Peter79

Dat is jouw theologie. Andere mensen hebben als theologie dat God de dieren geschapen heeft ieder naar hun aard, maar de mens naar zijn evenbeeld. Dat matcht niet met een theorie dat apen en mensen een gemeenschappelijke voorouder hebben. Ook het mechanisme van evolutie matcht niet met het idee dat het lijden als gevolg van de zonde door toedoen van de mens in de wereld kwam.

Het gaat erom dat een minderheid die er anders over denkt, zich niet door de wetenschap omver hoeft te laten blazen. Het gaat in deze kwestie eigenlijk niet om de ouderdom van aarde en heelal (sommige christenen hebben gap-theorie die oude aarde toelaat) maar om de oorsprong van de eerste mensen: Adam en Eva, het zondevalverhaal etc. Die discussie zou je wat mij betreft op theologische gronden moeten voeren en het dominante verhaal van de biologie niet als breekijzer gebruiken.

Klopt, christenen leven in een minderheidspositie en hebben te leven met een seculier oorsprongsverhaal. Maar steeds meer mensen laten zich daardoor omver blazen: alsof het niet een mensenverhaal is. De wetenschap zal vanwege haar voorlopige karakter nooit een definitieve uitspraak doen over de leeftijd van aarde en heelal. Daarnaast houdt de gelovige altijd de mogelijkheid van het wonder om er een andere chronologie op na te houden. Creationist is een vies woord. Daar blijf je ver weg van, anders is je carriere voorbij. Ik vind dat een groot belang. Ik meen me te heri

Ja, het is belachelijk en aanstootgevend, maar andersom denk ik dat er kokervisie is. Ik zie wetenschap als een machine waarop je verschillende scenario 's kan draaien, afhankelijk van de aannames die je er in stopt. Vanuit die blik ben ik vrij om over de hele breedte te kijken en wetenschap te relativeren in zijn absolute waarheidsaanspraken. Het maakt net zoveel uit als de leeftijd van het heelal die nu op 14 miljard jaar is gesteld en op basis van de meest recente gegevens misschien wel bijgesteld moet worden naar 26 miljard jaar.

Referenties naar een jonge mensheid komen niet door de peer review. Of die referenties er wel of niet zijn, zeker is dat ze er in de wetenschap niet zijn. Wetenschappers kijken wel uit dat ze de verdenking van jonge-aardecreationisme op zich krijgen, want dan is het gedaan met hun wetenschappelijke carriere. Jij beschouwt de wetenschap hier als doorslaggevend. Ik niet, aangezien het onderwerp controversieel is en er grote belangen spelen.

Ik denk dat je dan ip de verkeerde plek zoekt. Creationisme in de wetenschap is taboe ... Voor andere geluiden moet je buiten de wetenschappelijke referenties zijn. Een mooi begin binnen de wetenschappelijke referenties is de rehabilitatie van de Neanderthaler als medemens.

Dat hangt natuurlijk weer ervan af welke wetenschap je hanteert bij de uitleg van de Bijbel. Daar komt een stuk persoonlijke verantwoordelijkheid bij kijken - ieder moet dat doen wat voor zijn of haar geweten geoorloofd is onder Gods open hemel. We geloven dat de Geest ons daarin leidt.

Zelf sta ik er zo in: Als er een discrepantie is tussen wetenschap en bijbeluitleg, zijn er drie mogelijkheden: [1] de uitleg van de Bijbel klopt niet [2] de uitleg van de natuurwetenschap klopt niet [3] de uitleg van zowel Bijbel als natuurwetenschap klopt niet Het is eenvoudig om met deze mogelijkheden het conflict te parkeren. Je stelt je als agnost op. Dat is wat veel gereformeerden (in elk geval) deden. Vanuit de continentale filosofie is het ook redelijk om oog te hebben voor de beperkingen van de wetenschap als kenmethode voor de werkelijkheid. Het past binnen een conservatief m

Ik denk dat Adam ("mens", uit de aarde genomen) en Eva (moeder van alle levenden) staan voor de mensheid. Ze zijn deel van onze realiteit, niet omdat ze historische personen zijn, maar omdat ze staan voor onze oorsprong. Ze maken deel uit van onze identiteit in de zin dat wij allen afstammen van de eerste mensen. Genesis 2/3 is hergebruik van andere verhalen, omdat de schrijver(s) daarin een eigen accent legde(n). Wie die andere verhalen kende, had direct door waar de schrijvers(s) voor stond(en). Voor het christendom verandert er niets, het maakt niet uit of wij in letterlijke of f

@GaitJ zo is het wel duidelijk denk ik, publicatie van april dit jaar.

Misschien even wat recente literatuur lezen, want 1% klopt echt niet

Uit een recente publicatie: Proponents of gender-transitioning youth insist the benefits of the practice are self-evident even if systematic reviews of evidence cannot detect them. To support their view, they quote exceedingly low regret rates of less than 1–2% [65, 66]. This implies that 98–99% of transitioned individuals are happily situated throughout their lives. This conclusion is inaccurate, for three reasons. First, follow-up studies exploring regret and quality of life suffer from very high rates (20–60%) of loss to follow-up [67], which means the most adversely affected, inc

Ik herinner me van wat ik rondom het boek heb gelezen, dat het evangelie niet landt vanwege de (Romeinse) invulling waarbij men zich aan Christus moet onderwerpen. Een oudere gedachte (Christus victor) heeft in die cultuur wellicht meer ingang omdat Christus overwon door zichzelf te vernederen. Ook in jouw link lees ik iets dat die kant opgaat.

Tip: Shusaku Endo - Stilte

Het oude verbond is niet voor niets een bediening des doods genoemd en niet voor niets is het dat de letter doodt, maar de Geest levend maakt. Op allerlei misdaden stond de doodstraf, maar bij het lezen daarvan is het al de vraag of het uberhaupt gebeurde. Paulus schreef dat de hele wereld strafwaardig is bevonden - behoud is er in de naam van Jezus Christus.

Wij - mijn vrouw, onze kinderen en ik - zijn lid van een gereformeerde kerk en gastlid in een andere. Gastlid, omdat de kinderen daar veel vriendjes an school hebben en we overwegen ons om die reden van aansluiting over te schrijven. Maar geestelijk/qua geloof voelen we ons meer thuis in onze oude kerk. Als ik zonder partner en gezin was geweest, weet ik niet of ik nog aan een kerk verbonden zou zijn. Het zou in elk geval een lossere relatie zijn. Helemaal doorsnijden zou ik niet willen, ik vind de organisatievorm achterhaald, maar de kerk - de gemeenschap der heiligen - niet.

Ik heb een korte reactie gegeven, omdat ik geconfronteerd word met een politiek filmpje dat ik als stemmingmakerij beschouw. Ik kan er inhoudelijk wel op ingaan (dankzij de rationaliteit van onder meer Rijkswaterstaat is Nederland elk jaar binnen de kortste keren droog en dreigt een steeds groter watertekort, dus goed dat er nu wat evenwicht komt en bepaalde dominante waarden meer geintegreerd raken in systeemdenken), maar ik vraag me gewoon af wat we er op dit forum mee opschieten, anders dan de zoveelste polarisatie. Het goede aan linkse mensen is dat ze de nood in de wereld zien

wat een stemmingmakerij

Ik ben korte tijd lid geweest van het CDA, waarin je het subsidiariteitsbeginsel kon aantreffen alsook de gereformeerde tegenhanger daarvan, soevereiniteit in eigen kring. Eigenlijk is de CDA-visie zoals gepropageerd door het wetenschappelijk instituut van het CDA nog steeds mijn politieke visie. Het maatschappelijk middenveld moet de ruimte hebben om dingen op te pakken. Maar als politiek heb je maar beperkte invloed op wat het maatschappelijk middenveld doet en als je dat even weglaat, heb je een VVD-light en dat is ook waarheen het CDA zich ontwikkeld heeft. Daarbij speelt mee dat het CDA z

Jezus stierf, dat is wat alle mensen doen. Daarin was Hij geheel gelijk aan ons. Het sterven aan een kruis is ongeveer het tegenovergestelde van een vredige natuurlijke dood. Ik denk dat de kern zit in Romeinen 7: Maar de zonde heeft, opdat zij zou blijken zonde te zijn, door het goede mijn dood bewerkt, opdat de zonde bij uitstek zondig zou worden door het gebod. De Joden meenden God een dienst te bewijzen door Jezus te doden vanwege godslastering. Zo werd het gebod om Gods naam niet ijdel te gebruiken de dood voor Gods zoon. Hoever moet je wel van God verwijderd zijn om zoie

Ik denk het wel. Het gaat er volgens mij om welk belang je aan de overheid toekent om jouw overtuiging te realiseren. Ik vind de rol en invloed van de overheid vaak helemaal niet zo positief, daarom ben ik voor een kleinere overheid. Dan kom ik rechts in het spectrum uit. Helaas is er aan de rechterkant voor mij als christen niet zoveel te kiezen en kom ik alsnog aan de linkerkant uit.

Waarom dat "dus"? De eerste stap is om er achter te komen wat Mattheus wilde vertellen; de tweede stap is om je af te vragen wat je zelf plausibel acht. Ik denk dat Mattheus wilde bewijzen dat Jezus de Messias is, maar of ik de doden die opstaan letterlijk moet nemen, weet ik ten eerste niet en ten tweede doet dat er volgens mij niet toe. Ik denk dat geloven gaat over dat wat je niet ziet, terwijl historie gaat over wat je wel ziet. Als je naar de historie kijkt, zie je dan God aan het werk? De ene persoon wel, de andere niet. Wat is het verschil tussen die twee personen? Geloof. Wat M

Ik denk dat de motivatie "het staat in de wet en daar heb je je aan te houden" vervangen wordt door een andere motivatie, die van binnenuit komt. Dat "van binnenuit" is niet alleen iets van het individu, maar ook van de christelijke gemeente. Er ontstaat zoiets als een gemeente-ethiek. Natuurlijk kan zo'n ethiek weer als extrinsieke motivatie gaan werken en op die manier ook nuttig zijn. Een mens kan nu eenmaal goed structuur gebruiken, maar deze ethiek heeft een afspraakkarakter en niet een boven alle tijden en plaatsen verheven goddelijke norm waar de mens aan onderdoor gaat. Daarbij is de g

Wat waar is, hangt dus af van de context. Als het vriest, kan ik op de vijver staan; als er geen ijs ligt, haal ik een nat pak als ik op de vijver probeer te staan. In beide gevallen blijft de waarheid dat water in vloeibare en in vaste vorm zich kan aandienen. Op die manier kan je door de context erin te betrekken tegenstrijdigheden oplossen. Wat ook een manier is, is door verschillende visies eerst te benaderen via hun overeenkomsten. Het niveau is dan niet dat mijn visie waar is, dus dat een andere visie niet waar is, maar eerst kijk je naar de overeenkomsten en dan zie je dat je het o

Men kan eenvoudigweg niet geloven dat het goed is om iets goeds los te laten: gij zult niet doodslaan, dat blijft toch voor altijd gelden? Maar je moet het loslaten, want een extrinsieke motivatie (het mag niet) moet plaats maken voor een intrinsieke motivatie (ik wil het niet). Achterliggend is een verlangen naar zekerheid: wat als er geen regels zijn, dan weet je nooit of je het goed doet. Maar daar komt het juist aan op vertrouwen: wandel met Jezus en wees een leerling. Je kan het als een doublure beschouwen, maar ik vind dat een oppervlakkige lezing: je lost het probleem niet op, m