Peter79

Dat denk ik niet. Ik denk dat je geen aanstoot moet nemen aan drie-eenheid want het dogma kwam tot stand omdat er mensen waren die beweerden dat christenen drie goden aanbidden: naast de Vader ook de Zoon en de Geest. Dan zeggen christenen: nee, God is 1, er zijn niet drie goden. En hoe dat kan zijn is een raadsel, mysterie, dat we niet kunnen oplossen.

Dank voor je kritisch opbouwende reactie. Het zinnetje dat ik van je quote (staat ook in de Bergrede), is volgens mij hoe Jezus de Farizeeen typeert: zij trekken het land rond om 1 bekeerling te maken ...maar wat er gevraagd wordt, is meer dan de gerechtigheid der Farizeeen. De waarheid is een persoon - de persoon Jezus - en het leven is niet te vinden buiten Hem om. Zijn woorden zijn wat Hij tot ons spreekt door de Geest. Er waren mensen die probeerden met Jezus' naam geesten probeerden uit te drijven, maar omdat deze woorden uitgesproken werden zonder dat deze geestenbezweerders een re

Dan zet ik die van mij erbij.

Ik denk dat je moet onderscheiden tussen een algemene wil en een persoonlijke roeping. De algemene wil zou je de wet kunnen noemen. Die is voor iedereen gelijk. Paulus schrijft dat als heidenen die de wet [van Israel] niet kennen, toch doen wat de wet gebiedt, zij zichzelf tot wet zijn. In feite is dit het humanisme, het leven volgens de gouden regel. Daarnaast is er een persoonlijke roeping. God kent ieder mens persoonlijk, ieder mens heeft unieke kwaliteiten en de algemene oproep om God lief te hebben, vertaalt zich in iedere persoon op een andere manier, zodat niet iedereen hetzelfde

En "dankjewel" is geen contraprestatie?

Ik zie het zo dat de ontvanger ook een stem heeft: als die het pakketje niet wil aannemen, dan kan de gever nog zo onbaatzuchtig zijn, maar de transactie komt niet tot stand. Bij jou lijkt de ontvanger overruled te worden, die heeft er geen stem in, want als de ontvanger een keuze zou hebben, zou er sprake zijn van contraprestatie.

Ik ben het niet met de schrijver eens dat zelfverloochening de diepste betekenis is. Zelfverlochening is een middel om achter Jezus aan te gaan: Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Het is een middel om het leven te vinden; juist het vastklampen aan het leven, maakt dat je het leven niet kan vinden: Want wie zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen om Mij, die zal het vinden. Je zelf en je leven zijn innig met elkaar verbonden, ik zou zeggen: ze komen op hetzelf

Jodendom kent verschillende stromingen. In de tijd van het Nieuwe Testament had je onder meer de sadduceeen en de farizeeen. De sadduceeen geloofden niet in de opstanding van de doden, de farizeeen geloofden dat wel. De opstanding van de doden vindt plaats aan het einde van de tijd, wanneer JHWH komt. De gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus geeft weer hoe de farizeeen dachten. Lazarus werd getroost en de rijke man leed pijn. Je kan dit hemel en hel noemen. Het christendom verschilt van het Jodendom, doordat er nu al 1 man de opstanding heeft meegemaakt: Jezus is opgestaan

Wat God om niet geeft - opstanding en eeuwig leven - is de redding in mijn optiek. Het leven loopt uit op de dood, maar de redding is dat de dood niet het laatste woord heeft. Maar als je niet in God gelooft, hoe kan je dan door Hem gered zijn? En als je in Hem gelooft, dan is dat volgens mij je redding. Omdat dan de relatie tussen jou en God weer goed is. Maar als die relatie in de praktijk geen invulling heeft, als er geen gebed en geen vetrouwen op God is, dan vraag ik me sterk af of er een relatie is en of je gered bent.

Ik denk dat als de remonstranten niet duidelijk zijn over hun bron je er een humanistische grondslag in kan zien. Persoonlijk denk ik dat als je God wegstreept uit het christendom dat je humanisme overhoudt. Nee, het is daarom effectiever om uit te zoeken welk principe wel jouw leven bepaalt en waarop dat gebaseerd is. Vertel... wat verlangt een christen als tegenprestatie voor wat God om niet weggeeft? Als ik iets meemaak dat met mijn gebed te maken heeft, dan denk ik er over na of het een antwoord is en wat de consequentie zou zijn in het geval het wel of juist niet

Dit punt is nu inderdaad wel helder en als dat ook is wat de remonstranten geloven, dan heb je hiermee verwoord waarom ik me daar niet thuis zou voelen. Als je met Jezus leeft, dan kan je de wetenschap niet meer verabsoluteren. God heeft de mens dan wel bijna goddelijk gemaakt en het wetenschappelijk gebouw is zeer indrukwekkend, maar het blijft mensenwerk. Als de wetenschap zegt: dit is de waarheid, dan zegt Jezus: ik ben de waarheid. De wetenschap heeft niet het laatste woord. Mensenrechten suggereren dat ieder mens rechten heeft, maar waar is dat op gebaseerd? Liefde heeft zu

Als je het zo zegt, ben ik akkoord, maar dat is niet wat de schrijver zegt. Bovendien zegt Jezus dat je het leven vindt door het te verliezen; dat is m.i. een herschepping en niet het opheffen van een individu (mens wordt niet God)

Je zou ook kunnen zeggen dat ze alledrie God aanbidden, maar dat Islam een valse godsdienst is; net zoiets als het tienstammenrijk God bleef vereren, maar op een verkeerde manier.

De schrijver formuleert helder: Daarom leerde Jezus de zelfverloochening en het opgeven van het afgescheiden ego. Dit, en niet de radicale dienstbaarheid, is de diepste betekenis van de oproep tot navolging Ik geloof wel dat het om dienstbaarheid gaat. Een dienstbaarheid is een relatie, en een relatie is er tussen twee of meer. Voor zover ik tegen dualisme ben, is dat tegen individualisme, ik zou voor holisme kiezen, het geheel waar alle delen op betrokken zijn. Zo spreekt Paulus dan ook over het lichaam waarin alle onderscheiden delen samenwerken en een eenheid vormen. Man en vrouw zijn

Ik denk dat God de basis is van geloof: Jodendom, Christendom, Islam en andere godsdiensten. Degene die geloven christelijk maakt, is Jezus Christus.

Dat ben ik niet met je eens. Jezus Christus is de basis van het christelijk geloof

Klopt, maar ieder mens heeft een beginpunt in plaats, tijd, cultuur, karakter, sociale status etc. en van daaruit vertrekt een Jezus-volger naar een onbekende toekomst.

Stefan Paas (jr) had wel een mooi model: in plaats van twee smaken (gelovig vs niet-gelovig) kan je het inzichtelijk maken met vier smaken: dichtbij Jezus en naar Hem toe bewegend dichtbij Jezus en van Hem af bewegend verder van Jezus en naar Hem toe bewegend verder van Jezus en van Hem af bewegend. (je kan dan ook nog een stilstand-optie toevoegen, maar voor het begrip zijn deze vier smaken denk ik voldoende). Volgens de evangeliën is Jezus heel radicaal (Mattheus 10 HSV): Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waard; en wie zoon of dochter liefheef

De essentie is dat je met Jezus leeft. Om met Jezus te leven, moet Jezus meer zijn dan een verbeelding, Hij moet er echt zijn (levend in de hemel). In het verhaal van Maria en Martha, zegt Martha tegen Jezus: ziet u niet dat ik hier hard aan het werk ben voor jullie, terwijl Maria alleen maar zit te luisteren? Dan zegt Jezus dat Maria het beste deel heeft gekozen. Leven met Jezus is niet in de eerste plaats doen. Het is in de eerste plaats contact hebben en luisteren naar wat Hij te zeggen heeft. Als je alleen de buitenkant ziet, heb je geen uitsluitsel of de persoon in kwestie dat contact met

Klopt, ik ga kort door de bocht, omdat je iets vraagt dat alleen in geloof bestaat en een gelovige alleen voor zichzelf kan beantwoorden. Ik heb daarom een algemene uitspraak gedaan die omgekeerd niet per se waar is: mijn uitspraak zou je ook zo kunnen formuleren: "alle mensen die met Jezus leven, bidden" maar niet alle mensen die bidden, leven met Jezus. Maar de praktijk is niet zo duidelijk. Ook mensen met een in onze ogen verwerpelijke levensstijl kunnen met Jezus leven. Zij komen misschien wel van zover dat alleen zijzelf zien hoe ze door Jezus veranderd zijn, maar wij zien slechts de buit

Hoi rups, Dat verlangen ken ik. Eigenlijk denk ik dat dat de drang is om als rups maar door te blijven eten, totdat je vol zit en je even in een coconnetje kruipt om vervolgens als vlinder weer tevoorschijn te komen. Door jezelf rups te noemen, plaats je je nog voor de metamorfose, maar je vragen kunnen best die van een volgevreten rups zijn. Overigens kennen ook rupsen diverse vervellingen, alvorens ze verpoppen. Het kan dus ook zijn dat je uit je jasje gegroeid bent, maar nog even het rupsenbestaan zal voortzetten. Want mij lijkt het toe dat gearriveerdheid in het leven van een gelovige

Het is altijd moeilijk om te bedenken hoe de schrijver iets bedoeld heeft en welke boodschap hij wilde overbrengen. Ik denk dat de schrijver zich ervan bewust was dat je kinderen niet kan vervangen. Maar de boodschap die ik uit het boek haal, is dat alle praten over God zinloos, of erger nog ongelovig en goddeloos is, als we niet mét God praten. Job deed dat, zijn vroomheid en rechtvaardigheid was werkelijke vroomheid en rechtvaardigheid, want hij leefde mét God. Het verhaal start met dat Job 7 zonen en 3 dochters had. Aan het eind heeft hij weer 7 zonen en 3 dochters. In de opstanding

Leven met Jezus is bidden https://www.remonstranten.nl/adrem/jaargang-2017/september-2017/leven-van-gebed/ Leven zonder Jezus is je eigen gang gaan, op een manier die jou het beste past. Uiterlijk kunnen beide manieren hetzelfde lijken. In het Nieuwe Testament staat het verhaal van de rijke jongeling. Die dacht ook dat hij niets hoefde op te geven. Maar toen zei Jezus persoonlijk tegen hem: geef alles wat je hebt weg en ga met mij mee. Jezus kan dus zomaar je leven op de kop zetten. Niets is zeker God vergoedde hem dubbel en dat betekent dat God wat goed te maken h

Zaterdag bij de post een uitnodiging voor een congres van de Jehovah-getuigen. Geadresseerd aan "de bewoners van dit adres", blijkbaar niet huis-aan-huis verspreid maar gefrankeerd verstuurd door iemand uit een dorp op ca 3 km afstand. De begeleidende brief is handgeschreven en met naam, telefoonnummer en emailadres. In de PS staat dat ze mijn adres heeft gevonden op internet en het niet opgeslagen of bewaard heeft. Ik weet nog niet wat ik ermee wil doen. Het congres is hier te vinden en hoewel het een vrijdag-, zaterdag- en zondagprogramma heeft, is het niet datumgebonden, de programmaonderde

Ik heb het ideaal niet opgegeven vanwege de praktijk. Het was wel de praktijk die mij erover deed nadenken (er is nergens een kerk waar echte harmonie is), maar wat mij dit ideaal deed verwerpen, is dat ik nu vind dat het idee dat aan dit ideaal hangt, niet klopt. Daarentegen zie ik de kerk nu anders - een plek van verandering; en dat is ook een ideaal, want waar die verandering uitblijft (bijvoorbeeld de demografie van de kerk wordt slechts bepaald door geboortes, sterftes, verhuizingen en onttrekkingen) daar vraag ik mij af of het wel leeft. Waar mensen daadwerkelijk toetreden doordat ze van