Willempie

Ik geloof in de Schepper, die wij hier God noemen. Ik geloof dat de Bijbel een onderdeel is van de schepping en dat God ons d.m.v. de Bijbel laat weten hoe alles is, waarom het zo is en wat het doel ervan is. Natuurwetenschap onderzoekt eigenschappen van die schepping. Uit je vraag blijkt trouwens dat je mijn eerdere reactie niet hebt gelezen. Wat doe je trouwens nog op? Kan je niet slapen of heb je nachtdienst?

Nee. Er bestaat trouwens sowieso niet zoiets als "de quark". En hoe kom je erbij dat alles uit quarks is ontsproten? Het wordt beschouwd als een "bouwsteentje". Waarom ga je geen kwantummechanica studeren als deze materie je zo interesseert?

Zie de reactie van Mullog. Dat ging in wezen dus niet om de lichtsnelheid. Tenzij ik het niet goed begrijp natuurlijk.

En hoe ga je die eerste dagen dan meten? Toen de zon er nog niet was? Met je horloge? Over het aantal dagen kunnen we het wel eens worden, maar over de lengte van die dagen weten we eigenlijk niets. En door het extrapoleren van de huidige snelheid van de rotatie en omwenteling van hemellichamen op het (verre) verleden weten we het ook niet. Is de rotatiesnelheid van de aarde bijvoorbeeld een constante? Nee dus. Het blijft allemaal giswerk en dat zou de mens (inclusief de wetenschapper) nederig en terughoudend moeten maken.

Dat zijn toch twee verschillende dingen? Die kunnen we toch wel uit elkaar houden?

Ja, leuk geprobeerd. En elektronen zijn massa-deeltjes die omgezet kunnen worden in energiepakketjes. En energiepakketjes kunnen weer omgezet worden in materie. En zo kan ik er nog wel een zooitje opnoemen. Maar wat is een elektron nu werkelijk? Een balletje? Een dingetje. "Meester, ik begrijp nu wat het is; het is een dingetje."

Ja, maar mensen die uit de Bijbel menen op te maken dat de aarde slechts zesduizend jaar oud is, lezen m.i. het verhaal in Genesis niet goed. De ouderdom van de aarde wordt gewoon niet in de Bijbel vermeld.

Dat kun jij denken maar dat is niet wat het scheppingsverhaal ons mededeelt. We leren m.i. het meest door goed te lezen wat er staat geschreven. Zo is de schepping van licht een schepping op zich. Licht is een heel bijzonder fenomeen waarvan we nog maar heel weinig weten. We kunnen wel de eigenschappen van fotonen steeds beter bestuderen, maar wat fotonen zijn? We hebben werkelijk geen flauw idee.

Simpel is het zeker niet. Ik geef alleen maar aan wat de definitie is van een dag, zoals de Bijbel ons dat in Genesis vertelt, daarbij bedenkende dat de hemellichamen (aan de hand waarvan de huidige bewegingen daarvan onze maatstaf voor tijd is) pas op de derde dag zijn geschapen.

Er worden tegenwoordig ook andere meetmethodes gebruikt, naast die uitgaat van de halveringstijd van de straling van koolstofatomen. Iedere methode heeft zo zijn beperkingen. In ieder geval gaat men uit van waarneembare zaken waarvan niet kan worden aangetoond dat het wel constanten zijn. Wat we kunnen waarnemen en meten wordt geëxtrapoleerd op het verre verleden. We kunnen ook niet anders maar het blijft wel goed te beseffen dat al die metingen relatief zijn en zeker niet absoluut.

En de tijd, niet te vergeten. Moeilijke materie waar de wetenschap nog lang niet uit is.

God noemde het licht dag en het duister nacht. Dat is het antwoord dat de Bijbel zelf geeft. Genesis vertelt ons dat God eerst het licht schiep en daarna pas de zon en de maan. Maar slechts bruikbaar voor metingen van relatief jonge dingen en niet voor zaken die heel erg oud zijn. Waar ongeveer de grens ligt zou ik moeten opzoeken maar dat kan je zelf ook.

De getallen vier, veertig en vierhonderd zien we voortdurend terugkomen in de Bijbel, zowel in tijden als in maten uitgedrukt. Ze duiden op aardse grenzen of op de grenzen van ontwikkeling in deze wereld. De Tav is de laatste letter van het Hebreeuwse alefbet en heeft de vierhonderd als getalswaarde. Verder gaat het niet in deze wereld. Daarna komt de vijf (50, 500). Dit is is iets nieuws en duidt de toekomstige wereld aan. Zie bijvoorbeeld de maten van de nieuwe tempel, in Ezechiël).

Ik werd er voor het eerst op gewezen in een boek van René Girard (The Scapegoat). Jezus werd de zondebok zoals Jona ook de zondebok was. Hij werd overboord gezet om de rest van de bemanning te redden. Ik zie Jona trouwens ook wel als een type voor Israël. Ontzettend interessant allemaal.

Je bent een trol aan het voeren. Dat is niet verstandig. Gewoon negeren is het beste. Dan gaat de lol weer weg.

Als je wilt weten of God bestaat moet je Hem dat gewoon vragen. Luister niet naar mensen die niet geloven want die kunnen je uiteraard nooit helpen of antwoord geven. Negeer die gewoon. Ga maar bidden en zeg tegen God: Ik weet niet of U bestaat maar als U wel bestaat wil ik het graag weten. En ga de Bijbel lezen. Dan krijg je vast en zeker antwoord. Dat is een belofte. Filosofische antwoorden komen dan ook vanzelf. En de natuurwetenschappen gaan over de schepping, niet over de Schepper.

Volledig met het eerste eens. Als je het alleen maar doet om daarmee de hemel te verdienen of zoiets kun je het misschien beter niet doen. Hetzelfde geldt voor bidden en vasten, naar de kerk gaan en al die andere zaken. Ik beschouw de tienden als een goede richtlijn maar niet als wet.

Ik begrijp best wel dat mijn bijdrage(s) opschepperig over kunnen komen. Ik heb daar ook over nagedacht. De reden waarom ik mijn ervaringen toch deel is om mensen te bemoedigen, hen een hart onder de riem te steken en ook een beetje om te prikkelen en uit te dagen. Probeer het zelf eens want pas als je risico's neemt voor God kom je erachter hoe trouw Hij is. Dan verandert je geloof van iets theoretisch in iets heel tastbaars en praktisch. Dan komt God heel dichtbij je.

Sorry Antoon, ik lees dit nu pas. Ik heb een tijdje terug zitten te scrollen maar ik weet niet meer waar het over ging. Als je het belangrijk vindt moet je me even helpen. Ik heb niets met Q (lite). Aan de naam te zien (lite) komt het uit de V.S. vandaan. modbreak Trajecto: Waarop Willempies bericht een reactie was is inderdaad niet duidelijk.

Als God dat op mijn hart legt, ja natuurlijk! Met graagte! Maar sinds ik ben getrouwd heb ik ook (een klein beetje) met mijn vrouw te overleggen. Niet dat die gierig is hoor, verre van dat zelfs. Ik heb ook wel eens geld geleend om iemand te kunnen helpen maar dat doe ik niet meer. Dat was niet God's wil. Ik vind het trouwens wel leuk en zinvol om over geld te praten. Ik heb gemerkt dat dit onderwerp vaak angstvallig wordt vermeden, ook helaas binnen kerken. Misschien dat het een beetje confronterend is. Maar ik wil nog wel iets leuks vertellen. Het was in Afrika en ik zat zeer kr

Het lijkt me volkomen juist in je eigen omgeving te beginnen. Je familie, gemeente en waar je zo verder in de eigen omgeving mee wordt geconfronteerd. Ik denk dat een christen daarvoor ook om wijsheid moet bidden. Het zou inderdaad vreemd zijn om geld naar een (buitenlandse) organisatie over te maken en je eigen gemeente te vergeten. Toen ik nog veel verdiende (en nog vrijgezel was) maakte ik maandelijks vijf procent van mijn bruto salaris over naar de gemeente waar ik thuishoorde en de andere vijf procent verdeelde ik over organisaties die mij nauw aan het hart lagen. Inmiddels probeer ik tie

Het geven zelf heeft al nut. Het is de enige manier om je van Mammon te bevrijden. En "God heeft de blijde gever lief".

Dat eerste is wel mooi en dat gebeurt ook in andere denominaties. Ik heb het ook meegemaakt dat er in een kerk tussen twee leden een zakelijk geschil was waar ze niet uitkwamen. De zaak is toen voorgelegd aan de raad van oudsten. Die namen een beslissing en de betrokken zakenlieden namen daar genoegen mee. Probleem opgelost. Wat het laatste betreft, dat komt helaas veel meer voor dan in het nieuws komt. Veel misbruikte kinderen schamen zich te veel om erover te praten. Het komt helaas ook voor dat onschuldige mensen worden veroordeeld. Een zeer moeilijke zaak waar m.i. veel te gemakkelijk

Maar alles en iedereen wantrouwen als het met geld heeft te maken gaat ook niet helpen. Ik hoor regelmatig van mensen dat ze niets meer aan goede doelen schenken omdat ze geen enkele organisatie vertrouwen. Ja, zo maak je je er wel heel gemakkelijk van af.

Ik heb een hekel aan collectes, alleen al omdat kerken alle schijn dienen te vermijden dat het ze om geld is te doen. Tegelijkertijd snap ik natuurlijk heel goed dat er geld nodig is om de boel draaiende te houden. Ik heb eens gelezen van een Leger des Heils officier die er ook een hekel aan had en, na daarover gebeden te hebben, de proef op de som nam en gewoon geen collectes meer hield. Haar getuigenis was dat er niet minder geld binnenkwam. Ik ken christelijke arbeiders die weigeren om financiële hulp te vragen, al is de nood nog zo hoog. Ze vinden dat als ze voor God werken, Hij dan ook ma