Gods voorzienigheid is willekeur?

[Dat beloof ik 990]

Afgesplitst van een getuigenis topic.

 

 

15 uur geleden zei Gaitema:

In Puerto Rico geloven mensen vaak meer in God omdat ze in hun nood op Hem zijn aangewezen. Hier in Nederland denken we alles zelf te kunnen regelen en geloven mensen dan ook vooral in zichzelf. Daar kies ik dus niet voor. 

Als je net als ik uit huis wordt gezet en telkens tegen bureaucratische regels aanloopt, waardoor je vaak tussen wal en schip valt als Jan Modaal, dan ben je ook maar wat blij om een huis te gaan betrekken. Andere gezinnen in Nederland moeten ook wel eens naar het Leger des Heils, omdat ze dan dakloos zijn. Ik heb nog God om op te vertrouwen, jij bent dan puur op jezelf aangewezen. Of ga je graag met vrouw en 10 maanden oude dochter op straat leven uit solidariteit voor de mensen in Puerto Rico? Trouwens.. als we hier geen ziekenhuizen hadden, was onze dochter al vlak na haar geboorte overleden. 

Je moest je huis verlaten, ging op zoek naar een ander huis en vond er eentje. Zo ingewikkeld is dat niet. Er was een huis beschikbaar en die is nu voor jou. Goed gedaan Gaitema! Als in Nederland op zoek gaat naar een leegstaand huis om te huren, kom je die vroeg of laat echt tegen. Natuurlijk ben je dan blij, en je kunt trots op jezelf zijn.

Echter, jij stelt dat God dit huis voor jou heeft geregeld, terwijl je heel goed weet dat tegelijkertijd elders in de wereld mensen veel harder in nood zitten, die dus kennelijk niet worden geholpen met een huis.  Je roemt Gods voorzienigheid, terwijl die in veel urgenter gevallen achterwege blijft.

16 uur geleden zei Robert Frans:

Het één sluit het andere dan ook niet uit. Je kunt in hetzelfde gebed namelijk dankbaar zijn voor de gaven die jij krijgt én smeekbeden verrichten voor die andere mensen.

Het één sluit het ander wel uit. Dankbaar en blij zijn met je eigen loonsverhoging en huis, terwijl elders mensen daar veel harder om zitten te springen. Als je er van uit gaat dat God dit allemaal regelt, moet je wel tot de conclusie komen dat die God niet eerlijk bezig is.
Daarentegen kun je er gewoon trots op zijn dat je zelf een eigen huis hebt geregeld. Daar heb je immers invloed op, en je hebt geen directe invloed op de situatie in rampgebieden. 

[Gaitema 439]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Je moest je huis verlaten, ging op zoek naar een ander huis en vond er eentje. Zo ingewikkeld is dat niet. Er was een huis beschikbaar en die is nu voor jou. Goed gedaan Gaitema! Als in Nederland op zoek gaat naar een leegstaand huis om te huren, kom je die vroeg of laat echt tegen. Natuurlijk ben je dan blij, en je kunt trots op jezelf zijn.

Echter, jij stelt dat God dit huis voor jou heeft geregeld, terwijl je heel goed weet dat tegelijkertijd elders in de wereld mensen veel harder in nood zitten, die dus kennelijk niet worden geholpen met een huis.  Je roemt Gods voorzienigheid, terwijl die in veel urgenter gevallen achterwege blijft.

Ik weet dat je dat zo ziet, maar zeg dat dan i.p.v. me van egoïsme te beschuldigen. Toch zeg ik je: het was niet gemakkelijk een huis te vinden en ik heb uitgelegd waarom.

[HJW 183]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Je moest je huis verlaten, ging op zoek naar een ander huis en vond er eentje. Zo ingewikkeld is dat niet. Er was een huis beschikbaar en die is nu voor jou. Goed gedaan Gaitema! Als in Nederland op zoek gaat naar een leegstaand huis om te huren, kom je die vroeg of laat echt tegen. Natuurlijk ben je dan blij, en je kunt trots op jezelf zijn.

Echter, jij stelt dat God dit huis voor jou heeft geregeld, terwijl je heel goed weet dat tegelijkertijd elders in de wereld mensen veel harder in nood zitten, die dus kennelijk niet worden geholpen met een huis.  Je roemt Gods voorzienigheid, terwijl die in veel urgenter gevallen achterwege blijft.

Het één sluit het ander wel uit. Dankbaar en blij zijn met je eigen loonsverhoging en huis, terwijl elders mensen daar veel harder om zitten te springen. Als je er van uit gaat dat God dit allemaal regelt, moet je wel tot de conclusie komen dat die God niet eerlijk bezig is.
Daarentegen kun je er gewoon trots op zijn dat je zelf een eigen huis hebt geregeld. Daar heb je immers invloed op, en je hebt geen directe invloed op de situatie in rampgebieden.

@Dat beloof ik,

ik ben het met je eens en oneens.

Ik ben het fundamenteel met je oneens dat je @Gaitemaen @Willempie als egoïstisch wegzet. Voor zover je mensen op een forum kunt leren kennen, denk ik dat beide heren het hart op de goede plek hebben en een ieder oprecht het goede gunnen, ook in Puerto Rico. Dus op dat punt sla je wat mij betref de plank volledig mis.

Inhoudelijk heb je natuurlijk wel een goed punt. Want waarom zou God Gaitema wel aan een huis helpen en de Puertoricaan niet.

God wordt geroemd als hij voorziet in zaken, maar wordt ontzien als hij niet voorziet in zaken. Dat is een niet consequente gedachtengang. God wordt geroems voor verhoorde gebeden, maar er is een waslijst aan smoezen om God te ontzien als gebeden niet verhoord worden. Zo kun je uiteraard alles recht praten.

Daarnaast is het zo dat buiten het christendom het "voorzien worden" ook zeer regelmatig naar voren komt. Dan wordt bijvoorbeeld "het universum" geroemd voor toevalligheden en synchroniciteit. Het boek "The secret" is een succes, vooral buiten het christendom.

Dus op twee punten heb je inhoudelijk gelijk.

 

Ik zie nu de modbreak van Thorgem.

Voor de goede orde: ik brand geen getuigenis af, trek het alleen breder.

 

[Gaitema 439]

En toch geloven wij het en daar zijn we zeer overtuigd van. Hoe je ook naar de wereld kijkt. Met God heb je altijd een reden in tegenslagen rust te vinden. Je vertrouwd op God en het komt hoe dan ook via links of rechts om goed. Echter iemand zonder geloof moet vechten tegen de angsten de strijd te verliezen en aan het kortste eind te trekken. Geloof verdrijft enorm veel angsten

[Mullog 641]

Een paar verhalen van mij naar aanleiding van wat ik in dit topic lees.

Ik had een nieuw huis gekocht en het lukte maar niet om mijn oude huis te verkopen. Precies één maand voordat de overdracht van het huis plaatsvond werd mijn huiis verkocht. Dat scheelde een slok op een borrel.

Ons huis staat in een blok van zes huizen en de buurman van mijn buurman had minder geluk. Die heeft nog 4 maanden op dubbele lasten gezeten.

Laat ik nu atheist zijn en hij iedere week in de kerk zitten. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk

De reden dat ik dit zo vertel is dat je je kunt afvragen of alles wat hier tot op heden vertelt is wel Gods voorzienigheid is. Veel in het leven overkomt je gewoon. Voor de mazzel die @Dolce Vita met de bureaustoel heeft staan tientallen gevallen met mensen die nog jaren op de vulling moeten zitten, en niet alleen van bureaustoelen, omdat ze niet tegen zo'n mazzeltje aanlopen, het ze niks intereseert of die naar Stichting Tweede Kans o.i.d. gaan en daar voor een prikkie aan een stoel komen. Daar hoor je nooit iets van.

Mijn schoonvader woont in een seniorenwoning en zijn TV ging kapot. Hij heeft toen tijdelijk een klein toestel van ons gehad omdat hij geen centen had om een nieuwe te kopen. Laat in die week nou de buurman op de hoekonverwacht  doodgaan en die had een "oude Panasonic" die hij voor € 50 kon overnemen omdat de familie niet wist wat ze er mee moesten. Was hij gelijk digitaal en HD en met een groot scherm. Is Gods voorzienigheid dan dat hij iemand laat sterven om iemand die misschien geen atheist is maar het contact met God al ik weet niet hoe lang verwaarloosd een nieuwe TV te geven? En wij krijgen ons leentoestel niet terug omdat hij dat wel handig vindt in de slaapkamer

Is God werkelijk met dit soort persoonlijke materialistische fultiliteiten van mensen bezig?

@Thorgrem dit zijn echt wel gevallen van Gods voorzienigheid die ik om mij heen zie. Maar je begrijpt dat ik, als atheist, ze in een perspectief wil plaatsen  

[Flash Gordon 274]

14 uur geleden zei Robert Frans:

Heb dit soort berichten wel vaker gelezen: hoe kun je dankbaar zijn als rijke westerling voor je voorspoed, terwijl in andere werelddelen mensen liggen te creperen? De vraag is wellicht uit integere, oprechte bedoelingen gesteld, maar toch zou het mijns inziens niet juist zijn om een soort taboe te creëren op eenvoudige dankbaarheid voor het goede dat je hebt. Dankbaarheid om het goede, hoe klein ook, maakt namelijk bescheiden, vrolijker en uiteindelijk toch liefdevoller. Wie het kleine niet eert...

Het één sluit het andere dan ook niet uit. Je kunt in hetzelfde gebed namelijk dankbaar zijn voor de gaven die jij krijgt én smeekbeden verrichten voor die andere mensen. Ook in je handelen kun je zowel genieten van je nieuwe huis, als je rijkdommen aanwenden om iets goeds te doen voor de mensen om je heen, of voor de mensen daarginds.
Natuurlijk kan die ogenschijnlijk oneerlijke verdeling (grotendeels ook door mensen zélf veroorzaakt, want we hóéven niet mensen te laten verhongeren) vragen oproepen, maar dat betekent niet dat je altijd op zoek hoeft te gaan naar antwoorden en dat je alles moet kunnen verklaren.

Als je het moeilijk vindt dat er zoveel leed is, dan is het zaak om je droefheid of boosheid daarover om te zetten in goede voornemens. En die kunnen heel klein zijn, passend bij jouw roeping in deze wereld. Maar blijf wel altijd dankbaar en optimistisch, omdat er méér is dan de ellende om je heen en omdat de liefde uiteindelijk altijd overwint. Juist in tijden van nood neemt de saamhorigheid en hulpvaardigheid enorm toe.
De liefde neemt toe naarmate je meer dankbaar bent voor zelfs de meest eenvoudige, goede dingen en je jezelf altijd afhankelijk weet van de voorzienigheid. Regelmatig zie je bewijs dat je op één dag alles kwijt kunt raken en gelukkig zij die zich daardoor niet van de wijs laten brengen, maar het geluk vinden in God en de mensen om hen heen.

Subtiel verschuiven van het onderwerp valt onder de drogredenen. DBI zegt nergens dat het fout is dankbaar te zijn voor wat je hebt, maar wijst op het egocentrisme dat spreekt uit de verklaring van de TO spreekt.

[HJW 183]

2 uur geleden zei Gaitema:

En toch geloven wij het en daar zijn we zeer overtuigd van. Hoe je ook naar de wereld kijkt. Met God heb je altijd een reden in tegenslagen rust te vinden. Je vertrouwd op God en het komt hoe dan ook via links of rechts om goed. Echter iemand zonder geloof moet vechten tegen de angsten de strijd te verliezen en aan het kortste eind te trekken. Geloof verdrijft enorm veel angsten

Ik snap dat je het gelooft en ervan overtuigd bent. Maar wat met de voorbeelden die Mullogg aanvoert ? En de mensen die niet christelijk zijn maar wel allerlei toevalligheden meemaken en dat net zo waarderen als jij het doet ? Hoe verklaar je dat dan ?

Dat zijn dus mensen die niet geloven (niet christelijk zijn) maar daar dezelfde rust vinden als dat jij vindt. Ze noemen het alleen anders (het universum, of wat dan ook).

Het komt hoe dan ook goed ? En wat dan met alle niet-verhoorde gebeden ?

[Robert Frans 1.653]

2 uur geleden zei Flash Gordon:

Subtiel verschuiven van het onderwerp valt onder de drogredenen. DBI zegt nergens dat het fout is dankbaar te zijn voor wat je hebt, maar wijst op het egocentrisme dat spreekt uit de verklaring van de TO spreekt.

In de OP van het oorspronkelijke topic vertelt Gaitema zijn verhaal over hoe hij voorzien werd in wat hij op dat moment het meest nodig had: een nieuw huis en zelfs een nieuwe stofzuiger. Daar is hij God dankbaar voor en dat deelt hij dus met ons.
Vervolgens stelt DBI een aantal kritische vragen over hoe hij dat dan beziet in het licht van de orkaanramp in Puerto Rico, waarom God die mensen dan geen nieuwe huizen zou geven. En vindt hij het egoïstisch dat Gaitema zijn voorspoed toeschrijft aan Gods voorzienigheid.

Volgens mij reageerde ik daar vrij netjes op door aan te geven dat mensen, rijk of arm, altijd dankbaar mogen zijn voor ook de kleine voorspoedigheden en dat er dus geen eventueel taboe op zulke getuigenissen hoeft te worden gelegd. Het moet geen verplichting worden dat je altijd na zo'n getuigenis moet schrijven dat God natuurlijk ook zus en zo bij mensen had kunnen doen die nog véél erger eraan toe waren.
Als ik daarmee van het onderwerp zou afwijken, dan mogen Gaitema of DBI mij uitleggen hoe ik dat dan doe en met name DBI wat hij dan werkelijk bedoelde met zijn schrijven. Als het onderwerp echter enkel het bevestigen van het getuigenis zelf zou zijn, dan zou DBI al off-topic zijn met zijn kritische reactie, dus dat zal het dan wel niet wezen.

[Dolce Vita 346]

3 uur geleden zei Gaitema:

En toch geloven wij het en daar zijn we zeer overtuigd van. Hoe je ook naar de wereld kijkt. Met God heb je altijd een reden in tegenslagen rust te vinden. Je vertrouwd op God en het komt hoe dan ook via links of rechts om goed. Echter iemand zonder geloof moet vechten tegen de angsten de strijd te verliezen en aan het kortste eind te trekken. Geloof verdrijft enorm veel angsten

Zo is dat. Bovendien zijn dit soort getuigenissen juist in deze tijd van groot belang. Vertrouwen op God en dus ook trouw luisteren naar God kan je levend en wel door een oorlog heen slepen. Dat heeft mijn familie meegemaakt in de tweede oorlog. Hun huis werd gebombardeerd (waar zij nog in zaten, mijn moeder was nog maar een babytje). Het hele huis was weg, maar zij waren zelf ongedeerd.  Ze hebben meermaals moeten vluchten met niets meer dan de kleren die ze droegen, maar zijn altijd op wonderbaarlijke wijze goed terechtgekomen en gevoed. Mijn oma was een niet meer kerkgaande maar zeer gelovige katholieke vrouw. Toen er een mevrouw aan de deur kwam met haar kinderen en om eten vroeg in ruil voor het hemdje van een van haar kinderen, gaf mijn oma, hoewel ze zelf bijna niets hadden, toch eten en nam het hemdje van dat kind  niet.  Ze zei "daf kind heeft dat hemdje zelf nodig!"  Mijn opa zei toen ze weg waren "stommerd, je had dat hemdje moeten aannemen, want morgen staan ze bij een ander voor de deur voor eten, en die neemt dat hemdje wel!" Waarop mijn oma zei: "Dan hebben ze in elk geval een dag langer te eten!" En daarmee was de kous af. Zij zei altijd "De Lieve Heer zórgt voor je!"

Het is meermaals voorgekomen dat onze Lieve Heer het eten vermenigvuldigde. Het gezin van mijn oma bestond uit zeven kinderen en ze waren straatarm. Nog armer dan de gemiddelde armen om hen heen (daar werden de kinderen  na de oorlog dan ook mee gepest).  Maar mijn oma liet niemand staan. Ze heeft zelfs pleegkinderen in huis genomen, terwijl er al heel weinig ruimte en voedsel was. Maar ze zei altijd vol vertrouwen "onze Lieve Heer zegent de pan". En dat was ook zo. Soms waren er heel veel mensen (familie en vrienden die voor voedsel kwamen) die mee kwamen eten, en er kwam geen einde aan het voedsel in de pan. Dif is echt gebeurd allemaal. Een zus van mijn oma vroeg een keer of ze haar zoon kon sturen om bij oma eten te hálen. Dát kon niet.  Oma zei dan "Nee, Mina, dát kan niet, maar je kunt wel hier naartoe komen en mee-eten. En zo geschiedde.

Geloof.....je bent zoveel rijker als je gelooft. Maar het is geen verhandelbare rijkdom. Je mag mee-eten.

 

[Mcmadtasty 228]

@Gaitema je getuigenis siert je in je bescheidenheid. Of God er  werkelijk  een hand in heeft gehad, ik zou het niet weten.

Wanneer het echter gaat over Gods voorzienigheid, betreft het daar willekeur, waarin hij de één helpt en de ander aan zijn lot overlaat?

Wanneer je Gods voorzienigheid ziet als iets wat je persoonlijk toekomt,wat je persoonlijk krijgt lijkt dit misschien zo. echter zie ik Gods voorzienigheid anders.
Wanneer je naar de  wereld kijkt  is alles aanwezig. Zelfs Puerto Rico weer opbouwen is geen enkel probleem, want wij mensen bezitten de vaardigheid dit te doen.
Zoals er ook de vaardigheid bestaat stofzuigers te maken, bankstellen, Tv,s, radio's, computers auto's vliegtuigen.

De vaardigheid tot het verbouwen van voedsel.
De vaardigheid om wereldwijd te communiceren, te reizen en afstanden snel te overbruggen.
Gods voorzienigheid bestaat uit waarin we onszelf kunnen voorzien en die basis dat we ons zelf kunnen voorzien is gelegd door God, met zijn schepping,waarin alle ingrediënten voor dat wat we nodig hebben aanwezig zijn.

Ik kan een zaadje planten, het is echter Gods voorzienigheid die het kan laten groeien

Buiten alle luxe valt te leven, zo ook in een doos op straat, waarbij het lijkt alsof Gods voorzienigheid ons niet toekomt.
Daarbij lijken we te vergeten  dat wij het beheer over deze voorzienigheid hebben,, een ieder afzonderlijk.
Niet Gods voorzienigheid betreft een willekeur, slechts de manier waarop wij, mensen het beheren creëert de willekeur in het voorwaardelijke, waarin wij geneigd zijn wel of niet te delen.

 

[MysticNetherlands 298]

Ik denk dat het één van de grootste vraagtekens is omtrent God. Afhankelijk welke definitie je hanteert van God. Grijpt Hij of Zij actief in? Deelt Hij gunsten en straffen uit? Ik kreeg laatst in christelijke whatsapp groep een gif plaatje in de trant van "There is no good luck or bad luck, only God's blessings and lessons". Ik heb dan altijd direct de neiging te antwoorden met "vertel dat de christenvrouw die zelfmoord pleegt in een kamp in Noord-Korea omdat ze niet meer gemarteld wil worden en niet meer verkracht wil worden en geaborteerd danwel haar baby's zelf moet vermoorden. Ik kan niets met leed. Ik heb er geen plek voor in mijn verstand en in mijn hart. De berustzaamheid en het vinden van Zijn zegen in perioden van ellende, ik kan het niet.

Dat gezegd hebbende.

Ik heb toch echt wel dingen meegemaakt waarbij ik dacht "mijn gebed is verhoord!". Maar waarom die van dat kind met AIDS dan niet? Inderdaad. Ik heb daar eerlijk gezegd nog nooit een bevredigend antwoord op gehad.

[Kaasjeskruid 994]

26 minuten geleden zei MysticNetherlands:

Ik denk dat het één van de grootste vraagtekens is omtrent God.

Ik denk dat dit vraagteken vooral rijst bij mensen die het vertikken om de vinger bij zichzelf te leggen.

[Mullog 641]

49 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Ik denk dat dit vraagteken vooral rijst bij mensen die het vertikken om de vinger bij zichzelf te leggen.

Gevalletje "vertel dat de christenvrouw die zelfmoord pleegt in een kamp in Noord-Korea omdat ze niet meer gemarteld wil worden en niet meer verkracht wil worden en geaborteerd danwel haar baby's zelf moet vermoorden" ?

 

[Mcmadtasty 228]

1 uur geleden zei MysticNetherlands:

Ik denk dat het één van de grootste vraagtekens is omtrent God. Afhankelijk welke definitie je hanteert van God. Grijpt Hij of Zij actief in? Deelt Hij gunsten en straffen uit? Ik kreeg laatst in christelijke whatsapp groep een gif plaatje in de trant van "There is no good luck or bad luck, only God's blessings and lessons". Ik heb dan altijd direct de neiging te antwoorden met "vertel dat de christenvrouw die zelfmoord pleegt in een kamp in Noord-Korea omdat ze niet meer gemarteld wil worden en niet meer verkracht wil worden en geaborteerd danwel haar baby's zelf moet vermoorden. Ik kan niets met leed. Ik heb er geen plek voor in mijn verstand en in mijn hart. De berustzaamheid en het vinden van Zijn zegen in perioden van ellende, ik kan het niet.

Dat gezegd hebbende.

Ik heb toch echt wel dingen meegemaakt waarbij ik dacht "mijn gebed is verhoord!". Maar waarom die van dat kind met AIDS dan niet? Inderdaad. Ik heb daar eerlijk gezegd nog nooit een bevredigend antwoord op gehad.

ik denk ook niet dat er bevredigende antwoorden in zijn.
ik denk dat ieder gevonden antwoord slechts het resultaat is om de afschuw te bagatelliseren en niet meer te hoeven voelen, omdat er zogenaamd een doel aan verbonden is. Het doel neemt daarbij de  lading weg, waarbij slechts het eigen lijden verzacht wordt.

[HJW 183]

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Ik denk dat dit vraagteken vooral rijst bij mensen die het vertikken om de vinger bij zichzelf te leggen.

Dit lijkt mij geen antwoord op de vraag: waarom helpt God de één wel en de ander niet.

Is er sprake van willekeur ?

[Kaasjeskruid 994]

12 minuten geleden zei HJW:

Dit lijkt mij geen antwoord op de vraag: waarom helpt God de één wel en de ander niet.

Daar was het dan ook geen reactie op.

12 minuten geleden zei HJW:

Is er sprake van willekeur ?

Toeval bestaat niet. Men kan ontkennen dat het goede van God komt en Hem er niet voor danken. Dat is ook een keuze.

55 minuten geleden zei Mullog:

Gevalletje "vertel dat de christenvrouw die zelfmoord pleegt in een kamp in Noord-Korea omdat ze niet meer gemarteld wil worden en niet meer verkracht wil worden en geaborteerd danwel haar baby's zelf moet vermoorden" ?

En hebt u ook gepraat met het "gevalletje" Christenvrouw die hetzelfde overkomt en andere keuzes maakt?

[HJW 183]

8 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Toeval bestaat niet. Men kan ontkennen dat het goede van God komt en Hem er niet voor danken. Dat is ook een keuze.

Vraag is wat de oorzaak is als het goede uitblijft ? Mag je het dan God ook kwalijk nemen ?

Goede komt van God = dankbaar zijn

Goede blijft achterwege van God = ???

[Kaasjeskruid 994]

2 minuten geleden zei HJW:

Goede blijft achterwege van God = ???

Je afvragen wat goed voor je is.

[Gaitema 439]

3 uur geleden zei Mcmadtasty:

@Gaitema je getuigenis siert je in je bescheidenheid. Of God er  werkelijk  een hand in heeft gehad, ik zou het niet weten.

Wanneer het echter gaat over Gods voorzienigheid, betreft het daar willekeur, waarin hij de één helpt en de ander aan zijn lot overlaat?

Wanneer je Gods voorzienigheid ziet als iets wat je persoonlijk toekomt,wat je persoonlijk krijgt lijkt dit misschien zo. echter zie ik Gods voorzienigheid anders.
Wanneer je naar de  wereld kijkt  is alles aanwezig. Zelfs Puerto Rico weer opbouwen is geen enkel probleem, want wij mensen bezitten de vaardigheid dit te doen.
Zoals er ook de vaardigheid bestaat stofzuigers te maken, bankstellen, Tv,s, radio's, computers auto's vliegtuigen.

De vaardigheid tot het verbouwen van voedsel.
De vaardigheid om wereldwijd te communiceren, te reizen en afstanden snel te overbruggen.
Gods voorzienigheid bestaat uit waarin we onszelf kunnen voorzien en die basis dat we ons zelf kunnen voorzien is gelegd door God, met zijn schepping,waarin alle ingrediënten voor dat wat we nodig hebben aanwezig zijn.

Ik kan een zaadje planten, het is echter Gods voorzienigheid die het kan laten groeien

Buiten alle luxe valt te leven, zo ook in een doos op straat, waarbij het lijkt alsof Gods voorzienigheid ons niet toekomt.
Daarbij lijken we te vergeten  dat wij het beheer over deze voorzienigheid hebben,, een ieder afzonderlijk.
Niet Gods voorzienigheid betreft een willekeur, slechts de manier waarop wij, mensen het beheren creëert de willekeur in het voorwaardelijke, waarin wij geneigd zijn wel of niet te delen.

 

Maar dan hoeven we toch ook nergens meer voor te bidden? Immers als wij het doen, hebben we God niet meer nodig.

Ik zei het op het laatst in het andere topic ook dat het gaat om wat er gebeurd, of ik denk dat het gewoon geluk is of van boven komt. Kijk, als ik eerlijk ben, dan ben ik helemaal niet zo heel erg gelovig. Ik denk als eerste in termen van "ik heb geluk gehad" en vaak "daar kan God niet voor zorgen." Het kost mij de grootste moeite om niet te twijfelen over of God nu werkelijk helpt of niet. Ik denk van nature namelijk dat God ons allemaal maar gewoon laat zitten met al ons ellende. Hij doet er gewoon helemaal niks aan. Hij kijkt toe vanuit de hemel en laat alles maar gewoon gebeuren, omdat het Hem niet genoeg bezig houdt. Dat is doorgaans wat ik als eerste denk. Ik denk dan precies zoals de genen hier die niet christelijk zijn. Behalve dan dat ik een christen ben en geloof in God in Jezus Christus. Echter klam ik me ook vast aan Zijn belofte, dat Hij voor ons zal zorgen.

Dan komen de overwegingen. Ik noem nog eens het voorbeeld van mijn gebrek voor een paar jaren terug. Onderbroeken waren versleten. Ik had geen ruimte voor mijn boeken om ze allemaal nog op te stallen. Ik had gewoon teveel boeken en bij het opruimen van mijn schuur ontdekte ik dat ik mijn spullen onvoldoende kon herbergen, waardoor de grond te veel bezaaid bleef met spullen. Die zelfde week ging ik dus naar mijn buurvrouw. Als zij nou alleen een paar boekenplanken zou geven, dan zou ik geloven dat het wel eens puur geluk kon zijn. Ik zou God er wel om danken, maar ook niet zeker weten of Hij nu dat geregeld had of niet. Mooi mazzel, ik kon mijn boeken nu allemaal wel kwijt, want ik had geen geld om het één en ander te kopen. Geld was zoals zo vaak op, doordat ik werkte voor een erg karig loontje. Zo klein is mijn geloof dus, dat ik God er niet op vertrouw in die situatie. Maar echter, ik kreeg ook een stapel onderbroeken mee, omdat haar zoon het niet wilde hebben en ik kreeg een schuurkast mee. Daardoor had ik ook weer voldoende onderbroeken en ik kon mijn spullen in mijn schuur ook weer opbergen. Het is mij allemaal anders wel te toevallen, om nog te geloven dat het puur geluk is. Het is dan zelfs voor mij als klein gelovige veel gemakkelijker te geloven dat God hier achter zit, dan dat dit nog langer puur geluk is. 

Daarbij, God belooft het ook. Als je geloofd, dan kan je God vragen wat je wilt en je zult het krijgen. Dat staat er zo letterlijk in de bijbel. We moeten soms ook zelf God onderzoeken, of Hij zich aan Zijn woord houdt. En ik zeg "ja". Hij doet wat Hij zegt. 

 

[HJW 183]

12 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

En hebt u ook gepraat met het "gevalletje" Christenvrouw die hetzelfde overkomt en andere keuzes maakt?

Dat is niet het punt in deze discussie.

Vraag is: waarom helpt God deze vrouw niet uit de narigheid, maar regelt hij wel een loonsverhoging voor Gaitema zodat hij een huurhuis kan krijgen.

1 minuut geleden zei Kaasjeskruid:

Je afvragen wat goed voor je is.

Dus als die mevrouw dat allemaal overkomt en God grijpt niet in, dan is de conclusie: dit is goed voor haar ?

1 minuut geleden zei Gaitema:

 Als je geloofd, dan kan je God vragen wat je wilt en je zult het krijgen. Dat staat er zo letterlijk in de bijbel. We moeten soms ook zelf God onderzoeken, of Hij zich aan Zijn woord houdt. En ik zeg "ja". Hij doet wat Hij zegt. 

Wat zegt dat over de niet-verhoorde gebeden ?

[Gaitema 439]

19 minuten geleden zei HJW:

Wat zegt dat over de niet-verhoorde gebeden ?

Ik geloof dat als de vraag niet vanuit duistere egoïstische redenen wordt gesteld, dat je het altijd van God krijgt.  Mijn ervaring is ook dat al mijn gebeden om het vlak van het goede verhoord is. 

Om eerlijk te zijn was door mijn Pdd-nos en ADHD het voor mij ondenktbaar dat ik nog mijn ware zou zinden. Ik was 34. Tot dan toe betekende het bij alle vrouwen die ik ontmoette, dat het eindigde in oorlog en dat is zelfs met mijn huidige vrouw in het begin ook wel geweest. We hebben echt knallende ruzies gehad. Ik was echt verschrikkelijk slecht in mijn omgang met vrouwen. Het wordt dit jaar onder "relatietherapie" eindelijk een stuk beter, waardoor de kans steeds kleiner wordt dat ik straks in een echtscheiding ga belanden, want zo slecht zag het er in het begin van mijn relatie er wel uit. Kan jij je niet indenken misschien, maar ik heb zo mijn duistere kant . Als ik doorsla in mijn bovenkamer, dan ben ik het beest 666 bijna gelijk aan het worden 

Maar goed, ik heb God soms wel eens verzucht met in mijn achter hoofd "als U het zou kunnen" : "Heer, ik ben tevreden met mijn relatie met U. Aan U alleen heb ik genoeg en ik wil dan ook niet egoïstisch zijn maar, ik zeg U gewoon waar ik zo naar verlang, om niet alleen in U te geloven, maar ook een vrouw te vinden die met me leeft. waardoor heen U tot mij spreekt. Zodat U ook zichtbaar voor me bent."

Wel, ik heb nu een vrouw met de gave van profetie gekregen, waardoor ik van haar geregeld Gods woorden door krijg. Iets wat voor mij een enorm wonder was, want al geloof ik dat God wonderen kon doen, een wonder om mij aan een vrouw te krijgen was voor mij te groot, om daar in te kunnen geloven. Ik heb het zelfs God brutaal een keer gezegd, ik zei tegen Hem: "Dat u mensen geneest geloof ik. Dat U demonen uitdrijft geloof ik. Dat U profetische woorden kan doorgeven geloof ik en ook dat U mensen in tongen kunt laten bidden, maar één ding geloof ik niet, dat U mij aan een vrouw kunt helpen. Als dat gebeurd, is dat voor mij een heel groot wonder!"

 

Tja, ik ben misschien een beetje maf, maar ik heb ook altijd geluk 

Heeft mijn moeder ook eens tegen mijn broertje gezegd: "met jouw broer komt altijd alles op zijn pootjes terecht. Daar hoef je niet achter aan"

[HJW 183]

8 minuten geleden zei Gaitema:

Ik geloof dat als de vraag niet vanuit duistere egoïstische redenen wordt gesteld, dat je het altijd van God krijgt.  

Wauw.......nu zeg je dus even tegen alle mensen van wie de gebeden niet zijn verhoord: jullie hebben om duistere egoistische redenen gebeden.

Ik vind dat nogal wat.

Dus als een dame in Noord-Korea zou bidden dat de martelingen stoppen en ze stoppen niet, dan mogen we concluderen dat ze dat om duistere, egoistische redenen gevraagd heeft.

Ik vind dat echt te ver gaan.

Jij verlangt naar een vrouw en je krijgt er één, maar het stoppen met martelen, dat mag die dame echt niet vragen.........ik vind het echt bizar.

[Gaitema 439]

Dit wil trouwens niet zeggen dat ik geen tegenslagen heb gehad. vele zelfs. Relaties die stuk gingen, na 32 jaar vrijgezel te zijn geweest. Ook een keer rond mijn 20ste een scharrel kwijt geraakt. Vaak mijn werk kwijt geraakt. Oorlogen met vrouwen, mijn familie en mijn chef gehad. In elkaar getrapt op school geweest en periodes dat ik gepest ben geweest.  Opa door zelfdoding kwijt geraakt. Vele hechtingen gehad door ongelukjes. Ik heb op een school voor moeilijk lerende kinderen gezeten en op een medische school gezeten, vanwege vele ontwikkelingsachterstanden..

 

Toen leerde mijn moeder me al bidden. Ik had als kind van een jaar of 10 vaak mijn zakkam kwijt. Het was een hele stoere die leek op een zakmes, maar het was mijn zakkam. Ik was er erg dol op. Meerdere malen verloor ik het ergens in de struiken op weg naar school. Mijn moeder zei steeds: "je moet er voor bidden dat je het terug mag vinden". Ik vond die zakkam dan ook altijd weer terug in de struiken. Heel bijzonder.

 

Maar wat tegenslagen betreft staat het ook duidelijk in de bijbel: "vele rampen overkomen de rechtvaardigen, maar uit die allen redt de Heere hem" Dat staat geloof ik in Psalm 34

[HJW 183]

Je stelde net heel wat anders.

Je stelt dat alle mensen van wie de gebeden niet uitkomen om duistere, egoistische redenen hebben gebeden. Daarmee diskwalificeer je wel heel veel.

Er worden veel mensen niet uit de rampen gered. 

Maar ik vind het echt oprecht verschrikkelijk dat je stelt dat mensen egoistisch en duister zijn. Alleen omdat gebeden niet uitkomen.

Hier vlieg je wat mij betreft echt stevig uit de bocht.

[Gaitema 439]

10 minuten geleden zei HJW:

Wauw.......nu zeg je dus even tegen alle mensen van wie de gebeden niet zijn verhoord: jullie hebben om duistere egoistische redenen gebeden.

Ik vind dat nogal wat.

Dus als een dame in Noord-Korea zou bidden dat de martelingen stoppen en ze stoppen niet, dan mogen we concluderen dat ze dat om duistere, egoistische redenen gevraagd heeft.

Ik vind dat echt te ver gaan.

Jij verlangt naar een vrouw en je krijgt er één, maar het stoppen met martelen, dat mag die dame echt niet vragen.........ik vind het echt bizar.

Uiteindelijk zal het ook stoppen. Dat heeft God die gelovige ook beloofd en daar houdt die gelovige zich ook aan vast. Echter wanneer God het geeft weten we niet. Ik was 34 pas toen ik mijn vrouw vond. Toen had ik al heel wat oorlogen achter de rug. En ik ben dus bijna het ziekenhuis in getrapt op mijn tienerleeftijd. Toen dacht ik ook helemaal niet aan God hoor, maar toen die vreselijke tijd waarin ik trouwens ook vreesde nog eens zelfmoord te gaan plegen als ik zo door behandeld werd en niet meer mijn huis uit durfte uit angst in elkaar getrapt te worden, toen die tijd opeens door ingrijpen van school en de politie voorbij was, begon ik Gods leiding te vermoeden. God kan wel eens heel laat komen in ons leven. Dat is het vuur der beproeving waar we door moeten gaan. Niet dat ik begrijp hoor dat zij in Noord Korea zo veel moeten lijden, maar wonderwel blijven juist zij zo sterk in wat er in de bijbal staat geloven. Zelfs dat God hen geeft wat ze Hem vragen. Al moeten ze ervoor sterven, want daar komt het vrees ik vaak op neer.