Petra.

Als jouw ziel/geest niet in een vleselijk lichaam had kunnen incarneren, was/zat je hier niet. 

Zonder ‘vleselijken’ zat hier geen mens op het forum.
En zonder alle inspanningen van alle vrouwen en moeders ook niet, zoals Petra het eerder zo treffend omschreef:
Op 7-10-2023 om 09:29 schreef  Petra:
 

Petra zei dan ook niet voor niks: 
Petra heeft namelijk 9 maanden lang haar natuurlijke vleselijke kindertjes in haar natuurlijke vleselijke buik gedragen. En daarna haar natuurlijke vleselijke babietjes met haar natuurlijke vleselijke borsten gevoed. 
Petra lijkt dat niet een leuk aspect van het leven te vinden', maar vindt dat met stip het hoogtepunt van haar leven.  
Onnatuurlijke mensen kunnen dat niet.
Geestelijke mensen kunnen dat ook niet
 Daar heb je namelijk een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig!
 Twee Goed werkende vleselijke lijven zelfs, om dat Wonder tot stand te brengen. Het Mooiste Wonder van het leven, is aan de natuurlijke vleselijke mens gegund.  
En dan m.b.t. musiceren.. ook daar heb je een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig. Dansen, eten, drinken, liefhebben, naastenliefde, je ouders, familie, verzorgen of helpen, je huis schoonhouden, je brood verdienen.. dat doe je door je natuurlijke vleselijke handen uit je mouwen te steken. Mouwen die door natuurlijke vleselijke mensen in elkaar zijn gezet.  Soms onder erbarmelijke omstandigheden.
Mooie geestelijke praatjes maken ? Ga 's kijken bij babietjes, hulpbehoevenden, zwervers,etc. hoe nuttig dat verheven geleuter is, in de dagelijkse praktijk.  Wel 's ernstig zieken of ernstig gehandicapten gevoed, gewassen, aangekleed, hun luiers verschoond ? Ikke wel. Daar komt geen mooipraat aan te pas hoor! Wel een sterk lijf met een paar hardwerkende handen!
 
 

Hoe moeten wij omgaan met LHBTIQ+ ??? 
Aan mogelijkheden geen gebrek.. stenigen, uitsluiten, bashen, verbannen, onthoofden, vierendelen, op de brandstapel zetten, uitschelden, doodverklaren, tot zelfmoord drijven, zorgen dat ze zich zo miserabel mogelijk voelen.. en roep maar. 
En dat allemaal voor hun eigen bestwil. Of .is het eigenlijk...voor je eigen bestwil, om je geweten niet te laten knagen ? Of scoort het punten op de -kijk mij beter zijn- ranglijst ? 
Natuurlijk is er ook de optie.. Liefde en Medemenselijkheid. Maar sja.,kijk maar eerst naar jezelf voor je naar een ander wijst, sust je geweten misschien niet. 
 
 

Ok hoor. Ik voel me ook niet persoonlijk aangesproken; het zijn immers jouw christelijke broeders en zusters waar je het over hebt.  
 
Romeinen 1 handelt over tempelprostitutie, schandknapen, heteromannen die rituele homoseks hebben met priesters e.d.
De Bijbel staat bomvol met teksten over seks. Ook vele teksten over hetero's die seks hebben; bigamie, polygamie, overspel, prostitutie/hoererij, incest, verkrachting. etc. 
Dan concludeer je toch ook niet dat het zeer duidelijk is dat alle heteroseksuele relaties daarom zondig zijn. 
 
 

Petra zei dan ook niet voor niks: 
Petra heeft namelijk 9 maanden lang haar natuurlijke vleselijke kindertjes in haar natuurlijke vleselijke buik gedragen. En daarna haar natuurlijke vleselijke babietjes met haar natuurlijke vleselijke borsten gevoed. 
Petra lijkt dat niet een leuk aspect van het leven te vinden', maar vindt dat met stip het hoogtepunt van haar leven.  
Onnatuurlijke mensen kunnen dat niet.
Geestelijke mensen kunnen dat ook niet
 Daar heb je namelijk een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig!
 Twee Goed werkende vleselijke lijven zelfs, om dat Wonder tot stand te brengen. Het Mooiste Wonder van het leven, is aan de natuurlijke vleselijke mens gegund.  
En dan m.b.t. musiceren.. ook daar heb je een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig. Dansen, eten, drinken, liefhebben, naastenliefde, je ouders, familie, verzorgen of helpen, je huis schoonhouden, je brood verdienen.. dat doe je door je natuurlijke vleselijke handen uit je mouwen te steken. Mouwen die door natuurlijke vleselijke mensen in elkaar zijn gezet.  Soms onder erbarmelijke omstandigheden.
Mooie geestelijke praatjes maken ? Ga 's kijken bij babietjes, hulpbehoevenden, zwervers,etc. hoe nuttig dat verheven geleuter is, in de dagelijkse praktijk.  Wel 's ernstig zieken of ernstig gehandicapten gevoed, gewassen, aangekleed, hun luiers verschoond ? Ikke wel. Daar komt geen mooipraat aan te pas hoor! Wel een sterk lijf met een paar hardwerkende handen!
 
 

Petra zei dan ook niet voor niks: 
Petra heeft namelijk 9 maanden lang haar natuurlijke vleselijke kindertjes in haar natuurlijke vleselijke buik gedragen. En daarna haar natuurlijke vleselijke babietjes met haar natuurlijke vleselijke borsten gevoed. 
Petra lijkt dat niet een leuk aspect van het leven te vinden', maar vindt dat met stip het hoogtepunt van haar leven.  
Onnatuurlijke mensen kunnen dat niet.
Geestelijke mensen kunnen dat ook niet
 Daar heb je namelijk een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig!
 Twee Goed werkende vleselijke lijven zelfs, om dat Wonder tot stand te brengen. Het Mooiste Wonder van het leven, is aan de natuurlijke vleselijke mens gegund.  
En dan m.b.t. musiceren.. ook daar heb je een natuurlijk vleselijk lijf voor nodig. Dansen, eten, drinken, liefhebben, naastenliefde, je ouders, familie, verzorgen of helpen, je huis schoonhouden, je brood verdienen.. dat doe je door je natuurlijke vleselijke handen uit je mouwen te steken. Mouwen die door natuurlijke vleselijke mensen in elkaar zijn gezet.  Soms onder erbarmelijke omstandigheden.
Mooie geestelijke praatjes maken ? Ga 's kijken bij babietjes, hulpbehoevenden, zwervers,etc. hoe nuttig dat verheven geleuter is, in de dagelijkse praktijk.  Wel 's ernstig zieken of ernstig gehandicapten gevoed, gewassen, aangekleed, hun luiers verschoond ? Ikke wel. Daar komt geen mooipraat aan te pas hoor! Wel een sterk lijf met een paar hardwerkende handen!
 
 

Nergens stelt Jezus iets zelf. Dan doen altijd anderen.

Sterkte @sjako.  💐
 

Sterkte @sjako.  💐
 

'S avonds braaien in een natuurpark in Afrika. Ongelooflijk mooie zonsondergangen. Zwoele lucht. Perfecte temperatuur. Met een biertje en daarna een wijntje. Leeuwen horen brullen in de verte. Olifanten vlakbij in een rivier. Het "ik hoor hier in de natuur" gevoel.  

Dat lijkt me sterk. We weten ook hoe goed Adam zich in Genesis hield aan de vraag die hij daarbij kreeg om van één boom niet te eten.
Volgens 1 Korinthe 15 was Jezus niet de nieuwe, maar de laatste Adam. Wat inhoudt dat er ruimte is om daartussen nog meer mensen als Adam te betitelen. 
Maar wat zeggen die verschillen dan over de betrouwbaarheid, want dat is waar dit topic over gaat ?
Dat lijkt een reden om toch in ieder geval vraagtekens bij het verhaal te zetten. Hij wordt immers wel herkend, maar pas nadat hij heeft verteld wie hij is. Elders in de Bijbel laat hij ook zijn wonden zien, dus ik vraag me af wat voor andere opstanding je hierin terug kunt vinden dan een letterlijke opstanding. 
Dit verhaal kún je dus m.i alleen maar symbolisch lezen. Bij letterlijk lezen struikel je zo'n beetje elk vers over onmogelijkheden.

Daar heb ik ook een mooi epistel over gelezen. FF zoeken....
https://www.eo.nl/artikel/de-opstanding-van-jezus-hoe-betrouwbaar-zijn-de-verslagen-ervan
Vier verslagen over de opstanding van Jezus, die allemaal net even anders zijn. Rob gaat in op de vragen: Wat moet je met die verschillen? En wat zeggen over de betrouwbaarheid van de verslagen?
Wanneer je de verschillende verslagen van Jezus’ opstanding leest, valt er meteen van alles op.
Marcus schrijft dat een paar vrouwen op de eerste dag van de week naar het graf gaan: Maria van Magdala, Maria de moeder van Jakobus en Salome.
Máár Matteüs zegt dat Maria van Magdala en de andere Maria naar het graf gaan.
Volgens het evangelie van Johannes was Maria van M. in haar eentje. Als ze bij het graf komt, vraagt de een of andere gast waarom ze huilt en wie ze zoekt, maar ze denkt dat het de tuinman is, vandaar dat ze hem vraagt of hij het lichaam heeft weggehaald en waar hij het dan naartoe heeft gebracht… Dan kan ik hem meenemen (zegt ze; je hoort meteen dat dit een vrouw is die van aanpakken weet).
Maar dan noemt die gast, de zogenaamde tuinman, haar bij haar naam en ze beseft dat het Jezus is.
Hij leeft!
Lucas beschrijft hoe diezelfde gast met twee leerlingen oploopt van Jeruzalem naar Emmaüs (een dorpje twaalf kilometer verderop) en de hele tijd met ze praat. Pas als ze samen gaan eten en hij het brood breekt, herkennen ze hem en beseffen ze dat het Jezus is.
Hij leeft!
(Interessant dat de mensen die het dichtst bij Jezus stonden en jaren met hem hadden opgetrokken hem niet herkennen als Hij is opgestaan. Hmmm. Als er weer eens iemand hamert op het feit dat het een echte, letterlijke opstanding was – en dat is iets geweldigs als je het mij vraagt – wijs er dan wel even op dat dat ‘lichamelijke’ niet inhoudt dat Hij er precies zo uitzag als voor zijn dood.)
........

Ik las daar ook heel mooi en goed onderbouwde stukken over. 
Het is juist dat  'gedreig' als je niet,.. en wat mensen gaat tegenstaan. Eigenlijk werkt dat vasthouden aan van die dogma's meer averechts dat positief. Maar sja.. dat probeert Breuk ook duidelijk te maken. 

Hier een mooi stuk van Drs. C.A. ter Linden  (destijds emeritus-predikant van de Kloosterkerk in Den Haag). 
https://www.nrc.nl/nieuws/2001/04/14/opstandingsverhaal-moet-worden-gezien-als-legende-7538201-a504423?t=1696083485
"Opstandingsverhaal moet worden gezien als legende
Veel mensen kunnen zich weinig tot niets voorstellen bij het opstandingsverhaal en keren derhalve de kerk de rug toe. Maar het zou juister zijn wanneer zij het gesprek met de hedendaagse theologie volhouden."
Ban de twijfel niet uit, twijfel zuivert', aldus een uitspraak van wijlen prof. Cobbenhagen, in leven hoogleraar economie aan de – toen nog – Tilburgse Hogeschool. Een uitspraak die ik graag wil beamen. Maar als het om theologische vraagstukken gaat, werkt twijfel niet altijd alleen zuiverend, hij kan ook omslaan in afwijzing van wat geschreven staat en geloofd wordt. Bijvoorbeeld dat Jezus uit de dood is opgestaan, zoals in de evangeliën staat geschreven. Velen in deze tijd kunnen zich bij de opstandingsverhalen niets meer denken. Ze haken mede daarom af en draaien hun kerk de rug toe.
Zo ook de oud-diplomaat Peter van Walsum die in zijn onlangs verschenen boek Verder met Nederland onder meer ingaat op zijn persoonlijke levensloop. Niet alleen het socialisme van zijn ouders, ook het christelijk geloof dat hij van huis had meegekregen, heeft hij op den duur moeten loslaten. Hij kon zich niet langer vinden in ,,het voor het christendom zo centrale geloof in de opstanding van Christus'', schrijft hij. Ook geloofde hij niet langer ,,dat hij veertig dagen daarna ten hemel was gevaren. Hoe meer ik daarover nadacht, hoe meer ik de combinatie van opstanding en hemelvaart als het schoolvoorbeeld van een legende begon te zien (...).''
Mij dunkt dat dit voor een modern en toekomstige gelovige ook de enige weg is: in deze verhalen zoiets als een legende te zien. Niet om ons van het geloof in de boodschap van deze verhalen te ontdoen, maar juist om het te behouden. Immers, legende betekent: dat wat in deze verhalen `gelezen moet worden'. Wat wij daarin hebben te hóren, te verstaan.
Het eerste dat ervoor pleit om de opstandingsverhalen als legenden te verstaan, is het uiteenlopende karakter ervan. Zo kent Paulus (circa 50 na Chr.), de eerste die over de betekenis van Jezus geschreven heeft, in zijn brief aan diens volgelingen in Corinthe (I Cor.15:3-8) nog geen verhaal van een leeg graf, maar spreekt hij over `verschijningen' van Jezus aan diens leerlingen en tenslotte aan hemzelf. Daarmee erkent Paulus te geloven dat God zich met de omgebrachte rabbi van Nazareth heeft vereenzelvigd, en hem in zijn hemelse heerlijkheid heeft opgenomen, vanwaar Jezus nu aan zijn volgelingen verschijnt.
Hierbij moet (nog) niet aan een lichamelijke opstanding gedacht worden. Voor Paulus zal het lichaam van Jezus zijn vergaan. Voor hem is de opstanding een `opstanding in de hemel': ,,Er wordt een natuurlijk lichaam gezaaid, er wordt een geestelijk lichaam opgewekt (...) De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk, de tweede mens is uit de hemel (...).'' Paulus kent de opgestane dus nog wel een nieuw soort `lichamelijkheid' toe. Men dacht zich in die dagen de hemel immers niet enkel als een geestelijke, maar ook als een ruimtelijk bijna aanwijsbare werkelijkheid: hoog boven de hemelkoepel die de vaste aarde omspande, woonde God. En wie in zijn heerlijkheid werd opgenomen, vertoefde daar.
Men kan zich afvragen of het verschijningen van Jezus zijn geweest die bij diens leerlingen het geloof in zijn (hemelse) opstanding hebben gewekt. Het is eerder andersom: het geloof in Jezus' opstanding inspireerde Paulus en de evangelisten tot allerlei verschijningsverhalen, om dit geloof te ondersteunen en te verbreiden. Ik ontleen die gedachte aan de Leidse nieuw-testamenticus prof.dr. H.J. de Jonge, die in zijn boek Waarlijk opgestaan! Een discussie over de opstanding van Jezus Christus deze stelling onderbouwt met treffende parallellen van deze verschijningsverhalen buíten het Nieuwe Testament.
Zo wordt van de stichter van de stad Rome, koning Romulus, verteld dat, toen de koning op het campus Martius het leger monsterde, de hemel verduisterde. Toen het weer licht werd, was de koning verdwenen. Om de gedachte aan moord weg te nemen, verkondigde Proculus Julius aan het volk dat hij door de goden in de hemel was opgenomen: ,,Romulus, de vader van onze stad, is vandaag bij het eerste daglicht plotseling uit de hemel neergedaald, en aan mij verschenen. Verstijfd van schrik en ontsteld bleef ik staan. Toen bad ik dat hij mij zou vergunnen hem van nabij te aanschouwen. Maar hij zei: `Ga heen, bericht de Romeinen, dat aldus de wil van de hemel is: dat mijn Rome het hoofd van de wereld zal zijn (...).' Na deze woorden verdween Romulus ten hemel.'' (Livius I:16).
Het lijkt mij niet onmogelijk dat het in Jezus' volgelingen ontwaakte besef dat God zijn kant had gekozen en hem in de hemel had opgenomen, soms geleid heeft tot visioenen waarin zij hem voor zich zagen – visioenen die later in een verschijningsverhaal zijn uitgewerkt. Toch is het veeleer andersom: eerst is er het ontwakend geloof dat de geest van een om zijn geloof omgebrachte gestorvene leeft bij God. Het verschijningsverhaal komt daaruit voort en wordt verteld om dat geloof te verbreiden.
Wat hier over de verschijningsverhalen is gezegd, geldt ook voor het later ontstane motief van het lege graf. Net als de verschijningen, moet het thema van het lege graf worden verstaan als een door mensen zelf gevonden beeld om aan te duiden wat men ten diepste geloofde: dat God deze Jezus vanuit de dood in zijn heerlijkheid had opgenomen. Marcus (circa 65/75 na Chr.) is de eerste die ermee komt. De evangelisten na hem namen het motief over en werkten het, ieder op zijn wijze, nader uit. Marcus wist – ik ontleen dit aan De Jonge – dat dit beeld indruk moest maken bij vele Griekstalige niet-joodse lezers, die in de hellenistische cultuur van die dagen met een tenhemelopneming volop vertrouwd waren. Ook van Heracles, Romulus en Aeneas wordt immers verteld, dat hun lichaam nergens meer gevonden werd.
Wat nu is de eigenlijke boodschap van de verhalen over de opstanding van Jezus? Dat God achter het leven van deze unieke getuige van zijn Woord is gaan staan en het voor hem heeft opgenomen. In het wereldbeeld van die dagen: dat God hem in zijn hemel heeft opgenomen. Er waren weliswaar meer martelaren die om het geloof werden omgebracht, en van wie men geloofde dat zij in de hemel werden opgenomen (zie bijvoorbeeld het apocriefe geschrift II Makkabeeën, hoofdstuk 7, in de katholieke bijbel nog te vinden). Maar Jezus stak boven hen allen uit door de wijze waarop hij de Schriften uitlegde, de kern ervan blootlegde en met zijn leven en sterven belichaamde. Voor zijn volgelingen werd hij een nieuwe Mozes, een tweede David, een `geestelijke' leidsman – zó dat zij in hem de in die dagen sterk levende verwachting vervuld zagen dat hij de beloofde Messias, de redder van het volk en van de gehele wereld zou zijn.
In de geloofsbeleving van zijn volgelingen zit Jezus – alweer een beeld – in de hemel aan de `rechterhand van God'. Hij is, om zo te zeggen, Gods eerste adviseur. Hij houdt daar geen hemelse siësta (Barnard), hij heeft nog veel werk te doen: deze wereld naar haar bestemming te helpen brengen. Dát belijdt naar mijn gevoel de kerk als zij van deze dode zegt: `Hij lééft'. Dat betekent: God leidt de wereld verder in de geest van deze Mens. Anders gezegd: de ware toekomst van de wereld ligt in het verlengde van de manier waarop Jezus de aan Israël toevertrouwde woorden van God heeft uitgelegd en verdiept, en zijn volk heeft voorgeleefd. Het geloof in de opstanding van Jezus is daarmee onmiddellijk een appèl tot mensen om zich in hun leven door de geest van de Opgestane te laten leiden.
Mensen die, zoals Van Walsum, dusdanig vasthouden aan de letterlijke interpretatie van de bijbelse getuigenissen en die vervolgens verwerpen, ontkomen aan de confrontatie met hun eigenlijke boodschap: de vraag naar de betekenis van Jezus van Nazareth voor de geschiedenis der mensen en – dus ook – voor ons persoonlijk leven. Het geloof in Jezus' opstanding is, ook voor de meest orthodoxen, nooit zonder meer `geloof in Jezus' (lichamelijke) opstanding', maar: het vertrouwen dat de geest van Jezus – die zozeer de geest van God ademde – geroepen was deze aarde te vervullen, een vertrouwen waaraan christenen in de meest benarde situaties een enorme geloofsmoed hebben ontleend.
Ik ben hier wel kritisch, maar ik ben mij er tegelijk van bewust dat wij predikanten en priesters – zo wij al zelf deze ontwikkelingen in ons denken verwerken – daar in prediking of catechese te zeer over zwijgen. Hierdoor wordt de kerk zelf mede oorzaak van kerkverlating en geloofsverlies.
In zijn boek zegt Van Walsum ook `iets tegen vrijzinnigheid' te hebben. ,,Het heeft naar mijn gevoel iets te maken met respect voor al die generaties die in het verleden met het geloof hebben geworsteld, en ook voor de hedendaagse kerkgangers die ook nu nog in de vergeving der zonden en de opstanding der doden geloven. Ik heb het gevoel dat ik die mensen minder kwets door te zeggen dat ik tot mijn spijt niet meer kan geloven dan door minzaam te beweren dat alles voortaan overdrachtelijk moet worden uitgelegd'', schrijft hij.
Het lijkt alsof hij, en niet alleen hij, wil zeggen: voor het geloof van mijn ouders, en niet enkel van hen, lijkt vrijzinnigheid verraad aan het geloof. Dat wat wij niet meer kunnen meemaken, verklaren wij tot legenden, en leven zo verder met een waterig aftreksel van het geloof. Daar pas ik voor, dan maar liever erkennen dat ik niet meer gelovig ben.
Maar goede theologie in deze tijd is ermee gediend om de metaforen te herkennen die de schrijvers destijds als voertuig voor hun boodschap kozen. Het zou daarom juister zijn – en voor ons allen het zinvolste – als Van Walsum en zij die zich in zijn opvattingen herkennen, het gesprek met de hedendaagse theologie, die in zekere zin per definitie altijd eerst vrijzinnig is, zouden volhouden teneinde antwoord te geven op de vraag van die kant wat de werkelijke boodschap èn de uitnodiging van het evangelie van Jezus' opstanding is."
 
 

Hi Willempie, haha.. dat is de aard van dit beestje. 😉
Tenminste.... het onderzoeken dan, want iemand ergens toe dwingen heb ik juist een enorme allergie voor. 
Dat lijkt mij ook logisch.. en is naar mijn weten ook hoe het werkt. Vergeet niet dat de talen waar je naar refereert bij lange na niet zo oud zijn als voorgaande talen die duizenden jaren ouder zijn, en dus al best wat ontwikkelingen kunnen hebben gehad. Tevens heeft het ff geduurd voor het schrift werd uitgevonden. . De oudst gevonden geschriften/kleitabletten die we gevonden hebben geven ons dus goeie indrukken van talen van weleer, maar betreft wel talen die al eeuwenlang werden gesproken en verder ontwikkeld zijn, voor ze werden opgeschreven
 
Je maakt een conclusie op een enkel woord. Het zit volgens mij wat complexer in elkaar. 
Dat laatste is mij bekend. Ik heb flink wat studies over talen gelezen.  Mede omdat ik zelf in andere culturen terechtkwam met een heel andere manier van taal beleving, werd ik daarin geïnteresseerd. Bv. in China is eten heel belangrijk. Daar zijn ontzettend veel woorden voor.  De gewone groet is Nǐ hǎo ma?" (你好吗?) of vriendelijker "Nǐ chīfàn le ma?" (你吃饭了吗?), dit betekent dit letterlijk "Heb je gegeten?" Het wordt gebruikt om te vragen hoe het met iemand gaat.  In Vietnam draait alles om geld. Ik werd er in het begin leip van hoe elk gesprek met geld en bedragen te maken had. 
In Nederland is het weer heel belangrijk, en water.  Bij ons gaan praatjes dan ook altijd over het weer/zon/regen. Ga je zoeken naar Nederlandse woorden die met het weer te maken hebben dan is de lijst eindeloos !
 
REGEN : 
In het Oud Grieks is er één woord (ὄμβρος ) voor regen.  
In het Nederlands hebben we evenals het Oud Grieks "regen" voor regen in het algemeen. Maar OOK
Gieten, Gutsen, Druilen, Bui, Pijpestelen, Plenzen, Hoosbui, Motregen, Stortregen, Miezerregen, Lenteregen, Zomerregen, Herfstregen, Lentebui, Zomerbui, Herfstbui, Regengordijn, Regenfront, Plensbui, Regenval, Regenwolk, Regenachtig, Gieten, Druilregen, Gietbui, Hagel, Hemelwater, Regenvloed, Najaarsregen, Wolkbreuk, ............... en dan ben ik nog lange niet compleet ! In het woordenboek staan alleen al 733 woorden die beginnen met regen. 😄 
 
https://taalfluisteraar.be/2017/04/17/regen-regen-en-nog-eens-regen/ 
Evenzo.. met woorden voor wind. In het woorden boek hebben we al 958 woorden die beginnen met wind. https://www.encyclo.nl/woorden-die-beginnen-met-wind. En dan hebben we ook nog woorden als..Bries,Storm, Tornado, Orkaan, Windvlaag, Zomerbriesje, Mistral, Chinook, Zandstorm, IJskoude wind, Passaatwind, Zuidenwind, Kustwind, Zeewind, Landwind etc. etc.  
 
 
Die semantiek is iets wat alle Semitische talen delen. Ook Soemerisch, Akkadisch, Kanaänitisch, Aramees, Arabisch (en nog meer).  En zoals we al in mijn vorige links zagen zijn de gevonden teksten in Soeremisch en Akkadisch duizenden jaren ouder dan Oud Herbreeuws, en heeft het Hebreeuws flinks wat leenwoorden uit vele omringende culturen. 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Radix_(taalkunde
https://nl.wikipedia.org/wiki/Semitische_talen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Afro-Aziatische_talen
 
De ontwikkeling van die semantiek (manier van organiseren van taal) uit stam woorden is juist heel logisch uit te leggen. .... In de vroegste stadia van taalontwikkeling hadden gemeenschappen een beperkte basiswoordenschat om elementaire behoeften en concepten uit te drukken, zoals voedsel, water, familieleden, etc. Dus werden later contextuele aanvullingen gebruikt om nuances en subtiliteiten in betekenis uit te drukken. Zo ontstonden wortelwoorden die dienden als basisconcepten. Deze wortelwoorden bestaan uit een kleine set van medeklinkers die de kernbetekenis van een concept droegen. Naarmate de taal zich ontwikkelde, hebben sprekers nieuwe woorden afgeleid van deze wortelwoorden door klinkers en andere medeklinkers toe te voegen. Na verloop van tijd werd systematischer wat heeft geleid tot een patroon van woordvorming waarin veel woorden werden afgeleid van een gemeenschappelijke wortel.
 
 

Kan het zijn dat Jezus door mensen beschuldigd en vermoord is, die dachten vanuit de religie of ideologie de waarheid in pacht te hebben?  
Indien ‘waarheid’ ten koste van mensen gaat, rammelt het aan alle kanten.

Ik ken jongeren die een goede opvoeding en weerbaarheid krijgen maar toch massaal afhaken. Een letterlijke uitleg is overigens maar 1 van de redenen. In vrijzinnige kerken haken jongeren ook massaal af. Het is belangrijk om de relevantie van teksten te laten zien: goede exegese!

Ik zou willen dat we allemaal meer als astronauten werden opgevoed en onderwezen. Dus als buitengewoon zelfredzame, creatieve, nieuwsgierige, dappere, zelfverzekerde, sociale, stabiele en ecologische mensen. Ken je de film The Martian (aanrader!)? Daarin weet een astronaut op realistische wijze lange tijd op Mars te overleven. Op Mars. Met zulke mensen krijg je een postapocalyptische samenleving wel opgebouwd. Elke astronaut is een technicus, bioloog, timmerman, survivalist, bemiddelaar, medicus, ontdekkingsreiziger, sociaal dier, leider, volger en creatief denker in één.
Ik zou willen dat ieder mens verplicht kon worden om minimaal één keer in de ruimte rond te zweven en naar de aarde te kijken. Niet alleen vanwege het absoluut gelukzalige gevoel dat zo'n ruimtewandeling geeft en de absolute schoonheid van dat uitzicht, blijkens vele getuigenissen van astronauten. Maar ook omdat het je in één ogenblik laat beseffen hoe mooi en ontzettend kwetsbaar de aarde is en dat we echt alleen die aarde hebben om op te leven. Vrijwel elke astronaut die in de ruimte is geweest, is ecologisch van aard geworden. Zo'n ruimtewandeling blijkt je leven en je kijk op de wereld echt op de kop te zetten. Je zou prima nog kunnen stellen dat God inderdaad echt ook letterlijk boven in de hemel is en daar een ervaring geeft die wij hier beneden vaak node moeten missen.
Fundamentele wetenschap, waar ruimtevaart grotendeels onder valt, heeft altijd met dezelfde kritiek te maken als kunst en cultuur. Het zou geldverspilling zijn, het levert geen direct toepasbare vondsten op, het gaat ten koste van andere problemen, noem maar op. Maar toch horen wetenschap, kunst en cultuur net zo goed tot het hart van de mensheid als de onverzettelijke wil om te overleven. Bouwden we vroeger imponerende kathedralen die duizenden gebeden meegaan, nu bouwen we imponerende raketten die duizenden lichtjaren meegaan. De mens onderscheid zich juist doordat ze níét enkel met overleven bezig is. En dat moet je niet willen temmen, als dat al mogelijk zou zijn. Ook de zonde dáárin moet niet het laatste woord krijgen, moet niet de gelegenheid krijgen onze menselijkheid hierin te onderdrukken.

Ik kan me herinneren dat in de jaren 60-70 veel mensen mopperden dat die ruimtevaart zo veel geld kostte.  Wat had je er allemaal aan?   Boeren zagen al helemaal niet het nut er van in.   Nu, een halve eeuw later worden alle boerentrekkers bestuurd met GPS.......
De moraal?  De mens is een dom en kortzichtig wezen.

Ik neem aan dat je dit bedoelt?
Het is toch schitterend dat de mensheid zaken zo kan fine-tunen dat we hier toe in staat zijn.
Tenslotte is Bennu onderdeel van de ongestuurde kosmos om ons heen, en weten we uit de baan die we als mensen hebben berekend dat hij over 150 jaar ons wel eens zou kunnen raken. Moeten we natuurlijk wel zien te voorkomen.
 
De kosten zijn tevoren begroot en vastgelegd (ca 1,2 miljard) dus dat gaat niet over 'mag een miljardje meer of minder kosten':
https://www.planetary.org/space-policy/cost-of-osiris-rex#:~:text=The OSIRIS-REx mission is,to cost approximately %24283 million. 

Jaahaaaaa,  gooi alle onderzoeken gerust overboord: de verklaring voor de achterstand op school van jongens op meisjes is... dat jongens niet naar school mogen omdat ze druk met babietjes moeten zijn. 😂😂
 
Whoehahahaha, die goeie ouwe tijd hé, toen je nog gewoon je vrouw de schuld kon geven als ze weer geen jongetje baarde. 
 
 
Nouou, daar had ik al naar gelinkt. Onderzoeken gebaseerd op statistieken dan hè. 
 
Maar hier nog eentje. Van het CBS (Dat is het Centraal Bureau voor Statistiek). 
https://www.cbs.nl/nl-nl/longread/statistische-trends/2020/opleiding-en-werk-twee-generaties-vrouwen-vergeleken/2-in-het-onderwijs
"Het onderwijsniveau van vrouwen overstijgt dat van mannen".
 
 
 
 

Als het aan Hopper zou liggen dan zouden de Bijbel verzen op muziek weergegeven worden.   Muziek is veel krachtiger dan het gesproken woord.   Muziek maakt letterlijk een hoger bereik van de kennende ziel mogelijk.   (Dit is geen grap allemaal).   Als voormalig katholiek raakt gregoriaanse muziek mij nog altijd.   Mijn visie is dat het hart openbreekt door muziek.    En hoewel ik persoonlijk gecharmeerd ben van snaarinstrumenten, is de menselijke stem het allermooiste muziekinstrument wat er is.   (Behalve die van mij dan, ik zing zo vals als een kraai).  Desondanks heb ik wel aan mantra zingen gedaan, dat was goed om mijn schaamte voor mijn valse gekraai te overwinnen.   Dat heeft mij bewust gemaakt wat het betekent om 'uit volle borst' te zingen.   Het is de thymus welke vibreert bij zang (let maar eens op).
Verder kan ik nog melden dat muziek je uit je mentale gevangenis haalt.  Er zijn gelovigen die veel te veel vast zitten in hun eigen gedachten.   Dan kan het Woord zich niet spreken.  En dan hoef je het over het Koninkrijk Gods ook nooit meer te hebben , het Koninkrijk Gods kan niet gedacht worden.

Beter gezegd: Jezus had slechte ervaringen met de hele mensheid. Desondanks.. verwierp ie de mensheid niet. 

“Ik heb in mijn reconstructie van Q ook een paar van dit soort lees- of copieerfouten gevonden.” (GG)
Ik twijfel weer over mijn eigen twijfel. 😀

Nog beter, inderdaad!🙂