair elke dag oppikken, wonderbaarlijk is dat. Ja, die leegte is iets vreemds, soms cognitieve inhoud aanreikend die we eerder nog niet kenden, apart alleszins.

Dat is ook wat er staat, door het gemis aan circulaire inzichten blijft dat binnen het kader van wat je alsmaar beklaagt. Beetje zoals non-lineaire katalysatoren die ons eeuwig ter beschikking staan, kristalhelder. Wie heeft onwetendheid dan bedacht, moet toch iemand gedaan hebben, niet?

Dat is ook wat er staat, het is allemaal cognitieve inhoud die ons in staat moet stellen om het leven in z'n totaliteit te kunnen ontkennen. Er bestaan verschillende visies over, net zoals er verschillende waarheidsconcepten bestaan die inherent tot leven behoren. Dit is bizar, want hoe kan er immers een relatie tussen niets en iets bestaan, quasi onbegrijpelijk. Wellicht verwijs je naar teksten zoals deze? Je hart vertelt je wat de waarheid is. De echte waarheid vind je waar geen geheimen zijn.. Genezing ontstaat waar alle geheimen naar de oppervlakte komen, dat is de waarheid. In dez

Indien geen Circulair Diagram gemaakt wordt bij een lastig vraagstuk, is het risico zeer groot dat bij het onderzoek van het vraagstuk het gewenste overzicht niet eens ontstaat. Men stopt halverwege omdat er al veel opgeschreven is, met als gevolg dat verkeerde conclusies worden getrokken en alleen symptomen worden bestreden.

De beschikbaarheidheuristiek werkt vanuit de gedachte dat wanneer men zich iets weer kan herinneren, het wel belangrijk moet zijn. Vervolgens hebben mensen de neiging om dat zwaarder te laten wegen dan recentere gegevens.

Kan eindeloos doorgaan, net zoals het morgen WOIII wordt als cognitieve inhoud die niet waar is? Een derde concept is de ‘pragmatische waarheid’. Volgens dit concept is een ervaring ‘waar’ als deze ervaring het individu helpt om een probleem op te lossen of om een situatie meester te worden. Ervaringen of overtuigingen worden beschouwd als handelingen zoals alle andere handelingen, en ware ervaringen en overtuigingen zijn die ervaringen en overtuigingen die positieve consequenties hebben.

Dat is een afgeleide formule die past op een integrale verkeersvergelijking, beetje te ver al misschien? Mooi gezegd, anders dan binnen niet-coöperatieve spelvormen met naar hun aard incomplete informatie. Misschien dat we het ook zien kunnen, anders zou de zin niet meer kloppen.

Soms houden we het niet voor mogelijk, we kunnen immers niet zien wat anderen zien.

Wordt meestal gebruikt bij acute contextverwisselingen zodat non-lineaire katalysator quasi onzichtbaar worden gemaakt, in die zin wordt uitgesloten wat ingesloten zou kunnen worden om een gegeven proces te versnellen. Niet zelden is dit dermate hypergevoelig dat het ook amper opvalt, soms de indruk wekkend dat er magie in het spel zit, apart alleszins.

Het is een beetje als die grap, dat je in een mand met appelen nooit een peer-review kan organiseren, onmogelijk.

Waarom geef je enkel die voorbeelden met chemische stoffen? Katalysatoren kunnen ook woorden zijn zoals ezelsbruggetjes, het zegt niet dat iedereen die ezelsbruggetjes tot onderwerp van overdenking plaatst, noch de respons of hoe de verwerking daarvan verder verloopt. Het is echter wel op basis daarvan dat we kunnen zeggen dat non-lineaire katalysatoren bestaan, niet eens zo moeilijk overigens.

Wellicht nog een erfenis van destijds, ik heb vernomen dat er ook al atoombommen bestaan. Als ik je goed begrijp dan zou jouw 'script' kunnen zijn om non-lineaire katalysatoren als niet-valide te doen voorkomen binnen een discours dat handelt over smalle en/of brede wegen. Pro forma, een katalysator doet op zichzelf niets, het kan een proces versnellen in de richting van een doelstelling, veel variaties zijn mogelijk.

Beetje als de aap die uit de mouw komt, echter geen idee of het dan nog rijmt met wat je hier precies bedoelen wil.

Het is geen zaak om alles letterlijk te nemen, knopen doorhakken kan ook verwijzen naar deze of gene keuze.

Evident, anders zouden we het ook geen bronkennis noemen, laat het per toeval ook een katalysator zijn.

Prettige toevoeging bij de stelling hoop een tweesnijdend zwaard is, laat het aub niet te verwarrend worden.

Bij 'radicaal' kunnen we denken aan non-lineaire katalysatoren die zonder omwegen naar bronkennis verwijzen, naar de 'wortel' zoals middels de term radicaal geïnterpreteerd kan worden. Het is een soort radicaal van onderliggend vreedzame signature, in schril contrast tot bliksem en donderwolken die mensen de stuipen op het lijf jaagt op een manier die de perceptie doet opwellen dat elke vorm van sociale innovatie wel de voorbode van een nieuwe Holocaust moet zijn. In het bijzonder, volledig los van welke interpretatie dan ook, het doet geen afbreuk aan die non-lineaire elementen die per defini

Laagdrempelig kunnen we, naar categorie, niches en ervaringskennis, voortaan misschien beter nuanceren in die zin dat onderliggende abstracties ons dan wel meer inzicht kunnen bieden met betrekking tot het zogeheten antwoord in eenvoud en kleine dingen, maar ook van die lage drempel een steile rotswand maakt. Dit doet op generlei afbreuk aan het idee dat alles een kwestie van perceptie is, het zegt echter wel dat zonder aandacht, interesse, introspectie, verdieping en/of elaboratie een aantal percepties minder gekend zullen/kunnen blijven, en daarmee ook het correlaat eerder vaag en mistig, on

De berg is de praktijk die dwingt tot diep denken en beter begrijpen. De theoretische oplossing is de vlakte die de last van de berg graag onderkent niet reëel te zijn. En dat wordt ook onderkend, door wie op die vlakte staat, en de leegte voor ogen ziet. Maar alleen wie dat ziet, erkent dat onderkennen als empirisch en als bewijs. Jij denkt diep en je begrijpt beter, maar de vlakte waarmee je spreekt, is in tegenspraak met de vlakte waarop je zou moeten staan. Want een wetmatigheid steunt nooit op gekromde wetten en lijnen. Maar op wetten van recht en rechtlijni

Als het niet iets met aandacht te maken heeft, zullen we wel verkeerd gekeken hebben.

Zet de stop er maar terug op, net gemist zullen we maar denken.

Deze vegen we snel even weg en zoeken verder naar het volgende ezelsbruggetje, onderhand een hele berg.

Niet meer dan een willekeurig voorbeeld is dat bijvoorbeeld de CASSA-methode kan leiden tot een drieletterwoord zoals SPV, dat vanaf dan als een ezelsbruggetje kan gaan fungeren. Volgens dezelfde methodiek kan na verloop een als eigen aan deze of gene discipline vakjargon ontstaan waarmee communicatie onmogelijk is, tenzij we ons verdiepen in wat er met een reeks ezelsbruggetjes zou kunnen bedoeld worden, niet meer, niet minder.