TTC

Alsof je zegt dat ze angst hebben om te sterven, stel je voor.

Onderzoek naar metaforen zoals bliksems bij helder hemel heeft toch weer iets opgeleverd dat we later misschien nog wel eens bespreken kunnen, in een sfeer van veiligheid, sereniteit en vertrouwen een ideaal.

Het grote voordeel van toepassingen op de wet van de spaarzaamheid is dat we geen honderd verschillende voorbeelden nodig hebben, simpelweg omdat de basis van waaruit ze geventileerd kunnen worden altijd dezelfde is. Belangrijker binnen deze context is de verschillenanalyse, zodat helder wordt hoe binnen deze of gene configuratie diverse elementen onder- en/of overbelicht kunnen raken met deze of gene respons daarop, als in actie en reactie, goedschiks, kwaadschiks.

In het dal is het altijd wel anders dan wanneer we dat anders zouden belichten, kunnen we inderdaad niet ontkennen.

Ja, met die verzakkingen kunnen we maar beter voorzichtig zijn, die bergen en kloven worden dan ook steeds groter.

Bij meldingsplicht past plaatsvervangende verantwoordelijkheid, in het verlengde overrompeld worden door een tsunami aan studiewerken die niet laten vermoeden dat je ooit de zon nog te zien zal krijgen.

Samsara draait al een tijdje mee, anders zouden we ook niet op het spoor kunnen komen van non-lineaire katalysatoren. Het is de logica van het innerlijke kind, zo zelden begrepen dat het ook naar wachtlijsten gepromoveerd wordt, nietig, machteloos, vereenzamend, gestigmatiseerd, onbeholpen en ongehoord, elke dag zielspijnen verbijtend, alsmaar proberen vriendelijk te blijven, en wat nog meer. Iets wat je reeds eerder hebt mogen ontdekken, kan je niet meer uitstellen.

Hoe gaat het vandaag met de dans der getallen?

Terwijl we met wisselend succes onze mandala’s trachten te leggen, gaan in de periferie de bijtijds naar de keel grijpende pot en ketelverhalen onverminderd verder.

De kans om een aantal anomalieën niet op te merken is velen malen groter dan ze wel op te merken, doch kristalhelder voor wie er aandacht voor heeft.

Onderhand is het makkelijker om te begrijpen hoe zwijgspiraaltheorieën tot stand komen, dan enige hoop te koesteren dat een aantal issues tot nader onderzoek geadresseerd kunnen worden.

Op deze manier gezien is onderscheidingsvermogen geen overbodige luxe, en allerminst een makkelijke opdracht.

Wetenschappelijk is er niets mis met een onderzoek naar dat waarover niets gezegd wordt, maar op een peerreview hoef je dan ook niet te rekenen.

Alwaar het oprakelen van de synthese principieel kinderspel is, zullen een aantal anomalieën als onwrikbare bouten in gewapend beton blijken.

In dynamisch opzicht is dat exact hetzelfde dan wanneer we enkel wit of zwart zien, grijs valt dan buiten de beschouwing en in die zin als beschikbare optie onbestaand.

Als we dat allemaal bij elkaar optellen, een gigantisch netwerk.

Louter ter info, die werken zijn al geschreven geweest, soms pakkend. Ja, niets doen is zo een vreemde vorm van meditatie, het is eigenlijk de bezoedeling laten zakken om helderheid te scheppen.

Dat is wat er heel de tijd gezegd wordt, binnen dat segment gelden andere logica's die op zich wel logisch lijken.

Nog even en mensen kunnen dankzij jou Nobelprijzen winnen, wees maar voorzichtig met die beer.

In die wereld is dat wellicht meestal koffiedik kijken, en vanavond maken we de balans van wat het geweest is.

Amai, allemaal binnen datzelfde segment?

Ja, en er bestaat geen mogelijkheid om het anders te zien, want dat ligt buiten het auto-conforme aandachtsveld.

Om de haast ondraaglijke pijn toch enigszins te verzachten, kunnen we misschien beter in verschillende lagen denken.

Redelijk transparant binnen dat segment van de werkelijkheid, straks hebben we misschien WOIII gemist.

En wanneer gaat het naar goede doelen?