Kunnen wij onze redding verliezen?

[Thinkfree 528]

Zojuist zei TTC:

Het samenspel zit perfect in elkaar, net zoals we dit kunnen overstijgen. 

Het zat perfect in elkaar we kunnen het kwaad niet overstijgen mits door Christus die alles weer perfect maken zal

[Willempie 1.410]

9 minuten geleden zei Thinkfree:

Aan het einde van de 6/7 dag in Genesis, lees ik dat alles zeeeer goed was. Dus niet zeer goed en kwaad.

"Tov tov" staat er. De Joodse uitleg daarvan is dat het kwade ook uiteindelijk ten goede zal meewerken. Maar daarmee wordt absoluut niet bedoeld dat wij het kwade niet dienen te bestrijden en overwinnen. Dit wordt erbij gezegd om misverstanden te voorkomen. 

20 december 2018 bewerkt door Willempie

[Thinkfree 528]

1 minuut geleden zei Willempie:

"Tov tov" staat er. De Joodse uitleg daarvan is dat het kwade ook uiteindelijk ten goede zal meewerken. Maar daarmee wordt absoluut niet bedoeld dat wij het kwade niet dienen te bestrijden en overwinnen. 

Daarmee praat God over zijn eigen volk onder andere de beproeving die de heiligen sterken naar karakter dat wordt er mee bedoeld 

Dat het kwaad der beproeving mee werkt ten goede naar het scheppen van een nieuw karakter

[Kaasjeskruid 994]

1 minuut geleden zei Hermanos:

Ik vind het niet passend bij een God wiens voornaamste eigenschap liefde is. Hij kijkt niet achterom, gaat zich niet eeuwig bezighouden met een hel die iemand draaiende moet houden. Satan wordt ook vernietigd. Net als bij de zondvloed reinigt God de aarde en kijkt vooruit naar een mooie toekomst zonder een blijvende herinnering aan het verleden.

Jij durft met je beperkte visie op rechtvaardigheid een dergelijk waardeoordeel uit te spreken over God? De Bijbel leert geen sterven van de ziel, ze is eeuwig en zal niet geannihileerd worden. Waarom neem jij de duivel in bescherming?

[Willempie 1.410]

Zojuist zei Thinkfree:

Daarmee praat God over zijn eigen volk onder andere de beproeving die de heiligen sterken naar karakter dat wordt er mee bedoeld 

Dat het kwaad der beproeving mee werkt ten goede naar het scheppen van een nieuw karakter

Dit is best wel een ingewikkeld onderwerp dat je moeilijk in een paar zinnen af kan doen. Toch probeer ik het, in één zin zelfs. Het ervaren van kwaad dient om je tot God te leiden.

[Tomega 311]

Op 19-12-2018 om 21:33 zei Kaasjeskruid:

 Ik ben van mening dat we wel deze rust zijn ingegaan en wel op het moment van onze bekering.
Op dat moment mogen we onze eeuwige zaligheid gegarandeerd weten.

Dit is een draad, waarin het niet gaat over de sabbatsrust. Dus jouw tegenstelling dat ik zeg 'wij zijn niet de rust ingegaan' tegenover jouw 'wij zijn wel de rust ingegaan', klopt niet. 
Ik had het over de sabbatsrust; deze voorspiegelt de Rust die komt als de mens en God rusten van het scheppingswerk ten aanzien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Dan heeft ook de mens in Christus door God een scheppingswerk volbracht. Of je kunt het ook technisch juister nemen, dat alsdan de mens als nieuwe schepping in de nieuwe hemel en aarde klaar is. Dat is een moment waarin mens en Christus samen zullen rusten.

Aks we dan nu overgaan op dit andere onderwerp, namelijk of het aannemen van Christus de verzekerdheid geeft van de eeuwigheid, dan geeft dat een nieuw domein met beslispunten. De Dordtse leeregels rekenen vrij abstract met de waarheid die er is, zonder dat je die vanuit het perspectief van de mens altijd ziet en beredeneert. Zo ongeveer als Neo in The Matrix die zegt niet de one te zijn, maar het ondertussen wel is: 

Op 19-12-2018 om 21:33 zei Kaasjeskruid:

Op dat moment mogen we onze eeuwige zaligheid gegarandeerd weten.

Als jij je bekeert en gelooft in Christus en Hem aanneemt als Verlosser, dan heb je twee zaken die we elders al benoemden:
1. een belofte
2. de hoop.
Dat zeg jij zelf ook als je spreekt van een garantie.

De vraag is dan, of die belofte verbroken kan worden.
De vraag is dan of die hoop tevergeefs is.
De vraag is dan of die garantie nog geldt na bepaalde zonden.

Dit is net zo'n dilemma, als het dilemma van de liefde en de wet.
De wet geldt niet tegen de liefde. Maar wie de wet overtreedt, is niet in de liefde.
Daar hoef je geen filosofische verhalen aan op te hangen, om toch te kunnen concluderen
dat  wie de wet helemaal niet liefheeft, echt grondig iets mist aan liefdebesef.

Zo is het ook met de zekerheid van de opstanding, oftewel de toekomende rust.
Wie de hoop heeft, die krijgt meer dan hoop, namelijk de opstanding. 
Wie de belofte heeft, die krijgt meer dan die belofte, namelijk de vervulling.
Maar wie de belofte niet behoudt en bewaart, die heeft de belofte niet.
Hoe kun je dan spreken dat de belofte reeds als vervuld geldt?
Evenzo de hoop; wie de hoop niet behoudt en bewaart, die heeft geen hoop.
Hoe kun je dan spreken dat de hoop reeds in vervulling is gegaan?
Kun je iets hebben wat je niet hebt?
Kun je iets bewaren, wat je hebt weggegooid?
Nee, dat lijkt me niet.

Op 19-12-2018 om 21:33 zei Kaasjeskruid:

Ik ben van mening dat we wel deze rust zijn ingegaan

Nu hebben we het over die rust in Christus, die van dat zachte juk en die lichte last.
Dat is duidelijk niet een zaak van een rustdag, want op een rustdag werken we niet.
Dan geldt dat je aan het begin staat van een reis.
Dat is als in een trein stappen, en heerlijk neerploffen, want de trein brengt je waar je wezen wilt.
Dat heet gearriveerdheid. Of rust. Dat is een vals sentiment van aangekomen zijn.
Dan komt de conducteur en vraagt naar je kaartje.
Jij hebt je kaartje prima op orde, want die had je immers verworven.
Zegt de conducteur. Ja, je kaartje klopt, maar sorry je moet eruit.
Waarom? 
Met die kleding mag je niet mee naar de top van de berg.
Volgende dag ben je gewaarschuwd. Vraagt de conducteur naar je kaartje.
Ik heb nieuwe kleren aan, zeg je bijdehand en toont je kaartje.
Zegt de conducteur, ja je kaartje en je kleding kloppen wel, maar sorry je moet eruit.
Waarom?
Met zoveel koffers kun je niet naar je bestemming.
Volgende dag probeer je het nog eens, nu met alleen je gepaste kleding en een reisgids van je bestemming. 
Wijst de conducteur je direct een mooie plek, en zegt: ah, dat kaartje geloof ik wel;
maar waar is je overbruggingspakket? Want zonder een kruikje voor de tijdoverbrugging tot aan de bestemming, red je het niet. Sorry,....
De dag daarop ben je eigenlijk al niet meer in de stemming. En op het station kom je iemand tegen die enthousiast roept: ik heb een kaartje!
Ach rot op man, zeg je tegen hem, zo werkt het niet.
Zit je in de trein; echt alles op orde. Maar de trein gaat niet rijden. En dan komt de conducteur met een extra man.
Dames en heren, blijft u rustig zitten, we hebben even oponthoud, er is iemand in deze trein die heel lelijke dingen heeft gezegd. Sorry, die moet eruit.

Boos, ontnuchterd, en beledigd ga je je beklag doen bij de stationschef: mijn kaartje is gewoon waardeloos.
Zegt de stationschef: lees dan wat erop staat:
Kijk je voor het eerst eens serieus naar de kleine lettertjes en dan lees je:
De bestemming is een klooster en mitsdien voor diegenen die affiniteit hebben met welgemanierdheid.
Om de reis goed te doorstaan, zorg voor warme kleding en een kruikje en ontdoe je van alle ballast voor het berg gedeelte.
Verontwaardigd ontplof je bijna. Dat is discriminatie, dat is oneerlijk, dat is... dat is...

En dan besef je dat je wel bereid was om te gaan en wel het kaartje had gekocht,
maar dat je eigenlijk toch nog wel en hoop te leren hebt voor je zover bent dat je de reis goed kunt doorstaan.
Maar dan begrijp je ook dat dit een gedachtenexperiment is en je denkt jezelf snel terug in de trein,
maar nu helemaal op orde, als een jongeling die de koning rijk is en blij uitziet naar zijn bestemming.
En de conducteur komt, en wijst hem zelfs een betere plek. Wat een blijdschap. 
En dan stopt de trein bij een prachtig kasteel. 
mensen, beste mensen, we nemen hier een hoop kloosterzoekers in, die we zojuist op het spoor aantroffen.
Zij zullen meegaan op deze reis, en aangezien u allen goed bent verzorgd en voorzien,
vragen we u om het laatste toch nog wel erg lange stuk zelf te lopen; 
maar u mag ook uitstappen en overnachten in het kasteel.
Dan ben je er klaar mee, en je besluit dat je liever in het kasteel overnacht;
en terwijl je uitstapt, moet je al instappers doorlaten die totaal niet kwalificeren,
maar allerlei voorzieningen aangereikt krijgen.
Wat een schande! Wat een onrechtvaardigheid!
Waarom was jij niet een van hen? Als jij in hun positie was geweest,
had je niet zoveel vreselijke frustraties hoeven te hebben in je voorbereidingen.

Maar dat kaartje hè, wat heb je daar nou aan?
Heb je daar nu wel wat aan of niet?
En je kunt het niet laten, en je grijpt een van die instappers bij zijn kladden:
wat is het dat jij mee kunt?
Ik kan helemaal niet mee zegt de instapper. 
Ik ben illegaal. Ik voldoe niet aan het kaartje.
Maar omdat iemand ons beloofde dat er op de route hulp zou komen,
en omdat wij hoopten dat die hulp er ook echt zou zijn,
zijn we zonder enige voorziening op pad gegaan en op de route gekomen.
Tot de trein kwam die zowaar voor ons stopte zodat we nu instappen.
Zeg; wat let je; kom ga met ons en doe als wij!
Grapjas, grom je; jij neemt mijn plek in, ik moet eruit.
Maar waarom ga je niet gewoon lopen? Dat is toch ook wat wij deden! Geloof me; er komen  veel meer treinen langs de route!
En zo wandel je in het donker met je oliekruikje en je aangepaste kleding
en je beseft, dat het eigenlijk veel méér gaat om de reis, dan om dat kaartje,
Het gaat méér om het doen wat op het kaartje staat,
dan om het kaartje zelf.
Hoe kostbaar dat kaartje ook is,
en hoeveel zekerheid die ook geeft.
En pas dan realiseer je je dat het nog dieper zit,
want ook jij loopt daar nu, in de hoop met een belofte,
die verbonden is aan dat kaartje.

Dus; om een lang verhaal kort te maken voor de door-scrollers: 
als jij zegt, dat je in de rust bent door je bekering;
hoe in de wereld kun jij je dan omkeren van een andere route,
als je stil staat; en rust? 

Weet jij het?

21 december 2018 bewerkt door Tomega

[Gaitema 439]

10 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Jij durft met je beperkte visie op rechtvaardigheid een dergelijk waardeoordeel uit te spreken over God? De Bijbel leert geen sterven van de ziel, ze is eeuwig en zal niet geannihileerd worden. Waarom neem jij de duivel in bescherming?

De ziel is eeuwig en dat heeft een reden. Kijk naar de zee. Als je met een lepel het water uit de zee wil scheppen, is dat zinloos, tenzij je de eeuwigheid hebt. Zo heeft God de eeuwigheid om de verlorenen te redden.

[TTC 1.560]

21 minuten geleden zei Gaitema:

De ziel is eeuwig en dat heeft een reden. Kijk naar de zee. Als je met een lepel het water uit de zee wil scheppen, is dat zinloos, tenzij je de eeuwigheid hebt. Zo heeft God de eeuwigheid om de verlorenen te redden.

Vaak is het nog slechts cirkelen rondom een hete brij, zich angstig vastklampend aan woorden zonder die eeuwigheid toe te laten.

[Kaasjeskruid 994]

8 uur geleden zei Tomega:

Dit is een draad, waarin het niet gaat over de sabbatsrust. Dus jouw tegenstelling dat ik zeg 'wij zijn niet de rust ingegaan' tegenover jouw 'wij zijn wel de rust ingegaan', klopt niet. 
Ik had het over de sabbatsrust; deze voorspiegelt de Rust die komt als de mens en God rusten van het scheppingswerk ten aanzien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Dan heeft ook de mens in Christus door God een scheppingswerk volbracht. Of je kunt het ook technisch juister nemen, dat alsdan de mens als nieuwe schepping in de nieuwe hemel en aarde klaar is. Dat is een moment waarin mens en Christus samen zullen rusten.

Volgens jou niet, volgens mij gaat het hier wel degelijk over hetzelfde. 

Er blijft dan een rust over voor het volk Gods. Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne. Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle. (Heb.4:9-11)

Heel Hebreeën 4 handelt over deze kwestie. Het is de rust van het geloof waardoor wij deze rust in kunnen gaan. Alleen in die rust kunnen wij ons gaan inspannen om doelen te bereiken. Eenmaal bekeerd kunnen wij kunnen niet op onze kont gaan zitten en genieten van de waarheden als deze nog niet ontdekt en eigengemaakt zijn. Geloven is een actieve bezigheid i.m.o. waarin we stap voor stap meer en meer kunnen gaan ontdekken van Gods waarheden. Hoewel enkel volbracht kan worden door de rust, is het ook een ijveren en strijden, laten we daar ernst mee maken. Om uiteindelijk de volledige rust in te gaan waarin geen strijd meer hoeft gestreden te worden.

Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen. (1.Tim.6:12)

8 uur geleden zei Tomega:

Dus; om een lang verhaal kort te maken voor de door-scrollers: 
als jij zegt, dat je in de rust bent door je bekering;
hoe in de wereld kun jij je dan omkeren van een andere route,
als je stil staat; en rust? 

Weet jij het?

Ik hoef mij niet meer te bekeren als ik bekeerd ben. Stilstaan is geen optie, zoals je kunt lezen in bovenstaande.

21 december 2018 bewerkt door Kaasjeskruid

[sjako 699]

 

12 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Waarom zou iemand die voor God kiest wel eeuwig mogen leven bij God en de ander die eeuwig blijft zondigen tegen God niet eeuwig gestraft mogen worden?

De (tweede) dood is een eeuwige straf. Een eeuwige afwezigheid van God, terwijl je ook voor eeuwig in een paradijs zou kunnen zijn.

[Kaasjeskruid 994]

2 minuten geleden zei sjako:

De (tweede) dood is een eeuwige straf. Een eeuwige afwezigheid van God, terwijl je ook voor eeuwig in een paradijs zou kunnen zijn.

En afwezigheid kan alleen maar ervaren worden door je er van bewust te zijn.

[sjako 699]

11 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Jij durft met je beperkte visie op rechtvaardigheid een dergelijk waardeoordeel uit te spreken over God? De Bijbel leert geen sterven van de ziel, ze is eeuwig en zal niet geannihileerd worden. Waarom neem jij de duivel in bescherming?

@Hermanos heeft het toch echt bij het rechte eind hoor. De Bijbel leert wel degelijk dat een ziel kan sterven. De duivel beweerde dat de mens niet zou sterven als ze van de boom zouden eten. Jij beweert dat nu eigenlijk ook, want de ziel blijft leven. God zegt dat we zouden sterven. Wie heeft er gelijk, God of satan? Ik ga voor God.

3 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

En afwezigheid kan alleen maar ervaren worden door je er van bewust te zijn.

Vlak voor je terechtstelling zal je daar van bewust zijn. God heeft geen genoegen in lijden en al helemaal niet voor eeuwig. Ook niet in het lijden van slechte mensen.

[Gaitema 439]

1 uur geleden zei TTC:

Vaak is het nog slechts cirkelen rondom een hete brij, zich angstig vastklampend aan woorden zonder die eeuwigheid toe te laten.

Dat zal het "vaak" wel zijn ja. Maar het probleem zit heel diep. Als je geestelijk dood bent, ontbeert het je aan inzicht om geestelijk hoger op te komen. 

[Zolderworm 27]

2 uur geleden zei Gaitema:

De ziel is eeuwig en dat heeft een reden. Kijk naar de zee. Als je met een lepel het water uit de zee wil scheppen, is dat zinloos, tenzij je de eeuwigheid hebt. Zo heeft God de eeuwigheid om de verlorenen te redden.

De ziel is eeuwig, omdat zij buiten de tijd leeft. Tijd is op de ziel niet van toepassing.

21 december 2018 bewerkt door Zolderworm

[TTC 1.560]

39 minuten geleden zei Gaitema:

Dat zal het "vaak" wel zijn ja. Maar het probleem zit heel diep. Als je geestelijk dood bent, ontbeert het je aan inzicht om geestelijk hoger op te komen. 

Sterven betekent binnen deze context ontwaken, zo zien we de doden beter ronddwalen. 

[Kaasjeskruid 994]

1 uur geleden zei sjako:

De duivel beweerde dat de mens niet zou sterven als ze van de boom zouden eten. Jij beweert dat nu eigenlijk ook, want de ziel blijft leven. God zegt dat we zouden sterven. Wie heeft er gelijk, God of satan? Ik ga voor God.

De leugen van de duivel zit hem niet in:

Gijlieden zult den dood niet sterven; (Gen.3:4)

Dit is gewoon een waarheid, de mens zal niet ophouden te bestaan. De leugen zit hem in het achterhouden van de volledige waarheid, welke is dat de mens door ongehoorzaam te zijn ten val zal komen en levend dood zal zijn. Zoals ook nu nog steeds het geval is bij veruit de meeste mensen op aarde. Ze zijn levend dood en dat zal zo blijven indien men zich niet bekeerd. En deze staat van dood zijn zal alleen maar erger worden na de fysieke dood. Dan is er geen weg meer terug en zal men voor eeuwig de gevolgen ondervinden van het volledig afgescheiden zijn van God. Vreselijk zal het zijn!

Maar die haar wellust volgt, die is levende gestorven. (1.Tim.5:6)

1 uur geleden zei sjako:

Vlak voor je terechtstelling zal je daar van bewust zijn.

Nonsens.

Indien dan uw hand of uw voet u ergert, houwt ze af en werpt ze van u. Het is u beter, tot het leven in te gaan, kreupel of verminkt zijnde, dan twee handen of twee voeten hebbende, in het eeuwige vuur geworpen te worden. (Mat.18:8)

Dan zal Hij zeggen ook tot degenen, die ter linker hand zijn: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is. (Mat.25:41)

En dezen zullen gaan in de eeuwige pijn; maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven. (Mat.25:46)

Als de goddelozen voor straf vernietigd worden, dan zouden enkel de gevolgen van de straf eeuwig zijn en niet de straf zélf. Bij vernietiging is de straf een kortstondige executie, maar het gevolg ervan, namelijk het ophouden te bestaan, is van blijvende aard. Nu staat er in de tekst dat de straf zélf eeuwig is; eeuwige pijn. Een straf is enkel dan een straf als deze ervaren kan worden. Wat maakt het nu voor ene donder uit dat je zult beseffen vlak voor je executie dat je iets geweldigs misloopt als je daar toch niets meer van merkt? Niks ervan, God kent geen genade op dat moment en dat krijg je ook niet van Hem. En ophouden te bestaan is genade.

Jullie pseudo bijbel vertaalt hier met "eeuwige afsnijding". Maar al vertaal je het Griekse grondwoord "kolasis" met "afsnijding", dan betekent dit afsnijding van de gemeenschap met God en zeker niet vernietiging. Het blijft een straftoestand die, zoals de tekst zegt, "eeuwig" is. En als eeuwig leven altijddurend is, dan is eeuwige straf ook altijddurend. Genadeloos!

1 uur geleden zei sjako:

God heeft geen genoegen in lijden en al helemaal niet voor eeuwig. Ook niet in het lijden van slechte mensen.

Jij met je knuffelachtige ooozie wooozie Godsbeeld! Evenzo wil God niet dat er iemand verloren gaat, toch gaan er mensen verloren... Dat zijn mensen die er zelf voor kiezen om van God los te leven met alle vreselijke gevolgen van dien. God haat de zonde en de mens die eigenwijs blijft in deze zonde zal net zo gehaat worden en daar terecht komen waar ze zelf voor kiezen:

En ik zag een grote witte troon, en Hem, Die daarop zat, van Wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvluchtten, en geen plaats is voor die gevonden. En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven was, naar hun werken. En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden, die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een ieder naar hun werken. En de dood en de hel werden geworpen in de poel des vuurs; dit is de tweede dood. En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in de poel des vuurs.  (Op.20:11-15)

Omdat ze geen genade krijgen van God. Ook niet in de vorm van een annihilatie.

21 december 2018 bewerkt door Kaasjeskruid

[TTC 1.560]

1 minuut geleden zei Kaasjeskruid:

Dit is gewoon een waarheid, de mens zal niet ophouden te bestaan. De leugen zit hem in het achterhouden van de volledige waarheid, welke is dat de mens door ongehoorzaam te zijn ten val zal komen en levend dood zal zijn.

Niets is waar, dat wat rest.

[Gaitema 439]

47 minuten geleden zei Zolderworm:

De ziel is eeuwig, omdat zij buiten de tijd leeft. Tijd is op de ziel niet van toepassing.

Dat is eerlijk gezegd iets wat ik nooit begrepen heb.

42 minuten geleden zei TTC:

Sterven betekent binnen deze context ontwaken, zo zien we de doden beter ronddwalen. 

Wat je voor de komma zegt snap ik, wat je na de komma zegt niet en waarom je dit zegt is me niet duidelijk ?

21 december 2018 bewerkt door Gaitema

[TTC 1.560]

11 minuten geleden zei Gaitema:

Wat je voor de komma zegt snap ik, wat je na de komma zegt niet en waarom je dit zegt is me niet duidelijk

Doden, slapenden, onwetenden ... het is allemaal hetzelfde, in contrast met wat je wel begrijpt voor de komma. Eigenlijk bizar dus.

[Tomega 311]

4 uur geleden zei Kaasjeskruid:

11 uur geleden zei Tomega:

Dit is een draad, waarin het niet gaat over de sabbatsrust. Dus jouw tegenstelling dat ik zeg 'wij zijn niet de rust ingegaan' tegenover jouw 'wij zijn wel de rust ingegaan', klopt niet. 
Ik had het over de sabbatsrust; deze voorspiegelt de Rust die komt als de mens en God rusten van het scheppingswerk ten aanzien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Dan heeft ook de mens in Christus door God een scheppingswerk volbracht. Of je kunt het ook technisch juister nemen, dat alsdan de mens als nieuwe schepping in de nieuwe hemel en aarde klaar is. Dat is een moment waarin mens en Christus samen zullen rusten.

Volgens jou niet, volgens mij gaat het hier wel degelijk over hetzelfde. 

Er blijft dan een rust over voor het volk Gods. Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne. Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle. (Heb.4:9-11)

Heel Hebreeën 4 handelt over deze kwestie. Het is de rust van het geloof waar hier op gedoeld wordt. Alleen in die rust kunnen wij ons gaan inspannen om doelen te bereiken. Eenmaal bekeerd kunnen wij kunnen niet op onze kont gaan zitten en genieten van de waarheden als deze nog niet ontdekt en eigengemaakt zijn. Geloven is een actieve bezigheid i.m.o. waarin we stap voor stap meer en meer kunnen gaan ontdekken van Gods waarheden. Hoewel enkel volbracht kan worden door de rust, is het ook een ijveren en strijden, laten we daar ernst mee maken.

Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen. (1.Tim.6:12)

Zoals volwassendoop staat tot kinderdoop,
zo staat de rust in Christus tegenover de belofte en de hoop van de rust van de opstanding.
Ik ga echt een baptist niet zijn volwassendoop afnemen,
als nageslacht van de meer stiekeme veronderstelde wedergeboorte-aanhangers,
want hij is nog niet gedoopt, en beschouwt zijn kinderen als heilig en apart gezet door God.

Ik ga jou echt niet jouw ingegane rust van Christus afnemen,
als voorgeslacht van de gearriveerde wetverkrachters en de Geest-geleide-woordverwerpers,
want je voert een ernstige strijd om in te gaan.
Twistingen tussen personen zijn niet nuttig, als iedereen op het spoor komt, en er ook aan werkt om er te komen.
Maar de zaak die hier aan de orde is, is een zaak van vervreemding en dwaling, en verlies van kennis van God.

4 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Er blijft dan een rust over voor het volk Gods. Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne. Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle. (Heb.4:9-11)

Hebreeën 2:5-7 
Want Hij heeft aan de engelen niet onderworpen de toekomende wereld, van welke wij spreken.
Maar iemand heeft ergens betuigd, zeggende: Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, of des mensen zoon, dat Gij hem bezoekt
Gij hebt hem een weinig minder gemaakt dan de engelen;
met heerlijkheid en eer hebt Gij hem gekroond, en Gij hebt hem gesteld over de werken Uwer handen.
Dus: Wij hebben het hier over de toekomende wereld. De mens is nu minder dan de engelen. De mens heerst over de schepping.

1 Corinthiërs 15:24-25 
Daarna zal het einde zijn, wanneer Hij het Koninkrijk aan God en den Vader zal overgegeven hebben;
wanneer Hij zal te niet gedaan hebben alle heerschappij, en alle macht en kracht.
Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben.
Dus: het Koninkrijk van God is een geestelijk koninkrijk, totdat ook het vlees in dat Koninkrijk zal gaan,
en een nieuw lichaam zal krijgen.
Maar dat Koninkrijk begint niet als volkomenheid en gearriveerdheid,
maar als een héél klein zaadje, dat levend water krijgt,
en hier op aarde een Boom wordt van Leven.
Kan de boom des levens staan, zonder vruchten te geven?
Kan de boom des levens rusten van zijn werken?
Kan God rusten van zijn werken?
Kan een christen rusten van zijn werrken?
Kan een christen rusten van zijn zonde;
of ook van het zijn 'rust' actief doen?
Zo weten wij dan ook, dat er nog een rust overblijft,
die wij zullen genieten in de toekomst.
En dat die rust van de toekomst, het vlees levenswerken opdraagt, is evenzo zeker, 
als de rust van nu, aan het vlees afsterving opdraagt. 
Nu leven wij in een rust van moeizame werken in het vlees tot de dood erop volgt,
en dan leven wij in een rust van moeiteloze werken in het vlees tot in der eeiuwgheid.
hoe je het dan ook labeled; er komt een andere rust aan, dan je nu hebt.
Een grotere Rust, die het verdiend om gevoerd te worden, 
en die ook vooruitgespiegeld werd als koninklijk gebod van de Joden!
Jesaja 56 en Jesaja 58 (en klaagliederen 2:6) zijn onverkort van toepassing !

Uit 1 Corinthërs 6:2-3
Weet gij niet, dat de heiligen de wereld oordelen zullen? 
Weet gij niet, dat wij de engelen oordelen zullen? 

Hebreeën 2:9-18 (Lezen 1 Corinthiërs 10:1-24)
Maar wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond, Die een weinig minder dan de engelen geworden was,
vanwege het lijden des doods, opdat Hij door de genade Gods voor allen den dood smaken zou.

Want en Hij, Die heiligt, en zij, die geheiligd worden, zijn allen uit een;
om welke oorzaak Hij Zich niet schaamt hen broeders te noemen.

Overmits dan de kinderen des vleses en bloeds deelachtig zijn, zo is Hij ook desgelijks derzelve deelachtig geworden,
opdat Hij door den dood te niet doen zou dengene, die het geweld des doods had, dat is, den duivel;
En verlossen zou al degenen, die met vreze des doods, door al hun leven, der dienstbaarheid onderworpen waren.

Want waarlijk, Hij neemt de engelen niet aan, maar Hij neemt het zaad Abrahams aan.
Waarom Hij in alles den broederen moest gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn,
in de dingen, die bij God te doen waren, om de zonden des volks te verzoenen.
Want in hetgeen Hij Zelf, verzocht zijnde, geleden heeft, kan Hij dengenen, die verzocht worden, te hulp komen.

Als dan de Verlossing is, dat het geweld van dood en dienstbaarheid teniet wordt gedaan,
hoe kun je dan zeggen dat je al voorbij de dood bent? Dat kun je niet.
De dood is er nog, maar de prikkel is eruit genomen.
En Christus bewaart je, tot je ziel is bevrijd van je vlees omdat de dood nog daarin is.
wat is dan het bewijs van je bewaring?
De hoerige vrijkaart dat Christus voor iederen gestorven is?
Je gepersonificeerde kaartje bij je bekering?
Of de hoop en de belofte die je bewaart? Of toch iets anders?

In Ezechiël 37 wordt gesproken over de beenderen die opgewekt worden.
Dat wordt algemeen door dwaalleraars verkondigt iets van algemene verzoening te zijn.
Maar wat zegt de Schrift: ziet, zij zeggen: Onze beenderen zijn verdord, en onze verwachting is verloren, wij zijn afgesneden.
Daar dit dan wordt gezegd tegen hen die zeggen, onze verwachting is afgesneden,
betuigt dit schriftwoord klaarlijk dat deze profetie diegenen deelachtig is,
die de hoop en de verwachting zien afsterven, en klagen dat hun beenderen verdorren.
Zij die klagen worden gered en aangesproken: Sterk de knieën, richt de beenderen op, 
Want God zal u doen gaan als levenden losgerukt van de dood en u doen gaan terwijl de dood nog aan u kleeft en aan u hangt,
maar u zult gaan in de Kracht van God alleen,
en komen tot de heiige stad van Rust.

Zou er ook maar iemand in hemel en op aarde over dat wonder van die levende beenderen,
betuigen, dat God dat maar overgeslagen heeft?
Zou ook maar iemand hier ontkennen, dat het gaat om het volk van Hoop,
in de heilige toekomende Stad, die aan hen die ernaar grijpen, belooft was?
Was ook niet de besnijdenis het bewijs, dat het volk iets ervan zelf moest doen, 
en meedragen en bewaren en in zichzelf vereenzelvigen,
opdat kenbaar is voor hemel en aarde dat zij leven in de verwachting van een toekomst?
Was voor hun rust niet ook benodigd, geloof en een besneden hart?
Was ook hun rust niet gekenmerkt door tekenen van doen aan zoomen en riemen?

Zo zien wij dan dat de rust een belofte is, en de zaligheid geen eenzijdig geschenk.
Terwijl wij tegelijk de Dordtse leerrregels erkennen een punt te hebben,
waar wordt betuigd dat niet wijzelf, maar God dit bewerkt en doet.
En die rust hebben wij nu, dat wij vast mogen vertrouwen op God,
en op de Leiding door de Geest.
Waar dan staat "leiding" daar is het dus zichtbaar, 
dat er ergens van buitenaf sturing benodigd is,
en een richting bekend gemaakt,
waarheen dus kennelijk ook gegaan kan worden,
en iets te bereiken en te verkrijgen valt,
waarvan wij verzekerd zijn: 
dat is de eerlang beloofde Rust. 

Marcus 2:27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
Waar er staat 'gemaakt' is het door Gods Woord totstandgekomen.
Waar er staat 'om de mens', is er een doel ingericht tot nut van de mens.
Dus brengt de sabbat iets van God aan de mens,
en heeft de mens die zegt zelf deze zelf te bestemmen voor God,
stiekem iets ingebracht van het vlees,
en iets afgenomen van de dankbaarheid voor wat God doet en geeft. 
De Schrift zegt: Hij heeft Het gedaan.
Dat is wat Hij heeft gedaan. Nooit valt een woord uit.
Maar zij zeggen: dankuwel, ik zie dat het Klaar is,
Ik neem het door de Geest wel over vanaf hier.
Weet u dan niet dat de Geest de profeet die in hem is onderdanig is?
Weet u niet dat u in Adam en Eva macht en kracht hebt om God te weerstaan en de aarde zelf te besturen?
Is u niet bijgebracht hoe onwelgevoegelijk de mens dat heeft gedaan en doet,
tot lastering en ontkenning van de God, die in Zijn heerlijkheid
aan de mens haast goddelijke macht en luister heeft gegeven?
Moet er eerst weer een zondvloed komen,
voor de mensheid als één man zijn leven inricht voor offers van dankbaarheid,
en er weer lieflijke geuren opstijgen van de mens naar God?
Maar eerst is het beest, en daarna zal het zijn als in de dagen van Noach.
 

21 december 2018 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Nonsens.

God is transcendent en nooit ten volle kenbaar. Hij is androgyn, een voorstelling die in de Griekse cultuurwereld enkel voorkomt binnen het orfisme en oorspronkelijk Egyptisch is. Door zijn androgynie wordt hij voorgesteld als uit zichzelf geboren. Soms geldt hij als ongeboren of zonder oorsprong '. Tegelijk is hij een levende god en wordt haast altijd in persoonlijke termen genoemd of geadresseerd. Hij is de Verborgene en de Bron van het Al. Hij wordt ook het Ene of de Ene, het Goede of de Goede genoemd. De mens kan tot hem opstijgen, maar hij bemoeit zich niet rechtstreeks met aardse aangelegenheden. Hij straft niet en vergeeft niet. (bron)

21 december 2018 bewerkt door TTC

[Dat beloof ik 990]

25 minuten geleden zei TTC:

God is transcendent en nooit ten volle kenbaar. Hij is androgyn, een voorstelling die in de Griekse cultuurwereld enkel voorkomt binnen het orfisme en oorspronkelijk Egyptisch is. Door zijn androgynie wordt hij voorgesteld als uit zichzelf geboren. Soms geldt hij als ongeboren of zonder oorsprong '. Tegelijk is hij een levende god en wordt haast altijd in persoonlijke termen genoemd of geadresseerd. Hij is de Verborgene en de Bron van het Al. Hij wordt ook het Ene of de Ene, het Goede of de Goede genoemd. De mens kan tot hem opstijgen, maar hij bemoeit zich niet rechtstreeks met aardse aangelegenheden. Hij straft niet en vergeeft niet. (bron)

Dit is een godsbeeld uit het hermetisme. Het is één van de vele godsbeelden die er zijn. Wat wil je hier mee zeggen in het kader hiervan, dat niemand gered kan worden ? Dat zegt de laatste regel immers. En als je er dan van uitgaat dat iedereen in zonde is geboren, heeft het leven voor je inderdaad geen enkele zin.

[TTC 1.560]

Zojuist zei Dat beloof ik:

Dit is een godsbeeld uit het hermetisme. Het is één van de vele godsbeelden die er zijn. Wat wil je hier mee zeggen in het kader hiervan, dat niemand gered kan worden ? Dat zegt de laatste regel immers. En als je er dan van uitgaat dat iedereen in zonde is geboren, heeft het leven voor je inderdaad geen enkele zin.

Er staat dat er überhaupt niemand is die gered kan worden, het is een illusie in het leven geroepen waardoor ook heel wat kwakzalverij in stand kan gehouden worden. Goddelijk wonderbaarlijk is het, ter getuigenis jouw vragen en andere tussenkomsten.

[Kaasjeskruid 994]

58 minuten geleden zei Tomega:

Ik ga jou echt niet jouw ingegane rust van Christus afnemen,
als voorgeslacht van de gearriveerde wetverkrachters en de Geest-geleide-woordverwerpers,
want je voert een ernstige strijd om in te gaan.

Reken daar maar op. Bekering geeft vreugde maar doet ook pijn. Sterven aan mijn eigen wil en vlees doet pijn. Maar dat proces van afsterven betekent toch niet dat ik mij in een niet geredde toestand bevind? Dat ik moet werken voor mijn heil? Jezus heeft dit werk immers volbracht voor mij. Zonder de rust van het geloof, die mij verzekert van dit eeuwig heil, zou ik deze strijd tegen mijn eigen vlees niet eens willen aangaan!

21 december 2018 bewerkt door Kaasjeskruid

[sjako 699]

2 uur geleden zei Kaasjeskruid:

De leugen van de duivel zit hem niet in:

Gijlieden zult den dood niet sterven; (Gen.3:4)

Dit is gewoon een waarheid, de mens zal niet ophouden te bestaan. De leugen zit hem in het achterhouden van de volledige waarheid, welke is dat de mens door ongehoorzaam te zijn ten val zal komen en levend dood zal zijn. Zoals ook nu nog steeds het geval is bij veruit de meeste mensen op aarde. Ze zijn levend dood en dat zal zo blijven indien men zich niet bekeerd. En deze staat van dood zijn zal alleen maar erger worden na de fysieke dood. Dan is er geen weg meer terug en zal men voor eeuwig de gevolgen ondervinden van het volledig afgescheiden zijn van God. Vreselijk zal het zijn!

Je hebt echt een enge kijk op God. Kan jij je voorstellen dat Jezus mensen levend in het vuur gooit? Ik niet. De leugen was wel degelijk dat satan de mens voorhield dat ze niet zouden sterven.

Maar over de vruchten van de boom in het midden van de tuin heeft God gezegd: “Jullie mogen er niet van eten en die zelfs niet aanraken, anders zullen jullie sterven.”’

Dus God zei dat ze zullen sterven en satan zegt van niet. En dat vind je geen leugen? De Bijbel is duidelijk dat de dood de grootste straf is die een mens kan krijgen. Romeinen 5:12 is duidelijk

Dus door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo heeft de dood zich tot alle mensen uitgebreid omdat ze allemaal hebben gezondigd. 

2 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Indien dan uw hand of uw voet u ergert, houwt ze af en werpt ze van u. Het is u beter, tot het leven in te gaan, kreupel of verminkt zijnde, dan twee handen of twee voeten hebbende, in het eeuwige vuur geworpen te worden. (Mat.18:8)

Dat eeuwige vuur was een verwijzing naar Gehenna, de vuilnisbelt van Jeruzalem die model stond voor de eeuwige vernietiging. Net zoals daar misdadigers in werden geworpen. Heb ik al vaker uitgelegd.

2 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Dan zal Hij zeggen ook tot degenen, die ter linker hand zijn: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is. (Mat.25:41)

Dat is een verwijzing naar de tweede dood, het Meer van vuur in Openbaring. Daar eindigt al het kwaad. Ook al vaker uitgelegd.

2 uur geleden zei Kaasjeskruid:

En dezen zullen gaan in de eeuwige pijn; maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven. (Mat.25:46)

Een gevangenbewaarder wordt ook wel pijniger genoemd. Het heeft niks met pijn als gevoel te maken, maar met eeuwige gevangenschap in de tweede dood. Het wordt ook wel vertaald als de eeuwige straf. Bijv in NBV