Chaim

Vandaar dat de lezing van RaSJI (en Ibn Ezra, de RaMBaN, Radak, R. Bechaje en Sforno) de meest effectieve exegese oplevert en tevens goed binnen het tekstverband past: ''Tot honderdtwintig jaar zal Ik Mijn toorn op hen uitstellen, maar als zij zich niet bekeren, zal Ik een vloed over hen brengen''. Geen enkele contradictie meer.

Het Judaisme kent geen ''zondeval''. Bovendien leefden bijv. Adam, Jared, Noach, Seth, Kenan, Enosj, Mahalalel, Lamech, Enoch en Methuselah veeeeeel langer dan 120 jaar. Geen van de Joodse commentatoren heeft het over de ''zondeval'', maar zowel Chizkoenie, Abarbanel, Malbiem, Ha'amek Davar, Talmoed Choellin 139b en Midrasj HaGadol hebben het over de mabboel. Zij opperen de optie dat Genesis 6:3 op de dagen van na de zondevloed slaat, aangezien dat overeenkomstig de context is. Maar -als gezegd - wordt ook dat wat problematisch, omdat Sarah 127 jaar oud werd (Gen. 23: 1), Avraham 175 jaar (Gen

Is dat de Christelijke interpretatie? Lijkt me niet correct. Na de ''zondeval'' leefden bijv. Adam, Jared, Noach, Seth, Kenan, Enosj, Mahalalel, Lamech, Enoch en Methuselah reeds veeeeeel langer dan 120 jaar. Het lijkt me redelijker dat Genesis 6:3 op de dagen van na de zondevloed slaat (zie de context), maar ook dat wordt problematisch, aangezien Sarah 127 jaar oud werd (Gen. 23: 1), Avraham 175 jaar (Gen. 25: 7) en Jacob 147 jaar leefde (Gen. 47:28). Ik denk dat RaSJI's lezing effectievere exegese oplevert: ''Tot honderdtwintig jaar zal Ik Mijn toorn op hen uitstellen, maar als zij zich

Dank. Vond het zelf ook erg mooi. Het is een religieus lied, vandaar dat ik het hier deelde.

De naam van het lied is Avinoe malkejnoe, wat betekent ''Onze Vader, onze koning'':

Hahaha, dat is een zooitje dat je daar neerschrijft, hetgeen tevens aantoont dat je werkelijk geen sjoege van Hebreeuws hebt ?. Het betreft de Qal mannelijk enkelvoud, net als overigens alle andere werkwoorden in deze passage -- de po'el maakt het slechts actief. Het woord רע (het kwaad/onheil) heeft geen enkele invloed op de betekenis van בורא. Vandaar dat eveneens alle bijbels - inclusief jouw eigen Statenvertaling (klik) - de frase בורא רע dan ook terecht vertalen als ''[Ik] schep het kwaad/onheil''. Je bent mensen aan het misleiden met een incorrecte vertaling van Jesaja 45:7 -- dat

Het staat er notabene letterlijk: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de vrede en schep (בורא) het kwaad. God wordt wel degelijk onthuld als de schepper van het kwaad, terwijl de mens verantwoordelijk is te kiezen tussen het goede & het kwade. Jouw vertaling ''Ik maak de vrede en breng het kwaad tot stand'' is aantoonbaar incorrect, omdat het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/onheil.

Klopt. De vertaling van Aristarkos is dan ook duidelijk incorrect.

Bedoel dit je soms? ?

Nogmaals, je vertaling ''Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand'' is incorrect, omdat het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil: ''Ik vorm (יוצר) het licht, en schep (בורא) de duisternis; Ik maak (עשה) de vrede en schep (בורא) het kwaad. God wordt wel degelijk onthuld als de schepper van het kwaad, terwijl de mens verantwoordelijk wordt geacht te kiezen tussen het goede & het kwade.

Je houdt mensen een aantoonbaar valse vertaling voor en blijft vervolgens het issue ontwijken. Je zegt argumentloos ''De juiste vertaling van Jes. 45:7 is dan ook «Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand» (...)'' en weigert er inhoudelijk op in te gaan. Jesaja 45:7 zegt letterlijk dat God het kwaad/onheil heeft geschapen en zegt niet ''Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand'', zoals jij mensen tracht wijs te maken. Ga eindelijk eens in op het issue dat je nu reeds vijfmaal hebt ontweken: In Jesaja 45:7 wordt het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de

Menselijke zonde is een geheel ander begrip dan de schepping van goed & kwaad door J-H-W-H. Zonde is geen begrip uit de T'NaCH. De T'NaCH heeft vier woorden voor wat vaak onder de noemer "zonde" voorkomt. Wat Eva (of Chavah, zoals ze in het hebreeuws heet) deed, wordt chata genoemd. Chata is geen "zonde", maar een relatief onschuldig afdwalen van de weg. De betekenis van '(het doel/de juiste weg) missen' correspondeert met het woord voor spijt/berouw hebben 'sjoev' en 'tsjoevah' wat letterlijk 'terugkeren' betekent, of 'omkeren'. Het werkwoord wordt veelvuldig als zodanig gebruikt, bijv. i

Je komt met een aantoonbaar valse vertaling en blijft vervolgens het issue ontwijken: Jesaja 45:7 zegt letterlijk dat God het kwaad/onheil heeft geschapen en zegt niet ''Ik maak den vrede en breng het kwaad tot stand'', zoals jij mensen tracht wijs te maken. Ga eindelijk eens in op het issue dat je reeds viermaal hebt ontweken. In Jesaja 45:7 wordt het werkwoord בָּרָא gebruikt wordt bij zowel het scheppen van de duisternis als van het kwade/het onheil, terwijl bij het aanmaken van het licht en de vrede Jesaja 45:7 daarentegen werkwoorden gebruikt die niet op scheppen ex-nihilo slaan: ''Ik vor

Professor Swaab is atheïst (klik).

De vrienden van Job.

Ik zou 'gelovig' vervangen voor 'spiritueel', aangezien mensen als Dick Swaab niet geloven, maar wel erg met het probleem van het lijden bezig zijn -- iets dat hen diep raakt en waarop men terecht echte antwoorden wil. Hij zou een betere vriend van Ijov zijn geweest dan het godsdienstige gezelschap dat hem probeerde te troosten en daarin duidelijk faalde.

De manier waarop ik je zin opvat is: Mensen als Dick Swaab zijn juist spiritueler bezig dan zovelen die het lijden achteloos wegwuiven met een paar bijbelpassages.

Lijden is een vraagstuk waar ieder mens mee worstelt -- gelovigen, agnosten en atheïsten.

David schreef reeds: Als ik opvaar naar de hemel, U bent daar (שם); als ik mijn bed opmaak in sje'ol, zie U bent hier (הנך) -- Psalm 139:8. Volgens David stond haSJem degene die lijdt zeer nabij.

Het zijn zeer terechte vragen. De theodicee is een zeer moeilijk vraagstuk waar de Bijbel evenmin een eenduidig antwoord op geeft. De diep-insnijdende vraag ''God waar ben je?'' staat wezenlijk nog wagenwijd open, inzichtelijk gekerfd in een muur van cellenblok 20 van de barakken in Mauthausen: ''Wenn es einen Gott gibt, dann muss er mich um Verzeihung bitten!'' Dit zijn geen zaken om even weg te wuiven.

Ja. Dat zijn passages die in het verlengde liggen van het Jiddische gezegde ''Der mentsh trakht un Got lakht'' (De mens maakt plannen en God lacht). De Bijbel maakt duidelijk dat het doorgronden van haSJem en Zijn wegen, onbegonnen werk is.

Hoe het probleem van het lijden werd verklaard, hangt simpelweg af van welk bijbelboek je openslaat (klik ?). Is het lijden een straf, zoals in de boeken van de profeten zoals Amos, Hosje'a, Jesaja, Jo'el, Jeremia, Ezechiel, etc., waar het lijden vrijwel altijd wordt gezien als straf: de schuldigen worden gestraft door God? Of komt het lijden over het algemeen voort uit het gegeven dat het leven zelf zodanig in elkaar steekt dat de rechtvaardigen worden beloond terwijl de schuldigen lijden, zoals het boek Spreuken suggereert? Of is het zoals het boek Prediker zegt. Volgens Prediker lijkt

Correct.

Ja, zoals we reeds concludeerden. God schiep het goede & het kwade en het is aan de mens te kiezen tussen deze twee. (klik).