Peter79

M.i. staat de boom niet op zichzelf, maar gaat het altijd om de activiteit van het eten van de boom. De mens mag van alle bomen eten, behalve die ene boom. "De boom van kennen goed en kwaad" was uniek voor zover ik heb begrepen, maar andere tradities kennen wel de boom van het leven. Het eten van de boom van het leven was voorbehouden aan de goden. Dat de mens in het paradijsverhaal mocht eten van de boom van het leven, betekent dat hij eeuwig leven had. Het paradijsverhaal representeert het deel hebben aan het eeuwige leven in de vorm van een boom en het verliezen van dat leven wordt gerepres

Dat is ie in principe ook, maar het is geen navertelling. De figuur van de tribuun is als extra zoeker in het verhaal gebracht en verbindt het kijkerspubliek met het verhaal uit het Nieuwe Testament. In dat kader is de genezing van de leproos ingevoegd, maar mijn persoonlijke mening is dat het een onnodige invoeging is. Ik zou dan primitief een positieve betekenis willen geven: oorspronkelijk of de eerste in zijn soort. Ik denk dat het teruggaat op het principe van wederkerigheid en ik denk dat dit niet alleen in de historische basis van ons rechtssysteem zit, maar ook dat het e

Titus Brandsma stierf voordat zijn beulen veroordeeld werden. Maar als iemand de straf krijgt die hij verdient, is dat iets om medelijden mee te hebben? Ik denk dat het toch gebeurt, maar wanneer een rechtvaardig oordeel is geveld, maakt dat denk ik wel uit dat je het kan loslaten. Bizar, maar als goed en kwaad heel duidelijk zijn, dan kan je ook in de bestraffing rigoreus tewerk gaan. Vanuit het perspectief van de hemelbewoner is dit een bruikbare rationalisatie, maar hoe is het vanuit een hedendaagse gelovige die niets ziet in het vergeldingsaspect van straf? Is de hel in de

(citaat van Lewis) Als in Nederland iemand terecht veroordeeld is, kan je dan medelijden voelen, of kan je denken: dit is terecht, hij krijgt wat hij verdiend heeft? Ik denk dat het rechtvaardig oordeel de zaak bezegelt, zodat men er vrede mee heeft, maar wat ons nu denk ik tegenstaat, is het barbaarse karakter van de straf als we beelden uit de Bijbel gebruiken om ons een voorstelling te maken van de straf. En dan spelen er ook nog beelden mee van of er überhaupt sprake moet zijn van straf: als je in Nederland achter de tralies zit, hoeft dat niet te zijn vanuit het oogpunt van vergeldin

Op dit punt vind ik de film niet sterk. In het bijbelse verhaal is er na de opstanding geen genezing meer van een lepra. Het wonder van de vissen wordt wel beschreven, maar het heeft m.i. niet de functie om mensen te overtuigen dat Jezus een wonderdoener is. In het licht van de opstanding - het grootste wonder - verbleekt het wonder van de vissen. De boodschap lijkt me eerder dat de discipelen - vissers van beroep - zich geen zorgen hoeven te maken over hun levensonderhoud, want Jezus zorgt ervoor dat ze aan niets tekort komen. We hebben het tegenwoordig vaak over transities, bijvoorbeeld

Ik kijk nu het laatste stukje van Risen. Ik vind het perspectief dat ze gekozen hebben origineel; het is lastig om Jezus te verfilmen, maar het is een mooie mix geworden van beelden uit het evangelie en de zoektocht van de tribuun.

Ik heb het boek van Sushako Endo gelezen waarop Silence is gebaseerd. Een indringend boek, ik zou denk ik de film dan niet meer kijken, om niet mijn eigen beeld op basis van het boek kwijt te raken. Risen kan ik dit weekend aan (terug)kijken, maar het weekend heeft al de nodige invulling, dus ik weet niet of het lukt.

Mensen zagen en zien God in Jezus, dat is waarom ze Hem aannemen als Zoon van God. De tegenstelling die je noemt, is tussen Jezus en Mozes. Mozes had de Israelieten een scheidbrief gegeven, maar, zei Jezus, zo is het van den beginne niet geweest, want wat God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet.

Ik denk dat dit inderdaad de kern is: neem je Jezus Christus aan of niet.

Als ik denk aan gayparade denk ik eerst aan Amsterdam en D66. Amsterdam vanwege het extreme en D66 vanwege het ideologische. Volgens mij is de vraag of je je ermee identificeert of niet. Homo's kunnen zich ermee identificeren - dan raakt het ze. Als het gebeuren ze vreemd is, dan is het iets van die mensen daar, die moeten het zelf maar weten. Wie aan de gayparade mee doet, ziet zichzelf wellicht als strijder voor de goede zaak, maar is volstrekt niet representatief. Omdat dat nog wel eens onduidelijk is voor het grote publiek (framing) ligt het inderdaad genuanceerder dan ik zei of miss

Dat zij aan schade denken, zegt mij dat het ook wat betreft homoseksualiteit nog niet vrij is. Anders zou het je toch koud laten wie er met de gayparade meedoet. Maar ik denk dat de kwestie meer gaat over transgender dan over homoseksualiteit en dat dat zowel zichtbaarder als controversieler is.

Vier de verschillen vind ik dan nog wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als mensen lang beknot zijn geweest, dan kunnen ze in de vrijheid die ze gekregen hebben doorschieten. Ik denk dat dat erbij hoort, dingen moeten opnieuw hun plek krijgen. Vieren van de verschillen is voor mij in de eerste plaats een positieve betekenis geven aan de verschillen. Bij een strikte indeling in mannen en vrouwen en het handhaven van een heteroseksuele norm vallen de meeste mensen buiten de voorgegeven vakjes. Het is nu eenmaal zo dat de werkelijkheid veel meer een spectrum geeft, waarbij er twee duidelijke pie

Is goed hoor

Ik denk dat je het inderdaad niet snapt. Ik denk echter dat het snappen begint met die mensen serieus te nemen. Het gaat allemaal wel ietsje dieper dan " normaal gevonden willen worden".

De letters staan voor identiteit. Ook in de Bijbel zijn namen belangrijk. Namen zeggen iets over mensen, God roept mensen bij hun naam, dat wil zeggen dat Hij ze kent. Ook voor lhbtiq'ers is het belangrijk dat ze gekend worden, juist in datgene wat uit het verleden weerstand oproept bij andere mensen. Als ze er wel mogen zijn zolang ze geen kleur kunnen bekennen, dan stelt het niets voor dat ze er mogen zijn. Als het er mag zijn, dan moet het ook benoemd kunnen worden; daar staan die letters voor. Misschien is het een fase die de samenleving door moet en is het straks niet meer nodig dat

Mooi onderwerp. Er bestaat bij het accepteren van de veelkleurigheid van lhbtiqetc de neiging om alle verschillen uit te wissen, maar wat mij betreft vieren we de verschillen. Moedermelk blijft wat mij betreft moedermelk. Maar bijvoorbeeld toiletten kan je echt wel anders organiseren. Uiteindelijk hangt het op dat je bepaalde waarden met elkaar deelt. Daar zit denk ik het echte probleem: veel mensen hebben zo iets van: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Verandering van denken kan je niet afdwingen.

vegan had ik inderdaad geraden maar revolution is voor uitleg vatbaar. Veganisten kunnen heel militant zijn; misschien ben je zelfs wel actief voor extinction rebellion. Zelf ben ik vegetarier en is de stap naar veganist me nog te groot. Ik maak kleine stapjes door koffiemelk te vervangen door sojamelk, etc. Het aanbod wordt gelukkig steeds beter.

Welkom! Waarom noem je je vegan-revolution?

Driftkikker!

Bij natuurkunde leerde ik: "actie is min-reactie". Mijn reactie spiegelt allereerst hoe jij overkomt en is bewust zo geformuleerd dat je in beweging komt. Het is niet mijn bedoeling dat je wegloopt. En als je denkt dat mijn definitie van dogmatisch niet klopt, hoef je je er volgens mij niets van aan te trekken dat ik het woord dogmatisch gebruikte; ik heb toegelicht wat ik bedoelde te zeggen. Een gelijkwaardig gesprek is dat de gesprekspartner niet altijd hoeft mee te bewegen met de onhebbelijkheden van de ander, maar als er niet meebewogen wordt, botst het. Frictie zal er bij gelijkwaar

Even kort: we zijn in gesprek. Ik merk dat jij geprikkeld ben en dat prikkelt mij ook. Dogmatisch gebruikte ik niet als term om je omlaag te halen, maar omdat ik bij je meende te zien dat je streeft naar een kloppend verhaal. En ik denk dat je relatie met Christus anderen niet uitsluit, maar insluit.

Ik ga er voor deze uitspraak ervan uit dat in het moment van formatie er sprake was van hemel én aarde, anders is deze uitspraak logisch waar omdat er nog geen aarde is. Dan zegt deze tekst (Job 38: 4-7 HSV): Waar was u toen Ik de aarde grondvestte? Maak het bekend, als u echt inzicht hebt. Wie heeft haar afmetingen bepaald? U weet het immers wel. Of wie heeft het meetlint over haar uitgespannen? Waarop zijn haar pijlers neergezonken? Of wie heeft haar hoeksteen gelegd, toen de morgensterren samen vrolijk zongen, en al de kinderen van God juichten? Nu is de kwestie: ik lees hier volstrekt

Als het echt zo is dat je hier ik-gericht aanwezig bent, dan zal ik dat inderdaad aanvaarden. Ik zal proberen het gesprek nog een keer te doen op jouw voorwaarden, voor zover ik daartoe in staat ben. Goed weekend.

Dat spijt me dan; het komt zo op me over, het had het begin van een gesprek kunnen zijn. Ik hoef jouw positie niet te verhelderen, dat kan je gelukkig heel goed zelf.