TTC

We zien het straks wel weer gebeuren, het is wat het is.

Preventiebeleid zal niet veel helpen, straks de onzichtbare hand van Adam Smith.

We ain't seen nothing yet.

Geestelijk gezien kunnen we zelfs strijden tegen problemen die al opgelost zijn, maar dat staat gewoon op wikipedia. 😉

Ja, naar het schijnt, materie bestaat uit 99,9999 ... % lege ruimte. In gedachte kan ik aan de andere kant van de wereld zijn, fysiek echter niet. Daarom dat het me interesseert wat je stelt, wil ik ook wel eens proberen. Ik weet alleen niet hoe ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen, en wat gebeurt er wanneer anderen dat wel zouden kunnen? Dat lijkt me te verwijzen naar een bewustzijnsverruiming, vaak leidend tot een groeiend besef van verbondenheid voorbij aan allerhande psychische grenzen. Of hokjesdenken, het is maar hoe je het wil benoemen. Maar zoals je hier ook stelt, in gedachte

Het eeuwige hier en nu waarin vanalles gebeurt dat onze harten diep kan raken, of ook helemaal niet.

Ooit ergens begonnen naar het schijnt.

Het is altijd hetzelfde.

Laat ons eerst het energiedebat afwachten, vermoeiend.

Wellicht zal dit te beperkt zijn om te kunnen begrijpen wat je precies bedoelt, doch interessant om eens gelezen te hebben. Het vastleggen van de plaats en toestand van alle atomen en elektronen in een voorwerp of levend wezen en het doorzenden van die informatie is dermate ingewikkeld dat het niet waarschijnlijk lijkt dat teleportatie binnenkort mogelijk wordt. Volgens de onzekerheidsrelatie van Heisenberg lijkt het zelfs helemaal niet mogelijk. Het reconstrueren van het object met de ontvangen informatie op de plaats van bestemming is nog moeilijker. Een bijkomend (relatief niet al te

Dikke boeken over geschreven, het resultaat deze wereld.

Empathie is zowel een zegen als een vloek, dat is gekend.

Fascinerend om zien is hoe epistemologische obstakels nu net in de weg kunnen zitten om bedachtzame hulpvragen hieromtrent naar intrinsieke waarde te kunnen inschatten, in het bijzonder uitsluitend wat nu net ingesloten zou kunnen worden binnen het kader van de aspiraties van de nieuwe ggz. Anders gezegd, ondanks dit alles accuraat beschreven wordt in het studiewerk van de ggz, kan van nietsvermoedende klanten onmogelijk verwacht worden dit te weten wanneer ze in aanraking komen met deze netelige kwesties. Ondanks alle hoop kan dit mogelijkerwijs het stigma jegens het navigerende zelf op de sp

Paracelsus was een controversiële arts, alchemist en theoloog uit de 16e eeuw. De 'tartarus' is bij hem een kernbegrip dat eerst in zijn Opus Paramirum en later nog in diverse andere boeken werd uitgewerkt. Van alles wat mensen opnemen, kunnen ze maar een gedeelte gebruiken en verwerken. In ieder mens is een inwendige alchemist, of archeus, aan het werk, die alles sorteert, ervoor zorgt dat al het nodige op de juiste plaats terechtkomt en dat dat wat niet deugt, langs diverse wegen wordt uitgescheiden. Door verschillende oorzaken kan het echter gebeuren dat het niet lukt om alle rotzooi kwijt

Geen idee Sjako, je begon erover.

De Tartaros werd bewaakt door de Erinyen, afschuwelijke vrouwen met slangen op hun hoofd in plaats van haar, met vleugels als vleermuizen en met grote, vurige ogen. Zij droegen brandende fakkels in hun handen en zwepen met metalen weerhaken. Deze Erinyen konden ook naar de aarde komen om mensen te straffen die hun kinderen, hun ouders of oude mensen wreed behandeld hadden of een moord op een familielid op hun geweten hadden zoals Orestes. Bron internet.

Bedoel je dit in de vorm van teleportatie?

Ik stel vast dat ik nog wat werk heb om alles op te schonen, maar interessant.

Omdat je zei dat hij door muren kan lopen, lijkt moeilijk met al die beenderen.

Wat chaostheoretici beweren kunnen we na de traumatische proef op de som wel onderschrijven, principieel is het eenvoudig.

Simpel, zo begrijpen we de diepte van de malaise ook beter, tot twee tellen is al een marteling.

Beetje als het etherische lichaam?

Dat zou een paradigmashift zijn, ontdaan van allerhande tegenstrijdigheden.

Simpel zijn de criteria om te bepalen of een hulpvraag van onpersoonlijke signature is, het zegt echter niets over hoe de onbeholpen hulpvrager een en ander ervaart.

Logisch lijkt dat we geen verbanden kunnen leggen met dingen die we niet kennen, maar ons misschien wel aan het twijfelen kan brengen wanneer we die dingen wel zouden leren kennen. Het contraproductieve kan gelegen zijn in het elaboratieproces, elke waarheid doorloopt drie fasen.