Hendrik-NG

Aansluitend bij de voorgaande post van Robert Frans ook bij deze opmerkingen van je de (zijn) vraag: "Moeten we nu wel of niet de bijbel in ons eentje bestuderen?" Wat is de tegenhanger van "eigenwijsheid"? Wijsheid "van de gezindte" (= een "strikt vasthouden aan de traditie")? Vasthouden aan de Schrift, zal je wellicht zeggen. Maar: moet dat dan maar precies met die uitleg zijn die jij er aan geeft? Wie geeft me de garantie dat niet juist jij ten prooi bent gevallen aan "eigenwijsheid" en "versplintering" (want: je bent immers geen lid meer van een zeker kerkgenootschap - en hebt je kenn

Dat je hiermee de "gereformeerde traditie" met een grove karikatuur wegzet besef je zelf (hoop ik) maar al te goed. Je hebt er immers, zo vertelde je tenminste, zelf vol ingestaan. Dan zal je weten dat het niet alleen in groepsverband, maar ook individueel lezen van de Schrift sterk wordt gepromoot binnen die traditie... En dat binnen traditie visies ook stevig tegenover elkaar kunnen komen te staan. Soms op zo'n manier "dat de wegen uiteindelijk scheiden"... Soms zelfs langs de weg van "vrijmakingen"...

Dat kon niet omdat Jezus Christus zowel mannelijk, als zonder lichamelijk gebrek, als wel Leviet was?? Leg uit...!

Deze keer maak je je er weliswaar niet met een paar losse woorden van af, maar feitelijk doe je niets meer dan met dat berichtje dat eerder door de mods werd verwijderd: te kennen geven dat het je niet boeit hoe een ander die Schrift uitlegt en je niet verdiepen in de beweegredenen van die ander. Je speelt daarbij "die rapporten en besluiten" uit tegen "de Bijbel", maar dan hanteer je een drogreden (een vals beroep op autoriteit, in dit geval die van de Schrift). Immers: in die rapporten, waarvan je de inhoud niet wil kennen, staat nauwgezet verantwoord hoe de schrijvers tot hun, op dieze

Een vrij sterk (voor)oordeel voor iemand die al 20 jaar geen lid meer is van de club... Nog argumenten waarop je je conclusie baseert? Je b.v. ooit verdiept in een "VOP-rapport" van de NGK over deze kwestie? Of in hetgeen de synode van de GKV naar buiten heeft gebracht over het onderwerp en over de beweegredenen van de synodeleden? Of is het maar gewoon een slag in de lucht van je dat "er sprake is van strategische keuzes en een loslaten van principes omwille van de druk van buitenaf"? Als voormalige insider hoef ik je waarschijnlijk niet te vertellen (want het zal je niet verbazen)

Ik denk niet dat een van de groeperingen binnen de GKv zich nadrukkelijk als progressief ziet of zou willen zien. Maar dat het eerder iets is als de eigen uitgangspunten (het "ecclesia reformata semper reformanda", met daarbij de blijvende zoektocht naar het "wat zegt de Schrift over dit of dat onderwerp") serieus willen nemen en blijven nemen. En niet simpelweg zeggen "maar de traditie zegt...", en het daarbij houden. Dan kan er in de loop van de tijd een omslag plaatsvinden in standpunten... Ik zie dat hier nu ook plaatsvinden rond dit onderwerp.

Je gaat hier aan de haal met onjuiste gegevens en conclusies. De grondwetswijziging waarin in art 1 expliciet gesproken wordt over een verbod op discriminatie o.b.v. geslacht dateert van 1983 (bron: https://www.nederlandrechtsstaat.nl/module/nlrs/script/viewer.asp?soort=commentaar&artikel=1). De binnenkerkelijke discussie over vrouwen in het ambt is al veel langer gaande: Daarnaast geldt er in Nederland ook nog steeds een scheiding tussen kerk en staat - en staat het de kerken vrij om in eigen huis eigen regels toe te passen als het gaat om "de kerkelijke orde"...

Voor zover ik het kan inschatten gaat het hier om een principiële keuze. En niet om een strategische...

Lijkt me heel verstandig! Anders heb je namelijk heel veel buiten-bijbelse bronnen nodig om tot die conclusies te komen... O.m. het "boek van Adam en Eva". Over gevallen engelen en zo...

Tegen prediking door vrouwen heeft men iets als men een tekst als de volgende uitlegt als "ten allen tijde en op elke plaats van toepassing voor de Gemeente" (i.p.v. als plaatselijke ordening van dienst in die specifieke gemeente en voor die tijd): Een vrouw hoort dan geen gezag uit te oefenen over een man. Punt. Vaak wordt dit ook gekoppeld aan het idee van een specifieke "scheppingsorde" waarin de man eerder werd geschapen dan de vrouw, deze laatste "een helper" werd genoemd en waarin zich ook de gezagsverhouding man-vrouw aftekent. Het gaat hier in de kern m.i. om een specifiek

Wel. Je blijkt de gereformeerden prima te kennen. Dus je weet dat we dan gewoon een exemplaar van Calvijns Institutie uit de kast pakken. Een goed stevig, zwaar exemplaar. En daar slaan we de omstanders stevig mee om de oren. En ligt men dan versuft op de grond, dan volgt er een nooddoop. Want je weet het maar nooit hè. Je kan wel eens zo hard meppen dat iemand er in blijft... PS mods: ik weet intussen wel wat ik weten wilde... Van mij hoeft het topic niet per se open te blijven...

Nee, het tegendeel ervan. Maar al zou je zien zien als het tegendeel van niet-meelijwekkend, dan nog is het me om het even... Je zei het terecht: je kent me niet. Maar toch deel je me in in de groep ofwel arrogant, ofwel vreselijk onzeker. Op grond van een predikaat "gereformeerd". Van een vooroordeel. Of op basis van een vorm van denken in "categorieen" die me enigszins bekend voorkomt. Er waren inderdaad gereformeerden die daar mee behept waren, maar dat waren ook weer kinderen van hun tijd. Denk ik dan maar... Ik denk het wel...

God dank dat die basis (solus Christus!) nog immer ongewijzigd is!! Ik doel meer op het neocalvinistische/Kuyperiaanse spreken in antithesen... Als jij Gereformeerden enkel kan indelen in ofwel gigantisch onzeker, ofwel gigantisch arrogant (en beide als tegenhanger van een zich bevindend in "de staat der genade"), dan lijkt het er op dat je in ieder geval die vorm van antithetisch denken ook na 20 jaar nog niet achter je hebt gelaten... Maar de Gereformeerde gezindte is breder dan het neocalvinisme! En zowel nieuwer als ouder...

De Gereformeerde gezindte is vele male breder dan de groep "onderhoudende art 31", Kaasjeskruid. Wat men je daarover indertijd ook over verteld moge hebben (of bedoel je dat je er sinds 20 jaar lid van bent??)! En wat ik begrepen heb heeft men ook daar "het spreken in uitersten" intussen min of meer achter zich gelaten... Dat nu is een van de andere aspecten van Gods genade... Een keuze waarmaken veronderstelt de wil om de gedachte in handelen om te zetten en de wil om dat handelen voort te zetten tot het eind. Het "willen" stopt niet in de bovenkamer (in "het hart"), maar zal

Ooit heb ik het op een ander forum eens de "vrijgelaten wil" van de mens genoemd: het gevolg van de keuze van Adam ("mens") in het begin van Genesis. Waarna God die mens nog nét niet met een "Dan zoek je het in het vervolg zélf maar uit!" het paradijs uitzette. Ga je er van uit dat God oneindig goed is, zijn wil dat dus ook is, en een mens diep van binnen verlangt naar "het hoogst goede", dan zou je inderdaad kunnen zeggen dat die "vrije wil" verdwijnt naarmate we ons meer schikken naar wat Gods wil wordt genoemd. Tot een moment waarop je misschien (met een term van Kierkegaard) zou kunne

Dus geen vrije wil. Aha... Bij welk van deze twee uitersten deel je mij in? Of zou je de kwestie misschien een beetje overdrijven? Dat nu is een van de aspecten van Gods genade... "Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan uw blikken ontkomen? Klom ik op naar de hemel – U tref ik daar aan, lag ik neer in het dodenrijk – U bent daar." Daar kan je andere teksten naast lezen. Citerend uit de Dordtse leerregels (citerend uit de Schrift): (edit: ik ben nu die tekstverwijzingen van je eens aan het nalopen, maar zeker een deel ervan is m.i. niet van toe

Je kan die "5 artikelen tegen de Remonstranten" (de Dordtse leerregels) niet los zien van de Remonstrantie (de 5 artikelen van de Remonstranten). Want daarin reageert men op in die leerregels van de Remonstranten. Zie de uitleg die men er bij geeft. Men keert zich tegen de suggestie dat de mens vanuit de eigen wil en gelovige volharding vanuit zichzelf ook maar enige zelfstandige rol speelt in de eigen zaligmaking. Want daar draait het om bij het idee van een genade die "weerstaanbaar" is: als een mens vanuit zichzelf in staat is om die genade aan te nemen dan wel te verwerpen, wie kan er

"Gereformeerd" staat niet 1-op-1 gelijk met "calvinisme". Je schreef: Je stipt terecht aan dat je stuit op een paradox. Uit de Schrift diep ik op dat de redding van de mens 100% mensenwerk is én 100% Gods werk (mijn ingang rond de vraag van het "cur deus homo"). Gereformeerden luisteren naar meer theologen dan alleen Calvijn. Ik luister op dit punt graag naar Augustinus, die m.i. heel mooi en beeldend duidelijk maakt waar het hier m.i. om draait: De kern: God vraagt almaar: "Bekeer u tot Mij!" De Schrift staat er vol van: "Bekeer u tot Mij! Keer u om naar Mij!" Dan ko

Daar heb je een punt, TTC. Het gaat in het topic over "het krijgen van helderheid rond enkele opmerkingen van Kaasjeskruid in een ander topic". Ik had vooral mezelf op het oog toen ik het schreef ( ) maar ik wil anderen niet buitensluiten, en ik hoef van dit topic niet enkel een onderonsje tussen mij en Kaasjeskruid te maken... Mijn vraag op dit punt was: betekent dat ook voor je dat die wedergeboorte samenvalt met het moment waarop je je gelovig tot Jezus richt?

Doel topic: wat helderheid krijgen rond enkele opmerkingen van Kaasjeskruid in een ander topic (LB). Eerst de voorafgaande posts... Dan tenslotte mijn vraag aan Kaasjeskruid. En de spelregel: we tutoyeren elkaar. Op mijn opmerking: Werd gereageerd met: Mijn reactie: En de reactie daarop: Mijn vraag allereerst: Wat bedoel je met je opmerking "Enkelvoudige predestinatie laat niets anders over dan geloof in predestinatie van mensen die naar de hel gaan"? En je verwijzing naar Calvijn is me niet helder. Geen idee naar welke uitgave je verwijst.

Ook al zou ik een calvinist zijn die de predestinatieleer aanhangt, of zelfs die van de dubbele predestinatie, dan nog lijkt het me juist om te zeggen dat een mens tot geloof moet komen. Al zou God ten volle bepalen wie er in Hem gaat geloven en wie niet. Je schrijft terecht: "wie er gaat geloven in Hem en wie niet". Ik schreef: "Er moet een stap plaatsvinden naar "geloof in God"". Ik schreef er niet bij wie die stap zet... NB: het activum dat je gebruikt doet vermoeden dat het de mens is die gaat geloven. En dan wordt hij spannend! Immers: als die mens de stap zet (en moet zetten - daart

Eerlijk gezegd vind ik het vele malen inspirerender om met andersdenkenden na te denken over de inhoud van het christelijke geloof (onderdeel bijbelstudie, etc). Maar ook in dat forumdeel is het de laatste maanden bijzonder moeilijk om het over een aantal "basisuitgangspunten" eens te worden. Zo moeilijk dat de glans er wel wat af gaat en ik inderdaad het gevoel krijg dat er minder vreemde hobby's bestaan dan waar ik kennelijk toch te veel tijd in steek. En ik misschien beter die minder vreemde hobby's weer op kan gaan pakken. Doe ik trouwens ook: heb weer een behoorlijk aantal leeskilometers

Deze opmerkingen had ik inderdaad over het hoofd gezien. Ik reageer er nog even op. Want ik waardeer je inspanning! Die "default positie" lijkt me eerder te zijn een mogelijkheid van geloof, niet een ontbreken ervan. Religie is een van de culturele uitingen van "de mens/de mensheid". En "geloven" een mogelijkheid van de mens die in de hand wordt gewerkt door zowel nurture als nature... Zoals een mens b.v. ook de mogelijkheid kan hebben om piloot te worden. Of brandweerman. Maar er ook een flink opleidingstraject vooraf zal gaan voordat de persoon daadwerkelijk piloot is. NB: "ge

Die indruk heb ik ook... Ik plaats het forumdeel "levensbeschouwing" voorlopig maar eens achter mijn mentale negeerscherm! Of kan dat ook elektronisch?

Right! Ik zet mezelf weer lekker in de vakantiemodus. Nu ik er weer eens aan herinnerd ben waarom ik Credible als "dependance van Freethinker" (en ik zal me mild uitdrukken!) een stuk minder aantrekkelijk vind dan het Credible dat ik een aantal jaren geleden heb leren kennen...