Chaim
-
Aantal bijdragen
1.303 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Alles door Chaim geplaatst
-
Ja. Dat zijn passages die in het verlengde liggen van het Jiddische gezegde ''Der mentsh trakht un Got lakht'' (De mens maakt plannen en God lacht). De Bijbel maakt duidelijk dat het doorgronden van haSJem en Zijn wegen, onbegonnen werk is.
-
Hoe het probleem van het lijden werd verklaard, hangt simpelweg af van welk bijbelboek je openslaat (klik ?). Is het lijden een straf, zoals in de boeken van de profeten zoals Amos, Hosje'a, Jesaja, Jo'el, Jeremia, Ezechiel, etc., waar het lijden vrijwel altijd wordt gezien als straf: de schuldigen worden gestraft door God? Of komt het lijden over het algemeen voort uit het gegeven dat het leven zelf zodanig in elkaar steekt dat de rechtvaardigen worden beloond terwijl de schuldigen lijden, zoals het boek Spreuken suggereert? Of is het zoals het boek Prediker zegt. Volgens Prediker lijkt
-
Correct.
-
Ja, zoals we reeds concludeerden. God schiep het goede & het kwade en het is aan de mens te kiezen tussen deze twee. (klik).
-
De schepper ervan: ''Ik schep (בורא) het kwaad''. Ben vooral benieuwd naar de respons van Dolce Vita die het issue blijft ontwijken.
-
Exact. Buiten God is er geen. God heeft eveneens het kwaad geschapen.
-
Je omhelst een aantoonbaar incorrecte vertaling en blijft het issue ontwijken. Dat een Christen God en de Bijbel niet kennen vanuit alleen het Oude Testament, neemt nergens weg dat Jesaja 45:7 letterlijk zegt dat God het kwaad/onheil heeft geschapen en niet zegt ''Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand'', zoals jij mensen tracht wijs te maken. Ga eindelijk eens in op het issue dat je reeds meer dan vijfmaal hebt ontweken: In Jesaja 45:7 wordt het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht
-
Dolce Vita, je schotelt mensen een verkeerde vertaling voor die een tegengestelde boodschap verkondigt dan de werkelijke passage aantoonbaar geeft. Dat is kwalijk -- des te meer omdat je vervolgens het issue blijft vermijden.
-
Omdat je boodschap precies het tegengestelde verkondigt van hetgeen de tekst letterlijk zegt. Je zegt letterlijk dat de juiste vertaling van Jes. 45:7 zou zijn « ... Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand ». Dat is een volledig incorrecte vertaling. Ga eens in op het issue dat je steeds ontwijkt, in plaats van mensen te misleiden met je foutieve vertaling. In Jesaja 45:7 wordt het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet
-
Hoe kon de boom van kennis van goed & kwaad hebben bestaan indien goed & niet voorafgaand bestonden? Hoe kon er reeds kennis van goed & kwaad bestaan zonder het bestaan van goed & kwaad? Ga eens in op het issue dat je steeds ontwijkt: verklaar Jesaja 45:7, waar het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet op scheppen ex-nihilo slaan: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de
-
Je herhaalt telkens argumentloos zonder er inhoudelijk op in te gaan. Nogmaals, verklaar dan Jesaja 45:7, waar het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet op scheppen ex-nihilo slaan: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de vrede en schep (בורא) het kwaad. Je boodschap verkondigt notabene precies het tegengestelde van hetgeen de tekst letterlijk zegt.
-
Correct. God schiep het kwaad en de mens is verantwoordelijk voor de keuze tussen goed & kwaad.
-
God heeft het kwaad/onheil geschapen ex nihilo (בָּרָא) en niet samengesteld uit bestaande onderdelen. Het werkwoord dat wordt gebruikt zegt alles: בורא רע.
-
Je herhaalt en accentueert argumentloos ''De juiste vertaling van Jes. 45:7 is dan ook «Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand» (...)'' zonder er inhoudelijk op in te gaan. Verklaar dan Jesaja 45:7, waar het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet op scheppen ex-nihilo slaan: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de vrede en schep (בורא) het kwaad. Je boodschap verkondigt notabene
-
Dat klinkt eveneens vrij Joods. De midrasj komt bijv. met interessante agadot (verhalen), waaronder de doorgaande zoektocht van de man en de vrouw naar elkaar, vanwege het feit dat ha'Adam (de mens) als één wezen is geschapen. Vergelijkbaar met Jezus' eigen lezing, dat beiden door JHWH als eenheid zijn geschapen en als eenheid zullen verdergaan, want wat JHWH heeft geschapen, zal ha'Adam (de mens) niet scheiden.
-
Je laat alle issues onbeantwoord. Allereerst identificeert de tekst letterlijk de koning van Tyrus (מלך צור). Ten tweede klopt dit perfect met de geschiedenis: de machtige koning van Tyrus, tegen wie Ezechi'el moest zeggen (dat is iets dat Ezechi'el nog moest doen en in de tekst nog niet had plaatsgevonden) dat hij van z'n hoge voetsuk in de drek terecht was terechtgekomen en zoals (כְּ) een cheroeb was (het is dus een vergelijking). Het betreft letterlijk, contextueel en historisch aantoonbaar de teloorgang van Ahiram, de Fenicische koning van Tyrus, te zien als een verloren gegane
-
Helemaal correct. Ken je het verhaal waarin Jezus vertelt over de verloren zoon? Een zoon liep weg van zijn vader, verpatste zijn geld, beging de grootst mogelijke fouten en eindigde bij de varkens in de stront. Toen wilde hij weer terug. Vol schaamte legde hij de laatste kilometers af. Maar zijn vader zag hem in de verte aankomen en werd zo blij dat hij naar hem toerende, omhelsde, knuffelde en kuste. En de Bijbel (NBV) vervolgt: "Vader", zei zijn zoon tegen hem, "ik heb fouten begaan, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden." Maar de vader zei tegen zijn knechten: "Haal vl
-
Thankfree, De tekst identificeert letterlijk de koning van Tyrus (מלך צור). Dat klopt eveneens perfect met de geschiedenis: de machtige koning van Tyrus, tegen wie Ezechi'el moest zeggen (dat is iets dat Ezechi'el nog moest doen en in de tekst nog niet had plaatsgevonden) dat hij van z'n hoge voetsuk in de drek terecht was terechtgekomen en zoals (כְּ) een cheroeb was (het is dus een vergelijking). Het is contextueel en historisch het meest redelijk de werkelijke historische teloorgang van Ahiram, de Fenicische koning van Tyrus, te zien als een verloren gegane status die wordt vergeleken
-
Verklaar dan Jesaja 45:7, waar het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet op scheppen ex-nihilo slaan: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de vrede en schep (בורא) het kwaad. Je boodschap verkondigt notabene precies het tegengestelde als hetgeen de tekst letterlijk zegt.
-
Exact. De mens heeft een jetser haRa (aandrang tot het kwade) en een jetser haTov (aandrang tot het goede) en het is aan ons te kiezen uit de twee. Nogmaals, de vertaling die jij geeft verleidt mensen wellicht tot de gedachte dat רע (het kwade/onheil) niet geschapen zou zijn door God, terwijl Jesaja juist het werkwoord בָּרָא gebruikt, hetgeen expliciet refereert aan het goddelijke scheppen ex-nihilo. Jesaja 45:7 gebruikt het werkwoord בָּרָא zowel bij het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil. Bij het aanmaken van het licht en de vrede gebruikt Jesaja 45 daarentegen we
-
Onzin. De vertaling die jij geeft verleidt mensen wellicht tot de gedachte dat רע (het kwade/onheil) niet geschapen zou zijn door God, terwijl Jesaja juist het werkwoord בָּרָא gebruikt, hetgeen expliciet refereert aan het goddelijke scheppen ex-nihilo.
-
Dat staat er letterlijk: de koning van Tyrus (מלך צור). Het was de machtige koning van Tyrus, tegen wie Ezechiel moest zeggen (dat is iets dat Ezechi'el nog moest doen en in de tekst nog niet had plaatsgevonden) dat hij van z'n hoge voetsuk in de drek terecht was terechtgekomen en zoals (כְּ) een Keroef was (het is dus een vergelijking). Het is contextueel en historisch het meest redelijk de werkelijke historische teloorgang van Ahiram, de Fenicische koning van Tyrus, te zien als een verloren gegane status die wordt vergeleken met een cherub (tenzij je deze koning gelijk wilt stellen aan de ch
-
Jesaja 14:12-14 gaat letterlijk over een arrogante koning van Babel die hier met de morgenster (Venus) vergeleken wordt. Zou je kunnen zeggen waar staat dat dit haSatan betreft? En zou je eveneens kunnen zeggen waar in de T'NaCH haSatan zulke arrogante gedachten zou hebben of in de hel zou worden neergestoten? Of heb je je Christelijke bril weer op?
-
Over alles een metaforisch sausje dus. Prima.
-
Je claimt de geldigheid van het offer, maar kunt de geldigheid van je claim niet aantonen aan de hand van de T'NaCH. 1) Als gezegd werd dit offer niet eens uitgevoerd door de correcte personen (Leviticus 4:27-29) maar door Romeinen, dus daar doen we een metaforisch sausje over. 2) De procedure van het offer week daarnaast enorm af van hetgeen de Torah voorschreef (Leviticus 4:30-31, Exodus 12:6-10); het offer diende bovendien zonder fysiek defect te zijn (Deuteronomium 17:1), dus daar zal eveneens een metaforisch sausje overheen moeten worden gegooid. 3) Onbesneden mannen mocht
