Kunnen wij onze redding verliezen?

[TTC 1.560]

21 minuten geleden zei Tomega:

Ja, dat weet ik wel zeker.

En wie houdt ze weg van de levensboom dan? 

De levensboom of boom des levens (Hebreeuws: עץ החיים; Etz haChayim) werd volgens de traditie in de Hebreeuwse Bijbel door God geplant in de Hof van Eden (het Paradijs), samen met de boom van de kennis van goed en kwaad. De vruchten van deze boom gaven eeuwig leven (onsterfelijkheid). Nadat Adam en Eva van de boom van de kennis van goed en kwaad hadden gegeten, werden zij verbannen uit de Hof van Eden om hen ervan te weerhouden om van de vruchten van de boom des levens te eten. (bron)

2 minuten geleden zei Noel:

De Duivel kan je beter omschrijven als het Beest. Dan is toch wel duidelijk waar je die kunt vinden?

Geen idee, vertel eens.

21 december 2018 bewerkt door TTC

[Noel 80]

3 minuten geleden zei TTC:

 

Geen idee, vertel eens.

Het Beest vind je in jezelf, en is verbonden met lichamelijkheid; vreten, vrijen, vechten en vluchten.

[TTC 1.560]

9 minuten geleden zei Noel:

Het Beest vind je in jezelf, en is verbonden met lichamelijkheid; vreten, vrijen, vechten en vluchten.

O, schaapjes in wolfskleren, bedoel je dat?

[Noel 80]

14 minuten geleden zei TTC:

O, schaapjes in wolfskleren, bedoel je dat?

Zoals de JG zeggen is de wereld van de duivel, materieel, de waarde van dingen is daar niet.

[TTC 1.560]

1 minuut geleden zei Noel:

Zoals de JG zeggen is de wereld van de duivel, materieel, de waarde van dingen is daar niet.

Ja, en God's leger doet nu het veldwerk om een en ander te herstellen, we zullen straks hun schoenen nog komen poetsen ook.

[Noel 80]

27 minuten geleden zei TTC:

Ja, en God's leger doet nu het veldwerk om een en ander te herstellen, we zullen straks hun schoenen nog komen poetsen ook.

wie is die “we”?

daar zijn toch machines voor?

21 december 2018 bewerkt door Noel

[Gaitema 439]

54 minuten geleden zei TTC:

Het zijn toch bijbelexperten?

Ik heb het over de hele wereld. Alles met elkaar. Als 98 procent van de mensheid stellig een levensovertuiging heeft dat voor een deel is gebaseerd op onwaarheden, dan zou me dat niet verbazen. 

[Tomega 311]

1 uur geleden zei TTC:

En wie houdt ze weg van de levensboom dan? 

Dat was God niet. Dat was de mens zelf door voor de dood te kiezen.
Maar toen de mens vrijwillig koos en daarom de veilige omgeving moest verlaten,
ging God hem achterna en onderging alles wat de mens onderging en erger, om hem weer terug te halen.
Zodat nu elke gelovige een boom des levens is, en een levende brief paradijsbrief, 
die namens God vruchten van eeuwig leven verspreidt onder de mensen.

21 december 2018 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

13 uur geleden zei Noel:

wie is die “we”? daar zijn toch machines voor?

Staat in het antwoord, God's leger.

12 uur geleden zei Tomega:

Dat was God niet. Dat was de mens zelf door voor de dood te kiezen.
Maar toen de mens vrijwillig koos en daarom de veilige omgeving moest verlaten,
ging God hem achterna en onderging alles wat de mens onderging en erger, om hem weer terug te halen.
Zodat nu elke gelovige een boom des levens is, en een levende brief paradijsbrief, 
die namens God vruchten van eeuwig leven verspreidt onder de mensen.

Heb je dan niet een extra gewelf nodig om te kunnen besluiten om nog eens een aards avontuur te beleven?

13 uur geleden zei Gaitema:

Ik heb het over de hele wereld. Alles met elkaar. Als 98 procent van de mensheid stellig een levensovertuiging heeft dat voor een deel is gebaseerd op onwaarheden, dan zou me dat niet verbazen. 

Niet zo leuk voor die andere 2%, ook niet voor hun kinderen.

[sjako 699]

Op 21-12-2018 om 15:34 zei Kaasjeskruid:

Volgens mij is de Heilige Geest een persoon met grote kracht.

Dus je weet niet zeker wie of wat de Heilige Geest is. En enkel de Heilige Geest heeft grote kracht? Of zou het misschien de Vader zijn? *)

Op 21-12-2018 om 17:11 zei Kaasjeskruid:

God wil dat iedereen gered wordt, waarom wordt niet iedereen gered?

Omdat een mens een vrije wil heeft en dus mag kiezen tegen God. Zou dat niet zo zijn dan zou een mens niet uit liefde God dienen en zou satan geen bewijs krijgen dat hij ongelijk heeft in de strijdvraag.

 

modbreak Trajecto: *) Wanneer men het over iets in zijn geloof heeft kan men prima zeggen "volgens mij". Anderen die zeggen "het is zo (en niet anders)" kunnen zich eerder aan ongewenst gedrag schuldig maken. We praten hier over wat we geloven en wat de één gelooft komt niet noodzakelijk exact overeen wat een ander gelooft.

[Kaasjeskruid 994]

6 minuten geleden zei sjako:

Dus je weet niet zeker wie of wat de Heilige Geest is.

Dat weet ik prima, echter spreek ik voor mezelf. De groeten maar weer met je wachttorengeneuzel.

[sjako 699]

4 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Dat weet ik prima, echter spreek ik voor mezelf. De groeten maar weer met je wachttorengeneuzel.

Je zou ook gewoon antwoord kunnen geven zonder te beledigen.

[Kaasjeskruid 994]

Op 22-12-2018 om 13:06 zei sjako:

Je zou ook gewoon antwoord kunnen geven zonder te beledigen.

Wegens je pijnlijke grote teen zal ik ihv antwoorden met: geen interesse. Dan gaat de deur dicht en raad ik je aan om de voet er tussen weg te halen, anders krijg je weer last van je grote teen.

 

Modbreak Trajecto: Dit is het pesten van een JG. Dat doe je herhaaldelijk en steeds weer. Als het niet ophoudt ga ik een waarschuwingspunt noteren.

[TTC 1.560]

39 minuten geleden zei sjako:

Je zou ook gewoon antwoord kunnen geven zonder te beledigen.

Inmiddels weet iedereen het.

[Gaitema 439]

 

1 uur geleden zei TTC:

Niet zo leuk voor die andere 2%, ook niet voor hun kinderen.

Het is ook menselijk. Wie kan de waarheid kennen? 

[TTC 1.560]

19 minuten geleden zei Gaitema:

Het is ook menselijk. Wie kan de waarheid kennen? 

Afhankelijk op welk niveau je dit wil betrekken, vind het zelfs vreemd dat er zoveel naar God moet verwezen worden op een christelijk forum. 

[WdG 235]

1 uur geleden zei Gaitema:

 

Wie kan de waarheid kennen? 

Iedereen, Gaitema! Immers: Jezus IS de waarheid. Het kennen van de ware Jezus en de ware God (= Jezus) is hetzelfde als de waarheid kennen. Helaas zijn er mensen die Jezus als God en/of Verlosser afwijzen en Hem zien als een geschapen wezen, een profeet, een goed mens. Echter, Jezus is God, Jezus is de enige Weg en Jezus is de Waarheid. Jezus kennen is dus de Waarheid kennen! Overigens: er is een verschil tussen het kennen van de Waarheid en de waarheid in pacht hebben. Geen mens heeft de volledige waarheid in pacht. Maar, ieder mens kan de Waarheid kennen!

[Tomega 311]

4 uur geleden zei TTC:

17 uur geleden zei Tomega:

Dat was God niet. Dat was de mens zelf door voor de dood te kiezen.
Maar toen de mens vrijwillig koos en daarom de veilige omgeving moest verlaten,
ging God hem achterna en onderging alles wat de mens onderging en erger, om hem weer terug te halen.
Zodat nu elke gelovige een boom des levens is, en een levende brief paradijsbrief, 
die namens God vruchten van eeuwig leven verspreidt onder de mensen.

Heb je dan niet een extra gewelf nodig om te kunnen besluiten om nog eens een aards avontuur te beleven?

Dat klopt inderdaad. Dat gewelf is er, en het heet: Koninkrijk van God.

2 uur geleden zei WdG:

3 uur geleden zei Gaitema:

Wie kan de waarheid kennen? 

Iedereen, Gaitema! Immers: Jezus IS de waarheid. Het kennen van de ware Jezus en de ware God (= Jezus) is hetzelfde als de waarheid kennen.

Jezus is de weg en de waarheid en het leven. Maar dat wil niet zeggen dat wij de waarheid kennen. De waarheid is veel meer dan de eerste kennismaking. Ons kennen is beperkt en ons weten is ten dele. Daarom is het dat een mens zijn leven vult met het leren kennen en het komen te weten, onderwijl niet verzakende te doen wat wordt gekend en geweten.

22 december 2018 bewerkt door Tomega

[Gaitema 439]

2 uur geleden zei WdG:

Iedereen, Gaitema! Immers: Jezus IS de waarheid. Het kennen van de ware Jezus en de ware God (= Jezus) is hetzelfde als de waarheid kennen. Helaas zijn er mensen die Jezus als God en/of Verlosser afwijzen en Hem zien als een geschapen wezen, een profeet, een goed mens. Echter, Jezus is God, Jezus is de enige Weg en Jezus is de Waarheid. Jezus kennen is dus de Waarheid kennen! Overigens: er is een verschil tussen het kennen van de Waarheid en de waarheid in pacht hebben. Geen mens heeft de volledige waarheid in pacht. Maar, ieder mens kan de Waarheid kennen!

Wat Tomega zegt bedoel ik eigenlijk ?

[Tomega 311]

22 uur geleden zei TTC:

Er staat in de wereld een berg waarvan we geloven dat hij bestaat, de mensheid leeft in de schaduw daarvan. Met regelmaat wordt die berg verzet maar de schaduw blijft de mensheid het zonlicht onthouden. Een aantal pioniers hebben er genoeg van en kruipen over de berg, al doende komen ze tot een haast onwaarschijnlijke waarneming die ze graag ook willen delen met mensen die zich nog aan de andere kant van de berg bevinden. De pioniers staan nu voor een haast onmogelijke opgave, ze moeten een brug bouwen over een berg die niet bestaat.

Het is eenvoudig: de pioniers zijn oplichters en bedriegers, liegende dat er een berg bestaat.
Want de bruggenbouw is over "een berg niet bestaat" en daarom is het een: "haast onmogelijk opgave".
Zijn die termen van toepassing voor de pioniers, dan zijn ze door de mand gevallen. 

Maar als de pioniers wéten dat de berg bestaat en de zon schijnt aan de andere kant, dan zijn zij er in twee groepen:
1. Degenen die hebben gezien, en er vol van zijn om er in te komen. >> Dezen zijn in en uit de duisternis, maar met de blik op het verre. 
2. Degenen die hebben gezien en er vol van zijn om er uit te putten. >> Dezen zijn in de duisternis maar van het licht, met duidelijk een blik op het hier.

Dit verschijnsel van het zeker weten, in twee totáál verschillende geledingen, maakt een nieuw verschijnsel in de duisternis.
Daar komen mensen op af in weer verschillende geledingen:
1. Zij die gewoon fijn vinden dat er anderen zijn, dan wat ze gewend zijn in de duisternis;
2. Zij die aangetrokken worden door de onderlinge saamhorigheid van die andersdenkende pioniers;
3. Zij die gemotiveerd of geïinspireerd raken door de blikgerichtheid van degenen die hun blik op het verre hebben;
4. Zij die gemotiveerd of geïnspireerd raken door de positieve verlichte houding in het hier, van degenen die hun voeding voor het hier, vanuit het verre hebben.

Wat je hier voor ogen ziet, is dat die brug totaal irrelevant wordt. Want er ontstaat een andere brug, waardoor de brug zelf geen issue meer is. Natuurlijk is die brug en de weg en de andere kant er wel, maar die dient vooral als inspiratie en samenbindende identificatie voor het hier en nu. Of iemand nu concreet die brug als abstract of juist als zeer practisch ziet, maakt ten diepste geen fluit meer uit. Want je bent allemaal hier en nu in het gewone dagelijkse leven.

Maar dan komt het. De geesten worden beproefd. Het kaf wordt van het koren gescheiden. De offerbereidheid wordt aan de kaak gesteld. Onder de weters van het zeker weten komt een militant heel klein groepje dat de vier groepen overziet, en aankondigt:
"Beste mensen wij gaan nu beginnen met het bouwen van een brug. Iedereen legt zijn werk neer en zegt zijn baan op en deelt wat hij heeft met de andere bouwers die meebouwen. Wij weten niet waar de berg zal zijn. Maar wij weten dat we omhoog moeten, recht omhoog of geschat gericht omhoog, maar zeker onoverzienbaar hoog, en dat wij mogelijk gedurende onze bouw moeten bijsturen omdat wij wel weten in de schaduw te zijn, maar nog niet volmaakt van welke kant het licht komt op de plek waar wij bouwen gaan. En op een gegeven moment komen we zo hoog, dat we ook de bevestiging krijgen en de kant zien waar we op moeten gaan, om goed uit te komen."

Nou, dan heb je gelijk een consternatie van heb ik jou daar. Duizend meningen komen op. Waarom onzinnige luchtkastelen bouwen? Wij hebben het toch goed hier? Waarom zo extreem militant? Waarom opgeven als je gewoon genieten kunt? Is het zo niet goed genoeg? Wie wordt hier beter van? Waarom onze energie niet in maatschappij en mensen om ons heen gestoken? Wat is er nou mooi en goed en leuk aan ploeteren op een onbekend terrein zonder nuttig effect?
En eerst probeert men elkaar nog vast te houden. En er wordt min of meer een fundament opgericht van een brughoofd, maar eigenlijk is het maar broddelwerk, omdat eenieder doet wat goed is in eigen ogen, en gelet op de eigen perspectieven. En dus komt er een kleine kern die leiding neemt en de echte fanatieke bouwers met kaboutermutsen nemen in het midden plaats en daaromheen een cordon sanitaire van aanmoedigers-zangers met rode kerstmutsen op, en daarom heen de gezelligheidsdieren die zich behaaglijk warmen aan lied en zang en daar omheen de anderen die dit schouwspel bewonderen en er in- en uitgaan. Maar het blijft merkwaardig en gelukkig zorgen de aanmoedigers er voor dat niet te horen is hoe luid gejoel en gehoon van verre klinkt: wie bouwt er nu een brug voor niets!

Maar dan komt er door de goede bouwers een kentering: het brughoofd krijgt hoogte en hoogte en hoogte. En dan is daar de omslag: de verre omgeving krijgt zicht op de macht van dit bouwwerk en komt kijken en zich zelfs aanbieden als echter werkers zoals Forest Gump geïnspireerde meelopers kreeg, en ook officieel krijgen brugwerkzaamheden status van 'kunstwerk'. En geleidelijk wordt het bouwwerk een symbool van de tijd en de geest en de generatie die bouwt. Met opnieuw een kentering en een omslag: de leiding komt in handen van de machthebbers: het brughoofd en het begin van de brug, is voor de leiders van de verre omgeving een bastion van macht en welvaart en controle over middelen en mensen. Zodat de fanatieke bouwers van het eerste uur zich totaal tegengewerkt weten en totaal niet hun werkzaamheden kunnen uitvoeren naar kunst en techniek van het doel en de gewenste richting. Om preciezer te zijn: de constructie en haar werkers krijgen een eigen merites en een eigen normatieve status en de oorspronkelijke doelen en beweegredenen raken op de achtergrond.

En dat is waarom het altijd chaos is en steeds verschuivingen optreden door machthebbers en geïnspireerden en techneuten en toekomstkijkers en omzichheenkijkers en achteromkijkers en vooruitkijkers, in een oneindig divers spectrum van invloeden en meningen en machten en krachten.

Zodat de harde kern bij elkaar komt en moet concluderen dat er méér baat en meer zuiverheid richting het te bewerken einddoel is bij het spreiden en uitkristalliseren van alle richtingen en mogelijkheden, dan als iedereen samenop elkaar tegenwerkt. Want elk heeft zijn eigen perspectief waarin hij oprecht is. En daarom is het dat het ene brughoofd is opgesplitst in oneindig veel kleine brughoofdjes die naast elkaar hetzelfde doel proberen te bereiken.
De grap hier is dat iedereen weet dat het zo niet moet en zo niet kan. Maar dat iedereen zich zet tot de opgave om het brughoofd te bouwen en in stand te houden, terwijl ondertussen het perspectief van de andere kant ook nog uitgeleefd wordt, om daarmee het voordeel te plukken van de toekomst waarvan al kennis is. 

En toen was daar de mopperaar die doorzag dat dit eigenlijk objectief beschouwd nergens over gaat, en hij klom in zijn eentje over de berg en struikelde over de berg die er niet is en viel in een diep gat van zijn grote hoogte weer terug met beide benen op de vlakke grond. Maar toen kreeg hij licht in zicht en kwam tot een haast onwaarschijnlijke waarneming: hij zag in het duister een lichtstraal schijnen. Hij keek en kon zijn ogen niet geloven: er was vanaf de berg die er niet is een schijnwerper alsof er van de andere kant een lampje scheen om de bouwers bij te lichten en om te kijken hoe het met de werkzaamheden vordert. Hij rende terug en bracht het goede nieuws dat er al licht zichtbaar is in de duisternis. Maar hij werd schaapachtig aangekeken; men wist immers al dat er licht is vanwege de eerdere missies. En niemand zag dat er een nieuw ander licht was, en kon dat ook niet zien. En ook van veraf was het niet te onderscheiden, voor wie de lichtstraal niet had gezien. Maar de mopperaar had het gezien, vanuit het standpunt van de berg, en hij besloot voor zichzelf om een keuze te maken:

a. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op concrete focus op voortgang van gezamelijk bouwen;
b. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op de omgeving, om deze van dit licht te delen;
c. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op het verspreiden ervan over de verschillende bouwers;
d. Zelf toch maar over de berg te gaan in zijn eentje;

En zo blijkt het dat de haast onmogelijke opgave, zóveel varianten heeft van eenvoudig en dichtbij, dat serieus geconcludeerd kan worden dat het supersimpel is.
De uiteindelijke bouw van buitenaf zal absoluut niet zwaar of haast onmogelijk zijn, op het moment dat de bouw van buitenaf gedirigeerd wordt. Dàt is het enige wat nodig is om van een onmogelijke opgave iets vanzelfsprekends te maken. En zolang die leiding van buiten er niet is, past het om te trainen en te bouwen in de kleinste segmenten van zuiverheid, opdat eens de verschillende specialiteiten in het bouwwerk op het juiste moment ingezet kunnen worden, wanneer daar noodzaak of sturing toe is. En elk segmentje heeft zijn eigen heldere eenvoudige lijnen over kennis en voortgang van het project.

Zit jij dan in of buiten zo'n segment, of net op een wrijvingsvlak tussen segmenten, dan weet je dus dat je kennis en inspiratie niet moet komen van het wrijvingsvlak, maar juist vanuit het zicht en de kennis vanaf een wat grotere afstand.

22 december 2018 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

2 uur geleden zei Tomega:

Dat klopt inderdaad. Dat gewelf is er, en het heet: Koninkrijk van God.

Van daaruit springen de zielen dan naar de aarde om een avontuur te beleven, niet meer wetend waar ze vandaan gekomen zijn? Wie beslist dan welke ziel in welk lichaam terecht komt?

2 uur geleden zei Tomega:

Het is eenvoudig: de pioniers zijn oplichters en bedriegers, liegende dat er een berg bestaat.
Want de bruggenbouw is over "een berg niet bestaat" en daarom is het een: "haast onmogelijk opgave".
Zijn die termen van toepassing voor de pioniers, dan zijn ze door de mand gevallen. 

Maar als de pioniers wéten dat de berg bestaat en de zon schijnt aan de andere kant, dan zijn zij er in twee groepen:
1. Degenen die hebben gezien, en er vol van zijn om er in te komen. >> Dezen zijn in en uit de duisternis, maar met de blik op het verre. 
2. Degenen die hebben gezien en er vol van zijn om er uit te putten. >> Dezen zijn in de duisternis maar van het licht, met duidelijk een blik op het hier.

Dit verschijnsel van het zeker weten, in twee totáál verschillende geledingen, maakt een nieuw verschijnsel in de duisternis.
Daar komen mensen op af in weer verschillende geledingen:
1. Zij die gewoon fijn vinden dat er anderen zijn, dan wat ze gewend zijn in de duisternis;
2. Zij die aangetrokken worden door de onderlinge saamhorigheid van die andersdenkende pioniers;
3. Zij die gemotiveerd of geïinspireerd raken door de blikgerichtheid van degenen die hun blik op het verre hebben;
4. Zij die gemotiveerd of geïnspireerd raken door de positieve verlichte houding in het hier, van degenen die hun voeding voor het hier, vanuit het verre hebben.

Wat je hier voor ogen ziet, is dat die brug totaal irrelevant wordt. Want er ontstaat een andere brug, waardoor de brug zelf geen issue meer is. Natuurlijk is die brug en de weg en de andere kant er wel, maar die dient vooral als inspiratie en samenbindende identificatie voor het hier en nu. Of iemand nu concreet die brug als abstract of juist als zeer practisch ziet, maakt ten diepste geen fluit meer uit. Want je bent allemaal hier en nu in het gewone dagelijkse leven.

Maar dan komt het. De geesten worden beproefd. Het kaf wordt van het koren gescheiden. De offerbereidheid wordt aan de kaak gesteld. Onder de weters van het zeker weten komt een militant heel klein groepje dat de vier groepen overziet, en aankondigt:
"Beste mensen wij gaan nu beginnen met het bouwen van een brug. Iedereen legt zijn werk neer en zegt zijn baan op en deelt wat hij heeft met de andere bouwers die meebouwen. Wij weten niet waar de berg zal zijn. Maar wij weten dat we omhoog moeten, recht omhoog of geschat gericht omhoog, maar zeker onoverzienbaar hoog, en dat wij mogelijk gedurende onze bouw moeten bijsturen omdat wij wel weten in de schaduw te zijn, maar nog niet volmaakt van welke kant het licht komt op de plek waar wij bouwen gaan. En op een gegeven moment komen we zo hoog, dat we ook de bevestiging krijgen en de kant zien waar we op moeten gaan, om goed uit te komen."

Nou, dan heb je gelijk een consternatie van heb ik jou daar. Duizend meningen komen op. Waarom onzinnige luchtkastelen bouwen? Wij hebben het toch goed hier? Waarom zo extreem militant? Waarom opgeven als je gewoon genieten kunt? Is het zo niet goed genoeg? Wie wordt hier beter van? Waarom onze energie niet in maatschappij en mensen om ons heen gestoken? Wat is er nou mooi en goed en leuk aan ploeteren op een onbekend terrein zonder nuttig effect?
En eerst probeert men elkaar nog vast te houden. En er wordt min of meer een fundament opgericht van een brughoofd, maar eigenlijk is het maar broddelwerk, omdat eenieder doet wat goed is in eigen ogen, en gelet op de eigen perspectieven. En dus komt er een kleine kern die leiding neemt en de echte fanatieke bouwers met kaboutermutsen nemen in het midden plaats en daaromheen een cordon sanitaire van aanmoedigers-zangers met rode kerstmutsen op, en daarom heen de gezelligheidsdieren die zich behaaglijk warmen aan lied en zang en daar omheen de anderen die dit schouwspel bewonderen en er in- en uitgaan. Maar het blijft merkwaardig en gelukkig zorgen de aanmoedigers er voor dat niet te horen is hoe luid gejoel en gehoon van verre klinkt: wie bouwt er nu een brug voor niets!

Maar dan komt er door de goede bouwers een kentering: het brughoofd krijgt hoogte en hoogte en hoogte. En dan is daar de omslag: de verre omgeving krijgt zicht op de macht van dit bouwwerk en komt kijken en zich zelfs aanbieden als echter werkers zoals Forest Gump geïnspireerde meelopers kreeg, en ook officieel krijgen brugwerkzaamheden status van 'kunstwerk'. En geleidelijk wordt het bouwwerk een symbool van de tijd en de geest en de generatie die bouwt. Met opnieuw een kentering en een omslag: de leiding komt in handen van de machthebbers: het brughoofd en het begin van de brug, is voor de leiders van de verre omgeving een bastion van macht en welvaart en controle over middelen en mensen. Zodat de fanatieke bouwers van het eerste uur zich totaal tegengewerkt weten en totaal niet hun werkzaamheden kunnen uitvoeren naar kunst en techniek van het doel en de gewenste richting. Om preciezer te zijn: de constructie en haar werkers krijgen een eigen merites en een eigen normatieve status en de oorspronkelijke doelen en beweegredenen raken op de achtergrond.

En dat is waarom het altijd chaos is en steeds verschuivingen optreden door machthebbers en geïnspireerden en techneuten en toekomstkijkers en omzichheenkijkers en achteromkijkers en vooruitkijkers, in een oneindig divers spectrum van invloeden en meningen en machten en krachten.

Zodat de harde kern bij elkaar komt en moet concluderen dat er méér baat en meer zuiverheid richting het te bewerken einddoel is bij het spreiden en uitkristalliseren van alle richtingen en mogelijkheden, dan als iedereen samenop elkaar tegenwerkt. Want elk heeft zijn eigen perspectief waarin hij oprecht is. En daarom is het dat het ene brughoofd is opgesplitst in oneindig veel kleine brughoofdjes die naast elkaar hetzelfde doel proberen te bereiken.
De grap hier is dat iedereen weet dat het zo niet moet en zo niet kan. Maar dat iedereen zich zet tot de opgave om het brughoofd te bouwen en in stand te houden, terwijl ondertussen het perspectief van de andere kant ook nog uitgeleefd wordt, om daarmee het voordeel te plukken van de toekomst waarvan al kennis is. 

En toen was daar de mopperaar die doorzag dat dit eigenlijk objectief beschouwd nergens over gaat, en hij klom in zijn eentje over de berg en struikelde over de berg die er niet is en viel in een diep gat van zijn grote hoogte weer terug met beide benen op de vlakke grond. Maar toen kreeg hij licht in zicht en kwam tot een haast onwaarschijnlijke waarneming: hij zag in het duister een lichtstraal schijnen. Hij keek en kon zijn ogen niet geloven: er was vanaf de berg die er niet is een schijnwerper alsof er van de andere kant een lampje scheen om de bouwers bij te lichten en om te kijken hoe het met de werkzaamheden vordert. Hij rende terug en bracht het goede nieuws dat er al licht zichtbaar is in de duisternis. Maar hij werd schaapachtig aangekeken; men wist immers al dat er licht is vanwege de eerdere missies. En niemand zag dat er een nieuw ander licht was, en kon dat ook niet zien. En ook van veraf was het niet te onderscheiden, voor wie de lichtstraal niet had gezien. Maar de mopperaar had het gezien, vanuit het standpunt van de berg, en hij besloot voor zichzelf om een keuze te maken:

a. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op concrete focus op voortgang van gezamelijk bouwen;
b. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op de omgeving, om deze van dit licht te delen;
c. In het licht blijven dat er echt van buiten bijgekomen is, maar gericht op het verspreiden ervan over de verschillende bouwers;
d. Zelf toch maar over de berg te gaan in zijn eentje;

En zo blijkt het dat de haast onmogelijke opgave, zóveel varianten heeft van eenvoudig en dichtbij, dat serieus geconcludeerd kan worden dat het supersimpel is.
De uiteindelijke bouw van buitenaf zal absoluut niet zwaar of haast onmogelijk zijn, op het moment dat de bouw van buitenaf gedirigeerd wordt. Dàt is het enige wat nodig is om van een onmogelijke opgave iets vanzelfsprekends te maken. En zolang die leiding van buiten er niet is, past het om te trainen en te bouwen in de kleinste segmenten van zuiverheid, opdat eens de verschillende specialiteiten in het bouwwerk op het juiste moment ingezet kunnen worden, wanneer daar noodzaak of sturing toe is. En elk segmentje heeft zijn eigen heldere eenvoudige lijnen over kennis en voortgang van het project.

Zit jij dan in of buiten zo'n segment, of net op een wrijvingsvlak tussen segmenten, dan weet je dus dat je kennis en inspiratie niet moet komen van het wrijvingsvlak, maar juist vanuit het zicht en de kennis vanaf een wat grotere afstand.

Krijg niet de indruk dat je de tekst op z'n merite begrijpt, waarom maak je alles zo moeilijk eigenlijk?

[Tomega 311]

1 uur geleden zei TTC:

Van daaruit springen de zielen dan naar de aarde om een avontuur te beleven, niet meer wetend waar ze vandaan gekomen zijn? Wie beslist dan welke ziel in welk lichaam terecht komt?

Nee; dat zie ik niet. Adam verliet het paradijs, en wist prima dat hij het was die er buiten stond.

1 uur geleden zei TTC:

Krijg niet de indruk dat je de tekst op z'n merite begrijpt, waarom maak je alles zo moeilijk eigenlijk?

Ik krijg van jou helemaal geen indruk. Waarom maak je het zo moeilijk?

[TTC 1.560]

11 uur geleden zei Tomega:

Ik krijg van jou helemaal geen indruk. Waarom maak je het zo moeilijk?

Jouw reactie:

• Het is eenvoudig: de pioniers zijn oplichters en bedriegers, liegende dat er een berg bestaat.
• Want de bruggenbouw is over "een berg niet bestaat" en daarom is het een: "haast onmogelijk opgave".
• Zijn die termen van toepassing voor de pioniers, dan zijn ze door de mand gevallen.

Je klutst hier alles door elkaar waardoor de pioniers de oplichters worden, het zijn net de pioniers die door hun acties tot het besef gekomen zijn dat de mensheid leeft in de schaduw van een berg die in stand wordt gehouden door bedriegers en oplichters. De haast onmogelijke opgave bestaat eruit om dat duidelijk te maken, die berg is namelijk als een illusie. En voor de goede orde, je hoeft ons niet te geloven maar het staat je volledig vrij om het zelf eens te proberen. Vergeet je harnas niet aan te trekken, een welgemeende tip. 



11 uur geleden zei Tomega:

Nee; dat zie ik niet. Adam verliet het paradijs, en wist prima dat hij het was die er buiten stond.

Geldt dat niet voor elk mens dan?

[Tomega 311]

5 uur geleden zei TTC:

Jouw reactie:

• Het is eenvoudig: de pioniers zijn oplichters en bedriegers, liegende dat er een berg bestaat.
• Want de bruggenbouw is over "een berg niet bestaat" en daarom is het een: "haast onmogelijk opgave".
• Zijn die termen van toepassing voor de pioniers, dan zijn ze door de mand gevallen.

Je klutst hier alles door elkaar waardoor de pioniers de oplichters worden, het zijn net de pioniers die door hun acties tot het besef gekomen zijn dat de mensheid leeft in de schaduw van een berg die in stand wordt gehouden door bedriegers en oplichters. De haast onmogelijke opgave bestaat eruit om dat duidelijk te maken, die berg is namelijk als een illusie. En voor de goede orde, je hoeft ons niet te geloven maar het staat je volledig vrij om het zelf eens te proberen. Vergeet je harnas niet aan te trekken, een welgemeende tip. 

Heel goed TTC, dank voor je inhoudelijke bijdrage. 
Waar het op vastloopt en waardoor jij het ervaart als door elkaar heen klutsen,
is dat jij je wel identificeert met pioniers, maar niet met een onwaarschijnlijk extern licht. 

Maar ik had verwacht dat jij bent geknecht of beschadigd of lastig gevallen of geërgerd door wie zich pioniers noemen,
en zelf als pionier op een eigen of andere wijze het licht hebt gezien van de pioniers;
en daarin kan gelden als een authentieke of waarachtige pionier,
die kan getuigen van het licht aan de buitenzijde van de schaduw.

Maar nu krijg ik van jou een heel ander beeld en interpretatie,
namelijk dat jij je identificeert als pionier van de tegenstand,
die heeft ontdekt dat er geen licht is aan de andere kant van de weg.
En in dat geval begint elke vooruitgang of confrontatie, met precies lezen,
en waarde hechten aan waarheid, en werken van fundamentele vooruitgang,
boven oppervlakkig gedoe van begrip, gevoel en empathie tonen,
aan wie er anders in staan of er anders mee omgaan.

En dan komen we ook tot de inhoud:
Jij zegt dat de berg in stand wordt gehouden door bedriegers en oplichters.
Dan klopt niet jouw geschetste beeld dat je een brug moet bouwen over de berg.
Want pioniers die beginnen met klimmen en ontdekken dat er geen klimmen bij is,
die moeten geen brug bouwen over een berg die niet bestaat,
Maar die moeten hun licht schijnen op de berg die er helemaal niet is,
zodat de schaduw zal blijken niet minder te zijn dan totale duisternis,
die niet anders is voor wie aan de andere kant staat.

En het verschil met je eerdere beeld is, dat de eerste pioniers iets onwaarschijnlijks zien,
als zij zijn begonnen met over de berg te klimmen, namelijk dat de berg een vlakke weg is,
aan het einde waarvan een prachtig onwaarschijnlijk brandend vuurlicht is.
Terwijl je tweede beeld niet meer is dan een naargeestige getuigenis,
namelijk dat het vermeende licht, onwaarheid is,
en wat je tastend vond, gehuld was in totale duisternis. 

In het eerste beeld is het onwaarschijnlijke mooie dat bergen vlak zijn en wegen effen en van koninklijke snit.
En in het tweede beeld is het onwaarschijnlijke naargeestige dat er geen berg is, maar een dikke duisternis.
Waarvan jj de kennis hebt dat de mens erin gevangen zit.
Maar: vanwaar is dan jouw inzicht, als een brandend en helder schijnend licht;
waaruit blijkt dat jij niet verdwaald bent in de mist; en mis zit?

Wat is jouw licht in deze duisternis?
Is dat dat waar een gevangenis overal is,
er relatief gewoon vrijheid en licht is?

En dan zijn we terug bij af; 
Want hoe definieer je vrijheid en licht, 
in een spelonk zonder uitzicht?
Is het niet dat jouw geest getuigt,
dat het beter kan dan je huidige uitzicht?
Is het niet dat je geest je verraadt,
dat het betere te ver is en uit zicht?

Of heb je vastigheid onder je denken?
Dat zal dan vast fundamenteler zijn en beter door jouzelf verwoord,
dan met mijn gehutsekluts en gebabbelflap.

5 uur geleden zei TTC:

16 uur geleden zei Tomega:

Nee; dat zie ik niet. Adam verliet het paradijs, en wist prima dat hij het was die er buiten stond.

Geldt dat niet voor elk mens dan?

Zeker wel! 
God zij tegen Adam: Onderwerp je en geloof mijn belofte. En alle Adamieten naar het Vlees volgen hem, of niet.
God zei tegen de tweede Adam: Onderwerp je en vervul mij belofte. En alle Adamieten naar de Geest volgen hem, of niet.
Elke mens heeft twee handvatten om aan vast te houden; en die zijn Vlees en Geest.
Vergeet je een, dan heb je wel een belofte,
maar ga je toch in cirkeltjes draaien, om een vast punt.
Op een spoor van oneindigheid; maar zonder uitzicht,
en zonder andere toekomst, dan je nu hebt.

Wie weet dat hij buiten staat, die heeft geen houvast, of een houvast, of tweemaal houvast.
Maar hoe je ook zoekt en koers houdt, en vastheden toch ziet bewegen,
in alle gevallen mag je weten, dat je ergens wordt vastgehouden.

23 december 2018 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

50 minuten geleden zei Tomega:

Heel goed TTC, dank voor je inhoudelijke bijdrage. 
Waar het op vastloopt en waardoor jij het ervaart als door elkaar heen klutsen,
is dat jij je wel identificeert met pioniers, maar niet met een onwaarschijnlijk extern licht. 

Maar ik had verwacht dat jij bent geknecht of beschadigd of lastig gevallen of geërgerd door wie zich pioniers noemen,
en zelf als pionier op een eigen of andere wijze het licht hebt gezien van de pioniers;
en daarin kan gelden als een authentieke of waarachtige pionier,
die kan getuigen van het licht aan de buitenzijde van de schaduw.

Maar nu krijg ik van jou een heel ander beeld en interpretatie,
namelijk dat jij je identificeert als pionier van de tegenstand,
die heeft ontdekt dat er geen licht is aan de andere kant van de weg.
En in dat geval begint elke vooruitgang of confrontatie, met precies lezen,
en waarde hechten aan waarheid, en werken van fundamentele vooruitgang,
boven oppervlakkig gedoe van begrip, gevoel en empathie tonen,
aan wie er anders in staan of er anders mee omgaan.

En dan komen we ook tot de inhoud:
Jij zegt dat de berg in stand wordt gehouden door bedriegers en oplichters.
Dan klopt niet jouw geschetste beeld dat je een brug moet bouwen over de berg.
Want pioniers die beginnen met klimmen en ontdekken dat er geen klimmen bij is,
die moeten geen brug bouwen over een berg die niet bestaat,
Maar die moeten hun licht schijnen op de berg die er helemaal niet is,
zodat de schaduw zal blijken niet minder te zijn dan totale duisternis,
die niet anders is voor wie aan de andere kant staat.

En het verschil met je eerdere beeld is, dat de eerste pioniers iets onwaarschijnlijks zien,
als zij zijn begonnen met over de berg te klimmen, namelijk dat de berg een vlakke weg is,
aan het einde waarvan een prachtig onwaarschijnlijk brandend vuurlicht is.
Terwijl je tweede beeld niet meer is dan een naargeestige getuigenis,
namelijk dat het vermeende licht, onwaarheid is,
en wat je tastend vond, gehuld was in totale duisternis. 

In het eerste beeld is het onwaarschijnlijke mooie dat bergen vlak zijn en wegen effen en van koninklijke snit.
En in het tweede beeld is het onwaarschijnlijke naargeestige dat er geen berg is, maar een dikke duisternis.
Waarvan jj de kennis hebt dat de mens erin gevangen zit.
Maar: vanwaar is dan jouw inzicht, als een brandend en helder schijnend licht;
waaruit blijkt dat jij niet verdwaald bent in de mist; en mis zit?

Wat is jouw licht in deze duisternis?
Is dat dat waar een gevangenis overal is,
er relatief gewoon vrijheid en licht is?

En dan zijn we terug bij af; 
Want hoe definieer je vrijheid en licht, 
in een spelonk zonder uitzicht?
Is het niet dat jouw geest getuigt,
dat het beter kan dan je huidige uitzicht?
Is het niet dat je geest je verraadt,
dat het betere te ver is en uit zicht?

Of heb je vastigheid onder je denken?
Dat zal dan vast fundamenteler zijn en beter door jouzelf verwoord,
dan met mijn gehutsekluts en gebabbelflap.

Die pioniers zijn niet van deze wereld, ze doen alsof.

50 minuten geleden zei Tomega:

Zeker wel! 
God zij tegen Adam: Onderwerp je en geloof mijn belofte. En alle Adamieten naar het Vlees volgen hem, of niet.
God zei tegen de tweede Adam: Onderwerp je en vervul mij belofte. En alle Adamieten naar de Geest volgen hem, of niet.
Elke mens heeft twee handvatten om aan vast te houden; en die zijn Vlees en Geest.
Vergeet je een, dan heb je wel een belofte,
maar ga je toch in cirkeltjes draaien, om een vast punt.
Op een spoor van oneindigheid; maar zonder uitzicht,
en zonder andere toekomst, dan je nu hebt.

Wie weet dat hij buiten staat, die heeft geen houvast, of een houvast, of tweemaal houvast.
Maar hoe je ook zoekt en koers houdt, en vastheden toch ziet bewegen,
in alle gevallen mag je weten, dat je ergens wordt vastgehouden.

Elk mens dus.

23 december 2018 bewerkt door TTC