Wijngaard1990

Mijn ouders waren zeker in het begin van de relatie erg mondig. Uiteindelijk heb ik moeten zeggen dat als ik moet kiezen tussen hen of mijn vrouw, ik voor mijn vrouw zou kiezen. Ze geloofde mij toen niet en als gevolg heb ik ze een maand of twee niet meer gesproken tot ze uiteindelijk hun mening hadden bijgesteld. De relatie tussen mijn vrouw en mijn ouders is op dit moment oké, maar nog steeds niet geweldig. Maar de opmerkingen over haar zijn uiteindelijk wel opgehouden omdat ze zagen dat ze mij er ook mee verloren. Dus tsja...

Ik ben blij dat iedereen het unaniem over eens is dat het toch racisme is. Ik merk dat in mijn gemeente dit een gevoelig onderwerp is. En ik vind het ook walgelijk dat God erbij wordt gehaald om dit racisme te verantwoorden. Mijn ouders zijn best actief in de gemeente, dus het zou moeilijk worden om iets anders te vinden zonder mijn ouders te beledigen. Mijn ouders vonden het ook moeilijk toen ik met mijn vrouw trouwde maar ik hield voet bij stuk en dat is goed gekomen.

Maar hoe zit het dan met seksueel misbruik door de kerk? En dat de slachtoffers gewoon niet serieus zijn genomen voor decades? Dat vind ik schandalig en beschamend van de kerk! In die zin snap ik heel goed dat men het geloof en de kerk de rug heeft toegekeerd. En ik denk dat Jezus het daar 100 procent mee eens zou zijn.

Ik vind het in de praktijk te moeilijk om homoseksuelen te haten. Mijn vader is een goed voorbeeld. Voordat hij zich bekeerde, had relaties gehad met andere mannen. Daar is hij altijd heel open over geweest en hij zei dat hij altijd oprecht verliefd op hun was. Dit wist mijn moeder pas nadat ze getrouwd waren en omdat scheiden in die tijd in hun gemeenschap nog steeds taboo was, zijn ze wel samen gebleven. Mijn moeder is er altijd als de dood voor dat iemand erachter komt. Maar nu mijn vader ouder wordt is hij wat loslippiger geworden en laat hij soms hints vallen dat hij homoseksuele relaties

Ik ben zelf Christen en ben getrouwd met iemand uit Zuid-Amerika. Zij heeft een best donker gelaat. Het is al meerdere keren voorgekomen dat mensen in de gemeenschap zeggen dat ons huwelijk een zonde is. Ze beweren dan dat God mensen van verschillende rassen op verschillende contineten heeft gezet om zo de rassen gescheiden te houden. Persoonlijk vind ik dit klinkklare onzin. Met die logica zal heel Noord en Zuid-Amerika in zonde leven omdat het ''originele'' ras daar bijna is uitgeroeid. Ik kom uit een voornamelijk blanke kerkgemeente met weinig buitenlanders. Daarom denk ik dat deze denkwijz

Zolang niemand weet om wie het gaat is het naar mijn mening geen roddelen. Maar je maakt een goed punt. Soms is de wereld gewoon zo complex dat het woord van God simpelweg praktisch niet haalbaar is. Dit kan je bijvoorbeeld zien in oorlogen waar enorme hoeveelheden mannen overlijden en dit zorgt ervoor dat er een overschot is aan vrouwen is die niet kunnen trouwen omdat er simpelweg geen mannen zijn om mee te trouwen. Men moet dan flexibel zijn over ongehuwd zwanger en dat een man maar één vrouw mag hebben.

Ik denk ook dat in bepaalde kringen het huwelijk en het gezin stichten zo belangrijk is, dat mensen het op een gegeven moment niet zo nauw nemen met het geloof. Misschien is het krijgen van een buitenechtelijk kind erg, maar ongehuwd als maagdelijke oude vrijster door het leven gaan is dan erger.

Mijn vrouw komt uit Zuid-Amerika en die zegt dat dieren een belangrijke rol speelde bij de kruisiging van Jezus. De wonden op de benen van Jezus werden schoongelikt door een hond. En een mus haalde doornen uit de doornenkroon van Jezus en kreeg toen bloed op zijn borst en werd en roodborstje. En Jezus waardeerde het enorm dat dieren meer om hem gaven dan mensen. Dus met die logica denk ik wel dat dieren een ere plek hebben in het Christendom.

Er zit wel een houdbaarheidsdatum op maagdelijkheid. Dat zie ik ook in mijn omgeving en gemeenschap. Vrouwen die 30plus zijn en ongetrouwd en daardoor nog steeds maagd zijn worden niet gezien als nobel. Die komen dan al in oude-vrijster-territorium. Ik weet nog dat er een stel was in mijn kerk en die hadden een dochter van 30-35 die nog nooit een relatie had, Toen zij uiteindelijk een vriend kreeg en ongetrouwd zwanger werd, kon het haar ouders (en de gemeenschap) niets schelen. Ze waren al blij dat zij een man aan de haak had geslagen. Uiteindelijk trouwden zij wel toen het kind een jaar of 2

Ik en mijn vrouw deden eerst een kerkelijke ceremonie. Dus in de ogen van God waren we al getrouwd. Maar het duurde nog een goede 2 jaar voordat wij officieel getrouwd waren omdat ze uit Zuid-Amerika kwam. Dus tja... ik ben van mening als het in de ogen van God goed is gekeurd dan maakt de bureaucratie van het burgerlijk huwelijk weinig uit.

Gelukkig maar. In mijn omgeving is de gemeenschap niet zo empathisch als het gaat om een dierenleven

Met die logica zal voortplanting van sommige dieren ook niet bestaan. In Eden wil niemand legers aan ratten zien.

Dat geloof ik niet. Sommige dieren zijn ''ontworpen'' door God om te doden omdat sommige dieren zich te vaak voortplanten. Leeuwen, vossen en wolven hebben allemaal snijtanden om vlees te eten. Als ze dat niet doen dan zullen sommige dieren zoals herten en konijnen de natuur beschadigen door al het gras te eten. Daarnaast zou God nooit dieren verantwoordelijk houden voor het gedrag van de mens.

Ik vind dat dieren die dieren doden dat nooit zonder reden doen. Als konijnen niet gedood worden door honden en katten dan zijn er simpelweg te veel konijnen die de biodiversiteit aantasten. Daarnaast deed mijn hond dat nooit. Dus ik vind niet dat mijn hond verantwoordelijk gehouden moet worden voor het gedrag van andere dieren. Ten tweede hoeft God mijn dierenliefde niet mee te nemen in zijn oordeel over mij. Het enige wat ik wil is dat mijn trouwe viervoeter een plek in de hemel krijgt. In het beste scenario zou hij mij daar opwachten. Anders hoop ik gewoon dat iemand anders(Jezus missc

Ja, want mensen slachten geen dieren om vlees te eten...