Robert Frans

De eerste alinea was natuurlijk sarcastisch bedoeld. Bij deze dus ook weer opgelost. Ik zelf geloof dat heel de schepping door Gods Geest bezield is en leeft. Ook de sterren, planeten, rotsen en bomen leven, hoewel natuurlijk niet op dezelfde wijze als wij. Maar ook zij ontstaan, brokkelen of sterven af, vormen zich door de tijden heen, noem maar op. Alles wat door God geschapen is draagt iets van zijn goddelijk leven in zich. Dat is wat binnen mijn geloofstraditie immanentie genoemd wordt: heel de schepping is uiting van Gods leven, zonder God zelf te zijn. God bezield de schepping z

Wat een barbarij inderdaad, dat we elkaar zomaar aanraken, alsof onze lichamen gewoon bij onze natuur horen en gewoon aangeraakt kunnen worden, en geen enge dingen zijn die je zoveel mogelijk moet mijden. Het idee inderdaad, dat je zomaar onbeschaafd een hand zou geven, iemand een troostende arm om de schouder zou slaan, of je geliefde liefdevol zou zoenen. En in deze tijd dat je die dingen misschien wel heel erg zou missen. Als het beschaafd zou zijn om het lichaam zodanig te minachten, dat elke aanraking uit den boze zou zijn en men zelfs blijkbaar moet geloven dat Jezus mensen eigenl

Het Offer van Christus houdt nooit op, ook niet als een aantal kerken tijdelijk de mis niet opdragen, alleen al omdat zij inderdaad eenmalig, eeuwig en tijdloos is. Ze wordt alleen niet meer overal tegenwoordiggesteld, dat is alles. Heel naar en ik baal daar ook wel van, maar het is even niet anders. Hoeveel vreugde zal er dan niet zijn als ik eens weer wél eindelijk op zondag naar de kerk kan. Daarbij wordt wel degelijk nog altijd overal de mis opgedragen, alleen niet meer in alle kerken en niet meer met andere mensen erbij. Elke priester kan zelfs desnoods in zijn eentje dagelijks

1. In het duister van Auschwitz koos vroedvrouw Stanislawa Leszczynska (1896-1974) voor het licht van het leven. Inmiddels loopt er een zaligverklaringsproces voor de Poolse, die in het kamp duizenden kinderen ter wereld hielp komen. Plots is het doodstil. Verstijfd van angst zitten vrouwen op hun britsen. Het is Kerstavond en SS-arts Josef Mengele komt een barak in Auschwitz binnen. Daar heeft de Poolse vroedvrouw Stanislawa Leszczynska net het brood uitgedeeld dat zij kreeg opgestuurd van thuis. Dat is een vergrijp tegen een van de vele kampregels waarop de dood staat. Leszczynska, door

Hij sprak ze aan op hypocrisie, op het uithollen van Gods geboden, niet op tradities an sich. En Paulus laat ons zelfs geheel vrij in het bepalen of we bijvoorbeeld wel of geen offervlees mogen eten en welke feestdagen we wel of niet vieren. Zolang we maar wel elkaars geweten blijven respecteren en dus rekening met elkaar blijven houden. Het liefst ziet Christus een Kerk waarin de één omwille van de ander geen offervlees in diens nabijheid wil eten, maar de ander omwille van de één weer geen problemen heeft om het samen met diegene te eten. Zodat we dus echt elkáár tot dienst zijn, zo min mo

De Kerk is inderdaad niet exclusief joods meer, dat klopt. Zodoende zijn we niet enkel gebonden aan joodse gebruiken en tradities, hoewel het joodse fundament van de Kerk nog volop zichtbaar is in haar doen en laten, met name in de eucharistie. En die niet-joodse gebruiken zijn er ook bepaald niet in 'geslopen', maar werden volop gepropageerd. Soms werden zelfs een heidense oorsprong achter bepaalde riten verzonnen, om die riten de schijn van authenticiteit en kerstening te geven. De andere volkeren werden met hun godsdiensten alreeds voorbereid op het Evangelie, opdat zij God al tastender

Net als alle feesten van de paaskring, van Aswoensdag tot Pinksteren en de paar speciale feesten erna. Pasen zelf wordt gevierd op de eerste zondag na volle maan in de lente; de data van alle voorafgaande en erna komende feesten worden vervolgens daarop geënt. Alleen de kerstkring en de heiligenfeesten volgen de zonnekalender. Want 'het volk dat in duisternis wandelt, ziet een groot Licht.' De Kerk is immers niet exclusief joods, maar omvat ook alle heidense volkeren. Dus is het niet vreemd dat haar feesten feitelijk twee kalenders volgen, waarbij de belangrijkste feesten de maankalender zij

Er bestaat dan ook eigenlijk niet zoiets als 'normaal' spraakgebruik in deze, omdat vrijheid nu eenmaal zo'n breed begrip is. Ook is het niet zo dat enkel religieuzen eigen betekenissen aan bepaalde woorden geven, íédere levensbeschouwing en cultuur doet dat. Natuurlijk bepaald de meerderheid de algemene definitie, maar dat geeft haar niet het alleenrecht om deze definitie aan minderheden op te dringen. Wetten mag ze op democratische wijze opleggen, maar levensbeschouwingen niet zonder meer. Tenminste, zo werkt dat mijns inziens in een vrije democratie. Er is dus ook geen feitelijke

'Vrijheid' is dan ook een woord dat in elke levensbeschouwing weer een heel eigen betekenis kan hebben. Is vrijheid bijvoorbeeld dat je veel hebt en kunt, of dat je weinig nodig hebt? Betekent vrijheid een leven zonder honger, ziekte, eenzaamheid en geweld, of een leven waarin het je niet meer uitmaakt of die dingen je wel of niet overkomen? Betekent het dat je alles kunt krijgen wat je wil, of dat je alles kunt willen wat je krijgt? En in hoeverre geeft eigen verantwoordelijkheid vrijheid? De een meent dat vrijheid betekent dat je keuzes kunt maken zonder (ernstige) gevolgen en daarbij ho

Omdat iconen nooit bedoeld zijn om realistische beelden weer te geven. Sowieso is realisme niet in elke artistieke stroming een belangrijke eigenschap. Iconen worden binnen de oosters-orthodoxe traditie beschouwd als mystieke vensters op de hemelse werkelijkheid. Wat de bijbel doet met verhalen, doen iconen met beelden. Ze worden volgens zeer nauwkeurige voorschriften geschilderd en bevatten geen persoonlijke, artistieke expressies van de makers zelf. Elke houding, elk perspectief, elke blik en elke kleur heeft daarin een heel specifieke, eigen betekenis.

Sta me toe je hierin te corrigeren op een wijdverspreid misverstand. In die tijd al wist men dat de aarde bol was. Zie hier bijvoorbeeld een 9de-eeuwse wereldkaart, met een bolle aarde als middelpunt: Maar je kunt het ook zien aan de rijksappels die toen al tot de koninklijke regalia behoorden en die toch echt ronde aardbollen voorstelden. Daarnaast baseerden de middeleeuwsers hun wereldbeeld niet zozeer (enkel) op de bijbel, maar vooral op Aristoteles, Plato en Socrates. Aristoteles in het bijzonder, met zijn grootschalige ordening van de schepping, genoot heel veel gezag. Er is

Het is inderdaad een fantastisch boek, vol prachtige mythen, legenden, geschiedenissen, gedichten, wijsheden, rituelen, gezangen, noem maar op. Het kent zoveel diepe lagen, zoveel manieren om te lezen, ingebed in een uitgebreide geloofstraditie die de eeuwen omspant. Van de contemplatieve lezing, waarin jouw geloofservaringen gaan resoneren met de bijbelse teksten en je persoonlijk wordt opgeroepen de liefde voor God en je naasten te vermeerderen, tot de christocentrische lezing, waarin alle verhalen ten diepste verwijzen naar het heilswerk van Christus en je zo door heel de Schrift heen Chr

Mag ik ook onze beste moderator hier vragen om hier weer on-topic te gaan? Of het topic te laten rusten als er blijkbaar niets zinnigs meer over ASMR gezegd kan worden?

Jazeker wel. Daarom kon ik er ook zo snel op reageren. De meeste gelovigen hebben dat echter ook, net zoals er ook veel mensen zijn met Hans' denkwijzen, die dat juist weer ontberen. Sterker nog: ik heb het idee dat veel huidige activistische progressievelingen een ernstig gebrek daaraan hebben en elke kleinigheid die hen niet aanstaan zo zwaar en cynisch mogelijk opnemen. Denk bijvoorbeeld aan Kick Out Zwarte Piet, die nu als een soort geheime dienst bij carnavalsoptochten elk detail dat eventueel als racistisch zou kunnen worden opgevat (lees: doe een hoofdtooi op en je bent het al

Datzelfde fanatisme zie ik echter ook bij Hans Teeuwen, zelfs nog meer dan bij die dames, die op mij eerder vrij gemiddeld overkomen. Hij heeft namelijk een vrij extreme interpretatie van de 'vrijheid van meningsuiting'. Die vrijheid zien als vrijheid om moedwillig (!) hard en grof te beledigen of te kwetsen is bepaald niet vanzelfsprekend en waarschijnlijk al helemaal niet in de geest van de opstellers van de grondwet destijds. Als de dames dus even hadden doorgevraagd, dan hadden ze kunnen inzien dat Hans Teeuwen weinig anders is dan de gelovigen die hij van 'een monopolie op de waarheid

Met name omdat die drie dames niet echt kritisch doorvragen, terwijl dat bepaald niet moeilijk hoeft te zijn bij wat Hans Teeuwen in dat fragment allemaal beweert. Met scherpere interviewers, die daadwerkelijk Hans Teeuwen 'op de pijnbank' hadden kunnen leggen over dit soort levensbeschouwelijke en morele kwesties, had het mijns inziens veel interessantere televisie kunnen zijn geweest dan dit cringy gebeuren hier.

O, ik dacht dat ik statistisch gezien ernaast zat, maar het gaat dus om een morele duiding. Gelukkig maar, ben ik toch niet zó waardeloos met cijfers. Maar laten we inderdaad weer on-topic gaan, over ASMR.

Ik citeer uit Trouw: 33 procent van de huwelijken van evangelicale christenen eindigt in een scheiding, tegenover 30 procent van de huwelijken die zijn gesloten door mensen die zeggen niet in God te geloven. Volgens mij is dat echt maar 3 procent verschil. Wat mis ik precies dan?

Het scheelt slechts 3 procent. Ben dus niet erg onder de indruk van dat verschil. Zou het verschil 20 of 30 procent zijn, ja, dan wordt het interessant, maar dat is bepaald niet het geval. Daarbij worden enkel evangelicale christenen geteld in de Amerikaanse biblebelt, dat echter een relatief klein groepje is binnen het christendom, in een vrij specifieke regio in Amerika. Hoe zit het dan met de bevindelijken, de PKN-ers, de Luthersen, de katholieken, de oosters-orthodoxen, etc.? En dan wel wereldwijd? Mijns inziens komt het onderzoek dus niet erg representatief over en zijn de gebruikt

Verreweg de meeste theïsten en ook verreweg de meeste christenen doen dat echter ook. De wetenschappelijke methode staat dan ook los van levensbeschouwingen; op de universiteit en in het lab kom je zowel theïsten als atheïsten tegen.

Volgens mij kun je ook atheïst zijn én in het bovennatuurlijke geloven, maar dan zonder God of goden. Zo heb je ook atheïstische boeddhisten, die weliswaar van het nirwana uitgaan, maar niet geloven dat deze wordt beheerd en is geschapen door God. God en het bovennatuurlijke zijn met name in het westerse denken vrij onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar strikt genoemen hoeft dat eigenlijk helemaal niet zo te zijn. Net zoals men kan geloven dat het natuurlijke niet geschapen is, kan men dat ook van het bovennatuurlijke geloven. Naturalistisch christen-zijn klinkt wel als een interessa

Zelf vind ik het ook een grappig stripje, weinig bijzonders aan. Maar het is natuurlijk wel zo dat de vrijheid om over alles grappen te kunnen maken ook de vrijheid betekent om dergelijke grappen niet te hoeven waarderen. Sommigen interpreteren bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting zo ruimhartig, dat je dan zelfs moedwillig zou mogen beledigen en kwetsen. Maar de beledigde of gekwetste zou dat dan altijd moeten accepteren, zou dan niet dezelfde vrijheid hebben om zich daar (flink) tegen uit te spreken. In zo'n geval wordt een vrijheid natuurlijk enkel misbruikt voor egoïstische doelei

Tja, laat God nu net inderdaad Mens te zijn geworden.

Had zelf begrepen dat ASMR beslist geen erotische lading heeft voor verreweg de meeste 'gebruikers.' Het is voor hen gewoon een mijns inziens vrij onschuldig stuk ontspanning en fluisterende stemmen zijn daarin voor de meesten schijnbaar de beste triggers. Vandaar dus de vele fluisterfilmpjes. Hoewel het begrijpelijk kan zijn om seksuele associaties te hebben bij een (mooie) vrouw die zacht in je oor fluistert, wil dat niet zeggen dat het ook de intentie heeft, laat staan dat iedereen die associaties heeft. Vaak kan gefluister ook gewoon gefluister zijn en dergelijke associaties kunnen daa

ASMR is een aangenaam tintelend gevoel dat in je hoofd begint en zich uitspreid tot in je nek en schouders bij het horen van bepaalde zachte, vaak repeterende geluiden, het beste vlak bij de oren. Denk aan gefluister, het geknisper van verpakkingen, het strijken met wattenstaafjes langs de microfoon, het borstelen van iemands haar, kattengespin, Bob Ross, et cetera. Lang niet iedereen ervaart zo'n gevoel, mijzelf incluis, en bij hen die het wél ervaren kan het erg verschillen wat bij hen het gevoel oproept of juist niet. De wetenschap vindt het voor zover ik begrijp (nog) vooral wat c