Peter79

Ik heb inderdaad er even geen tekst bij. Maar zodra het hebt over Bijbel lezen, dan zijn er twee: Bijbel en lezer. De Bijbel is niet voor mij geschreven en mijn naam komt in de Bijbel niet voor. Geloven is dat ik mij de Bijbel toe-eigen: het gaat niet alleen over en voor mensen toen, maar het gaat ook over mij en de mensen nu. Ik spreek vanuit mezelf, hoe ik het zie. Dat is subjectief en daarom vind ik het raar dat je het woord absoluut gebruikt voor wat ik zeg.

Leg me dan eens uit hoe onthechting leidt tot het centraal stellen van de ander? Hoe kijk je naar bijvoorbeeld je ouders. Waren zij ook geen mensen van liefde, omdat ze in een relatie van autoriteit tot jou stonden? Je eerste vraag is de vraag van Satan aan God over Job. Uit dat verhaal blijkt dat Job God liefhad, ondanks het lijden dat hem trof. Net als in het verhaal van Job denk ik dat mensen in God kunnen geloven, zonder dat dit gedreven wordt door egoïsme. Het lijden - in feite onthechting - maakt dat zichtbaar. Het lijden is een omstandigheid en onthechten kan een gemotiv

Zie daar het individualisme. Onthechten is een manier voor je zelf om het lijden te verlichten, niet voor je naaste. Zoveel heb ik niet gezegd over het boedhisme hoor. Maar onthechting in het christendom heeft als doel om verkeerde relaties te verbreken en in een goede relatie met God, andere mensen en de wereld te komen staan. En dat spreekt mij nu eenmaal veel meer aan. Van mij mag je zeggen dat de zon in India veel mooier schijnt dan hier. Maar er is echt meer nodig om mij ertoe te bewegen mijn spaarcenten op te maken om dan maar naar India te gaan. Ik geniet hier van de zon, m

En jij doet me denken aan iemand die een bibliotheek aan plantenboeken verzamelt zonder naar buiten te gaan. Ik heb gekozen en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Als jij boedhisme wil preken, prima. Ik ben benieuwd waar je mee komt.

Ik maak keuzes voor mijn leven, jij voor het jouwe. Ik heb geen verplichtingen ten aanzien van diverse geloven. Als een ander geloof beter voor me is, dan zal dat wel blijken. Je gooit je oude jas nu eenmaal niet weg voor je een nieuwe hebt.

Helemaal juist. Hou je nu op met de gedachte dat de Bijbel iets bewijst? Ik neem de Bijbel serieus en jij niet. Dat zijn keuzes. Ik ben tevreden met mijn keuze en jij met de jouwe, toch? Objectief lezen haal ik bij Bijbelwetenschappers. Die zeggen andere dingen dan jij. Mensen zeggen allerlei dingen, maar de mogelijkheid bestaat dat ze zich vergissen. Ik herken me in Job: zijn vrienden hadden allerlei vrome praatjes waarom Job wel gezondigd moest hebben, maar Job liet zich niets op de mouw spelden. Hij bleef trouw aan zichzelf en ging naar de enige toe die hem antwoord kon geve

Nogmaals: God en de Bijbel vallen niet samen. Als ik in een boek iets lees over planten, dan kan ik deels de proef op de som nemen door buiten de desbetreffende planten op te zoeken en te checken of het waar is wat er in het boek staat. Als in een boek staat dat margrieten bloeien vanaf de maand mei, dan kan ik ze buiten opzoeken in de goede periode en bevestiging vinden of niet. Zo zijn de verhalen van de Bijbel voor mij ook een aanleiding om dingen te proberen. De Bijbel bewijst niets, de Bijbel stelt iets dat in het echte leven al of niet bewezen wordt. Omdat jij de Bijbel als een bewijsboe

Als ik nou opschrijf dat ik door God ingefluisterd ben en dat mijn woorden waar zijn, geloof je mij dan? Of zie je daar, net als ik, een probleem in? Misschien is het de Heilige Geest die jou en mij overtuigt wat waar is en wat niet? Ik geloof inderdaad dat de hele Schrift geïnspireerd is, maar ik geloof niet dat de Schrift gedicteerd is. Ik geloof dat God mensen niet uitschakelt, maar inschakelt. Foppe heeft gelijk als hij vragen stelt over de goedheid van God, maar hij kan die vragen beter aan God zelf stellen, zoals Job ook deed.

Mijn uitgangspunt is dat de Bijbel door mensen geschreven is en we God slechts door de ogen van die mensen in de Bijbel zien. Hun idee van God was dat Hij alleen het beste wilde. Ik ben ook in de kerk mensen tegengekomen die precies wisten hoe het hoorde en wat God wilde. Als zulke mensen nu bestaan, dan bestonden ze vroeger vast ook. Jezus is niet zelf aan het kruis gaan hangen, of wel? De Joden hebben hem overgeleverd aan de Romeinen en de Romeinen hebben Hem aan het kruis gespijkerd. Adam en Eva zijn uit het paradijs gezet en zij staan samen voor alle mensen die ooit geleefd he

De Zoon offerde zich op ... Ik denk dat er in de Bijbel "gespeeld" wordt met het offer in twee betekenissen: 1. Jij hebt het over een offer aan God; zoals de Israëlieten offerden aan God. Mensen hebben het bedacht om aan God te offeren, dat deden Kaïn en Abel al. In de wet van Mozes werd vast gelegd hoe er geofferd moest worden.In het Oude Testament bood met iets aan God aan, men gaf God iets terug van wat Hij gegeven had. Het is niet in het Oude Testament dat we leren dat het offer een afbeelding is, dat is iets van het Nieuwe Testament (Hebreeën). Als je Jezus volgens de oudtestame

Ik vind er verschil tussen zitten dat iemand zich opoffert of dat iemand een ander opoffert. Als ik mij wil opofferen, vind ik dat het mijn eigen zaak is, als de regering mij wil opofferen vind ik dat weerzinwekkend.

In Lukas 14 kan je lezen over het berekenen van de kosten. Ik herken het verder niet zo wat je zegt. Van vroeger wel; als kind was ik ook bang, maar ik kon dat niet zo goed relateren aan de kerk. De hel was niet iets wat heel veel aandacht kreeg. Dat was meer in het kader van dat je je ongelovige kind na de dood niet meer zag, als de een naar de hemel ging en de ander niet. Bedreigingen herken ik totaal niet, het was juist dat je ongelovigen wilde behoeden voor de consequenties van hun keuze. Van Paulus hebben we vooral brieven, en die zijn gericht aan gemeenten en niet aan buitenstaan

ok, dan zal ik er wat losser mee omgaan. Deze reageer ik nog wel op: ik vind dit een bloeddorstig beeld - alsof God bloed wil zien. Toch lijken best veel christenen dit aan te hangen. Het is niet alleen bloeddorstig, het is dan ook een mensenoffer; iets dat Abraham niet mag doen - en God gruwt daarvan. De offers van het Oude Testament laten zien dat er bloed vloeit. Om het offer correct uit te voeren, moet bloed vloeien. Het "moeten" heeft dus betrekking op het correct afbeelden. Het is niet zo dat bloed de zonden wegneemt (Hebreeën). Deze afbeeldingen laten iets zien wat er noodz

Hallo Hermanos, een interessante, maar omvangrijke topicstart. Ik loop het eerst maar even langs. Johannes 3:16 heeft het over de Zoon die gegeven wordt. Uit de context blijkt dat de link met het kruis loopt via het verhogen, zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft. De Israëlieten hoefden slechts op te kijken naar de slang om van de vurige beet van de slangen bevrijd te worden. Hoewel de zonde bij de slangen wel een rol speelt, heeft de redding betrekking op de gevolgen van de zonde - de dood. Door naar de slang te kijken, werden de Israëlieten gered van de dood. Op dezelf

Dat is inderdaad een risico dat ik neem. Jezus zei dat je van tevoren goed moet berekenen of 't het waard is om Hem te volgen. Jezus volgen is een bewuste keuze. Het is een hoopvol perspectief voor mensen die in bootjes hun nood ontvluchten en mensen die elke dag voor hun leven vrezen voor bommen. Het is een hoopvol perspectief voor de mensen die lijden onder het onrecht in deze wereld. Voor mensen die het goed hebben en dat voor zichzelf houden kan het perspectief bedreigend zijn. Als ik de Bijbel uit heb, stop ik niet met nadenken. In de Bijbel staat dat je je zelfs je vijand mo

Als jij mij kan interesseren om die boeken te gaan lezen, wil ik dat best doen. Geloven gaat over een hoopvol perspectief. Ik vind dat in het christelijk geloof, niemand heeft mij nog een reden gegeven om het elders te gaan zoeken. Ik vind het vreemd dat je dat oneerlijk vindt. Je kan de Bijbel lezen als elk ander boek en oordelen wat je geloofwaardig vindt. Iets dat in de Bijbel staat is niet per se waar alleen omdat het in de Bijbel staat. Het lijkt me dat je geen enkel boek leest alsof het boven twijfel verheven is. Ik vind het verhaal van de drijvende bijl een vreemd verhaal.

Wat mij heeft geholpen, is dat een christelijk leven niet alleen maar bestaat in meer op Jezus lijken en vruchten voortbrengen, maar ook dat het een richting heeft. Je kan het christenleven beschouwen als pelgrimage. Je bent onderweg naar het nieuwe Jeruzalem. Soms is het moeilijk genoeg om de blik daarop te houden; daar mag je de tijd voor nemen. Ik denk dat mij eerst in de weg zat dat ik er teveel op gebrand was om mijn leven in te richten als volger van Jezus. Het werkt ontspannend als je beseft dat je een leesbare brief bent als je in Hem gelooft. Wat je roeping is, ligt vaak in de l

Voor jou zijn het eye openers. Of het voor mij eye openers zijn, is maar de vraag. Ik maak keuzes hoe ik mijn tijd wil besteden, wil ik Maarten 't Hart lezen, dan moet daar een goede reden voor zijn, want ik zit niet te wachten op karikaturen en stropoppen. Jij gelooft niet dat Jezus aanwezig is en ik wel. Mensen houden inderdaad meer van concrete dingen. Beeldendienst was niet voor niets populair. Er is een dagtaak aan alle dingen die je in het kerkelijk leven kan doen. Inderdaad gaat het er om wat er zich in je hoofd afspeelt. Jezus keurde niet af wat Martha deed, maar Maria had het

Ik spreek als mens tegen jou als mens en andersom. De woorden die je mij voorlegt, gaan niet alleen over mij, maar ook over jou. Jij bent het niet met me eens over de manier waarop ik de Bijbel lees en andersom ben ik het niet met jou eens. Daar komen we ook niet uit. Ik vertrouw wel, ook al zie jij dat misschien niet. De maatstaf is inderdaad een mens - de mens Jezus. Maar anders dan bij een uiterlijke maatstaf hoef ik me niet met Hem te vergelijken, Hem in mijn leven toelaten en Hem volgen is voldoende.

Goed om te lezen, dank voor deze correctie. Ik zal wat meer over hem gaan lezen en wie weet kan ik hem dan toch serieus nemen als hij over christendom schrijft.

Maarten 't Hart groeide op in een soort van naargeestig gereformeerd christendom en is daardoor getraumatiseerd. Ik heb medelijden met hem. Maar de Bijbel als Gods woord dat uit de hemel was neergedaald werd wel breed gedeeld in de gereformeerde wereld. Het heeft mij ook tijd en moeite gekost om daarvan los te komen. Ik denk dat de Joden spraken over de Torah als Gods Woord en dat het Nieuwe Testament daar tegenover zet dat Jezus Gods Woord is. Jezus, de levende, is in plaats gekomen van de letters in steen en op papier. Terwijl de Joden de Torah bijna eenzelfde plek gaven als God zelf,

"want wij weten het beter dan God"

Ik begrijp niet waarom je een knip maakt bij de wet van Mozes. Uiteraard maakt het verschil dat deze wet erbij is gekomen (Romeinen 5), maar deze wet verdiept slechts het inzicht dat mensen zichzelf niet kunnen rechtvaardigen voor God. Paulus zei ook dat de wet goed was; maar dat was niet het enige, want hij zei ook dat met de wet het goede niet in bereik lag, vanwege de zwakheid van de mens. Paulus zegt van zichzelf dat hij onberispelijk was naar de wet, maar toch was het hem schade. Paulus zei ook dat toen hij zoon van het gebod werd, dat het gebod in hem begon te leven, maar hij zel

Als je over godslastering spreekt, terwijl ik spreek over het wegnemen van de vloek, denk ik dat je het eigenlijk toch niet weet, je lijkt nog steeds als een vervloekte te leven.

Christus heeft ook voor jou de vloek gedragen https://psalmboek.nl/catechismus-vraag-39.php