Olorin

Ik merk dat ik heel erg weinig meer game. 
Ja ik doe "mobile games"  die echt zonde van mijn tijd zijn. Het is een soort laagdrempelig escapisme waar ik vrij weinig plezier aan beleef. Ik heb daarentegen een paar leuke games (kingdome come, Witcher III) die ik nog steeds niet heb uitgespeeld. Maar het vreet energie. Als ik na een werkdag thuis kom, heb ik geen zin om werk te maken van een RPG. Terwijl juist die games iets zijn wat ik heel tof vind. Maar na een hele dag achter een computer scherm te zitten nadenken heb ik daar geen zin in. 
Zelfde heb ik ook met boeken, ik lees te weinig terwijl boeken fantastisch zijn. En ik heb Netflix maar kijk ook te weinig wat echt leuk is. 
Ik ben een nieuw "project" begonnen om minder eindeloos op mijn telefoon te kijken en hopelijk dan meer boeken te lezen. Want ik lees veeeeeeeeel, maar dan in die stomme apps. Niet alles is slecht, ik lees veel kranten, maar ik kan ook gewoon een keertje de Trouw lezen ipv. 100x Nu.nl refreshen, en kijken of er nog iets is op Instagram. 
Anyway, back on topic: Ik kijk ziekelijk uit naar de release van Cyberpunk 2077. En daarnaast wil ik Star citizen en ik wil de Skyrimm mod. 

Zelf denk ik dat je moet oppassen om maar alles af te schuiven op kwade geesten. 
We zijn ' Als mens' geen speelbal van verschillende machten. We hebben een eigen verantwoordelijkheid voor wat we doen. Als ik geweld toepas, of hoogmoedig ben, dan ben ik er zelf bij. Als ik iets voor mijn medemens doe ben ik er zelf bij. Als mens heb je de keuze. Ik vind het te makkelijk om dat maar af te schuiven op externe factoren. En natuurlijk zijn er zaken waar je mee te dealen hebt. Maar het gaat wel om waar je direct en indirect controle op hebt.

Ik ben Steenbok!!!
Ik hecht er geen enkele waarde aan trouwens.

Hoi!

Hoi,
altijd goed om jou hier te zien.

Zegt iets over je eigen kookkunst. 

Ik herinner me een tijd dat argumenten by link verboden was.
Ik vind dit doorgaans een boeiende kijk in de psyche van de persoon die de opmerking maakt.
Ik raad je de podcast van Fr. Roderick aan. Ik vond die wel interessant. https://trideo.com/en/fatherroderick/angels-and-umbrellas/
Ik vind hem best genuanceerd. Hij zet vraagtekens bij de kwantitatieve gegevens. Maar de kwalitatieve data (de gesprekken zelf) daarentegen binnen bij hem bepaalde puzzelstukje op hun plek te vallen. En ik vind zijn reflectie er op eigenlijk ook best wel een interessante insteek. Hij praat niet goed wat die priesters doen, maar erkent wel de pijn van die mensen.

Moet je aan de opsteller vragen. Ik geloof in dat daar de tekstbetekenis ligt (illocutionair noemen ze dat). 
Hoe het op mij over komt is lig waardeloos. Mensen in een hoek weg zetten en totaal niet de handreiking. Weg jagen vooral. Ik vind dat het ook niet uitdraagt wat de bijbel en Jezus uitdraagt. 

In theorie wel. Maar het is niet zo dat wanneer bepaalde mensen het een dogma noemen, het ook waarheid is. Eigenlijk dus precies zoals waarheid. Waarheid = waarheid. Maar er kunnen veel mensen iets waarheid noemen, maar dat maakt het nog geen waarheid.
Ja zou ook kunnen zeggen dat dogma's dingen zijn waarvan de aanhanger gelooft dat het absolute onveranderlijke waarheid is. Voor christenen is bijvoorbeeld dat Jezus de zoon van God is een dogma. Voor bepaalde christenen is het gegeven dat ze geen dogma's aanhangen een dogma.

Dat. En het Blijkt. 0 terug. Ik vind het echt lief van ze, maar het heeft geen resultaat. Als justitie echt gemeen is kunnen ze ze voor human trafic in de bak gooien.  
Goede bedoeling, praktijk niet haalbaar. Maar zegt wel wat over het probleem in de EU met de grenzen en. asiel opvang. 

Niet eens zo gek. Zou het taboe op de dood wel bereiken. We vieren nu het leven, we gedenken te weinig het sterven. Als mediëvist mis ik dat wel een beetje.

Maar met alle gekheid op een stokje: Ik vind de overbevolking op aarde heel zorgelijk en ik vind het soms ook wel zorgelijk hoe lichtvaardig sommige mensen om gaan met zwanger maken en raken (m/v). Ik ken wel antinatalisten, ik ben er zelf geen, maar kan het beter met ze vinden dan mensen die wel erg onbedacht zich voortplanten (en dat al dan niet afbreken).

Interessante vraag. Zeker als je nagaat dat het NT door een groepje bisschoppen afgesproken is en onder christenen een discussie bestaat welke boeken het OT dan zijn. IIg in de protestantse canon niet dezelfde als die van dat eerder genoemde groepje bisschoppen.
En de vervolgvraag: Waarom kiest God voor dit nogal veranderlijke medium. En nog interessanter: en daarvoor mondelinge overlevering?
Waarom gaf Jezus Petrus niet zelf een evangelie door hemzelf opgesteld. En vervolgens niet in stenen tafelen, of voor mijn part titanium waar we vervolgens in onze tijd ontdekken dat er een nfc chip inzit en we VR filmpjes kunnen downloaden. Of waarom schiep God het verhaal niet in ons brein?

Helemaal eens met 'Dat beloof ik'. Hoort er nu eenmaal bij, dat is het leven. 
god kan het weghalen, God kan ook de armoede inde derde wereld stoppen. Wat je voelt is k*t. Maar relativeer het. En wat nou als het wederzijds was en het gruwelijk kapot ging? Zat mensen die dat meemaken... God heeft het hun niet bespaart, jij bent beter af.
Die mensen verwijten God nog meer. Feit is, leven heeft mooie maar ook rottige kantjes en God gaat je tegen beide niet beschermen. Zie de bijbel...

Ik zie het als tweeluik met Allerheiligen. En het meest populaire ervan is iets wat er liturgisch weinig mee te maken heeft: de avond van Allerheiligen: Halloween. Ik vind die pompoenen echt leuk.
Om eerlijk te zijn heb ik weinig met aller zielen, maar dat komt ook doordat ik een protestantse familie heb die ver het Land verdeeld is. Dus we gaan niet naar een graf en de graven liggen overal. Met de mis heb ik dan ook weinig. Niks persoonlijks in (wederom, familie is niet katholiek) maar de mis heeft er veel aandacht voor.
Allerheiligen daarentegen vind ik erg fijn. Algemener, gericht naar wie in de hemel is. Maar ik merk ook een lading naar ons toe. ' Wees heilig'. Naast dat èèn van mijn favoriete liturgische dingen er in zit met die eindeloze lijst van heiligen (trippy bijna) ook in mijn ervaring vaak in de homilie naar jezelf terug gebracht, je eigen leven. 

En ze zijn er. 
1. Maar terugkeer bevat geen legitimatie van een staat, al dan niet de huidige. (Ongeacht mijn opvattingen, die heb ik namelijk wel. Ik ben voor een twee staten oplossing. Maar ik wil het niet theologiseren.)
2. Profetie an sich omhelst geen rechtvaardiging of stimulans het te bevorderen. 

Helpt je concentratie op iets anders te zetten, ik snap het wel. Breekt je los van andere gedachten. Strikt seculier begrijp ik het wel.

Religieus pragmatisch bekeken is dat "anders" het geloof, kan ook geen kwaad.
Inhoudelijk bekeken: Je vraagt Maria om voor je te bidden in tijd van nood en ondertussen denk je na over belangrijke gebeurtenissen in het evangelie van Jezus. 

Sorry, ik zie het probleem niet zo..
Die dieren aan hun lot over laten mag niet (verhongeren ze, zielig, worden mensen boos). Afschieten mag ook blijkbaar niet. Blijkbaar moet het een dierentuin worden.
Begrijp me goed, ik ben tegen plezierjacht en als ik zou kiezen tussen vegetariër zijn en bio industrie, dan kies ik het eerste. Wat mij betreft wordt al het vlees verboden wat geen biologisch keurmerk heeft. Die herten daar hebben het beter dan menig kip of varken.
Er is geen goede eco structuur daar. Schiet ze dan maar neer, ipv verhongeren. Ik vind het hypocriet om daar tegen te zijn zolang wij hier een vlees industrie hebben waar diertjes dusdanig worden behandeld dat ik denk dat ze veel gelukkiger zouden zijn om in dat dat natuurgebied te worden afgeschoten.
Die hele plofkip industrie is pas walgelijk...
 
Ow, trouwens terzijde, ik stem doorgaans niet op die partijen.

Zomaar wat gedachten.
1. Wat een onzinnig non-nieuws. Goh, iemand schrijft zich uit, het is een fractievoorzitter van de grootste partij. Tja, Relie nieuws is blijkbaar heel erg selectief nieuws. Iemand loopt een discussie in de krant te voeren. En vervolgens schijnt die persoon, die al niet religieus 'actief' is uit. Nou, nieuws hoor... Tony Blair werd katholiek lid, was ook geen voorpagina nieuws. Terwijl ik dat boeiender vond. Niet omdat hij lid werd, maar dat dit in het Verenigd Koninkrijk blijkbaar pas kan nadat hij premier af was. Scheiding kerk en staat is daar niet echt.
2. Die hele fractievoorzitter kan me gestolen worden. Populistische VVD-er. Om te beginnen stem ik liever niet dan dat ik op de dvd stem. Maar de laatste tijd weet de dvd ook wel fractie voorzitters te kiezen die vooral stemmingmakers zijn. Ik snap echt niet waarom er mensen op die gast stemmen. 
En dat laatste akkefietje, oehoe, ik krijg kritiek, ik schrijf me uit... Alsof Van Eijk Jezus is... Als hij dat zou doen met elke dvd politicus, hoe vaak zou hij dan niet zijn lidmaatschap hebben opgezegd? Dit is een leeg statement...
3. Ik ben ook geen fan van de bisschop van Utrecht. Ik vind hem academisch wereldvreemd, bot in de communicatie; niet empathisch en niet pastoraal, en gezag ondermijnend. 

Ja mooi is dat idd.   Er komen sowieso weinig Nederlandse woorden in de bijbel voor, met uitzondering van de Nederlandse vertalingen. 
Het woord kerk gebruiken we in het Nederlands voor waar in het Grieks "ekklèsia" staat. En dát woord zul je ruimschoots in de Griekse grondtekst van het nieuwe testament tegenkomen.
(In het kerklatijn "Ecclesia".)

Toch een rustdag. Is dat ook vanwege het Sabbathgebod of beredeneert de Katholieke Kerk het anders?
Bijzonder hoe de kerk in Belfast nog zo sterk leeft. Wel apart hoe ze dan met de zondag omgaan. Anders dan de Nederlandse protestanten. In het dorp waar ik vandaan kom is eens de actie tegen de 24 uurs economie landelijk door georganiseerd, door een vrij evangelische dominee.  Hoewel ik ruim met de Sabbath om ga, begrijp ik wel dat er weerstand is tegen het werken op zondag. De kleine zelfstandige christelijke winkeliers zitten daar ook mee. Ze moeten wel mee, tegen de groten aan, maar willen ook naar de kerk en zondags vrij zijn. Leeft die discussie in die christelijke landen niet?
Polen is denk ik voor meer dan 80 procent katholiek. Het aantal kerkgangers is het hoogste van Europa, maar dat zit geloof ik rond de 50 procent. Net als New York
Urk trouwens ruim 95 procent en Spakenburg 70 procent
Rotterdam 3 procent
 

Katholiek, orthodox, gereformeerd, luthers, etc. Het lijstje kan langer.

Het zijn belangrijke verschillen voor de mensen die er erg mee bezig zijn. Voor een buitenstaander is het denk ik al snel gerommel in de marge. Net als met veel dingen. 
Pinksterchristen zijn protestant, protestanten zijn christenen. Maar niet elke christen is protestant en niet elke protestant is pinkster christen. Het verschil inhoudelijk is iets dat, vind ik, betekenis heeft als je heel diep in de inhoud zit, maar ook overschat is als je naar de gemiddelde aanhanger kijkt. Ik kan je van alles vertellen, maar eigenlijk denk ik dat het niet je. antwoord geeft, menselijk gezien. Ik denk namelijk dat waar het over gaat dat hoe je de bijbel leest, maar....... veeeeel belangrijker: Spiritualiteit en liturgie. Dus enerzijds hoe beleef je je geloof, meditatie, zoeken en praten met God, reflectie op jezelf, wat doe jij als gelovige in de wereld. Anderzijds, als je naar de kerk gaat: Wat doe je daar? Wat is het doel, betekenis en wat is de betekenis van wat daar allemaal gebeurd? 
Ik denk dat dát de grote verschillen zijn tussen bijvoorbeeld katholieken en protestanten en tussen gereformeerden en pinksterchristenen. En de inhoud heeft er mee te maken natuurlijk, maar dan heb je het over de theorie op de achtergrond vind ik. Een katholiek gezegde is bijvoorbeeld 'wat we bidden geloven we'. Dus de hele toestand zondag in de kerk zegt erg veel over de theorie. Sterker nog, je kunt misschien wel zeggen dat wat daar werkelijk gebeurd eigenlijk de basis is van de theorie en niet anderom (de 'liturgie van de mis', dus hoe de kerkdienst in elkaar zit, zeg maar het filmscript van een kerkdienst). 

Mwa, de verzoekingen in de woestijn en het hof van Getsemane vond ik wel wel passages van zelfreflectie.

Literair bedoel ik omdat ' mythisch '  in de volksmond wel eens wat anders betekend. Historisch waar kan bijvoorbeeld zijn dat Troye echt heeft bestaan, ondanks een heel goden verhaal. Maar stel je voor dat al die goden er werkelijk waren en dat soort dingen deden, dan heb je een historisch plaatsgevonden mythe. Het is natuurlijk meer een gedachte-experiment dan iets concreets. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat ' mythe' , ' legende' en 'geschiedenis'. niet zozeer tegenpolen zijn, maar vooral literaire genres. Genres met hun eigen doelen en betekenissen. Genres die overlap kunnen hebben. Geschiedkunde heeft bijvoorbeeld veel overlap met geschiedschrijving. Maar geschiedschrijving hoeft daar mee niet te kloppen. Legenden daarentegen is een ander genre, maar kan best historische juistheden bevatten.
Het is wat dat betreft net een gedicht. Focus ligt veel meer op de kunst, maar een gedicht 'kan' historisch zijn. Maar zelfs dan accepteer je sneller dat er veel beeldspraak in zit en artistieke creativiteit dan als iemand een journalist is en een krantenartikel schrijft. Mythologie is wat dat betreft al helemaal extreem. 

Die boeken die je noemt, ik ben er weinig in thuis. Maar ik denk dat dit nou net een voorbeeld is van mensen die de mythologie niet de mythologie laat, maar het anachronistisch gaan behandelen alsof de schrijver de bedoeling had een wetenschappelijke publicatie te maken. Volstrekt onzin natuurlijk, wetenschap bestond toen niet. Maar afgezien daarvan, grote verhalen bestonden wel. Verhalen die duikeling geven aan het "Waarom zijn we hier?". Mythologie in de Bijbel (bijvoorbeeld genesis 1-5. Exodus is een legende, ander genre...) is ook eigenlijk vooral de mainstream mythologie uit die tijd, uit dat gebied. Maar dan voorzien van Joodse betekenis. Ze haken aan op het heersende wereldbeeld (veelal Mesopotaams trouwens), maar geven een eigen boodschap ermee af. Als christen kun je dat prima erkennen, en tegelijk het als waar zien. En waar is helemaal niet dat er historisch een tuin was ofzo, of een zondvloed. Waar is theologisch gezien dat er een breuk tussen God en de mensheid is gekomen. Alles in dat verhaal straalt bergen symboliek uit natuurlijk. Alleen al die vrucht. Wil niet zeggen dat ze ondertussen niet stiekem een modern wereldbeeld hadden met onze wetenschappelijke kennis. Dat is onzin natuurlijk, maar voor het verhaal is dat bijzaak Zie je ook in de Bijbel terug. Er bestaan drie scheppingsverhalen in de bijbel die met elkaar in strijd zijn. Tot een aantal honderd jaar geleden boeide het niemand wat. 
Maar in het modernisme kan er ook een anti-beweging op. En die anti-beweging is ironisch genoeg heel modernistisch in hun denken en zoekt een modernistische manier van interpretatie in de bijbel terug. 

Ik geloof er niet in en ik kan er ook vrij weinig mee. Zeker in de context van de grote verdrukking: Als je nagaat hoe er bepaalde christenen door een hel gegaan zijn, lijkt met name die 'left behind' boeken wellicht een verlossing uit hun lijden. Niet alleen vroeger, maar denk bijvoorbeeld aan de kampen N.Korea. Ik denk dat menig christen zoiets heeft in die kampen van  euh ja, leuk die antichrist, wat boeit die gast? Wij zitten al jaren in een hel... 
Afgezien daarvan vind ik dat de bijbelteksten die het zouden onderbouwen ontzettend multi-interpretabel zijn en dat het eigenlijk tot de laatste paar eeuwen eigenlijk niet echt voor komt als interpretatie. En ik vind het ook niet lekker lopen met het christelijk geloof. Christendom is toch best wel een religie waarmee je niet veilig bent van verdrukking en zo haar martelaren kent die (vreedzaam!) hun leven voor hun overtuiging geven. En het geloof dat er ooit een tijd zal komen dat het anders zal zijn (nieuwe hemel en aarde).  

Wat betreft de titel ben ik wel gecharmeerd van wat C.S. Lewis schreef over mythes. Namelijk dat in de bijbel mythes staan. En dat die mythes waar zijn.|
Het aardige is dat Lewis (als taalwetenschapper) hier dan ook de echte betekenis van mythologie gebruikt en dat hij een goed gebruik van het begrip van waarheid gebruikt. Waarheid is namelijk veel meer dan enkel kijken naar de historische feitelijkheid. Immers, ook sprookjes kunnen waarheid bevatten. Je kijkt niet naar of die 'actors' echt bestaan hebben, maar naar de morele boodschap ervan. Het hele ding waarom ze opgeschreven zijn. 

Nu, de Bijbel is een verzameling van nogal diverse genres. Genesis 1-5 zijn prima als mythologie te bestempelen (literair gezien), het evangelie van Lucas totaal niet. Lucas is geschiedschrijving is de klassieke zin. verhaal van Abraham kun je bijvoorbeeld weer een legende noemen. hooglied en Psalmen zijn poëzie. Kronieken zijn... kronieken. 
De genres zeggen niks over of de historiciteit of over of iets letterlijk zo feitelijk heeft plaatsgevonden. De genres geven wel een 'window' hoe je er tegen aan moet kijken. Poëzie per definitie letterlijk nemen is bes wel idioot. Mythologie en legendes als moderne geschiedkundige artikelen behandelen is net zo idioot. Geschiedschrijving als een gedicht zien is ook nogal maf. 
Eigenlijk zijn we als westerse mens op literair gebied best wel wat verloren geraakt. De gemiddelde mens kijk nogal anachronistisch tegen bronnen aan. (Dat wil zeggen, ze kijken er niet naar op de manier zoals de schrijver en de tijdgenoten er naar kijken. )