Willempie

Even in de herhaling: En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt: vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid; oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad, hun ouders ongehoorzaam; onverstandig, onbestendig, zonder hart of barmhartigheid. Immers, hoewel zij de rechtseis van God kenden, namelijk, dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen, doen zij ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven.
Het zij dan, dat je deze lijst uitsluitend op homoseksuelen van toepassing verklaart. Maar dan ga je exegetisch zo kort door de bocht, dat je er direct uitvliegt. Uiteraard staat het je geheel vrij om vast te houden aan jouw standpunt in deze; je kunt echter Romeinen 1 niet meer geloofwaardig gebruiken om je visie te onderbouwen.
NB: En 'de vergelding van hun dwaling' in 'zichzelven ontvangende', wil zeggen, dat het gedrag is dat ze vertonen een gevolg heeft. Vandaar dat ik óók schreef: 'het loon dat de zonde geeft is de dood'. Niet dat ze ter plekke omvallen, maar dat het vergroot hun verwijdering van God. Vooral onreine zonden hebben dit effect; er wordt na de daad direct een sluier over het denken van de overtreder gelegd, waardoor het schuldgevoel soms ondragelijk wordt. 

Dat zie ik ook wel. Het is een soort groep-democatie. 
Bedoel je nu de Bijbel zelf, of jouw specifieke interpretatie daarvan?
Dat hangt er vanaf hoe je Romeinen 1 leest. Je doelt natuurlijk op het gedeelte ná vers 23. Ik lees daar, onder andere, in vers 1:26-27 (NBG1951) "Daarom heeft God hen overgegeven aan schandelijke lusten, want hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. Eveneens hebben de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkander ontbrand, als mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende en daardoor het welverdiende loon voor hun afdwaling in zichzelf ontvangende." Hier wordt iets verteld over mannen en vrouwen die God heeft overgegeven aan 'schandelijke lusten', omdat "Zij immers de waarheid Gods hadden vervangen door de leugen en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper" (vers 18-23). Let er echter op dat 'zij het welverdiende loon voor hun afdwaling in zichzelf ontvangen'. Hier is geen sprake van een doodzonde.
Maar het gaat nog verder in vers 28-32 (NBG1951) "En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt: vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid; oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad, hun ouders ongehoorzaam; onverstandig, onbestendig, zonder hart of barmhartigheid. Immers, hoewel zij de rechtseis van God kenden, namelijk, dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen, doen zij ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven."
De 'zij' in vers 28 zijn identiek aan de 'zij' in vers 20 en volgende. Het gaat dus absoluut niet over alleen de homoseksualiteit (áls het daar al over gaat!) maar over een hele serie van 'zonden' die allemaal het gevolg zijn van het feit dat God hen daar aan over heeft gegeven. Al deze zaken verdienen de doodstraf, zoals vers 32 ons vertelt. En dat komt overeen met de zeer algemene uitspraak: "het loon van de zonde is de dood".
Hieruit concludeer ik, dat je de Bijbel dus geen recht doet, als je alleen de homosexualiteit er uit licht en al die andere 'zonden' buiten beschouwing laat. Daarnaast bevestigt Romeinen 1 mijn eerdere opmerking dat de mens, net als de rest van de schepping, aan de vergankelijkheid is onderworpen en daarom zondigt. God heeft hen immers aan hun eigen lusten prijsgegeven? Dan vraag ik me af, of een LBTIQ+ wel bewust kiest voor zijn of haar 'situatie/geaardheid', maar er eigenlijk, in tegendeel, mee wordt geconfronteerd en vaak met acceptatie de grootste moeite heeft.
Waar 'God een gruwel aan heeft' is als je je bewust anders voordoet dan je bent (geschapen). Maar God is absoluut de enige die dat kan beoordelen en daar heeft Hij van niemand hulp nodig; we hebben het immers druk genoeg met het overwinnen van de rest van de zonden, die ook de doodstraf verdienen. 

Mijn indruk, voor wat die waard is, is dat er geen twee mensen op deze planeet zijn te vinden die overal hetzelfde over denken.  Het ware christendom onderscheidt zich door wederzijdse liefde en aanvaarding. En dit is volkomen Bijbels. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat we allemaal hetzelfde zouden worden maar wel dat we elkaar aanvaarden, met al onze fouten, gebreken en verschillen. We hebben niet eens dezelfde vingerafdruk! Ieder mens is bijzonder en uniek. en in de christelijke gemeente heeft een ieder daarin een unieke functie. 

Als ik denk aan gayparade denk ik eerst aan Amsterdam en D66. Amsterdam vanwege het extreme en D66 vanwege het ideologische. Volgens mij is de vraag of je je ermee identificeert of niet. Homo's kunnen zich ermee identificeren - dan raakt het ze. Als het gebeuren ze vreemd is, dan is het iets van die mensen daar, die moeten het zelf maar weten. 
Wie aan de gayparade mee doet, ziet zichzelf wellicht als strijder voor de goede zaak, maar is volstrekt niet representatief. Omdat dat nog wel eens onduidelijk is voor het grote publiek (framing) ligt het inderdaad genuanceerder dan ik zei of misschien wel onjuist. Dat vind ik het lastige aan dit onderwerp: de ongrijpbaarheid.

Je eerste zin is m.i. een onjuiste conclusie. "Normale" mensen willen niet als een onderdrukte groep worden gezien of gepresenteerd. Overigens laat het mij en hen inderdaad volkomen koud wie er allemaal meedoen.
Maar de transgender discussie is inderdaad niet één op één vergelijkbaar met homoseksualiteit, al staat het er naar mijn bescheiden mening niet helemaal los van. Het gaat volgens mij over een ernstige verbrokkeling van de samenleving. De samenleving begint steeds meer te lijken op ontelbare groepjes mensen die zich allemaal zielig en gediscrimineerd vinden. Zo spreek ik bijvoorbeeld ook niet over zwarte, witte, bruine of gele mensen want voor mij zijn het gewoon allemaal gelijkwaardige mensen en hun kleur interesseert me geen ene fluit. Dit bedoel ik als voorbeeld.

In een van onze updates staat een heel indrukwekkend interview met twee van onze broeders die 5 jaar gevangen zaten in een Russische gevangenis. Heel mooi om te horen hoe God ze hielp. Ze kregen heel veel brieven, tekeningen, foto’s etc. Toen broeder Christensen geïntimideerd werd door een grote kerel kreeg hij de gedachten dat die spierbundel uit 80% uit water bestond. Hij zegt dat die gedachte werd ingegeven door God. Hij zat op een gegeven moment in een cel waar hij heel eenzaam was. Hij bad tot God of zijn andere broer naast hem in de cel mocht. Normaal zou dat nooit gebeuren, maar op een dag hoorde hij een bekende stem…….zijn broeder. Ze gingen gewoon door met de prediking in de gevangenis en zelfs de gedachtenisviering ging door. Er waren ook een paar gevangenen bij en hij hield de lezing die hij had doorgekregen via een brief. Een cipier hoorde dat, maar ipv hem tegen te houden ging die cipier meeluisteren. Juist in nood is God heel dichtbij.

Ik begrijp je wel maar je moet het aantal homoseksuelen niet wegcijferen dat juist walgt van al dat exhibitionisme, overdreven aandacht zoeken, provocaties of hoe je het verder allemaal nog kunt noemen. De homoseksuelen die ik ken vinden zich helemaal niet zielig, minderwaardig of gediscrimineerd en zullen nooit meedoen aan de "gay parade" of zoiets. Vanuit hun standpunt doet dat alleen maar schade. Daar kan ik ook alle begrip voor opbrengen. 

Het bij God leggen en je kind niet verbannen. Hier horen wij vaker of panseksualiteit. Pan-demic. Een heel pandemonium ja

De haas in inderdaad niet bestemd om als voedsel te dienen. Dan liever kool. Kun je lekkere soep van maken. Zag ik laatst in een grappige film van Louis de Funes. Voor die soep kwamen zelfs hooggeplaatste aliens naar de aarde. 

Hi iedereen, 
Ik ben nieuw op dit forum. Ik wil me graag nog meer verdiepen in mijn christelijke geloof en altijd meer leren. Ik ben universalist, dat betekend dat ik geloof dat uiteindelijk een ieder bij God zal komen. De hel zoals deze beschreven wordt, nee dit lees ik niet in de bijbel. God toonde mij de waarheid, door Jezus Christus. Wat voor mij waarheid is is dat voor jullie misschien niet, en jullie waarheid hoeft mijn waarheid niet te zijn. Jezus is waarheid en het is Hem die ik volg. Verantwoording heb ik alleen af te leggen aan de Heer. 
Ik ben 4 jaar geleden tot geloof gekomen als door een wonder waarvan ik wist, dit is God's werk. Heel bijzonder! Ik ben geen kerkganger, daar voel ik mij niet thuis. Ik lees de bijbel, ik sta op met God. Ik heb geleerd dat God overal is, niet perse in een gebouw. Ik geloof dat je wandel en je relatie met Hem het belangrijkste is. Hij heeft mij al zoveel moois gegeven. Hij leidt mij altijd. 
Een tijdje deed ik weinig met mijn geloof maar ondanks alles blijf ik vast houden. Ik vind dat je geloof sterker wordt door ernstige situaties. 
Liefs, 
Mij. 

Driftkikker!

Bij natuurkunde leerde ik: "actie is min-reactie". Mijn reactie spiegelt allereerst hoe jij overkomt en is bewust zo geformuleerd dat je in beweging komt. Het is niet mijn bedoeling dat je wegloopt. En als je denkt dat mijn definitie van dogmatisch niet klopt, hoef je je er volgens mij niets van aan te trekken dat ik het woord dogmatisch gebruikte; ik heb toegelicht wat ik bedoelde te zeggen. 
Een gelijkwaardig gesprek is dat de gesprekspartner niet altijd hoeft mee te bewegen met de onhebbelijkheden van de ander, maar als er niet meebewogen wordt, botst het. Frictie zal er bij gelijkwaardigheid altijd zijn. De kunst is om het ook weer uit te praten. Daarom zie ik de gesprekken die we hier voeren niet alleen als gesprekken over het christelijk leven, maar ook als een oefening in het christelijk leven zelf.

Waarom zet je hem niet op negeren?
Daarnaast denk ik dat velen hem al van 'nature' links laten liggen. Zijn berichten zijn meestal puur herhaling van zetten. Immers, hij kent slechts één thema: de geloofwaardigheid van de Bijbel onderuit halen. Dus alleen zij, wier geloof is gebaseerd alleen is op kennis zijn gevoelig voor zijn opwerpingen en zullen de neiging hebben met DBI in discussie te gaan.
Ik zelf heb besloten, de zinvolle onderdelen (dat zijn er niet zoveel) uit zijn berichten te filteren en daar dan iets over te schrijven, evenwel zonder hem direct te noemen. Ik gebruik dan desnoods de citaat-functie. Misschien heeft een ander wat aan jouw gedachten en dan zou het jammer zijn, als je ze niet uitspreekt.
Ik denk dat het goed is, meer gericht te zijn op het geven van een goed getuigenis, dan op het voeren van discussies. Want discussies op een forum (en daarin is Credible geen uitzondering) stimuleren alleen de wil om het dispuut te winnen.
Overigens is dat inzicht pas recentelijk bij mijzelf geland en schrijf ik mijn berichten meer vanuit dat wat ikzelf geloof en minder als reactie op wat een ander gelooft.

Dat weet ik. En dus blijft het een kwestie van benadering. En dan is het natuurlijk de vraag of je soms niet wat 'wijzer' met bepaalde vragen en thema's moet omgaan. Want je kunt het grootste gelijk hebben, maar toch een aspirant broeder of zuster verliezen. Ik denk persoonlijk - en dat heb ik al aangeduid - dat je de wijsheid van Gods Geest zelf, niet moet onderschatten.

Het probleem is dat wij een theologische benadering hebben en geconfronteerd worden met een persoonlijke vraag. Die vraag is vaag omdat het probleem allerlei persoonlijke aspecten kent en @Wijngaard1990 slechts het tipje van de sluier oplicht. Hij geeft zijn mening over zijn situatie en daarmee heeft hij zijn beslissing genomen en de zaak is klaar.
Vervolgens kunnen theologen verder stoeien met het theologische onderwerp. Maar een pastorale benadering lijkt mij niet mogelijk op het forum vanwege de noodzaak om bij pastorale gesprekken diepgaande persoonlijke vragen te stellen en dat zou het privé niet ten goede komen. Theologisch kan een vraag wel beantwoord worden, de betreffende persoon kan zich dan ten goede doen aan de overwegingen en zijn voordeel daarmee doen.

Misschien mag ik wat on-topic inbrengen?
Ik ben in het bezit van "The Soncino books of the Bible". Dat is een uitgave (in 14 delen) van de Hebreeuwse Bijbel met Engelse vertaling en Joods commentaar: "Hebrew text and English translation, with an exposition based solely on the classical Jewish commentaries"
Een gedeelte van de introductie van het werk leek me van belang voor ons topic, dus heb ik dat gedeelte vertaald naar het Nederlands en compleet hieronder neergezet. Puur ter info. Het geeft ook wel wat inzicht in de wijze hoe onze Joodse broeders met de Bijbel (alleen oude testament, natuurlijk) om gaan en welke verschillende 'scholen' er zijn.
Let vooral op wat in de de eerste drie alinea's (na INLEIDING) wordt gezegd.
INTRODUCTIE
TERMEN EN AFKORTINGEN
KLASSIEKE COMMENTATOREN
E. = Abraham Ibn Ezra (zie Inleiding).
G. = Gersonides (zie Inleiding).
K. = Kimchi (zie Inleiding).
N. = Nachmanides (zie Inleiding).
R. = Rashi (zie Inleiding).
S. = Sforno (zie Inleiding).
Sh. = Rashbam (zie Inleiding).
ALGEMEEN
Haphtaroth - een korte lezing uit de Profeten die volgt op de lezing uit de Torah op sabbaths en festivals, en betrekking heeft op het thema van de Torah-lezing of op de voorschriften van die dag
Haggadah. - Niet-wettelijke gedeelten van Rabbijnse literatuur.
Halachah. - Rabbijnse discussies over de wet.
kerë. - Het Hebreeuws zoals het gelezen moet worden volgens de Masoretes.
kethib. - Het Hebreeuws zoals het geschreven is volgens de traditie.
Midrash. - Homilieën (preken) van de Rabbijnen.
Shechinah. - De Aanwezigheid van God.
Talmoed. - Corpus van Joodse Gedachten en Wetgeving.
Targum. - Aramese vertaling (van de Talmoed)
INLEIDING
De middeleeuwse Joodse commentatoren wier werk over de Pentateuch en Haphtaroth in dit boek is samengevat, beschouwden de Bijbel en bijgevolg als het woord van God, als een onuitputtelijke opslagplaats van wijsheid waartoe zij altijd hun toevlucht konden nemen voor inspiratie en leiding. Hoewel zij ook kennis ontleenden aan andere bronnen, kreeg zelfs deze kennis in hun ogen een toegevoegde betekenis, en werd zij vollediger opgenomen, wanneer zij in staat waren er enige aanwijzing van te ontdekken in de Schrift.
Daarom waren zij bij het bestuderen van de tekst van de Bijbel altijd op zoek om daarin steun te vinden voor wat reeds in hun gedachten was; bijgevolg lazen zij er - misschien onbewust - evenveel in als zij er uit haalden, zo niet meer. Het is deze eigenschap die een onderscheidend kenmerk vormt van hun commentaren.
Dit proces van "inlezen" werd vooral door Joodse uitleggers van de Hebreeuwse bijbel, met name de Rabbijnen van de Talmoed, tot in het extreme doorgevoerd voor homiletische doeleinden in hun Haggadah.
Het is waar dat de Rabbijnen de regel vastlegden dat geen enkele interpretatie mocht worden toegestaan die onverenigbaar was met de peshat of de duidelijke betekenis van de tekst; maar in de praktijk hielden zij zich weinig aan deze regel. De commentatoren om wie het hier gaat, hielden zich er echter meestal strikter aan, en beperkten zo hun vrijheid van "inlezen".
Onder voorbehoud van deze beperking, wendden de middeleeuwse Joodse exegeten zich tot vier belangrijke bronnen om materiaal te vinden voor hun commentaren. Dit waren de Haggadah en de Midrasj van de Rabbijnen, de Arabische en Joodse filosofie afgeleid van Plato en Aristoteles, niet-joodse en specifiek Arabische literatuur, en de Kabbala of mystieke overlevering. Hiermee corresponderend kunnen wij (in navolging van Bachya ben Asher, een Spaans-Joodse commentator van de veertiende eeuw) vier interpretatiemethoden onderscheiden, die in het kort als volgt kunnen worden beschreven:
De homiletische of midrashische. Deze bestaat uit het selecteren van lessen van opbouwende of homiletische aard , die de tekst suggereert, uit de leer van de Rabbijnen. De filosofische of rationalistische. Deze bestaat uit het afleiden uit de Schrift van de metafysische en ethische vragen die door de Griekse filosofie worden besproken. De literaire. Dit bestaat in het toepassen op de tekst van de Bijbel van de normen van dictie, stijl en rangschikking die door andere literaturen in acht worden genomen. Het mystieke. Dit bestaat uit het vinden van hints en toespelingen in de Bijbel over de aard van God en de ziel, en soortgelijke zaken die door de Kabbala worden behandeld. Een of meer van deze methoden werden gebruikt door elk van de commentatoren die in deze bundel zijn opgenomen, zoals zal blijken uit een meer specifieke beschrijving van elk van hen.
RASHI (Rabbi Shelomoh Yitschaki, Solomon ben Isaac) werd in 1040 in Frankrijk geboren, en nadat hij het grootste deel van zijn leven in het Rijnland had doorgebracht, stierf hij in 1105 in Worms. Hij bezat een encyclopedische kennis van de Rabbijnse literatuur en een wonderbaarlijke gave van heldere en beknopte uiteenzettingen. Zijn commentaar op de Pentateuch is hoofdzakelijk homiletisch van geest, maar zijn selecties uit de Midrasj zijn met zeldzaam inzicht gemaakt en zijn met grote vaardigheid aan de bijbelse tekst verbonden.
ABRAHAM IBN EZRA werd in 1092 in Spanje geboren, en verwierf al vroeg een volledige beheersing van zowel de Hebreeuwse als de Arabische taal. De tweede helft van zijn leven bracht hij door met reizen over de wereld, waarbij hij de Arabische cultuur van Spanje naar andere landen bracht. Zijn commentaar is hoofdzakelijk literair, en houdt zich voornamelijk bezig met kwesties van dictie, grammatica en de exacte bedoeling van de tekst. Hij streefde naar extreme beknoptheid en is bijgevolg niet zelden onduidelijk.
RASHBAM (Rabbi Shemuel ben Meir, 1085-1174) was de kleinzoon van Rashi, die ook zijn leraar was. Hij was, net als Rashi, een groot Talmoedisch geleerde. Zijn aantekeningen over de Pentateuch legden de nadruk op de peshat, en hij nam vaak een onafhankelijke lijn in zijn uitleg, waarbij hij niet aarzelde om af te wijken van zijn illustere grootvader.
NACHMANIDES (Rabbi Mosheh ben Nachman) werd in 1194 te Gerona in Spanje geboren, en heeft daar het grootste deel van zijn leven gewoond. Hij verwierf al vroeg faam als Talmoedisch rechtsgeleerde, maar was ook zeer geïnteresseerd in de Kabbala. In 1263 hield hij een beroemd dispuut met de afvallige Pablo Christiani, als gevolg waarvan hij gedwongen werd Spanje te verlaten. Hij ging naar het Heilige Land, waarvan zijn liefde vaak in zijn commentaren tot uitdrukking komt, en stierf daar rond 1270. Zijn commentaar op de Pentateuch, dat zijn voornaamste werk was, bevat vier verschillende onderdelen:
juridische uiteenzettingen die het verband aantonen tussen de Halachah en de Schrifttekst, lessen van morele waarde gebaseerd op het verhaal van de Schrift, mystieke toespelingen gesuggereerd door de tekst, en letterlijke interpretatie waarin hij vaak de opvattingen van Rashi bestrijdt. OBADIAH BEN JACOB SFORNO werd geboren te Cesena in Italië ca. 1475 en stierf te Bologna in 1550. Naast een grondige Bijbelse en Rabbijnse kennis, studeerde hij wiskunde, filosofie en geneeskunde. In zijn commentaar geeft hij blijk van een brede geleerdheid en een scherp inzicht. Hij verwerpt mystieke en geforceerde interpretaties. Zijn primaire doel is altijd om de duidelijke betekenis te ontdekken, en hij neemt elke gelegenheid om de ethische leer te ontwikkelen, die in de tekst besloten ligt.
In verband met de Haphtaroth is altijd een commentaar van Rashi beschikbaar, soms van Abraham Ibn Ezra, maar geen van de andere hierboven genoemde exposanten. Hun plaats wordt ingenomen door twee commentatoren van naam.
DAVID KIMCHI werd geboren te Narbonne in 1160 en stierf aldaar in 1235. Hij was een pionier op het gebied van de Hebreeuwse Grammatica en Lexicografie, en deze interesses bepaalden het karakter van zijn commentaren op de Profeten en Psalmen. Zij waren, voor hun tijd, in beginsel "wetenschappelijk", en werden zo hoog gewaardeerd dat er Latijnse vertalingen van werden gemaakt. In deze versie oefenden zij grote invloed uit op de christelijke studenten van de Bijbel. Hij verlicht zijn nauwkeurige beschouwing van de tekst vaak door toespelingen op de Targum en de Rabbijnse traditie.
GERSONIDES (Levi ben Gershon) behoort eveneens tot de Franse school van bijbelgeleerden. Hij werd geboren te Bagnols in 1288 en stierf in 1344. Zijn veelzijdigheid omvatte filosofie, wiskunde en geneeskunde naast bijbelse exegese. Zijn filosofische geesteshouding komt tot uiting in zijn commentaren, die niet in populaire stijl zijn geschreven. Dat over de Vijf Boeken van Mozes is niet opgenomen in uitgaven van de Pentateuch; maar over de historische Boeken, waaruit de Haphtaroth zijn genomen, is hij van grote waarde. Zijn methode was om vers voor vers een duidelijke uitleg te geven, gevolgd door een opsomming van de filosofische en morele ideeën die in een gedeelte vervat waren. Sprekende werken over de Schriften door Joodse geleerden zijn legio. De commentaren die zijn geselecteerd voor zijn representatief voor de verschillende scholen op dit gebied.
PS: De vertaling bevat misschien wat 'foutjes' die het gevolg zijn van mijn vertaling. Bij voorbaat, excuus.

Ik ben ook even wezen zoeken, over de offers van Kaïn en Abel, en over het eerste offer. Om met de laatste te beginnen heb ik de volgende Joodse uitweiding gevonden.
Eerst hadden Adam en Eva zelf schorten gemaakt om hun naaktheid te bedekken. Maar ze schaamden zich nog steeds voor God omdat die schorten hun naaktheid maar schamel bedekte. Daarom verving God die schorten van bladeren door klederen door God zelf gemaakt. Die klederen waren van vel. Vel is in het Hebreeuws or, geschreven 700-6-200. Dat woord or is in uitspraak hetzelfde als het woord or dat licht betekent, alleen nu geschreven 1-6-200. Het verschil is dus dat de alef van licht vervangen is door de ajin. De 1 dus vervangen door de 70. Daar wordt dan ook weer een uitgebreide betekenis aan toegekend maar dit wilde ik even kort delen. Misschien interessant. Nog even over de alef, de 1, als die wordt vervangen of weggelaten betekent dat een afdaling naar een lager niveau. De 1 staat voor God, de oorsprong. 
Emeth, 1-40-400 betekent waarheid. Als de 1 wordt weggelaten betekent het dood.
Mens, 1-4-40 wordt zonder de 1 bloed. Je kunt het ook zo zien dat bloed, verbonden met de 1 tot mens wordt.
Op wat ik gevonden heb over de offers van Abel en Kaïn kom ik wat later terug.

Negeren dus maar. 

Het kan geen kwaad je standpunt nogmaals onder de loep te nemen. 537 voor Chr. valt op het eerste oog door de mand omdat je dan na 69 weken x 7 jaar uitkomt in het jaar 54 vóór Christus. Een beginpunt dat een tijd moet aangeven tot op Messias, die een mensenleven later pas werd gedoopt, vind ik zelf niet zo'n geweldig kloppend beginpunt. 457 klopt veel beter en ik zie dat jij daar uiteindelijk ook in de buurt komt met 455. Dat had ik niet gelezen in de reacties. Afijn, die twee jaar maken niet heel veel uit op bijna 500 jaar. Echter, God is zeer nauwkeurig en volgens mij is Christus niet pas in 29 AD gedoopt. Dat zou zijn kruisiging ergens in het jaar 32 of 33 plaatsen, wat naar mijn idee te laat is. Maar ook daarover lopen de meningen uiteen. Het blijkt bijna onmogelijk om de exacte datering van zo lang geleden nog boven water te krijgen. Belangrijkste is eerlijk te constateren dat we in de profetie van de 70 jaarweken te maken hebben met een verbijsterend nauwkeurige voorzegging, die op geen enkele manier verklaarbaar is, behalve dat er een Almachtige God is, die de geschiedenis tot in de kleinste details stuurt en die daarvan een totaaloverzicht heeft, waarvan Hij af en toe een tipje oplicht. Tevens moeten we vaststellen dat de mens maar een zeer klein en onbetekenend schepseltje is, dat nog geen minuut in de toekomst kan kijken en dat niet in staat is om zijn eigen geschiedenis nauwkeurig weer te geven - voornamelijk omdat in de weergave van die geschiedenis allerlei belangen een rol spelen.

Ik heb zelden een video gezien waar ik mij zo over heb ontzet. Zelden een video waarin verkeerde interpretatie zo listig en sluipend gemeen wordt geïntroduceerd, als de taal van de slang in de hof. Zelden een video waarover ik mij zo heb verbaasd dat ook maar iemand die het gedeelte ook maar oppervlakkig heeft gelezen dit ook maar enigszins serieus kan nemen.
Lees vooral de tekst niet zelf en niet in zijn verband maar kijk naar de woorden en zoek de betekenis van die woorden in andere delen van de Schrift, zodanig dat ze zeggen wat in jouw kraam te pas komt en vergeet vergeet vergeet het verband waarin die woorden staan in de betreffende tekst. Alleen als je de Bijbel zo eigenmachtig interpreteert en je schuldig maakt aan de allereerste hoofdregel van exegese, genoemd in 2 Petrus 1:20, dan kom je tot dergelijke verwerpelijke opvattingen als geventileerd in deze walgelijke en tenenkrommende video.
Ik denk dat ik enkele dagen nodig heb om de nare en gemene addergif-achtige nasmaak van deze video tussen mijn oren weg te krijgen. Als je zelf niet ziet dat hier niets maar dan ook helemaal niets van klopt, zou ik eerst eens een cursus begrijpend lezen gaan volgen. Ik vind het niet eens de moeite om er ook maar één minuut meer aan te besteden behalve het te bestempelen als hooi stro en stoppels, die als eerste zullen wegsmelten, zodra de 70e week zich begint af te tekenen. Zie voorts mijn voorgaand commentaar op een eerdere reactie.
Ik zal hier nog één ding toevoegen: voor het gemak van zijn eigen kromme uitleg vergeet de gladde aal in deze video maar even dat de 'hij' niet slechts één keer maar wel drie keer wordt genoemd in Daniël 9:27. Maar die laatste twee keren komen niet van pas in zijn misleidende exegese. Omdat de luie luisteraar niet de moeite neemt zelf het vers op te zoeken komt hij er in vele gevallen mee weg. Zie: https://www.blueletterbible.org/kjv/dan/9/1/t_conc_859027
De zeventigste week in nog niet eens begonnen, laat staan geëindigd. Zie mijn antwoorden op eerdere commentaren.
Jammer voor jou als ongelovige evolutionist maar de voorspelling is zeer nauwkeurig uitgekomen. Het is inderdaad lastig de historie precies na te gaan maar zeker is dat Christus kort (binnen enkele jaren) na de afloop van 483 jaar = 69 x 7 jaar aan het kruis genageld is. Om nog maar te zwijgen van de verwoesting van tempel en stad in het jaar 70. In een wereld waarin voorspellingen alleen uitkomen wanneer ze worden gedaan door lui die al het geld van de wereld in hun zak hebben, zodat ze voor god kunnen spelen en dat alleen binnen het kader van enkele decennia, is dat toch een indrukwekkende prestatie die alleen een Creator en Bestuurder van het totale universum voor elkaar zou krijgen. Ik zou me maar eens van mijn stompzinnige geloof in de god van steen, waaruit alles zou zijn voortgekomen, bekeren tot de God, die de sterren tot aanzijn riep en de geest van de mens (ook die van jou) in diens binnenste creëert. Er is namelijk niet veel tijd meer en straks bevind je je in de 70e week waar we het hier over hebben en dat is geen prettig ritje in een achtbaan. Zeven jaar lang wordt je door de meest verschrikkelijke catastrofes en bedorven tirannen gemarteld. De helft van de mensheid zal het niet overleven. Dan denk je: 'had ik nu maar geluisterd naar al die christenen op Credible, die me gewaarschuwd hebben en waartussen ik me jarenlang als luis in de pels zo op mijn gemak heb gevoeld'.
Voor meer uitgekomen voorspellingen over de eerste komst van Christus:
https://hijkomtmetdewolken.nl/verleden/messias
De uitkomst van voorspellingen over zijn tweede komst zien we als paddenstoelen in de wereld om ons heen uit de grond schieten. Het duurt niet lang meer.

Waarom kunnen christenen het volgens jou nooit goed doen? Spreken ze over Gods liefde, dan doen ze aan goedpraterij. Spreken ze over Gods toorn, zoals dus in dit topic, dan doen ze aan bangmakerij. Dat kan alleen maar betekenen dat Gods karakter voor jou helemaal niet de kwestie is, maar dat je het christelijk geloof sowieso onzin vindt en het dus totaal geen zin heeft om hierover met jou in discussie te gaan. Immers, als bij een vraag geen enkel antwoord de goede kan zijn, dan is die vraag vrij duidelijk de vraag niet.

Er lopen nu verschillende discussies door elkaar. Dat is niet erg maar daardoor houd ik me soms even op de achtergrond om een lopend gesprek niet te verstoren. Ik hoop dat nu niet te doen door weer verder te gaan met bereshiet.
We hebben besproken dat de Bijbel begint met een groot geschreven Bet. Nu weten we dat daar in het Hebreeuwse alefbet nog de letter alef vóór staat. Het Hebreeuwse alefbet kent geen klinkers. Ook de alef is een medeklinker maar wel een heel bijzondere. Waar de bet de eerste letter met een soort explosie is (We openen de lippen en blazen er lucht doorheen.), wordt de alef nauwelijks uitgesproken. Het wordt wel beschreven als een zachte, diepe keelklank, of een zachte zucht. Maar de alef staat dus vóór de schepping en staat er zelf buiten. Het woord bereshiet eindigt met de tav. Tav betekent gewoon teken en in het oudste Hebreeuwse schrift wordt de tav weergegeven als een kruis. Het kruis staat in de oudheid als teken voor de (lijdens)weg door deze wereld of voor het lijden zelf. Ook is de tav de laatste letter van het alefbet en de 400. Dat betekent de uiterste grens van deze materiële wereld. Er wordt gezegd dat er nog een nieuwe letter aan het alefbet toegevoegd gaat worden die de 500 is, maar dat is een nieuwe wereld. Er wordt ook gezegd dat die nieuwe letter dan het teken van de Gezalfde is of van het lam.
Bereshiet wordt vertaald met "in den beginne". Zo kan het vertaald worden maar is het eigenlijk niet. We lezen "in den beginne" en lezen dan verder maar er staat zoveel meer. Het woord bereshiet is een compex van zes onderdelen die allemaal apart een betekenis hebben. Hier hoop ik later op in te gaan. Voor nu is het, denk ik, wel weer even genoeg stof om te overdenken. Stel gerust vragen. Misschien kan ik niet alle vragen bevredigend beantwoorden maar ik zal mijn uiterste best doen. Aanvullingen zijn uiteraard ook van harte welkom.

Wat je bij Job ziet, is dat hij een rechtszaak tegen God wil aanspannen, dat hij er ten volle van overtuigd is dat hij volledig in zijn recht staat, als God maar naar hem wilde luisteren. En dat God hem vervolgens gelijk geeft door hem alles tweevoudig te vergoeden, wat volgens de Wet alleen bij diefstal hoefde, en zijn eer ten volle te herstellen jegens zijn vrienden.
Deze discussie met God zie je ook onder meer terug bij Abraham, in zijn onderhandelingen over Sodom en Gomorra, bij Mozes als God het volk wil vernietigen en zelfs al bij Kaïn, als deze na zijn moord op Abel meent dat de aanvankelijk opgelegde straf te zwaar is.
De discussie met elkaar én met God is heel belangrijk in het jodendom, waarbij God niet zelden ook de discussie verliest. Vanuit het principe dat Hij hen de wet heeft gegeven en zij dus geacht worden deze vrij te kunnen interpreteren en bediscussiëren, zonder verdere goddelijke inbreng.
God is daarbij net zo goed aan het recht gebonden als de mens, anders is Hij niets anders dan een onpersoonlijke, willekeurige despoot, met wie geen relatie te onderhouden valt.
Ik denk dat je bij het zoeken van een joodse kijk op de Schrift dit principe voortdurend in het achterhoofd moet houden: het is een godsdienst van discussie, van twist. De Schrift is geen keurig uitgewerkt theologisch manifest, maar de neerslag van verschillende discussies, zienswijzen en uiteenlopende religieuze ervaringen. Ook de Talmoed is vooral een enorme verzameling commentaren op commentaren op commentaren op vele discussies over de Torah.
Wanneer je een goed onderlegde jood dus deze geciteerde visie op Job zou overleggen, zal hij waarschijnlijk even nadenken, het heel interessant vinden en het vervolgens meteen bediscussiëren en proberen te weerleggen. Ook als hij het mogelijk met je eens is.

Terecht citeer je 1 Petrus 2:9, daar spreekt de schrift over uitverkorenen. Wie zijn die uitverkorenen? Wie spreekt Petrus aan? 1 Petrus 1-2: "Petrus, een apostel van Jezus Christus, aan de vreemdelingen in de verstrooiing in Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Bithynië, uitverkoren overeenkomstig de voorkennis van God de Vader, door de heiliging van de Geest, tot gehoorzaamheid en besprenkeling met het bloed van Jezus Christus: moge genade en vrede voor u vermeerderd worden."
Hij spreekt dus tegen de vreemdelingen in bepaalde streken en noemt hen uitverkorenen. Wat is nu het criterium dat hen tot uitverkorenen maakt? Kunnen we dat uit het verband opmaken vraag ik mij af. In vers 2 zegt hij dat zij uitverkoren zijn door de heiliging van Geest. Dat is dus het criterium dat hen tot uitverkorenen maakt. De heiliging die is het aannemen van Christus en de reiniging van zonden die daar op volgt.
 

Ik zie er wel naar uit, want het lijkt me een waardevolle studie.
Zelf heb ik al eens begrepen dat je Bereshiet ook kan lezen als: "In beginsel". Dat duidt op het voorbereidende karakter van de schepping en legt minder de nadruk op het aspect van volgorde. Als zodanig kun je de schepping dus echt zien als een handeling met een doel. En het doel is dan om uiteindelijk te komen tot de zevende dag, de rustdag van God. 
En dat er verschillend gesprekken ontstaat binnen een topic is natuurlijk niet zo'n probleem, zolang die maar geïsoleerd van jouw verhaal gevoerd kunnen worden. Als jij je maar aan je onderwerp houdt en je dus niet laat afleiden, dan komt het allemaal wel goed, denk ik.