Chaim

Heb überhaupt nooit kunnen begrijpen dat Israel werd uitgekozen. Er staat een verhaaltje in de midrasj dat vertelt waarom Israel twee Torot heeft (een mondelinge Torah & een schriftelijke Torah): Toen de schepper de mens de Torah wilde schenken, gaf Hij deze eerst aan Edom. De Edomieten vroegen: ''Heer, wat staat er in?'' JHWH antwoordde ''Je zult niet doodslaan,...'' De Edomieten antwoordden afwijzend: ''Onze aartsvader Esau overleefde door moord, zoals geschreven staat 'En door uw zwaard zult gij leven' (Genesis 27:40). Hoe kunnen wij onze traditie verloochenen?'' Daarop gaf JHWH

Geweldig om te zien dat God geen onderscheid maakt, maar desondanks de Joden op de eerste plaats blijft zetten ?

Er bestaat een verhaaltje over een tsadiek die op hoge leeftijd was gekomen en wist dat hij niet lang meer te leven had. Hij had nog één vurige wens: alvast een klein kijkje te mogen nemen in het hiernamaals voordat hij stierf. Die nacht ging hij in z'n droom een brede trap op en een stem zei: ''Dit is de hel''. Hij keek en zag een immense zaal vol mensen die rondom lange rijk gedekte tafels zaten. Hij dacht ''Hoe kan dit nu de hel zijn?''. Maar toen zag hij dat al deze mensen te lange bovenarmen hadden & een stijve rug zodat ze van al dat lekkers niets konden eten omdat ze niet met de lep

Het staat je uiteraard vrij zaken te interpreteren op eigen wijze. Het valt m.i. echter moeilijk te ontkennen dat het Jodendom rond de tweede tempel-periode een allegaartje was: de peroesjiem die op redelijk goede voet stonden met de Romeinen en geen Torah sje be-al-peh accepteerden; de tsedoekiem die van een Torah sje be-al-peh uitgingen naast de Torah sje-biKtav en vooral populair waren onder het gewone volk; de esseense gemeenschap, etc. Het lijkt me ondoenlijk te verdedigen dat het Judaisme altijd onveranderd hetzelfde is gebleven, gezien het reeds aantoonbaar geëvolueerd was. Als gezegd,

Die stelling vereist een extra aanname, hetgeen m.i. de hypothese wat verzwakt. Daarnaast was het niet slechts Lukas die bar Abba φόνος (moord, slachting) toedichtte, maar eveneens het vroegste evangelie van Markus. Bovendien, het laatst geschreven evangelie gebruikt het woord λῃστής (rover, bandiet), dat nergens φόνος uisluit, terwijl Mattheus zelfs vermeldt dat bar Abba een ἐπίσημον (opmerkelijke) gevangene was, hetgeen binnen een historische context van bandieten, zeloten en andere revolutionairen in een door de Romeinen bezet Israel, m.i. vrijwel zeker geen ordinaire run-of-the-mill bandie

Wat valt er te ontkrachten als er niets wordt beweerd? Je schreef ''Ah, dus er is gedachtengoed'' alsof ik had beweerd dat er geen gedachtengoed zou zijn ?.

Heb nooit geclaimd dat er geen gedachtengoed bestond, maar de Torah sje-be-'al peh was een typisch Farizeesche aangelegenheid. De tsedokiem hadden alleen de Torah sje-bi-ktav.

In tegenstelling tot de peroesjiem, hadden de tsedokiem geen mondelinge Torah. De Torah sje-be-'al peh was een Farizeesche aangelegenheid. Het is vergelijkbaar met het huidige Judaisme (dat zich heeft gebaseerd op de peroesjiem) dat de mondelinge Torah aanhoudt, terwijl de karaïeten daarentegen de Talmoedische traditie afwijzen.

Het Christendom is sowieso sterk beïnvloed door het Joods hellenistisch denken uit de diaspora. Het Judaisme tijdens de tweede tempel was zeer veelzijdig en creatief; vooral het volksgeloof. Het Christendom heeft vrijwel alles te danken aan het Joods hellenistisch gedachtengoed uit die tijd.

Johannes gebruikt het woord λῃστής (rover, bandiet), hetgeen Josefus inderdaad ook hanteert voor Joodse Zeloten en andere revolutionaire types. Maar zowel Marcus als Lukas stellen dat bar Abba, naast betrokken te zijn geweest bij een opstand tegen de Romeinen, eveneens schuldig was aan φόνος: moord, slachting. Dat maakt hem m.i. een aanzienlijk minder aannemelijke kandidaat. Het simpele feit dat bar Abba een normale Aramese naam was en er rovers bestonden, lijkt me geen sterk argument voor het gegeven dat een Romeinse prefect een opstandeling tegen de Romeinen vrij zou laten die daar nota

De discussie gaat nu vooral nog over de toepassing en de emoties rondom de negatieve connotatie van de term ''lucifer'', maar wat is er aangaande Jesaja 14 nog van de topic-claim over dat Lucifer een engel van God was die zich zou afzetten en daardoor uit het koninkrijk werd verbannen en de heerschappij over de aarde kreeg? Zoiets staat niet in Jesaja 14, noch nergens anders in de T'NaCH.

Dat lukt niet door met spielerei de betekenis van woorden proberen te veranderen. NaCHaSJ is slang en NaFaL betekent simpelweg hij viel of het viel. Het lijkt me aannemelijker dat het grootste deel van de Torah en NaCH ietwat voorafgaand aan de Babylonische ballingschap waren geschreven en dat Avraham, Ja'acov, Jitschak, Mosjéh helemaal niet werkelijk hebben bestaan. Maar nogmaals, daar gaat dit topic helemaal niet over.

Je ontwijkt de discussie door over te gaan naar een geheel ander onderwerp, wat veelal een teken is van een gebrek aan argumenten. Of ik m'n oorsprong ontken heeft met dit toic niets te maken en is bovendien mijn eigen zaak. Heb je argumenten voor de gematria of houdt het hier simpelweg op?

Maar ook aan עבד -- ''knecht''/''aanbidder van God'', aan מלאה -- ''volheid'', aan אדניהו -- ''JHWH is God'', etc., etc., etc.,... ? Als gezegd, het is bijzonder eenvoudig en toont helemaal niets aan.

Heb je ook argumenten of is esthetiek het enige waar je nog op terug kunt vallen? Gespeel met letters is simpelweg een laatste kunstmatige poging tot een uitvlucht uit het simpele gegeven dat de T'NaCH de slang nergens gelijkstelt aan een gevallen engel of haSatan. Gematria kan de werkelijke betekenis van een woord natuurlijk nooit veranderen. Als gezegd heeft Jezus' Hebreeuwse/Aramese naam (ישוע) bijv. exact dezelfde gematria als bijvoorbeeld דרך עצב wat ''De weg van de afgod'' betekent (386). Toont dit iets aan? Uiteraard niet. Het optellen van getalswaarden van de woorden NaCHaSJ (slang) en

Ja, dat is onzin. Een laatste kunstmatige poging tot een uitvlucht uit het simpele gegeven dat de T'NaCH de slang nergens gelijkstelt aan een gevallen engel of haSatan. Hoewel de getalswaarden kloppen, kan gematria de werkelijke betekenis van een woord natuurlijk nooit veranderen. Om een snel, effectief en duidelijk voorbeeldje te geven: Jezus' Hebreeuwse/Aramese naam (ישוע) heeft exact dezelfde gematria als bijvoorbeeld דרך עצב wat ''De weg van de afgod'' betekent (386) -- Spielerei met getalwaarden van Hebreeuwse letters, hetgeen men eveneens reeds deed in Griekenland en omstreken. En er zij

Wat is er mis mee met de term lucifer? Dat deze term veel later een Duivelse connotatie kreeg?

De Vulgaat - met name de Latijnse vertaling van Jesaja 14 en eveneens het pseudepigrafische 2 Petrus - bewijst de claim dat morgenster naar Lucifer is vertaald. Dat is je goed recht, maar de grond waarop je anderen als ketters bestempelt is schriftuurlijk onbeargumenteerd gebleven en lijkt naar buiten toe weinig meer te zijn dan een expressie van persoonlijke diepgewortelde gevoelens. Buiten de veel later geïntroduceerde Duivelse connotatie om vind ik het zelf een zeer mooie en toepasselijke term voor Jezus.

Okay, je schrijft dat Lucifer een engel van God was maar zich afzette, uit het Koninkrijk werd verbannen en heerschappij kreeg over de aarde en de naam satan kreeg. Dat zegt het Nieuwe Testament, maar Jesaja 14, noch andere plaatsen in de T'NaCH zeggen dat niet. Mwa, dat zal erg meevallen als je de moed op zou kunnen brengen je erin te verdiepen voorafgaand aan een beschuldiging.

Geen probleem, je hoeft 2 Petrus niet in het Latijn te lezen natuurlijk. Hieronimus heeft de term in z'n Vulgaat en zelf vind ik het best een mooie term, maar gezien de latere connotatie is het voorstelbaar dat Lucifer tegenwoordig nogal wrang kan klinken als verwijzing naar Jezus. En daar gaat het topic overigens evenmin over.

Lees 2 Petrus 1:19 maar eens in het Latijn: ... et lucifer oriatur in cordibus vestris (... ''en de morgenster opga in uw harten''). Hier heb je een verwijzing naar lucifer in de goede zin van het woord. Nee. Met 777 zouden de elementaire deeltjes zo hard tegen de wand aanbotsen.

In de Latijnse versie van Openbaringen verwijst lucifer letterlijk naar Jezus, ongeacht of je het leuk vindt of niet. Pas veel later in het Christendom werd dit Latijnse woord eveneens een naam voor de Duivel. Tsja, we wijken enigszins af van het topic. Uit Jesaja 14 blijkt niet dat het lucifer betreft en dat de Satan een gevallen engel is, noch uit andere plaatsen in de T'NaCH. Dat Jezus volgens het Christendom de Heer des Heeren is, is prima. Lucifer is Latijn voor ''lichtbrenger'', zoals je zojuist zelf bevestigde. Daardoor werd eveneens de planeet Venus door de Romeinen soms met de

Een gefotoshopte foto. In de T'NaCH vallen engelen niet van hun geloof, ze zijn zich direct bewust van JHWH. Ik denk trouwens dat het antwoord op de topic-vraag reeds lang is geformuleerd: haSatan is in de T'NaCH geen gevallen engel, maar in het Nieuwe Testament wel.

Het idee dat een engel zou kunnen 'vallen' c.q. in opstand zou kunnen komen suggereert m.i. een grote fantasie bij mensen en niet zozeer een vrije wil bij engelen. Maar in het religieuze Judaisme volgen mal'achiem het bevel van JHWH, kunnen daarbij zelfs fouten maken en door JHWH terecht worden gewezen. Er bestaat een midrasj waarin engelen aan JHWH voorstellen de mens ongeschapen te laten omdat ze het zelf beter kunnen dan de mens. JHWH ontkende dit en zond hen naar de aarde, waarna ze er een zooitje van maakten. Het verhaaltje is uiteraard midrasj aggadah en niet als geschiedenis bedoeld.

In het Judaisme is haSatan een mal'ach van God, de mal'ach van de dood en staat synoniem aan de neiging tot het kwade. Bava Batra 16b is haSatan niet de slang, maar stelt haSatan juist specifiek synoniem met de impuls die de mens had: יֵ֨צֶר֙ מַחְשְׁבֹ֣ת לִבּ֔וֹ (letterlijk: gedachten-inclinatie van zijn hart). Rabbi Resj Lakiesj stelt haSatan - zoals bovenstaand reeds vermeld - gelijk aan de mal'ach van de dood en de menslijke neiging tot het kwade. Hij zei letterlijk: הוא שטן הוא יצר הרע הוא מלאך המות (''Satan is de kwade neiging is de engel van de dood''). HaSatan is geen geval