TTC

Heuristiek is de wetenschap, de leer of de kunst van het vinden.

Met al dat chunken leren we nog eens wat, het gaat soms een gangetje.

Er kleven volgens critici twee nadelen aan het stelsel van fractional reserve banking (Fisher, 1935). Ten eerste is het kwetsbaar voor bankruns en ten tweede bestaat de indruk dat het procyclisch werkt. Het is inderdaad zo dat als meer mensen dan gebruikelijk hun geld komen opvragen, een bank in liquiditeitsproblemen kan komen. Het stelsel vereist daarom een goed functionerende geldmarkt, waarop banken een tijdelijk liquiditeitstekort kunnen financieren. Als het systeem in zijn totaliteit een liquiditeitstekort heeft, moet de centrale bank gezonde banken met een liquiditeitstekort van de benod

Weet niet precies hoe jij daarover denkt, maar zouden we in deze wereld niet stilaan genoeg kunnen krijgen om alsmaar moeite te doen om een slepende ziekte voor ons uit te blijven duwen?

We zijn geëindigd waar we begonnen zijn, en het is nog altijd hetzelfde.

Alsof je meent dat natuurkundigen iets anders zouden beweren, ze zeggen nog veel meer.

Het enige dat ze hebben achtergelaten was een berg cijfermateriaal waarvan de oorsprong kon teruggevonden worden op wikipedia, ze wisten alleen niet meer waar precies.

Non-lineaire katalysatoren zijn een beetje als zeggen dat wanneer zowel de these als de antithese tussen onze twee oren zit, het redelijk logisch kan geacht worden dat het voor de synthese ook zo geldt. Anders wordt het verhaal wanneer de antithese buiten het aandachtsveld blijft, en daarmee niet altijd opgemerkt dat zowel de these als antithese in de synthese besloten ligt. Ergo, heel wat verwarring kan ontstaan wanneer we de antithese in herinnering brengen, wat de term non-lineair mysterieus laat lijken maar op de keper beschouwd niet meer dan vanzelfsprekend is. In die zin vinden we, als d

Meestal geldt de logica dat we niet kunnen begrijpen wat we nog niet begrepen hebben, wat niets met dom of slim te maken heeft dan wel met datgene wat we vrijwillig tot onderwerp van een in de toekomst liggend beter begrip maken.

Een pseudotoevalsgenerator is een algoritme voor het genereren van pseudotoevalsgetallen, dat wil zeggen een opeenvolging van ogenschijnlijk willekeurige getallen zonder enige samenhang. Deze methode staat ook bekend als deterministisch willekeurige bit-generator. Een pseudotoevalsgenerator wordt gebruikt als getallen naar verwachting ongeveer onafhankelijk van elkaar zijn en het mogelijk is om groepen getallen te vinden die een bepaalde regel (groepsgedrag) volgen.

Eenmaal in de vijfde dimensie kunnen vele uitdagingen je daar ook weer uit proberen te halen. Maureen St. Germain verkent een rijkdom aan spirituele hulpmiddelen en handige sluiproutes om dit te voorkomen en jezelf moeiteloos in de vijfde dimensie te verankeren.

We kunnen dit beeld aandikken met zoveel meer informatie dat het beeld verdwijnt, en dat in hoeverre het ooit helder gemaakt is geweest.

Ik ken weinig mensen die prompt gelukzaligheid ervaren bij de term pseudotoevalsgenerator.

In tijden van crisis krijgt de linguistische realiteit vorm door nonsens maar genoeg te herhalen, zodat het voor hypergevoelige ervaringswerkers mogelijk wordt gemaakt om met de moed der wanhoop prangende hulpvragen te stellen over de wet van de uitgesloten derden, of zoiets.

De aanvankelijke aanname dat naar hun aard hoogsensitieve mensen meer last zouden kunnen ondervinden van verhoogde spanningen binnen het zogeheten Nash-evenwicht, lijkt gebaseerd op een aantal speltheoretische visieschetsen niet eens zo onnozel. Maar onnozel betekent tegelijk dan ook veel te naïef in de hoopvolle verwachting dat er aandacht zou kunnen besteed worden aan de niet-compleetheid van informatie zoals eigen aan de vigerende spelvorm, zelfs abnormaal en volkomen onrealistisch geacht.

En hoeveel mogelijke percepties wanneer we het oprekken of inbedden binnen het AQAL-model? Misschien dat je gemakshalve die logicakwesties even buiten beschouwing laat, anders zou het gaan lijken dat het ene referentiekader vloeiend in het andere geïntegreerd zou kunnen worden. In deze transitie zou dan dat zogeheten 'afleren' kunnen opgemerkt worden, wat eigenlijk wil zeggen dat een geambieerde fluweelzachte paradigmashift veel vreedzamer kan verlopen door bronkennis te respecteren. Bij 'kan' denken we aan een potentieel, alsof we zomaar een volledig nieuwe wereld in een maquette kunnen prese

De aanvankelijke aanname dat naar hun aard hoogsensitieve mensen meer last zouden kunnen ondervinden van verhoogde spanningen binnen het zogeheten Nash-evenwicht, lijkt gebaseerd op een aantal speltheoretische visieschetsen niet eens zo onnozel. Maar onnozel betekent tegelijk dan ook veel te naïef in de hoopvolle verwachting dat er aandacht zou kunnen besteed worden aan de niet-compleetheid van informatie zoals eigen aan de vigerende spelvorm, zelfs abnormaal en volkomen onrealistisch geacht.

In dit artikel is het precies weer anders. Pro forma, betekent ascentie dat je moest sterven om verlichting te bereiken of om opnieuw geboren te worden? Nee, zeker niet! Betekent dit het einde van je 3D-ervaringen en een overgang naar de vierde dimensie? Nee, en wel hierom niet, momenteel bewegen wij ons heen en weer tussen de vierde en de vijfde dimensie als we de derde dimensie verlaten. Soms ben je in 5D zonder dat je het weet. Daarom is het belangrijk dat je in 5D ontwaakt. Maar waarom noemen we het dan toch ascentie terwijl je niet doodgaat? Omdat je ‘oude’ zelf bij deze transformatie le

Vind je het niet interessant dat de meeste wiskundige en wetenschappelijke doorbraken voortkwamen uit meditatie en intuïtie en niet uit een puur mentale gerichtheid?

Om een paard te helpen verdrinken, hoef je het niet naar het water te brengen.

Het heeft een speciale naam die ik even kwijt ben, maar het heeft iets met een looping te maken. De General Problem Solver van Herbert Simon en Alan Newel geeft ons een mooi beeld hoe we middels een aantal operatoren van het ene referentiekader naar het andere kunnen evolueren. De technische aspecten daartoe staan derhalve niet ter discussie, het is pas in de dialoog daarover dat zal blijken dat basale logica toch minder makkelijk is dan wat vermoed zou kunnen worden. Hetzelfde fenomeen vinden we terug in wat dan een christelijk discours pleegt te noemen, doch nu net weer alleszeggend

Kennis en inzicht in de transfusiereacties en de preventieve en curatieve acties zijn dus noodzakelijk.

Misschien dat we een herstelcoin kunnen verzinnen, dan kunnen we het verleden laten voor wat het is. Tegelijk is die berg dan ook onbestaande, als alternatief om onze goederen aan buitenaardse wezen te moeten verkopen. Want immers, in welke munt gaan ze dat betalen? De filter in onze hersenen vermijdt dat heel dat fenomeen uit de hand loopt en focust zich daarom bij de meeste mensen op een beperkt deel van de overvloed aan inkomende en bestaande informatie. Als jij in je brein een filter hebt die minder strikt en dwingend is, beschik je over meer mogelijkheden dan je medemensen om onv

Het zwaartepunt van een samenleving wordt bepaald door het vigerende denken en bijhorende systeemconfiguraties, binnen het niet-coöperatieve spel met incompleetheid van informatie heeft dit evolutionair geleid tot een schuldenberg die, wanneer we die zouden willen aflossen, ons 2,5 jaar zal bezighouden om dingen te produceren die we aan buitenaards leven moeten verkocht krijgen. De reden voor deze schijnbaar absurde redenatie is simpel, maar dat weet je onderhand ook wel door je bedachtzame interesse in allerhande opties die we niet kennen. Merk op, in deze redenatie spreken we enkel over die

Heb nog even geduld tot die berg in elkaar stort, maar dat is een evolutionaire voetnoot die van geen belang is.