Waarom komt niet iedereen tot geloof?

[Hermanos2 549]

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

[Mullog 641]

Je ouders brengen je naar je geloof, daar hoef jij noch God ook maar iets voor te doen.

[Kaasjeskruid 994]

20 minuten geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Liefhebben zonder God kan niet. Hij is de bron van liefde en zonder Hem kunnen we niet geloven:

Zij zeiden dan tegen Hem: Wat moeten wij doen, opdat wij de werken van God mogen verrichten? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Dit is het werk van God: dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft. (Joh.6:28-29, HSV)

[Wesley 17]

32 minuten geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Psalm 14:2-3
2 De HEERE heeft uit de hemel neergezien op de mensenkinderen, om te zien of er iemand verstandig was, iemand die God zocht
3 Zij allen zijn afgedwaald, tezamen zijn zij verdorven; er is niemand die goeddoet, zelfs niet één.

[Peter79 286]

1 uur geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Beiden, want:

Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen (Fillippenzen 2: 12, 13 HSV).

 

[Dat beloof ik 990]

2 uur geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

In relatie tot de titel; klopt dat je jezelf eigenlijk afvraagt:

'Als het door God komt dat mensen gaan geloven, waarom gelooft dan niet iedereen? '

Dat is echt een goede vraag.

[Hermanos2 549]

@Peter79 @Wesley @Kaasjeskruid

Efeze 2 beschrijft de 'doden' en vervolgt in vers 8: Want uit genade bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God. (HSV) 

Maar Jezus nodigt de dorstigen uit om te komen drinken. 

Als we dan Handelingen lezen waarin Cornelius (heiden) beschreven wordt als vroom man, die met heel zijn huis God vreesde en voortdurend tot God bad. 

Dan vraag ik me af, moet je niet toch zelf een begin maken, jezelf openstellen voor de werking van de Geest, bereidheid tonen? 

Moeten ongelovigen iets doen, of juist iets laten? Hun weerstand tegen God's Geest opgeven? 

[Bastiaan73 705]

Na Efeziërs 2:8 volgt vers 9:

Niet uit werken, opdat niemand roeme.

[Kaasjeskruid 994]

12 minuten geleden zei Hermanos2:

Dan vraag ik me af, moet je niet toch zelf een begin maken, jezelf openstellen voor de werking van de Geest, bereidheid tonen? 

Is dat een begin maken of een reactie op?

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

'Als het door God komt dat mensen gaan geloven, waarom gelooft dan niet iedereen? '

Dat is echt een goede vraag.

 Als je uitgaat van willoze objecten zou dat een punt kunnen zijn.

[Hermanos2 549]

13 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Is dat een begin maken of een reactie op?

Ja, okee. Deze reactie op, is dat een reactie op een uitnodiging? Hoe komt het dat een gezinslid wel reageert en gelovig en een ander helemaal niet. Bijvoorbeeld broers of zussen, opgegroeid in hetzelfde gezin. Dat is toch een raadsel? 

De bijbel vergelijkt God's Geest met wind. Waait waarheen hij wil, je hoort hem, je weet niet waar hij vandaan komt of naartoe gaat. Zo is het met iedereen die uit Geest geboren is. 

[Kaasjeskruid 994]

5 minuten geleden zei Hermanos2:

Ja, okee. Deze reactie op, is dat een reactie op een uitnodiging?

Het is een reactie op het werk van God.

5 minuten geleden zei Hermanos2:

Hoe komt het dat een gezinslid wel reageert en gelovig en een ander helemaal niet. Bijvoorbeeld broers of zussen, opgegroeid in hetzelfde gezin. Dat is toch een raadsel?

Ik kom uit een gezin van 7 kinderen en ben de enige die in God gelooft. Hoe dat zo komt? Dat komt omdat eigenwijsheid en zelf doen, zelf iets willen inbrengen, voorop staan en blijven staan. Voorbeeld van ouders is van groot belang, maar uiteindelijk is het de eigen keuze waar men verantwoordelijk voor gehouden wordt. Als men het beter meent te weten mag men het beter gaan doen zonder God.

[Peter79 286]

5 minuten geleden zei Hermanos2:

Moeten ongelovigen iets doen, of juist iets laten? Hun weerstand tegen God's Geest opgeven? 

Ik zou deze vraag niet op andere mensen willen betrekken, maar op mezelf. Waarom mensen niet gaan geloven, is een mysterie, dat je misschien iets meer begrijpt als je kijkt naar het wonder van je eigen geloof.

10 minuten geleden zei Hermanos2:

Maar Jezus nodigt de dorstigen uit om te komen drinken. 

Als we dan Handelingen lezen waarin Cornelius (heiden) beschreven wordt als vroom man, die met heel zijn huis God vreesde en voortdurend tot God bad. 

Het is inderdaad dat er een behoefte, een verlangen is in de mens, door Augustinus verwoord als: "onrustig is ons hart tot het rust vindt bij u". Ik geloof dat ieder mens dat heeft, ongeacht wel of niet geloof. Toch gaat de een op zoek naar God (Cornelius) en de ander niet. 

34 minuten geleden zei Hermanos2:

Dan vraag ik me af, moet je niet toch zelf een begin maken, jezelf openstellen voor de werking van de Geest, bereidheid tonen? 

Ik denk dat je inderdaad zelf een begin maakt, maar achteraf zal je dan denk ik toch zeggen dat het een gave is. God werkt door het Woord. Hij spreekt en het is er. Zo roept Hij ons ook. Hij staat aan de deur en klopt. En dan is het een kwestie van open doen. Wat is ons antwoord. Als we gehoor geven aan zijn stem, doen we dat zelf, maar het is tevens zijn scheppingswerk.

Hoe precies, ik weet het niet. Elke keer dat je zelf in actie komt, zou een reactie kunnen zijn op Gods handelen. Uiteindelijk draait het om overgave. Als je een tijdje schuifelt, kleine stapjes doet in twijfel of het wel is wat je wil maar het blijkt steeds goed te zijn, dan ben je er op een gegeven moment aan toe om met een stap al dat geschuifel overbodig te maken. Al is dit natuurlijk veel te simpel gesteld.

 

[Dat beloof ik 990]

 

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

1 uur geleden zei Hermanos2:

Hoe komt het dat een gezinslid wel reageert en gelovig en een ander helemaal niet. Bijvoorbeeld broers of zussen, opgegroeid in hetzelfde gezin. Dat is toch een raadsel?

Ik kom uit een gezin van 7 kinderen en ben de enige die in God gelooft. Hoe dat zo komt? Dat komt omdat eigenwijsheid en zelf doen, zelf iets willen inbrengen, voorop staan en blijven staan. Voorbeeld van ouders is van groot belang, maar uiteindelijk is het de eigen keuze waar men verantwoordelijk voor gehouden wordt. Als men het beter meent te weten mag men het beter gaan doen zonder God.

Deze redenatie klopt niet. Jouw broers en zussen geloven niet in God.
Dus denken ze niet dat ze het beter menen te weten dat God.

Je kunt alleen denken het beter te kunnen dan iemand anders, als die iemand anders werkelijk bestaat.

[Naeva 182]

8 uur geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Tot geloof komen is een kwestie van geloven. Je kunt per definitie niet onderscheiden wat het aandeel van God daarin is en wat het aandeel van jezelf is, om het simpele feit dat je op het moment dat je dat wilt onderzoeken, al gelooft. Of niet natuurlijk, en dan valt er ook weinig te onderzoeken. Het is dus een gegeven dat je wel of niet gelooft en daar moet je het mee doen. Zoals John Mayer zingt: You love who you love.  

Waaróm? Geen idee. 

Je kunt de vraag ook benaderen met een logische inslag. Hoe kan het dat als God iedereen wil redden en Hij alles kan, Hij niet iedereen redt? Dan is het antwoord simpel: error. Hij wil het niet of Hij kan het niet. Nou ja, je kunt je natuurlijk ook in bochten gaan wringen a la ‘maar jij moet ervoor kiezen’ enzo, maar dan ontstaan er een discussie waar je nooit uit komt. Er is gewoon geen echt goed antwoord op de vraag van vrije wil/uitverkiezing mogelijk, als je tenminste ook nog overeind wilt houden dat God rechtvaardig, almachtig en liefdevol is. 

Op zich ook niet erg, want als je niet gelooft dan hoef je je er niet druk om te maken: Hij bestaat immers niet. En als je wel gelooft dan hoef je je er ook niet druk om te maken, want je gelooft al. Je kunt je dan nog wel druk maken om mensen die niet geloven, maar als je consequent bent dan moet je je ook realiseren dat jij er niet voor kunt zorgen dat iemand anders gaat geloven, want dat was nu net een kwestie van God of die persoon zelf.

Vanuit elk perspectief is het dus eigenlijk een zinloze vraag.

19 juni 2020 bewerkt door Naeva

[Kaasjeskruid 994]

6 uur geleden zei Naeva:

Je kunt de vraag ook benaderen met een logische inslag. Hoe kan het dat als God iedereen wil redden en Hij alles kan, Hij niet iedereen redt? Dan is het antwoord simpel: error. Hij wil het niet of Hij kan het niet.

Dat de norm voor deze uitverkiezing ons niet bekend is maar God wel, maakt dat God willekeurig? Als God oproept tot bekering, verwacht Hij dan iets onmogelijks? Als het aan de mens ligt wel...

[Gaitema 439]

16 uur geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Ik zie het echt als Gods werk. God geeft het geloof aan wie Hem liefhebben.

[Fundamenteel 1.017]

15 uur geleden zei Mullog:

Je ouders brengen je naar je geloof, daar hoef jij noch God ook maar iets voor te doen.

Soms werkt dat ook andersom, dan jagen ouders het kind uit het geloof.

Ik denk overigens niet dat ouders altijd de bepalende factor zijn. Maar dat is voor westerlingen een heel ander verhaal dan voor oosterlingen. Terwijl dat dan op keer ook weer niet zo abstract is, but you get the picture.

Geloven vereist nu eenmaal geloof. Veel mensen in een religieuze gemeenschap geloven het niet maar lopen er in mee wegens de overheersende druk en stigma in er rond in hun omgeving.

[Dat beloof ik 990]

22 minuten geleden zei Fundamenteel:

Geloven vereist nu eenmaal geloof.

En postzegels verzamelen vereist nu eenmaal dat je postzegels verzamelt. Als je dat van kleins af aan wordt bijgebracht en je weet niet beter is het toch lastig daar een ander beeld naast te zetten.
Dat laatste is pas op gang gekomen sinds de invoering van de leerplichtwet in 1900. 

[Fundamenteel 1.017]

9 minuten geleden zei Dat beloof ik:

En postzegels verzamelen vereist nu eenmaal dat je postzegels verzamelt. Als je dat van kleins af aan wordt bijgebracht en je weet niet beter is het toch lastig daar een ander beeld naast te zetten.
Dat laatste is pas op gang gekomen sinds de invoering van de leerplichtwet in 1900. 

Ik denk dat we hierin dan beter religie van geloof onderscheiden. Als je over religie spreekt geef ik je gelijk, spreek je over geloof ben ik het oneens. Niets nieuws onder de zon vandaag dus

[Tomega 311]

Geloof, dat is de harde waarheid erkennen dat alles tijdelijk is,
behalve van alles datgene wat onmiskenbaar eeuwigheidswaarde heeft.

Geloof is samenwerking van de geesten die in ons zijn, en de ziel die zich los van de geesten die komen en gaan, zich verbindt of zich geraakt weet door een of meerdere van die geesten. In deze zin is geloof per definitie zwak en voortdurend onderhevig aan invloeden. Saul, de eerste door God gezalfde koning van Israël, is een mooi voorbeeld van iemand die openstaat voor de Geest van God, zodat hij daadwerkelijk tot de profeten werd gerekend, maar evengoed open stond voor andere geesten, zelfs zodanig dat hij bij tijd en wijle zijn speer naar de musicerende David wierp. 

Daarnaast is geloof een meer rationeel gebeuren, voor de ziel die ook heeft leren omgaan met verstand en samenhang en de natuur. Natuurgodsdiensten leren elk verstandig mens dat de basis van elk geloof is, dat de mens verbonden is en overgeleverd aan de dood, en tegelijk dat er iets wonderlijks en ongrijpbaars is, dat getuigt van iets dat groter is dan het leven dat aan de dood is overgeleverd. En zelfs de volkomen ongelovige mens die inziet dat er waarden zijn die boven de verbinding met de dood uitstijgen, die neemt waar wat er heilig is in die gebrokenheden en hij gelooft oprecht in die waarden (niet te verwarren met de onmogelijkheid van naleving ervan) zoals daar zijn: recht, vredelievendheid, waarheid, zuiverheid, respect voor wat toebehoort aan een ander - hetzij een ander mens, hetzij een ander dier, hetzij een andere ongekende grootheid die zich laat identificeren als de bron van alles dat zuiver is.  

En daarnaast is geloof ook de concrete communicatie van God. Verschillende zielen nemen verschillende bronnen aan als de leidraad en horizon, die voert tot datgene wat het volmaakte weerspiegelt, vertegenwoordigt en inhoudt. Sommigen in zuiverheid tot onwaarheid en sommigen tot onzuiverheid in waarheid. Terwijl de meeste zielen - beide gelovig en ongelovig - niet kunnen geloven dat God communiceert en zoekt te communiceren. En zij heersen over de geesten die in hen zijn door een half-balans op te maken of te omarmen, en daarbij aansluiting te zoeken, om er dan ook in te (be)rusten.

Maar op een christelijk forum is dan een boodschap, en die is dat de tijd van profeten in Christus is geëindigd. Waar voorheen een volk en concreet aangestuurde profeten werden bezield, gedreven door Gods Geest, om de communicatie met de mens te bewerkstelligen, daar is in Christus een nieuw tijdperk aangebroken van het Kindschap van God: elke gelovige christen krijgt Gods aandacht en wordt door Christus Zelf bewaakt en bemiddeld. Maar 'make no mistake': zoals in oude tijden de profeten ook moesten profeteren tegen alle volken, zo geldt ook de tijd en de bedeling voor heel de wereld. En de bergrede van Mattheüs 5 laat zien, dat alle mensen worden afgerekend op de interne gedachten en overwegingen die in het verlengde liggen van recht, waarheid, goed, zuiver, barmhartig, en dan ook wat zij daarmee (willen) doen in de praktijk.  

Maar de christenen het eerst en het meest. Want zij zijn op dezelfde wijze voor hun omgeving en hun land dienaar en vertolker en levende brief van de heiligheid en zuiverheid van God die rekent met een andere werkelijkheid dan dit tijdelijke, als de priesters dat destijds waren voor het volk Israël.

Termen als religie en zelf-doen en god-doet-het, missen dus iets wezenlijks: de ziel in de mens wordt geleid door wat die ziel zelf persoonlijk besluit. De een verstandig of verstandelijk, en de ander emotioneel en meer of minder verstandig en weer een ander zonder enig besef waar hij mee bezig is. De een op gezag van een ander, en de ander in verzet tegen alles. De een in liefde voor God, doende wat God streng verbiedt, en de ander in verzet tegen God, doende wat God had geboden. En wie niet in zichzelf bouwt aan vastigheid, structuur en fundamenten, is als een blad in de wind: zonder koers en fundament.

Wie zoekt, die wordt beloofd dat hij zal vinden. Want de zoeker wordt al geliefd door God. Maar de zoeker vindt op zijn weg alle dwaalwegen, en meer en belangrijker naarmate hij dichter tot God komt. Want de geesten die komen en gaan zijn niet altijd te herkennen als goed of als kwaad. Ook Christus werd verzocht en hem werd de macht over heel de aarde geboden, in plaats van die ellendige dood aan het kruis. Ook van de apostelen werd gezegd door Christus dat zij zeer door de satan werden gezocht om te winnen, en zij stierven veelal ook in martelingen. En de regel die daaruit volgt, is dat een waar gelovige niet alleen moet worden gekenmerkt als zoeker naar beter, maar ook voortdurend wordt verleid dat zijn half-balans prima op orde is, en het tijd is om te gaan rusten: wie gearriveerd is, is klaar. Het zal hem wel gaan. Maar wie nooit klaar is om zichzelf te zuiveren en te heiligen, die ontmoet naast Gods liefde en een omringende engelenschaar, ook de tegenstand. 

Want de besluitvorming van de zielen in geloof wordt zwaar beïnvloed en gevormd door de geesten die komen en gaan zonder dat die ziel er kennis van heeft. Maar de ware gelovige stopt met geloven wat hem wordt aangesmeerd, en hij gaat op onderzoek en zoekt het ware en het rechte en het wettige en het zuivere barmhartige dat boven alles uitstijgt. Dat is geen mystiek en zweverigheid, maar dat is het doorgronden van wat God daadwerkelijk heeft gezegd. 

De wet is niet barmhartig. De wet werkt wel liefde en barmhartigheid uit. Want doordat de wet zonder barmhartigheid scheidt en zuivert, ontstaat een samenleving vol van zuiverheid, waarin de wet niet wordt overtreden, die eist dat er liefde en recht en barmhartigheid heerst. Het is een denkfout dat God in barmhartigheid en genade de zonde liefheeft. De wet brengt kennis dat alles gebroken en waardeloos is. Onderwijl onderstrepende wat daarin toch het waardevolle en blijvende is. En Christus breekt de knelling van de wet, om de mens tot vrije openlijke liefde te kunnen brengen voor diezelfde wet. Want het nut van Christus voor de mens, is dat Hij de mens in staat stelt om bij God te kunnen gelden als het volkomen hebben voldaan aan en geleefd naar diezelfde wet. God heeft deze wet gemaakt om de mens tot een heilig volk te maken.

Het geloof in Christus, is daarom niet los te zien van het koesteren van liefde voor de wet van God.
Geloof, dat is Gods Woord aannemen. Dat is makkelijker te lezen, dan dit.

20 juni 2020 bewerkt door Tomega

[Thinkfree 528]

Op 19-6-2020 om 15:43 zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Beide, allereerst van Gods kant.

Waarom niet iedereen tot geloof komt heeft puur met de vrije wil van doen.

[Bastiaan73 705]

1 uur geleden zei Thinkfree:

Op 19-6-2020 om 15:43 zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Beide, allereerst van Gods kant.

Waarom niet iedereen tot geloof komt heeft puur met de vrije wil van doen.

Citaat:

Als we als gelovigen om ons heen kijken, dan zien we een heleboel ellende gebeuren. Al snel vragen we ons dan af: komt dit omdat mensen slecht zijn, of is het God Die dit teweegbrengt? En als we met mensen om ons heen praten, merken we dat veel van hen God helemaal niet kennen of bewust hebben afgewezen. Moet God niet wat harder Zijn best doen om hen te laten zien wie Hij is, om hen het geloof te geven? Of kiezen wij zelf om te geloven of niet en kan God er eigenlijk helemaal niets aan doen?

Om Gods handelen met Zijn schepping goed te begrijpen, is het belangrijk antwoorden te vinden op deze vragen. Eigenlijk gaan ze allemaal hierover: kan een mens ingaan tegen wat God wil dat er gebeurt, en heeft hij dus een ‘vrije wil’, of ligt alles vast in een plan dat God lang geleden bedacht heeft? Veel mensen hebben hierover geschreven en gediscussieerd, maar wat staat er nu eigenlijk over in de Bijbel?

...

Wij kunnen kiezen, en lopen niet tegen een muur als we iets doen dat tegen wat God wil in lijkt te gaan. Tegelijkertijd wist God allang wat we zouden kiezen en stond het al in Zijn plan. Er is dus verschil tussen Gods plan en Gods wil. Hij wil dat wij niet liegen of stelen. Maar dat dat soms toch gebeurt is onderdeel van Zijn plan.

Zo is het ook met geloof. God wil dat iedereen gered wordt en de waarheid leert kennen 1Tim 2:4, maar op dit moment is het Gods plan dat veel mensen Hem niet kennen of geloven. Sterker nog, geloof is iets dat God moet geven Efe 2:8. Hij sloot de ogen en oren van Zijn volk zodat ze Christus verwierpen. Waarom? Omdat God een veel groter plan uitvoert dan wij voor mogelijk houden! Juist door het ongeloof van Zijn volk, doordat ze Christus afwezen, wordt aan ons nu het evangelie, het goede bericht verteld! En uiteindelijk zal Hij, juist door wat Christus gedaan heeft, iedereen redden.

Bron: https://www.concordante-publicaties.nl/studie/de-vrije-wil/

Met dit als uitgangspunt is God dus de regisseur en spelen wij allemaal een (figuranten-)rolletje. In dat rolletje denken we een vrije wil te hebben maar eigenlijk staat alles gewoon in het script/scenario.

[Wesley 17]

Dit is een heel interessant onderwerp. Vrije wil tot keuze en God's soevereiniteit.
Voordat Hij de aarde schiep, wist God al wie wel/niet gered zal zijn.

Dat ik besta is een wonder.
Dat ik in God kan geloven is een wonder.

De bijbel zegt dat zonder God het niet mogelijk was voor mij om in Hem te geloven.
Aan de andere kant werd er wel van mij verwacht mij te bekeren en in Jezus te geloven.

Het blijft een mysterie voor mij en daar heb ik vrede mee. De clu is denk ik dat God tijdloos is en alwetend is. Wij zijn gebonden aan tijd en weten in principe niet veel.
Sinds Hij de Almachtige is, geef ik graag alle eer aan Hem. Zonder Hem bestond ik niet en was ik niet gered.
 

21 juni 2020 bewerkt door Wesley

[Hermanos2 549]

9 minuten geleden zei Wesley:

Dit is een heel interessant onderwerp. Vrije wil tot keuze en God's soevereiniteit.
Voordat Hij de aarde schiep, wist God al wie wel/niet gered zal zijn.

Dat ik besta is een wonder.
Dat ik in God kan geloven is een wonder.

De bijbel zegt dat zonder God het niet mogelijk was voor mij om in Hem te geloven.
Aan de andere kant werd er wel van mij verwacht mij te bekeren en in Jezus te geloven.

Het blijft een mysterie voor mij en daar heb ik vrede mee. De clu is denk ik dat God tijdloos is en alwetend is. Wij zijn gebonden aan tijd en weten in principe niet veel.
Sinds Hij de Almachtige is, geef ik graag alle eer aan Hem. Zonder Hem bestond ik niet en was ik niet gered.
 

Ik wil graag geloven dat iedereen gelijke kansen krijgt om tot geloof te komen en dat er geen uitverkiezing is die mensen uitsluit. Maar dit blijft moeilijk. Elders werd al het voorbeeld gegeven van broers en zussen, in hetzelfde nest opgegroeid. Eén gelooft, de ander niet. Mysterie..... 

[Wesley 17]

20 minuten geleden zei Hermanos2:

Ik wil graag geloven dat iedereen gelijke kansen krijgt om tot geloof te komen en dat er geen uitverkiezing is die mensen uitsluit. Maar dit blijft moeilijk. Elders werd al het voorbeeld gegeven van broers en zussen, in hetzelfde nest opgegroeid. Eén gelooft, de ander niet. Mysterie..... 

Kan het ook zijn dat het allebei is?

Wij hebben vrije wil om te kiezen en tegelijkertijd is God soeverein? Stel het is zo, snap ik dat? Nee.
Jezus liep over water, veranderde water in wijn. Snap ik dat? Ook niet.

Ik snap er niks van, maar ik geloof het wel.
Intussen mensen blijven delen over het goede nieuws van Jezus Christus.