Peter79

Binnen de Reformatie beweegt het beeld van de mens zich tussen twee polen: De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk; de tweede Mens is de Heere uit de hemel. Zoals de stoffelijke is, zo zijn ook de stoffelijke mensen, en zoals de Hemelse is, zo zijn ook de hemelse mensen. En zoals wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen wij ook het beeld van de Hemelse dragen (1Kor 15 HSV). Het voorbeeld van de volmaakte christen is dan ook Jezus Christus (Romeinen 8:29). Wat betreft Maria als beeld van de Kerk is er in de Reformatie denk ik meer ruimte. Jezus staat ten opzichte van

Ik denk dat er in het protestantisme überhaupt een basis mist om Maria te vereren, anders dan dat haar naam minstens bij de viering van Kerst genoemd wordt en zij op die wijze gelukkig geprezen wordt. Dat er geen contact mogelijk is met overledenen, is in dit kader een bijkomstigheid; maar protestanten houden zich daar inderdaad ook verre van. Ik las dat de beeldenstorm gerelateerd is aan de hagenpreken. De tegenstelling tussen samenkomen in de open lucht waar je bang moet zijn voor de overheid en het bestaan van gebouwen voor dit doel waarin men dit niet mag of kan, geeft al een bepaalde

Hoi Barnabas, Fijn om te lezen dat je van mijn bijdragen genoten hebt. Ik weet dat we qua overtuiging best ver uit elkaar kunnen staan, maar ook dat we het geloof delen in de ene heiland Jezus Christus. Als we ons richten op het verwoorden en onderbouwen van wat we geloven, kunnen we van elkaar leren. Want vaak als we elkaar niet begrijpen, is het omdat we elkaars taal niet verstaan. Op een forum als dit krijgen we de kans om zelf beter onder woorden te brengen wat we geloven en soms zijn er dingen die het nodig maken om je geloof opnieuw te doordenken en er vaak rijker uit te komen.

Je geeft hiermee toe dat je een trol bent? Wel zo duidelijk inderdaad, dan doe ik je bij mijn trollenverzameling

Je blijft de Bijbel zien als een beginpunt van geloof; terwijl ik de Bijbel zie als een uiting van geloof. Jouw Bijbel is een aparte entiteit die dingen wel of niet toelaat. Jij bent degene die aanstoot neemt en doet alsof God er aanstoot aan zal nemen. Ik kan het blasfemisch noemen dat jij niet verder kijkt dan menselijke antwoorden die in de Bijbel worden gegeven en dat je God zelf opgegeven hebt. Noem mij maar hypocriet, dan hoeven wij elkaar verder niet meer serieus te nemen, en kunnen we onze tijd beter besteden. Het ga je goed.

Dan moet je de discussie goed lezen, waar heb ik gezegd dat ik van de onthechting was? Het was enkel een reactie op jou over boeddhisme. Edit: ik heb de discussie nog eens nagelezen, en ik heb nergens gezegd dat ik onthecht was. Alleen positieve dingen over boeddhisme. Dat maakt mij nog geen boeddhist.. Dat heb ik ook al benoemd, je weet inderdaad niets van boeddhisme, dan alleen wat mooie oppervlakkigheden. Toch heb je allerlei grote woorden dat ik niets van boeddhisme weet. Je snapt toch hopelijk wel dat wat jij hypocrisie noemt feitelijk jouw onbegrip is w

Lees gewoon maar de discussie terug. Jouw stelligheden zitten in wat je afwijst. Dat jij jezelf als maat neemt, is dat je beter weet wat die ander gelooft dan die persoon zelf. Daarmee zet je jezelf in het middelpunt, en zolang jij zelf buiten schot blijft, geloof ik niets van al jouw mooie woorden over onthechting en zo.

Als jij beweert dat ik meer moet gaan lezen, dan is dat een soort van argumenting by link, want je laat het zelf afweten. Het feit dat je mijn argument op deze wijze pareert, toont mij dat je deze ontsporingen niet kent. Je weet blijkbaar wel iets over het boeddhisme, namelijk mooie verhalen en goede bedoelingen, maar het blijft oppervlakkig. Agnosten doen geen stellige uitspraken, omdat ze niets (zeker) weten.

Ik denk dat we het gewoon oneens zijn.

Religies verschillen niet zoveel als je naar praktijk gaat. Net als Foppe lees je niet zo goed.

Nee dat beschrijf ik niet.

Je stuurt mij met een kluitje in het riet. Ik vind hrt nogal gemakkelijk: je hebt gewoon niet genoeg gelezen. Feit is dat jij gewoon niets te zeggen hebt. Met hechten wordt bedoeld het hechten aan dingen die tijdelijk zijn. Zo kan je je verheugen op de vakantie, maar die slechts tijdelijk. Je kan je ook hechten aan mensen, maar die verdwijnen weer uit het leven en dan is er weer lijden. Als je beseft dat alles vloeit dan houdt lijden al snel op. Je leeft dan bij de dag. Je raakt afgestompt, je kan niet meer lijden maar ook niet meer genieten. Je wordt onbereikbaar voor je

Jij gelooft er niet in. Ik wel. Dus... religie hoppen maakt niet uit... Als jij jouw arbeidsbetrekking stopt, bijvoorbeeld je bent hovenier maar wordt ontslagen, ben jij dan een geheel ander persoon? Of ben je dan iemand die even zonder werk en inkomen zit. Jezus werd gedood, omdat men Hem met macht en majesteit verwachtte, maar toen Hij als een gewoon mens kwam, kon men dat niet aanvaarden: Hij moest wel een leugenaar en een godslasteraar zijn. Dan zijn we nu echt uitgepraat? Niet dat ik het laatste woord wil hebben, zeg jij het maar.

Behalve als het kruis iets zichtbaar maakt dat eigen is aan ieder mens. Nietsche kon ook zeggen: God is dood en wij hebben hem gedood. Er is maar 1 God, maar mensen verschillen over de vraag hoe ze met die God willen leven. Mensen zijn bang om met de erkenning van God de regie over hun eigen leven uit handen te moeten geven. In feite is religie een manier waarop mensen God nog een beetje binnen de perken te houden. Zo houden ze zelf nog een beetje regie: als je bijvoorbeeld vijf keer per dag bidt, dan ben je verder vrij om te doen wat je wil. Hoppen van religie naar religie is geromm

Jij krijgt hier de kans iets naar voren te brengen; argumenting by link is not done. Ook het hechten aan mensen geeft lijden. Maar als ik je goed begrijp, dan omvat boeddhisme zowel hechten als onthechten. Voor mij was dit inzicht reden om de Bijbel anders te gaan lezen. Als je in je leven geen boodschap hebt aan God en gelooft dat de dood het einde is, waarom zou God het eeuwige leven dan geven tegen de zin van die mensen? Ik geloof niet zulke mensrn bij de hemelpoort komen. Wat het goed is, is heel duidelijk. Jezus zegt: geef de hongerige te eten en zoek hen

Het is ten eerste MIJN wereldbeeld. Ik voel mij verbonden met de mensheid, ik herken in mijzelf in de mensen van toen en ik denk dat het iets in alle mensen is om afgesneden te zijn van God en ons af te zetten tegen de claim die God op ons legt. Ten tweede waren de andere mensen die de Romeinen kruisigden geen God. Uiteraard was elke kruisiging barbaars en een misdaad tegen de menselijkheid en tegen God. Maar Jezus werd vermoord om wie Hij was.

Jij bent het er gewoon niet mee eens en dat is ook een mening. Alles wat ik hier zeg is mijn mening en wordt beperkt door mijn beperkte zicht op DE wereld.

En volgens mij ontstond deze subdiscussie doordat je zei dat onthechting een uitweg uit het lijden is. Kiezen voor de ander, is hechten en dat brengt lijden mee. Als er stromingen zijn in het boedhisme zijn die daarvoor staan, komen ze dicht bij het christendom. Het bekijken van hele plaatje door jou leidt er dus toe dat je het ene (Jezus volgens de evangelien) wegstreept tegen het andere (Jezus volgens Openbaring). Zo hou jij niets over. Terwijl je het nu had over liefde in combinatie met aanbidding en buigen. Aanbidden is in de liefde tussen twee mensen geen vreemd woord en gezag erk

Ik heb inderdaad er even geen tekst bij. Maar zodra het hebt over Bijbel lezen, dan zijn er twee: Bijbel en lezer. De Bijbel is niet voor mij geschreven en mijn naam komt in de Bijbel niet voor. Geloven is dat ik mij de Bijbel toe-eigen: het gaat niet alleen over en voor mensen toen, maar het gaat ook over mij en de mensen nu. Ik spreek vanuit mezelf, hoe ik het zie. Dat is subjectief en daarom vind ik het raar dat je het woord absoluut gebruikt voor wat ik zeg.

Leg me dan eens uit hoe onthechting leidt tot het centraal stellen van de ander? Hoe kijk je naar bijvoorbeeld je ouders. Waren zij ook geen mensen van liefde, omdat ze in een relatie van autoriteit tot jou stonden? Je eerste vraag is de vraag van Satan aan God over Job. Uit dat verhaal blijkt dat Job God liefhad, ondanks het lijden dat hem trof. Net als in het verhaal van Job denk ik dat mensen in God kunnen geloven, zonder dat dit gedreven wordt door egoïsme. Het lijden - in feite onthechting - maakt dat zichtbaar. Het lijden is een omstandigheid en onthechten kan een gemotiv

Zie daar het individualisme. Onthechten is een manier voor je zelf om het lijden te verlichten, niet voor je naaste. Zoveel heb ik niet gezegd over het boedhisme hoor. Maar onthechting in het christendom heeft als doel om verkeerde relaties te verbreken en in een goede relatie met God, andere mensen en de wereld te komen staan. En dat spreekt mij nu eenmaal veel meer aan. Van mij mag je zeggen dat de zon in India veel mooier schijnt dan hier. Maar er is echt meer nodig om mij ertoe te bewegen mijn spaarcenten op te maken om dan maar naar India te gaan. Ik geniet hier van de zon, m

En jij doet me denken aan iemand die een bibliotheek aan plantenboeken verzamelt zonder naar buiten te gaan. Ik heb gekozen en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Als jij boedhisme wil preken, prima. Ik ben benieuwd waar je mee komt.

Ik maak keuzes voor mijn leven, jij voor het jouwe. Ik heb geen verplichtingen ten aanzien van diverse geloven. Als een ander geloof beter voor me is, dan zal dat wel blijken. Je gooit je oude jas nu eenmaal niet weg voor je een nieuwe hebt.

Helemaal juist. Hou je nu op met de gedachte dat de Bijbel iets bewijst? Ik neem de Bijbel serieus en jij niet. Dat zijn keuzes. Ik ben tevreden met mijn keuze en jij met de jouwe, toch? Objectief lezen haal ik bij Bijbelwetenschappers. Die zeggen andere dingen dan jij. Mensen zeggen allerlei dingen, maar de mogelijkheid bestaat dat ze zich vergissen. Ik herken me in Job: zijn vrienden hadden allerlei vrome praatjes waarom Job wel gezondigd moest hebben, maar Job liet zich niets op de mouw spelden. Hij bleef trouw aan zichzelf en ging naar de enige toe die hem antwoord kon geve

Nogmaals: God en de Bijbel vallen niet samen. Als ik in een boek iets lees over planten, dan kan ik deels de proef op de som nemen door buiten de desbetreffende planten op te zoeken en te checken of het waar is wat er in het boek staat. Als in een boek staat dat margrieten bloeien vanaf de maand mei, dan kan ik ze buiten opzoeken in de goede periode en bevestiging vinden of niet. Zo zijn de verhalen van de Bijbel voor mij ook een aanleiding om dingen te proberen. De Bijbel bewijst niets, de Bijbel stelt iets dat in het echte leven al of niet bewezen wordt. Omdat jij de Bijbel als een bewijsboe