Willempie

Zeker! Wie zegt problemen te hebben met de tien woorden? Niemand toch? Maar dat was toch niet het onderwerp van deze discussie?

Waarom vind je het zo moeilijk op vragen te antwoorden? "Ik weet het niet" is ook een antwoord. Er is een verschil tussen joden en christenen. Het verschil is dat Joden het uitverkoren volk van God zijn en hun Jood zijn moeten bewaren door het vasthouden aan de Joodse richtlijnen, en dat het volk dat God zich uit de heidenen heeft verzameld heeft wel deel mag hebben aan het Joodse erfgoed maar niet is gebonden aan de Joodse wet omdat die wet nu juist voor de Joden is bedoeld en niet voor de heidenen. Paulus verwerpt de Joodse wetgeving en traditie niet maar stelt dat die wetgeving voor Joden g

Nee, dat beweer ik niet. Probeer gewoon eens antwoord te geven op de drie vraqen die ik je heb gesteld.

Duidelijk. En kun je nu mijn vragen beantwoorden s.v.p.?

Ik stelde je drie duidelijke vragen. Kun je daar alsjeblieft op antwoorden? Katholieken zijn trouwens ook christenen, of je dat nu leuk vindt of niet.

Goed. We gaan dus hier verder met de wet als onderwerp? Is er volgens jou een verschil tussen het jodendom (van en voor de joden) en het christendom (waarin heidenen ook deel mogen hebben aan het joodse erfgoed)? Heb je gelezen wat de Jood Paulus hier over schrijft? En andere Joodse apostelen? Ben je het met hen eens of niet?

Ik ken mensen die ermee gestopt zijn omdat ze er depressief van werden. Er komt hier ook nogal wat voorbij. Je moet behoorlijk sterk in je schoenen staan om het vol te houden. Ik moet af en toe ook even afstand nemen. Zodra ik meen hier niets meer te kunnen leren of iets voor anderen te kunnen betekenen ben ik ook weg.

Wat jij ook vind over die zaken, hoe interessant ook, heeft niets met het onderwerp van deze draad te maken. Vandaar mijn advies er een nieuwe draad over te beginnen. Jij mag misschien vinden dat het on-topic is maar zodra iemand er inhoudelijk op ingaat wordt het zeker off-topic. Snappie?

Open daar dan een aparte draad over. Of de christenen uit de heidenen verplicht zijn dezelfde regels te volgen als de joden, of zoiets. Of over de sabbat specifiek. Dan ga ik daar met alle plezier op in. Maar hier gaat het over iets anders.

Er is geen probleem met de tien woorden. Je begrijpt me niet. Deze draad gaat over de reden waarom we God zouden willen dienen (liefde) en niet over de sabbat.

Dat doe ik volgens mij ook. De boodschap is dat je de sabbat moet houden.

Als je Johannes aanhaalt om jouw idee te staven dat liefde bestaat uit het houden van geboden, wil je er dan voortaan ook even bij vermelden wat Johannes met die geboden bedoelt? Dat doet Johannes namelijk zelf wel en nog heel duidelijk ook.

Misschien te gemakkelijk?

Er was een meisje in de voormalige DDR die van haar onderwijzer 1000 keer moest opschrijven: "Ik geloof niet dat God bestaat". Ze kon dat niet en schreef 1000 keer: "Ik geloof dat God bestaat". De volgende dag was ze erg bang om naar school te gaan. Maar er stond een nieuwe onderwijzer voor de klas want de vorige was die ochtend omgekomen bij een auto ongeluk. Als dit God's hand is, is dat dan wreed? Of liefdevol? Of allebei? Hoe denk jij hierover?

Prima en duidelijk.

Hé, zit jouw straf er ook weer op? Ik had ook straf. Een boxer, of had ik die al genoemd? Liefde uit zich niet zozeer in lief doen maar in zorg voor de ander. Als ik bid: "Geheiligd worde uw Naam", dan bedoel ik daar echt mee dat het mijn wil is dat God de eer en liefde ontvangt die Hem toekomt, i.p.v. smaad en laster. Maar we kunnen God ook zien in de ander en voor die ander hetzelfde wensen.

Nee, ik streef naar discipelschap.

Voor mij heeft het in de eerste plaats te maken met ervaring. Het is voor mij geen theologische abstractie en het heeft weinig of niets van doen met menselijke formules. Het is een dialoog tussen God en mij en God is die dialoog begonnen. Dat ik God liefheb heeft ermee te maken dat ik een glimpje heb mogen opvangen van God's liefde. Die liefde ontdek ik ook steeds meer in de TeNaCH. Dat sommigen daarin een barbaarse God zien is duidelijk maar mij totaal vreemd. Wat ik wel zie is dat God grenzen heeft en dat is ook logisch want Hij is rechtvaardig, in die zin dat Hij een bepaalde orde handhaaft

Ik leer iedere dag hoor.

De historie leert me dat dit dogma, met toevoeging van de Heilige Geest als derde persoon (want daarvoor ging het nog over een twee-eenheid), ingesteld is in 381 tijdens het concilie van Constantinopel onder leiding van keizer Theodosius en dat de definitieve formulering, zoals wij die nu kennen, is vastgesteld op het concilie van Chalcedon in 451. Vanaf 529 kwam, bij de revisie van de Romeinse wetgeving, op het niet aanvaarden van dit dogma de doodstraf te staan.

Maar als de mens dit in een dogma formuleert, is dat dan niet hetzelfde als proberen God in een doos te stoppen en er een etiket op te plakken? Is het niet een menselijke uiting van haar behoefte tot simplificatie? Omdat we alles willen kunnen rationaliseren? En zelfs, als het dat niet zou zijn, is het dan een rechtmatige reden om andersdenkenden uit te sluiten?

Ik heb onlangs een visie gelezen dat de hele schepping bedoeld is om rechtvaardigen voort te brengen, zelfs al is het er maar één. Iets om over na te denken. Net zoals jij herken ik dualisme in de schepping, maar niet in de gnostische betekenis daarvan. Het doel van de mens is om de schepping terug te brengen bij God. Om van de twee weer één te maken. Daar hebben de oudtestamentische offers ook alles mee te maken. Die éénwording schept de allergrootste vreugde die mogelijk is, voor de mens maar ook voor God. Denk maar aan de éénwording tussen man en vrouw. God nam de vrouwelijke zijde uit de m

Geweldig! Dan ben je een gezegend mens. Dank je voor de geruststelling.