Chaim

Indien Mosheh - de gever van de Torah & het Scheppingsverhaal - wordt gedateerd rond dezelfde tijd als de kleitabletten, dan veronderstelt dit dat er rond dezelfde tijd dat Mosheh met de Torah aankwam, er eveneens al heidense polytheïstische versies bestonden (minimaal 1). Aangetoond wordt geacht dat de twee verhalen (de polytheïstische heidense & de monotheïstische Joodse) zijn gelinkt, een zelfde basis hebben. Indien J-H-W-H niet de oorspronkelijke auteur zou zijn van die pre-Torah basis, dan is impliciet de Torah (die op deze gemeenschappelijke basis steunt) mensenwerk (zoals Olo

Ik vermoed dat dit een incorrect argument is. Het orthodoxe Judaisme gaat ervan uit dat ieder teken uit de Torah perfect is geplaatst en niet kan worden vervangen. Maar het orthodoxe Judaisme heeft daarvoor zelfs minder argumenten dan het Christendom. Jezus heeft namelijk zelf letterlijk gezegd dat geen Jod of Jota kan worden weggelaten; dat zelfs de kleinste tekens een betekenis & juiste plaats hebben. Dit veronderstelt m.i. een even strikte kijk op de Torah als de Islam dat op de Koran heeft. Klopt. En eveneens het simpele gegeven dat het Jodendom zich nog heeft doorontwikkeld in Schr

Davy964, je lijkt de kwestie te willen ontwijken. De kleitabletten stammen uit dezelfde tijd als Mosheh - de gever van de Torah. Indien de Joodse Torah is gebaseerd op een oorspronkelijk polytheïstische bron, zou dat impliciet betekenen dat de Joodse Canon een menselijke oorsprong heeft, aangezien J-H-W-H de Anti-Polytheïstische God zelf deze polytheïstische bron nooit zou hebben gepropageerd. Mijn vraag aan jou is dan: waarom zou je nog uitgaan van de goddelijkheid achter het Bijbelse Scheppingsverhaal indien de Bijbel die dit Scheppingsverhaal vermeldt is gebaseerd op gewoon mensenwerk?

Op grond van Exodus 1:11 dateert men Mosheh -de gever van de Torah - gewoonlijk in de 13e eeuw v. Chr. Dat is uit dezelfde tijd dat deze kleitabletten stammen. Het wordt wel erg onaannemelijk te veronderstellen dat de basis van de polytheïstische kleitabletten een monotheïstische basis hadden. Indien echter de oorspronkelijke versie polytheïstisch is, dan kan met vrij grote zekerheid worden gezegd dat Genesis op mensenwerk steunt, omdat het niet redelijk is te veronderstellen dat de Anti-Theïstische Joodse J-H-W-H de oorspronkelijke auteur van een polytheïstisch religieus werk zou zijn.

Omdat het polytheïsme aantoonbaar ouder is dan het monotheïsme. Avraham kwam zelf uit een polytheïstisch milieu. Indien er een vergelijkbaar maar eveneens aanzienlijk ouder polyheïstisch verhaal bestaat dan de Torah-versie, zijn de aanwijzingen sterker dat polytheïsme aan de basis van monotheïsme stond dan dat monotheïsme aan de basis van polytheïsme heeft gestaan. Bovendien zie ik in Torah zelf ook termen die de aanleiding kunnen geven te veronderstellen dat deze serie Boeken een polytheïstische oorsprong hadden. Het zou betekenen dat het belangrijkste deel van de T'NaCH (de Torah

Zeker. Maar vind je niet dat die verhalen - wat betreft een zekere overeenkomst met de Torah-versie - niet enige redenen geven om te geloven dat er een voorloper was van de Hebreeuwse versie die in de Joodse Bijbel is opgenomen? Misschien ben ik te sceptisch, maar er is volgens mij wel degelijk iets nieuws aan. Het zijn Ugaritische kleitabletten die een redelijk overtuigende overeenkomst vertonen met de Torah versie. Ik heb het vermoeden dat de monotheïstische Bijbelversie een polytheïstische voorganger heeft. Toch heb ik ook m'n kanttekeningen. Het woord 'adam betekent in beide talen "

Blijft voor mij een probleem dat een atheïst dan een mening moet hebben dat gebaseerd is po een boek dat van kaft tot kaft over een god praat, aangepast door mening van een rabbijn die ook zegt dat er een god bestaat. De houding van de atheïst zou m.i. moeten zijn dat er niet voldoende aanwijzingen zijn dat de T'NaCH niet verzonnen is, dat het verhaal van Jezus niet verzonnen is, en dat de mening van Maimonides niet te verifiëren is. De criteria van Maimonides zijn harde gegevens die je gewoon kunt destileren uit de T'NaCH. Nergens staat in de T'NaCH dat de messias uit een maagd zal worde

Indien er geen "autoriteit" boven staat, maar "gemeenschap", hoe voorkom je dan dat de autoriteit binnen die gemeenschap verdeeld raakt? Heb je dan uiteindelijk geen centrale autoriteit nodig? Exact! Al zou ik het niet noodzakelijkerwijs "eigen gelijk" willen noemen. Ik kan me voorstellen dat ook zij die afwijken, mensen zijn die oprecht overtuigd zijn en oprecht vermoeden dat dat de heilige geest met hen is in hun oordeel. Zoals je al enigszins aangaf, zou gehoorzaamheid en het bereidwillig luisteren naar God's Woord, desondanks tot gevolg kunnen hebben (en in de praktijk heeft het dat

Men stelt dus dat dezelfde Geest die de mens brengt tot Godsvertrouwen (tot geloof) ook in die mens bevestigt dat de Schrift een betrouwbaar woord is, waard om te geloven... Men vertrouwt dus niet op God omdat de Kerk zegt dat men op God moet vertrouwen. Men vertrouwt op God omdat God Zelf dat vertrouwen in ons tot leven wekt. Maar daarmee is die mens niet ineens autonoom geworden, zich opwerpend tot autoriteit als het gaat om het interpreteren van de Schrift. Dingo zegt terecht dat men de Schrift nog steeds leest in Kerkverband... Want juist als de mens voor dat geloof afhankelijk is en bli

Inmiddels al inhoudelijk antwoord gehad? We zijn immers bijna 2 weken verder. Nog niet van Bernard 3.

Bedankt voor je antwoord. Een Google search - http://nl.wikipedia.org/wiki/Agnosticisme - laat inderdaad zien dat je gelijk hebt (en Hitchens dus eveneens). Wordt de term dan niet redundant? Is dan eigenlijk niet iedereen in zekere mate een agnost? Dan gaat het er om hoe je 'weten' of 'kennis' definiëert. Vooral filosofen lijken zich te bestempelen als gnostisch atheïst. Dan is het dus niet meer een kwestie van semantiek. Justin Schieber (niet Bieber) heeft vaak interessante uitspraken over dit soort dingen maar dat boeit je waarschijnlijk niks. (Je kan m opzoeken op twitter als je dat

Je bent inderdaad strenger dan de algemene definitie. Dat kan, en het maakt de discussie eveneens interessanter. Maar ik ging van de algemene definitie uit bij de vraagstelling. Volgens de algemeen gangbare definitie is deze combinatie m.i. echter gewoon mogelijk. Ja, zonder probleem. Maimonides zegt zelfs expliciet dat de messias van de T'NaCH geen wonderen hoeft te verrichten. Ook al zegt hij elders dat dit een mogelijkheod is. De Talmoed heeft vaak als leidraad dat de messias alleen wonderen zal verrichten als Israel onwaardig is. Indien Israel waardig is, dan zal hij een normaal mens

Daarvan was ik op de hoogte. Vandaar dat ik de vraag niet stelde vanuit het specifieke katholieke, orthodoxe en protestantse perspectief, waarin "Christelijk" een nauwere betekenis heeft dan "gefocust op Jezus Christus". Mormonen noemen zich over het algemeen "Christelijk", net zoals de Jehovah's Getuigen en zovele andere groeperingen vandaag de dag en in het verleden. Hun definitie is niet dezelfde als de definitie die katholieke, Orthodoxe en Protestantse gemeenschappen hanteren. Zelfs Paulus had bijv. al diverse aanvaringen met andere Christelijke groeperingen omtrent Jezus' leer. Paulus w

Bedankt voor je antwoord. Een Google search - http://nl.wikipedia.org/wiki/Agnosticisme - laat inderdaad zien dat je gelijk hebt (en Hitchens dus eveneens). Wordt de term dan niet redundant? Is dan eigenlijk niet iedereen in zekere mate een agnost? Pantheïsme gaat ervan uit dat alles & iedereen God is. Ik ga vooralsnog niet uit van God, tenzij je het woord zodanig vrij interpreteert dat "bewustzijn" identiek is aan "God". Maar dat is niet noodzakelijkerwijs het uitgangspunt; in ieder geval nog niet het mijne.

Een a-gnost is geen theist; een a-theist dus. Of zit mijn logica ernaast? Een agnost kan een wel een theïst zijn en ook een atheïst. In de meeste gevallen atheïst denk ik. Aangezien iemand die van mening is dat je geen kennis kunt hebben van het bovennatuurlijke, meestal ook niet in God zal geloven. Je antwoord verwart me enigszins. Wordt zo van de term agnost dan geen overtollige info gemaakt, aangezien theïst en een atheïst per definitie in zekere mate a-gnost zijn, en de term agnost dan de betekenis verliest die het nog had toen het werd gebruikt om het gebrek aan stellingname te bend

Theist komt van "Theos" en Deist komt van "Deus". Beide termen verwijzen naar God, maar vullen het godsbesef wat anders in. Ik zie zelf het Deisme meer als Theisme-light. Maar ik kan er natuurlijk naast zitten.

Los van een eventueel waardeoordeel omtrent zijn geloof, kan men m.i. zeggen dat de mening van deze Atheïst - hoewel deze niet overeenkomst met de Kerk of de Twaalf artikelen van het geloof - desondanks gefocust is op het messiasschap van Jezus comform de T'NaCH. Het Christusschap en de T'NaCH krijgen hier welliswaar een geheel andere betekenis dan deze hebben voor de Kerk, maar daarin verschilt het echter niet van het Mormonisme, dat eveneens een andere betekenis geeft aan Jezus en de Christelijke Canon dan de Kerk doet (het ziet Jezus niet als God of lid van de 3-eenheid, het voegt een comp

Een a-gnost is geen theist; een a-theist dus. Of zit mijn logica ernaast? Misschien ben ik wat slordig geweest en had ik het wat anders moeten formuleren. Als men de bewijzen voor de evolutie overtuigend vindt, gaat men uit van de correctheid van de theorie. Naar mijn mening is het bewijsmateriaal bijzonder overtuigend; genoeg om erin te geloven met een vrijwel absoluut minimum aan twijfel. Dat noem ik "geloof" of "overtuiging". Net zoals mijn overtuiging in de Relativiteits Theorie & de Quantum Mechanica, etc. Alles duidt erop dat de theorieën het inderdaad bij het rechte eind hebben

Geen probleem

Dank voor je antwoord. Vind ik een zeer interessante opmerking. Ik ken namelijk vrij veel atheisten die in één van deze scenarios (of variaties ervan) geloven. Maar ik heb een vraag. De persoon uit het eerste scenario gelooft niet in een God. Daarmee is hij toch automatisch niet-theistisch? Ben benieuwd waarom je hem (niet a)theistisch zou noemen. De persoon uit het tweede scenario gelooft in een bewustzijn. Waarom zou je bewustzijn synoniem zien aan een God? (Er is bijv niet noodzakelijkerewijs sprake van almacht, etc.) Ik geef toe dat het hier een kwestie van interpretatie is. Maar om m

Dank voor je reactie. Ben het met je eens dat er een zekere aantrekkingskracht vanuit gaat. Hoewel dat natuurlijk niet betekent dat het daarom het meest correcte en ware uitgangspunt zou zijn. Is dat belangrijk? Correctheid & waarheid zijn wat mij betreft niet minder belangrijk dan het estetische element dat jíj benadrukte. Geen van beide geven antwoord op de vraag, maar beide zijn m.i. relevant.

Zijn er overigens ook mensen die een mening over de drie vragen hebben?

Dank voor je reactie. Ben het met je eens dat er een zekere aantrekkingskracht vanuit gaat. Hoewel dat natuurlijk niet betekent dat het daarom het meest correcte en ware uitgangspunt zou zijn.

Er zijn zeker overeenkomsten met het Christendom. Overigens ook met het Boeddhisme, het Hindoeisme en enigszins met de Islam. Er zijn wel een paar essentiële verschillen. De persoon gelooft bijvoorbeeld niet in Jezus, Mohammed, Krishna of de leerstellingen van Boeddha. Hij omarmt evenmin de Twaalf Artikelen of de Kerk, etc. Hij bidt niet, want hij ziet bewustzijn niet als een buitenstaander. Etc.

1) Iemand gelooft in het bestaan van een historische Jezus, is oprecht overtuigd dat Jezus een zeer bijzonder mens was en is zelfs ten diepste van mening dat Jesus voldoet aan het messiasbeeld dat de T'NaCH schetst. Maar deze gelovige gelooft eveneens dat de Bijbel een volledig menselijk boek is i.p.v een door een God geinspireerde Canon, en ontkent eveneens het bestaan van een God. Kan deze atheist zich niet evengoed Christelijk noemen als, bijv, een Mormoon? 2) Iemand gelooft oprecht en met zijn hele hart dat alles is ontstaan vanuit een enkel bewustzijn: het hele universum en al het leven.