Robert Frans

Quote: Op dinsdag 29 september 2009 09:29:27 schreef MarinusCopy het volgende: Wat gebeurt er trouwens als er een gram goud verschijnt? Levert dat ook een soort kern-boem op? (als er een gram goud verdwijnt geeft dat een soort Hiroshima-boem, zoveel weet ik wel.) * RobertF vindt dit érg fascinerend klinken, maar vat het niet helemaal... Uitleg?

Sjaloom Morphogenesis, Dat heeft enkele redenen: Omdat de Kerk dat verplicht stelt. Omdat ze daarbij uit tweeduizend jaar ervaring put, zoals Cornelius van Wijck hier alreeds uitgelegd heeft. Omdat Christus graag met lichaam en ziel je wil vergeven, dus ook met zijn Lichaam. Omdat je na een fikse ruzie met je geliefde, haar toch ook wilt kunnen omhelzen als het weer goed is gemaakt. Omdat de biecht werkelijk rust en vrede kan brengen, een soort tweede doopervaring, als er door zowel de boeteling als de priester op juist wijze mee wordt omgegaan. Je zou dus kunnen zeggen dat het k

Ach ja, je zult altijd heilige priesters hebben waar men veel liever biecht dan bij de gewone huis-tuin-en-keukenpastoor. Voor Pater Pio had men, zo wordt gezegd, rustig dagenlang wachten voor over om bij hem te mogen biechten. Mensen blijven mensen, hoe sterk de Kerk ook leert dat het écht niet uitmaakt bij welke priester je biecht. Als ik biecht, maakt me de persoon ook niets uit. De biecht heeft dan ook een heel andere insteek dan bijvoorbeeld een pastoraal gesprek, dat je wellicht wél liever met iemand hebt die je al wat langer kent. Het is echt een liturgie, een sacrament, waarbij zow

Het is goed om je te (blijven) realiseren dat volgens de katholieke Leer de priester geen tussenpersoon is tussen jou en Christus, ook niet tijdens de Biecht. Hij is onderdeel van het Lichaam van Christus, de Kerk. En Jezus voert graag met zijn Lichaam zijn heilswerk uit; daarvoor heeft Hij immers een Lichaam. Dus ook het vergeven van zonden. Alle gedeelten van de Schrift over dat Christus direct vergeeft van man tot Man, zijn dus gewoon toepasbaar op de Biecht. Als ik met jou praat, dan is het ook wat vreemd om te zeggen dat mijn mond bemiddelt tussen jou en mij. Of als ik jou omhels, dan b

Geen of zo min mogelijk eigen huishoudelijk werk, geen lichamelijke oefeningen, wel naar de Mis en een stukje extra bezinning. Geldt ook bij zogenoemde hoogfeesten, hoewel ik dan niet altijd naar de Mis ga of kan. Verder niet veel anders dan een gewone weekdag.

Dat ook inderdaad.

Ja, en het is God zélf die die maatstaven voor de mens heeft bepaald. Maar niet omdat God die maatstaven nodig heeft. De méns heeft ze nodig, omdat ze anders niet zou weten hoe met God om te gaan. Heel het OT is ook een geschiedenis van een volk dat probeert met God om te gaan: eerst door een gewone offercultus vol betekenis, daarna steeds meer ook op geestelijke wijze. God kan nog steeds mensen vergeven hoe en wanneer Hij wil. Hij hoefde daarvoor niet mens te worden en het Offer te brengen. Alleen omwille van de mens, die niet zo ruimdenkend is, deed Hij het.

Quote: Op zaterdag 19 september 2009 22:00:34 schreef Naeva het volgende: cadeautje voor een vriend die een baby verwacht (nou ja, zijn vriendin dan ) [afbeelding] Vriendje verwacht het kindje ook hoor. Hij is er alleen niet zwanger van, dat is alles.

U bent de bron die altijd gevuld is en voortdurend overstroomd; het vuur dat blijft branden, dat nooit dooft. (Thomas A Kempis) Er is niets beters dan verteerd worden door Gods vurige liefde, lijkt mij zo.

En als je voldoende flink veel goud nedergedaald krijgt, dan moet je bij de bank aangeven waar het vandaan komt, wil je het kunnen inwisselen voor harde euro's. En ik vermoed dat je dan niet wegkomt met een: "Ja, kijk, we waren God aan het aanbidden en toen kwam het zó uit de hemel vallen."

Even een ding: God had en heeft geen probleem en zal nooit een probleem hebben. Hoe zwaar een mens ook zondigt, God heeft niets nodig om de mens dat van harte te vergeven. Het Offer was voor de méns nodig, niet voor God.

Zelf heb ik op mijn web-log al beschreven hoe ik ermee om ga. Een belangrijke alinea daaruit: Mijns inziens kan ik het sowieso dus nooit echt helemaal goed doen. En daarom kies ik dus de weg waar ik mijns inziens de minste fouten maak. Niet om mijzelf, maar om de ander niet tekort te doen. Een weg van bidden, dankbaar blijven voor wat er wél goed en mooi is, toch wel de discussie blijven volgen en biddend hopen op betere tijden. Het discussieren laat ik wel aan mijn medebroeders en -zusters met meer kennis over.

Ik had eens gelezen dat het ter voorbereiding zou zijn op de wederkomst. Jezus zou zo alvast zijn Bruid, dus de Gemeente, feestelijk tooien voor als Hij straks met haar de Bruiloft zou houden. Mijns inziens ontstijgt het goudstof inderdaad niet het niveau van de huilende Mariabeeldjes.

Quote: 1) Welke plaats hebben de geboden van God in jouw leven? Vind jij ze beknellend of juist niet? Ze zijn een richtlijn voor een gelukkig leven, in verbondenheid met God en je naaste. Uiteindelijk zijn ze een bron van vrijheid. Quote: 2) Stel je voor dat je aan iemand die niet gelooft heel kort uit zou moeten leggen wat het doel van de geboden is, hoe zou je dat dan doen? Leven met God en je naasten en zo een bijzonder aangenaam, vriendelijk en geduldig persoon worden. Quote: 3) Door vruchteloze discussies kan soms in de christelijke gemeente de aandacht van C

Sjaloom Xander, Liefde en haat liggen dichter bij elkaar dan je denkt en zijn in feite vrijwel één. Tegenover liefde staat dan ook niet haat, maar onverschilligheid. Haat is ook vuur en emotie en haat kan heel gemakkelijk weer in liefde omslaan en vice versa. Zoals Herman Finkers prachtig omschrijft: Maar een vijand is altijd trouw. Een vijand hecht zó graag aan het leven van jou dat hij graag het zijne geeft als hij het jouwe daarmee heeft [...] Dus, daarom: wil je m'n vijand zijn? Ik heb iets nodig waar ik werkelijk op kan bouwen. Een iemand die ik altijd kan vertrouwe

Groot probleem is dat als je rechters gaat ontslaan, ze hun onafhankelijkheid verliezen. Een rechter, of een meervoudige kamer, moet in alle rust, zonder enkele bemoeienis van buitenaf (dus ook niet van politici!), aan het vonnis kunnen werken. Zodra mensen rechters daarop gaan beoordelen, is de kans dat ze naar de wil van die mensen gaan vonnissen. Rechters maken fouten, dat klopt. En ze maken soms ook grove fouten, dat klopt ook. Rechters blijven echter mensen en moeten dus ook fouten kunnen maken. Liever niet natuurlijk, omdat de gevolgen dan erg rampzalig kunnen zijn, maar dat is nu eenm

Punt is dat technisch gezien ons rechtssysteem uitstekend is. Het is goed dat een zwaardere zaak door meerdere rechters beoordeeld wordt, de gevangenissen zijn hier zoals gevangenissen behoren te zijn in een beschaafd land en er wordt naar alle kanten van elk verhaal gekeken, zodat er niet zomaar wat gevonnist wordt naar de onderbuik van het volk. Probleem is dat het systeem door mensen wordt uitgevoerd en dan krijg je dus erg frustrerende tot zeer pijnlijke situaties. Waardoor het erg moeilijk kan zijn om nog echt te vertrouwen op de rechtsspraak, hoe goed deze in potentie ook in elkaar kan

Quote: Op donderdag 17 september 2009 12:52:31 schreef rickky het volgende: Vergeet a.u.b. niet dat we niet alles van het nieuws moeten geloven. Als er ergens veel leugens worden vertelt, dan is dat wel via het nieuws.(Daar ben ik in de loop van de jaren wel achter gekomen). Ach, zelf heb ik van dichtbij gezien hoe een praktizerende pedofiel met dubbel paspoort veroordeeld werd, naar zijn land vluchtte (nee, niet uit het Midden-Oosten, Wilders), maar alsnog gearresteerd zou worden zodra hij ook maar één voet weer in Nederland zou zetten. Vervolgens komt die kerel weer in Nederlan

Het zijn de... KARDINALEN!!! "Jazekers, u gaat door voor de keuken!!!" "Maar ik héb al een keuken!" "Oh, ehhh... voor de auto!!!!" "Geen rijbewijs!" "Screw you!"

Sjaloom Barbapapa, Hoe bedoel je?

Ik heb een crucifix (kruis met Lichaam) in mijn kamer hangen, met ook een palmtakje erachter gestoken. En de beste plaats voor de crucifix was toevallig boven mijn bed, dus ja, daar hangt ie nu dan ook. En een crucifix is geen verplichting inderdaad, maar inderdaad wat men zegt: een mooi, katholiek gebruik.

Quote: Op zondag 06 september 2009 20:06:14 schreef Mark1987 het volgende: [...] Seks is ook voor iedereen beschikbaar. Maakt dat het minder bijzonder? Beetje kort door te bocht om te denken dat als iets voor iedereen beschikbaar is het meteen in waarde verminderd. In de westerse kapitalistische wereld is dit misschien zo, maar niet in Gods koninkrijk. Sjaloom Mark1987, Ik heb het helemaal niet over wel of niet waardevol. Het valt me alleen op dat sommige gelovigen één incidenteel wonder uit de Schrift pikken en daarmee gelijk massaal aan de slag willen en er hele diensten

Sjaloom 4given, Dit soort initiatieven bestaan al wel een tijdje. Dus waarom zoveel moeite doen voor iets wat allang bestaat? Beter kun je zoekers naar die intiatieven wijzen. Want je zult echt niet opvallen tussen alles wat al op internet te vinden is. Je kunt eigenlijk beter gewoon je eigen persoonlijke verhaal vertellen. Zonder teveel opsmuk, zonder allerlei gedoe eromheen. Gewoon wat het geloof voor jou persoonlijk betekent, wat je zoal hebt meegemaakt met God en hoe jij persoonlijk bijvoorbeeld de dood ziet, of hoe jij persoonlijk met het leed in de wereld omgaat. Met mooie afbeeld

Maar goed, het is natuurlijk wel weer typisch iets voor dergelijke charismaten: van elk bijbels wonder weer een betekenisloos massaproduct willen maken, voor alles en iedereen. Niets is bijzonder of betekenisvol meer, elk wonder is voor iedereen te bereiken, halleluja! Bah.

Hehe, even terzijde: de eerste zin in het stukje van trouw vind ik nu echt prachtig: De Universele Kerk van Gods Rijk viert haar vijftiende verjaardag. Dus Gods Kerk, die het hele universum omspant en zo Gods Rijk vertegenwoordigt, bestaat nog maar vijftien jaar? Daar zie ik nu de humor van in.