Spring naar bijdragen

Waarom plegen zoveel mannen van middelbare leeftijd suïcide?


Aanbevolen berichten

Schrikbarend bericht. 

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/11/16/psychische-problemen-dominantste-factor-voor-suicide-ik-kreeg-allerlei-gedachten-waar-ik-geen-gehoor-aan-wilde-geven-a4181175

"Alleen wonen, een arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgen en psychische problemen zijn veelvoorkomende risicofactoren bij mannen van middelbare leeftijd die een eind aan hun leven maken. Onder mannen tussen de veertig en zeventig jaar bij wie deze drie factoren spelen, komt zelfdoding 14,5 keer zoveel voor als gemiddeld op die leeftijd. 

..Lichamelijke problemen, een echtscheiding, het overlijden van een partner of een laag inkomen bleken eveneens risicofactoren voor zelfdoding.

Wereldwijd overlijden mannen vaker dan vrouwen aan zelfdoding. In Nederland twee keer zo vaak, met name mannen tussen de veertig en zeventig jaar: ruim 40 procent van de zelfdodingen doet zich voor binnen die groep."

Vragenlijsten aan nabestaanden boden inzicht in waaróm mannen uit de risicogroepen vaker overgaan tot zelfdoding. Dat kon een jeugdtrauma zijn, of stressfactoren als geldzorgen, eenzaamheid of relatieproblemen. „Het overkoepelende is wel”, zegt Gilissen, „dat ze geen uitweg meer zagen. En dat is heel zonde, want die is er meestal wel.” Een deel van de mannen zocht geen hulp: omdat ze een taboe op hulpvragen ervoeren, zich schaamden of niet afhankelijk van anderen wilden zijn".

bewerkt door Petra.
Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 355
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Ik vind dat heel erg want zo is God niet. Als je wilt weten hoe God is moet je naar Jezus kijken. Hij is de volmaakte afspiegeling van Zijn Vader. Zorgzaam, rechtvaardig, oog voor de zwakkere en zieke

Jezus zou zeggen: Heb uw natuurmens lief, welke beloning huist er in enkel gelijksgezindend lief te hebben?

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan me

Posted Images

De mens -en dan vooral de man- kent het affectieve leven niet.  En als het dan even tegen zit, zoals een echtscheiding of een overlijden, dan weet de mens geen raad met al die gevoelens.   Hulp zoeken helpt niet, want al die hulpverleners doen ook maar wat.  Niemand kan namelijk voor jou het affectieve leven verkennen.  Op affectieve wijze je eigen wezen ontmoeten is levenskunst.   De kunst bestaat er uit om je eigen intenties waar te nemen.   Wat beroert jou?  Wat voel je?   Wat wil je er mee?

Maar zoals we weten zijn vooral mannen bang voor hun gevoelswereld.  Mannen moeten altijd maar stoer en sterk zijn.  (Het alfamannetje)

Wat ik hierboven omschrijf, daar moet je wel zo op je 30e , 40e levensjaar mee vertrouwd zijn.  Want juist vanaf een jaar of 40 komen de echtscheidingen, de overlijdens , de existentiële eenzaamheid (Niemand houdt van mij, boehoe, huil, snik).  Levenskunstenaar worden is onze levensopdracht.    De suïcidale mens wil namelijk niet zichzelf doden, maar hij kan 'dat gevoel' niet meer verdragen, dát wil hij doden.  En dat gevoel komt voort uit onbegrip van jezelf.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan met God. Geloof in een overheersende God, die van het Oude Testament, die absolute macht over je wil, en je veroordeelt. Die je naar beneden haalt en vernedert. Die je een vies beest vindt, en het liefste de aarde zou verlaten, eventueel de zon nog opblazend. De God van geweld, die tegen zelfstandige mensen is, en alleen als ze als makke schapen zijn gunstig van oordeel is. De God die je afkeurt en afwijst als je genetisch niet interessant meer bent, als je geen nut meer hebt. De God die zegt dat zelfdoding erger zal voorkomen, dus spring maar van het balkon, doe die plastic zak maar over je hoofd, rook je maar te pletter. Die God, die, nu je niet geabsorbeerd bent door het dagelijkse leven, ineens tegenover je staat als een joelende massa, een tribunaal. Een God die juicht als je pogingen tot zelfdoding doet en schreeuwt dat ze dan weer gewonnen hebben.

En mocht het levenseinde dan mislukken dan kun je de rest van jouw leven gestigmatiseerd door de zorg, als “client” pogingen doen “normaal” te worden. En in een kliniek pogingen tot reset ondervinden. Verhalen moeten aanhoren van een genadevolle God die Christus in jouw hart brengt, waarna alles goed komt.

Als je dat niet voelt, zal je absoluut vergeten worden, met de belofte dat er gepist en gepoept zal worden op jouw graf, en zal je de hoogste minachting moeten ontvangen.

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Link naar bericht
Deel via andere websites
5 minuten geleden zei Monachos:

Verwar je God en het geestelijke dan niet met die stofjes in de hersenen? Een tekort aan de neurotransmitters dopamine en serotonine kunnen een depressie veroorzaken.

Als een mens sterft keert diens geest terug tot God maar de stofjes in de hersenen van de overledene blijven. Ergo: de stofjes zijn niet geestelijk.

Geest terugkeren tot God? Waar heb je het over?

Als het lichaam dood is, is er geen mens meer.

Link naar bericht
Deel via andere websites
32 minuten geleden zei Monachos:

Nee, het is geen bewijs ergens van. Daarom kunnen de dingen die met God te maken hebben alleen worden geloofd of verworpen.

Je kan van alles geloven, de ene dag wat anders dan de andere dag. Het helpt niemand om steeds mee te gaan in een geloof zonder dat je een basis hebt. Opgaan van de geest in God na de dood heeft weinig basis. Er is het idee dat het uitstapje (geboorte->dood) een soort tijdelijke reis is weg van het “Ene” (een idee van alles tegelijkertijd op hetzelfde moment, een grote eenheid). Maar dat is iets wat verder geen nut heeft voor het leven, anders dan er snel vanaf te willen zijn.

Je hebt ook 5 dimensionele aliens die spelen met materie en dan “levensvormen” bewonen om het “lijden” mee te maken.

Allemaal leuk en aardig, maar God is stofjes in de hersenen die geestelijk beleven geven. Uiteindelijk kan je God onder controle krijgen met de juiste medicatie. 

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik zou kunnen aanvullen: “bewegen”, maar leven is in principe, in essentie, niet meer dan (autonoom) bewegen.

 

3 minuten geleden zei Monachos:

En werken? In jouw geval programmeren?

Moet alles 'nut' hebben? Heeft bijvoorbeeld muziek nut? 

 

1 minuut geleden zei Noel2:

Ik zou kunnen aanvullen: “bewegen”, maar leven is in principe, in essentie, niet meer dan (autonoom) bewegen.

 

 

bewerkt door Noel2
Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei Monachos:

Citaat:

Als mensen geen nut meer hebben, laten ze het diepste van zichzelf zien. Dat heb ik zelf ook gemerkt toen ik twee jaar geleden mijn arm brak. Ik kon acht weken niets doen. Toen ik van geen nut was, ging het leven langzamer. Ik moest leren de ander tot last te zijn. Dat is het moeilijkste dat er is, maar daardoor konden anderen, zoals de verpleegster of mijn kinderen, veel dichterbij komen.

Zo kun je geheeld worden als je niets doet en alleen maar bent. Daarvoor is het belangrijk tijd te nemen, te wachten, te luisteren, zomaar te zitten in de duinen. Dan gebeurt het, dan kom je tot leven. De tijd wordt eindeloos en je gaat op in alles. Dat is ook wat de trappistin voor mij verbeeldt: dat het er niet altijd om gaat het meest nuttige te doen, maar te doen waarin je het meest kunt zijn. De meest memorabele momenten in mijn leven waren juist de ogenblikken dat ik er alleen maar hoefde te zijn. Op die momenten ben ik het gelukkigst geweest.

Bron: https://www.trouw.nl/nieuws/in-nutteloosheid-komt-een-mens-tot-leven~bf8002a8/

Cognitieve dissonantie

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 uur geleden zei Noel2:

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan met God. Geloof in een overheersende God, die van het Oude Testament, die absolute macht over je wil, en je veroordeelt. Die je naar beneden haalt en vernedert. Die je een vies beest vindt, en het liefste de aarde zou verlaten, eventueel de zon nog opblazend. De God van geweld, die tegen zelfstandige mensen is, en alleen als ze als makke schapen zijn gunstig van oordeel is. De God die je afkeurt en afwijst als je genetisch niet interessant meer bent, als je geen nut meer hebt. De God die zegt dat zelfdoding erger zal voorkomen, dus spring maar van het balkon, doe die plastic zak maar over je hoofd, rook je maar te pletter. Die God, die, nu je niet geabsorbeerd bent door het dagelijkse leven, ineens tegenover je staat als een joelende massa, een tribunaal. Een God die juicht als je pogingen tot zelfdoding doet en schreeuwt dat ze dan weer gewonnen hebben.

En mocht het levenseinde dan mislukken dan kun je de rest van jouw leven gestigmatiseerd door de zorg, als “client” pogingen doen “normaal” te worden. En in een kliniek pogingen tot reset ondervinden. Verhalen moeten aanhoren van een genadevolle God die Christus in jouw hart brengt, waarna alles goed komt.

Als je dat niet voelt, zal je absoluut vergeten worden, met de belofte dat er gepist en gepoept zal worden op jouw graf, en zal je de hoogste minachting moeten ontvangen.

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Mensen zien hun miserie als straffen van boven of proberen er hun hele leven van weg te rennen. En als dat niet meer kan en er mee geconfronteerd te worden.

Niemand wilt zijn straf uitzitten. Misschien is zelfdoding alleen uitstellen, of heb je alleen dit leven?

Link naar bericht
Deel via andere websites
33 minuten geleden zei leren_schoen:

Mensen zien hun miserie als straffen van boven of proberen er hun hele leven van weg te rennen. En als dat niet meer kan en er mee geconfronteerd te worden.

Niemand wilt zijn straf uitzitten. Misschien is zelfdoding alleen uitstellen, of heb je alleen dit leven?

Genetisch gezien kan je gekopieerd worden, en eindeloos gekweld. Het is geen prettig vooruitzicht. Als ik maar wist waarom het steeds fout gaat, het lijkt geprogrammeerd.

Somewhere over the rainbow…

Link naar bericht
Deel via andere websites
5 uur geleden zei Noel2:

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Dat is hopelijk toch niet jou God? Ik zie een liefdevolle God die een plan met de wereld heeft en die voor me zorgt en bij tijden troost. Ik heb ook best een slechte periode gehad, maar God heeft me daar uitgetrokken. Ik wil niet zeggen dat het leven gemakkelijk is, maar ik zie uit naar het ware leven straks. En als ik naar het nieuws kijk dan weet ik dat ik het zo slecht nog niet heb. Heb mijn gemeente, mijn vrienden, mijn collega’s en mijn honden. Ben een gezegend mens ook al ga ik alleen door het leven.

2 uur geleden zei Noel2:

Eten en drinken, slapen en ontlasten.

En voor God leven? Mensen Hem leren kennen? Zoveel dingen om je in te verdiepen, genieten van muziek bijv., omgang met goede vrienden…… Er is zoveel.

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 minuten geleden zei sjako:

Dat is hopelijk toch niet jou God? Ik zie een liefdevolle God die een plan met de wereld heeft en die voor me zorgt en bij tijden troost. Ik heb ook best een slechte periode gehad, maar God heeft me daar uitgetrokken. Ik wil niet zeggen dat het leven gemakkelijk is, maar ik zie uit naar het ware leven straks. En als ik naar het nieuws kijk dan weet ik dat ik het zo slecht nog niet heb. Heb mijn gemeente, mijn vrienden, mijn collega’s en mijn honden. Ben een gezegend mens ook al ga ik alleen door het leven.

Helaas wel, een voor mij realistisch beeld. Ik ben nooit zo van de mooie praatjes geweest. Het is bar slecht voor mij. Ik ben dan ook minder gezegend. De baas over God spelen is af te raden.

Link naar bericht
Deel via andere websites
53 minuten geleden zei Noel2:

Genetisch gezien kan je gekopieerd worden, en eindeloos gekweld. Het is geen prettig vooruitzicht. Als ik maar wist waarom het steeds fout gaat, het lijkt geprogrammeerd.

Somewhere over the rainbow…

Ik denk alleen niet dat dit zo is dat je genetisch bent gekopieerd. Kun je niet beter de confrontatie aangaan? Als je zelf al zegt dat het lijden een aanleiding is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 uur geleden zei Monachos:

Nee, het is geen bewijs ergens van. Daarom kunnen de dingen die met God te maken hebben alleen worden geloofd of verworpen.

Zoiets als: na de dood ga ik naar een plek vol met bierfonteinen.
Dat kan worden geloofd of verworpen.

1 uur geleden zei Noel2:

Genetisch gezien kan je gekopieerd worden, en eindeloos gekweld.

Dat eerste klopt, maar het tweede niet. Voor elke nakomeling is er een nieuw begin en het ius steeds een nieuw individu.

Link naar bericht
Deel via andere websites
33 minuten geleden zei leren_schoen:

Ik denk alleen niet dat dit zo is dat je genetisch bent gekopieerd. Kun je niet beter de confrontatie aangaan? Als je zelf al zegt dat het lijden een aanleiding is.

Wie ben ik, gedefinieerd door een verschil, en dan logisch een ander lot hebbend.

21 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dat eerste klopt, maar het tweede niet. Voor elke nakomeling is er een nieuw begin en het ius steeds een nieuw individu.

De code dwingt een bewustzijn af, maar er is zeker naast nature ook nurture.

Link naar bericht
Deel via andere websites
6 uur geleden zei Monachos:

Is God een sadist?

Geen 'God is Liefde'?

God is evenzeer een strenge Vader, uit liefde. Westerlingen anno 2023 hebben een beetje een verstoord liefdesbeeld, vooral eigenliefde.

Moet je de selfies elkaar eens zien opvolgen en hoe ze poseren en daarna die foto's filteren.

It ain't artificial, it ain't real anymore.

7 uur geleden zei Monachos:

Is God een sadist?

Geen 'God is Liefde'?

 

Link naar bericht
Deel via andere websites
12 minuten geleden zei Monachos:

Het filmpje laat gedeelten uit John Wick zien, één van de vermoeiend veel Hollywood actiefilms met wraak als motief. De halve gare die het heeft geüpload heeft het de titel 'GODS VENGEANCE ᴴᴰ | Christian Motivation' gegeven en laat hiermee zien dat hij helemaal niets van Jezus heeft begrepen; hij is dus behoorlijk de Weg kwijt.

Wat jij ermee wil zeggen is me overigens ook niet duidelijk. Gaat God volgens jou Keanu Reeves sturen om iedereen af te knallen of zo?

Pfffff :)

Ik heb geen zin in zulke twisten meer. Ik wil ermee zeggen dat God genadig is en traag met wraak omdat Hij tijd tot bekering geeft. Maar dat je Zijn liefde niet moet verwarren met naïviteit vanuit een menselijk/aards perspectief. Iemand afknallen = liefde. Want als het oorlog is en vrouw en kind schuilen achter de rifles van de soldaten; is er geen grotere liefde dan uw leven op te offeren voor alle dierbaren daarachter.

Er is ook nog veel slecht gaande waarvan meesten het nooit geweten hebben. Mede omdat er nog wraak genomen wordt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 uur geleden zei Fundamenteel:

Ik heb geen zin in zulke twisten meer. Ik wil ermee zeggen dat God genadig is en traag met wraak omdat Hij tijd tot bekering geeft. Maar dat je Zijn liefde niet moet verwarren met naïviteit 

1 Korinthe 13:

Liefde rekent het kwade niet toe, verdraagt alles.

Je kunt beide zijden bijbels onderbouwen. Waar je voorkeur naar uitgaat, zegt iets over de persoon die de keuze maakt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Toevallig was er een heel goed artikel over dit onderwerp in "The Australian", het voornaamste dagblad in Australie.  Omdat het een "paywall" heeft heb ik het vertaald.

 

HET WELZIJN VAN MANNEN IS OVERGELEVERD AAN DE GENADE VAN DE FEMINISTISCHE IDEOLOGIE

Door Angela Shanahan

Deze week zijn de gazons van Parliament House twee dagen lang bezaaid geweest met 2500 lege schoenen, één voor elk van de mannen en jongens die elk jaar in Australië omkomen door zelfmoord. Volgens het Australian Institute of Health and Welfare is het zelfmoordcijfer onder mannen over het geheel genomen drie tot vier keer hoger dan dat onder vrouwen, en betreft het vooral mannen die halverwege hun leven zijn. Dit zijn de belangrijkste voorspellende feiten over zelfmoord: mannelijk zijn; gescheiden, weduwe of gescheiden zijn; alleen wonen; werkloos zijn. Het zelfmoordcijfer onder Aboriginals en Torres Strait Islanders is tweemaal zo hoog als onder de niet-inheemse bevolking.

Ondertussen concentreert de regering alle preventieve inspanningen op huiselijk geweld tegen vrouwen, dat altijd wordt gezien als ‘gendergerelateerd’ geweld; met andere woorden: mannen zijn gewelddadig jegens vrouwen. Volgens organisaties als White Ribbon is huiselijk geweld louter een mannenprobleem. Het is hun schuld. Bovendien kunnen de meeste mannen, volgens de persberichten van deze week voor White Ribbon Day, het gewoon niet zien of weten ze niet wat ze eraan moeten doen. White Ribbon eist dat ze zichzelf ‘onderwijzen’ omdat ‘geweld tegen vrouwen epidemische proporties aanneemt, en (ons onderzoek) contrasteert dat met de redenen die mannen ons hebben gegeven om er niet bij betrokken te raken. We denken dat mannen zullen inzien dat er geen goede reden is om dit jaar niet een stap verder te gaan en een donatie te doen of zichzelf te onderwijzen. Omdat één op de drie Australische vrouwen het slachtoffer is van geweld, is het niet alleen een vrouwenprobleem, het is een probleem van iedereen”.

Maar Raad eens? Volgens het Australische Bureau voor de Statistiek zijn er wekelijks 47 sterfgevallen onder mannen als gevolg van zelfmoord. Intussen sterven er jaarlijks 71 vrouwen door dodelijk huiselijk geweld, wat neerkomt op 1,36 per week. Dus zelfmoorden onder mannen, die 35 keer zo talrijk zijn als sterfgevallen als gevolg van partnergeweld, zouden ook voor iedereen een probleem moeten zijn. Maar waar is de reclamecampagne? Waar is de steun? De advertenties die allemaal over ‘gendergeweld’ gaan, geven alleen mannen en jongens de schuld, en de steun voor mannen die het risico lopen zelfmoord te plegen, met uitzondering van veteranen van de strijdkrachten, is bijna nihil.

Je zou kunnen zeggen dat deze twee kwesties, partnergeweld en zelfmoord onder mannen, niet vergelijkbaar zijn. Maar denk erover na in de psychosociale termen van de gezondheid en het sociale welzijn van de gemeenschap. Het allerbelangrijkste: hoe goed waarderen we de gezondheid en het welzijn van elk deel van de bevolking, mannen en vrouwen?

Huiselijk geweld is, zoals ik weet, reëel en heeft allerlei ernstige intergenerationele gevolgen. Mijn grootvader van vaders kant was een gewelddadige man, die zijn familie terroriseerde. Maar, en dit is de grote maar, waar is de nuance in de uitspraken ‘huiselijk geweld is gendergerelateerd’, zoals die van White Ribbon? Het is allemaal de schuld van mannen en blijkbaar moeten de mannen zichzelf opvoeden. Dit is simplistisch. Het is ideologie, simpel en duidelijk.

Hoe zit het met de pathologieën die ons allemaal, en onze hele samenleving, teisteren? Waarom wordt iets waarbij twee mensen betrokken zijn als eendimensionaal gepresenteerd: de man is een slechte dader, de vrouw is een goed slachtoffer? De DV-lobby staat de presentatie van dit probleem op geen enkele andere manier toe, omdat het toestaan van enige nuance de simplistische aannames die ten grondslag liggen aan de bekrompen, prismatische feministische ideologie die ten grondslag ligt aan alle huidige sociale wetgeving, vooral op het gebied van het familierecht, in twijfel zou kunnen trekken.

Eén feit van mannelijk trauma dat de feministische trope niet wil toegeven, is dat het mentale en psychologische welzijn van mannen vaak wordt uitgehold door de voortdurende schuld en de angst om de schuld te krijgen. Geen wonder dat mannen, zoals zelfs White Ribbon toegeeft, in de war zijn. Geen van de voorstanders van DV die spreken in termen van “gendergeweld” en mannelijk “giftig” gedrag kijkt naar de grondoorzaken van geweld.

Belangrijk is dat deze overlappen met de oorzaken van zelfmoord onder mannen: middelenmisbruik, werkloosheid, isolatie, intergenerationeel disfunctioneren (vooral bij Aboriginal mannen en jonge jongens) en het uiteenvallen van gezinnen, wat alle klassen en groepen mannen treft, maar vooral mannen op de hoogste leeftijd. beugel voor zelfmoord.

Sinds 2008 zijn de hoogste zelfmoordcijfers waargenomen bij mannen van middelbare leeftijd (40-49 jaar). Maar groepen als White Ribbon zijn niet echt geïnteresseerd in het welzijn van de man binnen een huwelijk of binnenlands partnerschap; bovendien wordt haar kijk op het welzijn van vrouwen zo eendimensionaal gezien als slachtofferschap, dat zij nooit de koppeldynamiek erkent.

Echter, zelfmoord onder mannen, ook al is het complex, wordt, in de woorden van het AIHW-onderzoek, vaak veroorzaakt door “een recente stressvolle levensgebeurtenis”, vooral echtscheiding of definitieve scheiding van een langdurige partner. Dat wordt door al het onderzoek naar zelfmoord onder Australische mannen aangehaald als de overweldigende reden achter de stijging van het aantal zelfmoorden op middelbare leeftijd, vooral als er kinderen bij betrokken zijn.

Echtscheiding is niet slechts een eenmalige gebeurtenis; het veroorzaakt een opeenvolgende reeks problemen, en mannen in omstreden echtscheidingszaken bevinden zich vaak in een doolhof van juridische en financiële impasses, met een toenemende psychologische tol van meestal verborgen trauma's.

Een onderzoek naar de werking van het familierecht eerder deze eeuw was een van de langste in de Australische geschiedenis en ontdekte dat zelfmoord onder Australische mannen onevenredig in verband werd gebracht met geschillen over het familierecht, vooral over de voogdij over kinderen. Bovendien was het aantal valse beschuldigingen schandalig. Als gevolg daarvan werd in 2006 het familierecht herschreven om vaders meer zeggenschap te geven over de opvoeding van hun kinderen na een scheiding, waarbij werd uitgegaan van gedeeld ouderschap.

Nu, als gevolg van de ongewenste invloed van de feministische lobby, voor wie alle huwelijken potentiële mijnenvelden van huiselijk geweld zijn, is dat verstandige en humane principe verlaten. Dit is geen ‘hervorming’. Het is een regressie naar het verleden. Het is een rampzalige verandering, die zal leiden tot meer valse beschuldigingen van geweld en meer schade aan vaders van kinderen, en bijgevolg tot meer zelfmoorden onder mannnen.

 

Angela Shanahan is a Canberra-based freelance journalist and mother of nine children. She has written regularly for The Australian for over 20 years, The Spectator (British and Australian editions) for over 10 year

image.png

bewerkt door Chartreuse
Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid