Hitchens

Ah, was te verwachten. En ik had nog wel goede hoop op iets inhoudelijks... Dan moet jij eens proberen dat te doen, dan zul je zien dat je inhoud terug krijgt Ik dacht "iemand die van alles beweert over de weinige buitenBijbelse documenten over Jezus zal ze dus dan wel kennen", maar nee, blijkbaar was dat te veel gevraagd en verschuil je je achter een onzinnige vraag. Zet jezelf vooral te kijk op n publiek forum. Ik ga voorlopig geen tijd meer stoppen in jou proberen te laten inzien dat je echt eens moet proberen met wat argumenten en feiten te komen ipv steeds maar weer alleen een gekleurde

Zucht. JIJ beweert in allerlei *algemene* termen iets over de relevante documenten, daar het er niet zo veel zijn is de logische conclusive dat jij het lijstje hebt.Ah, was te verwachten. En ik had nog wel goede hoop op iets inhoudelijks...

Om even mee te gaan in je kinderachtige modus: maar jij zat er nog meer naast

Ik weet niet over welke lijst je het hebt dus kan ik ook niet zeggen of ik die info al heb. Dus nogmaals, kun je ff een linkje naar je lijst sturen?

Probeer je nu te ontkracthten dat ondanks dat de meningen verdeeld zijn, de consensus over Zijn bestaan als historisch mens is wat ze is?say what? Mooi zo'n gekleurde samenvating. Er is een lijst met documenten, en ook over deze documenten is men t redelijk eens wat betrouwbaar is en wat niet. Er is welgeteld 1 document waarvan de meeste historici denken dat een gedeelte later door christenen is toegevoegd.Mag ik die lijst even zien? Hehe. Tacitus schreef al voor zijn pubertijd historische stukken over Jezus? Knap. Wijze woorden.Dank!

Dank je.

Dat er een soort messias/opvallend persoon/sekteleider/moreel leider was in die tijd daar lijkt het historisch gezien wel op, ook al zijn de meningen daarover nog steeds verdeeld. Al zijn de buitenbijbelse bronnen volgens de historici ook redelijk summier en twijfelachtig. Sommige passages over Jezus zouden later zijn toegevoegd, aangepast, etc. Feit blijft natuurlijk wel dat er uit de tijd dat Jezus potentieel leefde, waarin hij mensen uit de dood verrees, op volle pleinen sprak, mensen genas van allerlei ziekten, er geen enkele bron is die hem ook maar noemt of ook maar een iets bevestigt va

Als je het onderscheid al niet kan maken tussen rechterlijke straf en opvoeden van kinderen ihkv deze discussie dan wens ik jou veel succes met discussiëren tegen (alweer) jezelf. En ja, dat begint vervelend te worden.

Wat nog beter werkt is uitleggen waarom een kind iets fout doet, zodat ze intrinsiek verbeteren. Straffen is een tijdelijke schijnoplossing en leidt de aandacht af. Laat staan dat het een uiting van liefde zou zijn, wat hier gesuggereerd wordt.

Waarmee wordt aangetoond dat de schrift op het gebied van liefhebben niet altijd het beste advies geeft? Ik had nooit gedacht dat ik het ooit zou zeggen, maar je weet dat het niet letterlijk bedoeld is? Ik denk dat op basis van die regel een paar corrigerende tikken zijn uitgedeeld ja. Dus dat veel mensen het letterlijk nemem. Maar ik ga nu even van de figuurlijke betekenis uit.

De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Als ik het forum zo lees dan zijn vooral ook de christenen zelf het oneens over die rode draad. En laten we wel wezen: waarom zou je niet cherrypicken als dat je beeld van een goede God in het OT kan bevestigen?

Naast dat het een oproep is tot geweld, en dus onkunde, is het inmiddels vrij achterhaalde gedachte in de opvoeding. Maar ook al laat je geweld achterwege. Van het simpelweg geven van straffen wordt geen kind beter, eerder vervelender, negatiever. Het kan werken als de straf voor het kind een groter nadeel is dan het kattenkwaad dat hij uithaalt (of zoals jij het noemt de 'wandaden'). Maar dan heb je netto nog niks bereikt. Het is een veel complexer samenspel dan dat. Straffen zorgt vaak voor frustratie bij kinderen (en ook ouders), wat weer het leren begrijpen waarom iets fout is in de weg zi

Daarvoor moet je eens in de profeten duiken (weet even niet welke). Geen gemakkelijke kost, maar daaruit blijkt wel de gruwelijkheden die de Israëlieten bedreven en het geduld dat God ondanks alles toch nog met hen had. Al cherrypickende kun je zeker tot die conclusie komen ja. Net als tot het totaal tegenovergestelde, een haatdragende strenge, jaloerse, gewelddadige God. Met de juiste bijbelteksten kom je een eind in beide richtingen. Heeft mi meer te maken met het bevestigen van het beeld wat je al hebt, of het beeld wat je graag wilt hebben.

Waarmee wordt aangetoond dat de schrift op het gebied van liefhebben niet altijd het beste advies geeft?

Antwoord op de vraag van TS valt samen te vatten in: we weten het niet, maar ik denk zus en zo over God en de anderen hebben het waarschijnlijk fout.

Ik zeg niet dat het hier het geval is, daarvoor wacht ik nog ff het antwoord van de TS. Maar los daarvan, het doel kan de middelen heiligen inderdaad.

Zoiets als mensen inspireren tot doneren aan het rode kruis, maar zelf geen cent geven.

-

Binnen het katholieke geloof moet een leerstelling in feite aan dezelfde criteria voldoen als een bijbelboek: het moet orthodox, katholiek, apostolisch en stichtend voor de gemeenschap zijn. Vervang katholiek geloof door een andere stroming en je hebt een set van criteria waaruit blijkt dat God die stroming altijd al in gedachte had. De koers varen is de juiste koers volgen. Kortom door te redeneren binnen je eigen geloof kom je nu uit op je eigen geloof als zijnde de juiste koers. Het geeft alleen geen antwoord op de vraag waarom gnostici verkeerd zaten.

oké. Maar waar baseer je dit allemaal op? Dat de andere christelijke groepen destijds werden gezien als wij IS nu zien? Of is dat meer een hersenspinsel van jezelf: zo zou het wel geweest moeten zijn.

Als morgen het mormonisme de dominante christelijke stroming is met 2 miljard aanhangers dan kun je achteraf concluderen dat God zijn mensen goed heeft geleid. Oké er was een probleem met ene grote kerk die tijdelijk ook veel aanhangers had, maar door de juiste koers te varen zitten we nu weer goed. Vul voor mormonisme elke christelijke stroming.Is dat je redenering of mis ik nu iets?

Zegt het werkelijk iets? Je kunt twee kanten op. Of je zegt datgene wat de vroege apostelen aan hun opvolgers doorgaven is juist en ik vertrouw daarop. De kerk verkondigt nog steeds de juiste boodschap. Vertrouwen moet zichzelf echter kunnen aantonen. Als iemand fout blijkt te zijn dan schaadt dat het vertrouwen. Of je zegt, de koers die we volgen is onjuist. Het feit dat de vreedzame discussie destijds niet voldoende was toont misschien ook al aan dat keuzes die zijn gemaakt eerder te maken hadden met macht en aanzien dan met de waarheid. Dat kan men (oa Robert) dan weer verdedigen met: zo gi

Tot zover een van de verschillen tussen gnostiek en het uiteindelijke christelijke geloof. Maar waarom zaten de gnostici fout en de anderen goed? Kwestie van geloof? Ehm, is dat miet een erg open deur? De gnostiek zat goed volgens de gnostici en fout volgens de anti-gnostici. Zo gaat dat met geloof en religie, of "vaderlandsliefde" desnoods. Mensen zijn dol op partijvorming en conflicten met andere partijen. Genetisch, gok ik. Wat ik eigenlijk meer bedoelde: hoe kun je erachter komen dat de richting die zegevierde de juiste is. Antwoorden die ik vooral lees: we vertrouwen er maar op dat desti

Kort samengevat. We volgen de juiste koers omdat we die koers nog steeds volgen.

Tot zover een van de verschillen tussen gnostiek en het uiteindelijke christelijke geloof. Maar waarom zaten de gnostici fout en de anderen goed? Kwestie van geloof?