Hetairos

Nee, dat weet ik zeker.
Door God gegeven geloof 'herken' je Jezus als de Enige door God gezondene, maar door datzelfde geloof weet je ook dat je uiteindelijk aan Hem gelijk zult zijn.  Daardoor ontstaat weer onwankelbare hoop. Al het andere wordt daarmee in wezen zonder waarde.
Wetenschappelijke experimenten en door God gegeven geloof gaan niet samen. 
Dat komt omdat jij alleen maar het menselijk geloof hebt leren kennen. Maar als God geloof in jouw hart opwekt, herken je direct het onderscheid.
Daarbij verwar je tevens geloof met religie. Religie is altijd een product van en voor mensen en  heeft dus niets te maken met een door God gegeven geloof.
Dat is weer een schoolvoorbeeld van drogredeneren; je ontwijkt daarmee het fatsoen om echt na te denken over wat die ander nu in wezen schrijft/bedoelt.  

Waarom betrek je de wil van God erbij? Ik heb het idee dat jullie geen van beiden veel aan de wil van God gelegen laten liggen en nog steeds alleen doen waar waar jullie zelf zin in hebben.
De beste manier om te verstaan wat de 'wil van God' is, is in ieder geval zelf niets (meer) te doen en dus gewoon pas op de plaats te maken. Maar daar heb je geloof en vertrouwen voor nodig.

Ik houd er niet zo van om teksten te citeren, omdat men daarmee ook interpreteert. Ik lees in elk geval in de uitspraak van Jezus een tegenstelling met wat je in de quote citeert:
Johannes 14:6-7 (HSV) "Jezus zei tegen hem: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.
Als u Mij gekend had, zou u ook Mijn Vader gekend hebben; en van nu af kent u Hem en hebt u Hem gezien".
Hier noemt Jezus zichzelf zowel dé Weg, als dé Waarheid en hét Leven. Dat heeft te maken met de Heilige Geest Die het (leven) neemt uit Jezus en het geeft aan degene die in de naam van Jezus (dat wil zeggen: in zijn wezen) gelooft. Zoals ik al eerder heb aangegeven, staat dit alles in verband met de komst van het Koninkrijk van God dat zich openbaart in Christus en Hem alleen. Zij (Christus) en (zij die in Hem blijven), zijn één en functioneren als één Lichaam.

Van veelmeer belang is de vraag wat het Koninkrijk Gods (van God) eigenlijk IS? Het hangt samen met een andere vraag die ook recentelijk op Credible werd gesteld, namelijk 'Wat is Waarheid'?
De Bijbel maakt duidelijk dat het Koninkrijk van God er eerst nog niet was, maar sinds de komst van Christus doorbreekt. Ik vermoed dat de komst van Gods Koninkrijk én het openbaar komen van de Waarheid met elkaar samenhangt. De Bijbel zegt immers ook dat Christus de Waarheid IS en dat Hij kwam om te getuigen van de Waarheid. God is in Christus iets begonnen dat nooit meer ophoudt. Dat is overigens ook hét kenmerk van de Waarheid die van God komt; het houdt niet meer op en blijft in eeuwigheid; het is waar IN ZICHZELF. Welnu, dat geldt voor het Koninkrijk van God ook.
Concreet: God bouwt Zijn heerschappij als eerste in de mens Christus en vervolgens in hen die bij Christus horen. En dat is vervolgens Waarheid tot in eeuwigheid.
Als de Bijbel dus zegt: Het koninkrijk is 'entos' (letterlijk 'in uw midden', of 'onder u', dan doelt de Evangelieschrijver op Christus, die als het vleesgeworden Woord van God, de realisatie van dat langverwachte Koninkrijk of komst van de uiteindelijke Waarheid belichaamt.
Waar Hopper zich in dit geval aan schuldig maakt is de ongeoorloofde annexatie van het begrip "Koninkrijk Gods" of "Waarheid", alsof de deelname aan het Koninkrijk of de Waarheid, zonder meer voor ieder mens ook buiten Christus beschikbaar is.

Dat gaat dit topic misschien aan jou voorbij. Ik wil met het topic zeggen, dat de gnosis op allerlei gebied het religieuze leven (niet alleen dat van de Christenen) heeft beïnvloed en nog steeds doet. Ik denk wel, dat je het herkent als we het wat verder ontwikkelt.
Wat betreft het WTG, denk ik dat je misschien wat overgevoelig bent geworden. Ik noemde ook meerdere groepen en niet alleen hen. Het is overigens wel zo, dat het hier op het forum nu juist gaat om het bespreken van bepaalde in het oog springende verschillen tussen de verschillende geloofsgroepen. En ja, dan is het WTG een opvallende.
Maar ik wil de JG'en onder ons van harte uitnodigen, deel te nemen aan het gesprek, Wat mij betreft zijn we allemaal gelijk en hebben we allemaal 'recht' op onze eigen geloofsvorm. Ik hoop echter wel, dat we dan allemaal streven naar een constructieve en leerzame uitwisseling van onderbouwingen. Want die zijn toch echt nodig willen we begrijpen, waarom de een dit en de ander dat gelooft. Zonder argumenten kan een forum nu eenmaal niet bestaan.
Als je alleen maar wilt vertellen wat jij ziet als het enige ware geloof, zonder dat je daarop kan worden bevraagd, kun je beter een podcast opstarten.
In feite is gnosis een manier van denken, maar ook een uitgangspunt. Juist boven water brengen, dat de gnosis heden ten dagen nog steeds een leven leidt in de praktijk van veel (misschien wel alle) geloofsgemeenschappen, lijkt me heel interessant. Al kan het natuurlijk ook wel confronterend zijn, als je dat binnen je eigen geloofsgemeenschap niet verwacht. Maar nogmaals, laten we op een volwassen manier met elkaar in gesprek gaan, zonder de wens kost wat kost jouw eigen overtuiging door te drukken. 

Dat weet ik niet. Het enige dat DBI hier doet is zijn strijdopmerkingen poneren met de bedoeling het Christelijk geloof belachelijk te maken. Hij is dus degene die een 'hit en run tactiek' toepast, want een constructief gesprek krijg je als gelovige met hem nooit. En dan kan ik me heel goed voorstellen dat @Flawless victory er niet op reageert. 

Waarom breng je nu andere teksten in, Sjako?
We hadden het over deze:
Wat gebeurt er 'in die tijd'?
De verlossing vindt nog daarvóór plaats. En dat is ook geheel logisch. Want voordat er herstel kan plaatsvinden, zal eerst hetgeen dat hersteld wordt, verlost moeten worden. Dat is een principe, dat in heel de Bijbel terugkomt. Als de Heer niet eerst bevrijdt, heeft het zelfs geen zin om te herstellen. De opstanding is de presentatie van het eindresultaat.
Zo vind je dus de volgende volgorde: Verlossing, herstel, opstanding. En, met name, Jesaja 35:5-6 heeft het over de tijd van het herstel. De blinde wordt eerst verlost, daarna hersteld, de dove wordt eerst verlost, daarna wordt zijn gehoor hersteld. De kreupele wordt als kreupele verlost, maar wordt daarna van zijn kreupelheid genezen enz.
De Schrift spreekt niet voor niets over het feit, dat er tijden van herstel zullen aanbreken. En wel voor hen die verlost zijn.

Ik dacht even, nu komt DBI met een zinnige opmerking. Maar, nee.
Als ik feitelijk schrijf, dan bedoel ik 'in de kern (van de zaak)'. Je hebt gelijk, dat ik dan op de bedoeling, van wat er staat geschreven, voorsorteer. Ik interpreteer, zogezegd.
Maar het punt is, dat iedereen dat hier doet. En iedereen interpreteert anders. Daarom probeer ik zoveel mogelijk te schrijven: ik denk, of naar mijn mening, etc.
Daarom reageer ik nooit (meer) op jouw opmerkingen, omdat jouw wijze van interpretatie in geen enkel opzicht met die van mij in vergelijk is te brengen. Dit bericht is feitelijk een uitzondering, omdat je me even op het verkeerde been zette en ik echt van plan was jouw raad ter harte te nemen.
Bij nader inzien, zie ik er toch maar vanaf; hoe je ook wendt of keert, je blijft een intrigant. En daar verspil ik m'n tijd niet aan.

Ik denk dat het eigenlijk heel eenvoudig is * .
Als Jezus zegt: 'Ik ben de Waarheid', dan zegt Hij feitelijk: als je Mij ziet, dan zie je het Woord van God zelf, dat realiteit geworden is. Immers, het Woord (de logos) is vlees geworden! Jezus wijst dus op Zichzelf en zegt: In Mij heeft het Woord, dat God al vanaf de grondlegging van de wereld heeft gesproken, gestalte gekregen. De ultieme Waarheid van God, is dus de eniggeboren Zoon, oftewel Jezus Christus. Daarom staat er: Openbaring 22:13 (NBG1951) "Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde".
En als Jezus zegt: "Ik ben de Weg" dan zegt Hij in feite, dat je alleen maar in gemeenschap met Hem aan die Waarheid deel kunt krijgen. Vandaar ook: "Ik ben het Leven". Waarna Hij dan, om elke misverstand uit de weg te ruimen, nog zegt: "niemand komt tot de Vader dan door Mij"
Concreet is dus de ultieme Waarheid van God (die Hij ook openbaart!), dat het Woord vlees is geworden. In Jezus Christus is het oude voorbij, zie het nieuwe is gekomen. De tijden van zinloosheid zijn voorbij; nu breekt de tijd van het herstel aan. Deze Waarheid omvat alles wat er verder nog over gezegd kan worden, want Jezus is niet alleen het begin; Hij is ook het einde. De Eerste én de Laatste.
Buiten deze Waarheid, bestaat geen andere waarheid. En alle 'kleine waarheden' zijn op hun best verwijzingen naar dé Waarheid die, als eerste, in Jezus Christus gestalte heeft gekregen. De enigen die hiermee een probleem hebben, zijn zij die, desondanks, willen vasthouden aan hun eigen kleine waarheden en, om die reden, toch blijven zoeken naar een overkoepelende waarheid. Echter, de Waarheid die Zich in Christus heeft geopenbaard, verklaart al dit zoeken als het najagen van hersenspinsels, die het gevolg zijn van de geest van de antichrist: Johannes 6:53-57 (NBG1951) "Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. Want mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Gelijk de levende Vader Mij gezonden heeft en Ik leef door de Vader, zo zal ook hij, die Mij eet, leven door Mij."
* = Maar misschien is dit wel het moeilijkste dat er is.

De honden blaffen, maar de karavaan is allang verder getrokken.
Wie heeft een groter probleem, denk je FV, degene die nog steeds wacht op iets dat allang voorbij is of degene die voor alle zekerheid maar is ingestapt?
Als wij ons vergissen is er helemaal niets aan de hand, want het gaat toch zoals God dat heeft bedacht; als jullie je vergissen valt jullie hele bouwwerk in duigen en heb je niets meer.

Ik denk dat het eigenlijk heel eenvoudig is * .
Als Jezus zegt: 'Ik ben de Waarheid', dan zegt Hij feitelijk: als je Mij ziet, dan zie je het Woord van God zelf, dat realiteit geworden is. Immers, het Woord (de logos) is vlees geworden! Jezus wijst dus op Zichzelf en zegt: In Mij heeft het Woord, dat God al vanaf de grondlegging van de wereld heeft gesproken, gestalte gekregen. De ultieme Waarheid van God, is dus de eniggeboren Zoon, oftewel Jezus Christus. Daarom staat er: Openbaring 22:13 (NBG1951) "Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde".
En als Jezus zegt: "Ik ben de Weg" dan zegt Hij in feite, dat je alleen maar in gemeenschap met Hem aan die Waarheid deel kunt krijgen. Vandaar ook: "Ik ben het Leven". Waarna Hij dan, om elke misverstand uit de weg te ruimen, nog zegt: "niemand komt tot de Vader dan door Mij"
Concreet is dus de ultieme Waarheid van God (die Hij ook openbaart!), dat het Woord vlees is geworden. In Jezus Christus is het oude voorbij, zie het nieuwe is gekomen. De tijden van zinloosheid zijn voorbij; nu breekt de tijd van het herstel aan. Deze Waarheid omvat alles wat er verder nog over gezegd kan worden, want Jezus is niet alleen het begin; Hij is ook het einde. De Eerste én de Laatste.
Buiten deze Waarheid, bestaat geen andere waarheid. En alle 'kleine waarheden' zijn op hun best verwijzingen naar dé Waarheid die, als eerste, in Jezus Christus gestalte heeft gekregen. De enigen die hiermee een probleem hebben, zijn zij die, desondanks, willen vasthouden aan hun eigen kleine waarheden en, om die reden, toch blijven zoeken naar een overkoepelende waarheid. Echter, de Waarheid die Zich in Christus heeft geopenbaard, verklaart al dit zoeken als het najagen van hersenspinsels, die het gevolg zijn van de geest van de antichrist: Johannes 6:53-57 (NBG1951) "Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. Want mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Gelijk de levende Vader Mij gezonden heeft en Ik leef door de Vader, zo zal ook hij, die Mij eet, leven door Mij."
* = Maar misschien is dit wel het moeilijkste dat er is.

Nee, maar wel hier op dit forum.
En degenen die het meest onverzettelijk zijn in hun denken, roepen het hardst dat er geen eenheid is, maar torpederen ondertussen elke, hun vreemde, gedachte. De zwijgende meerderheid houdt zich gelaten op de vlakte en vraagt zich in stilte af wat daarvan toch de oorzaak is.

Ja, dat laatste begrijp ik wel. 
Maar laten we eerst eens starten met de tekst waar het om gaat:
(1Johannes 4:1-3, NBG51) “Geliefden, vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan. Hieraan onderkent gij de Geest Gods: iedere geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en iedere geest, die Jezus niet belijdt, is niet uit God. En dit is de geest van de antichrist, waarvan gij gehoord hebt, dat hij komen zal, en hij is nu reeds in de wereld." De geesten waar Johannes het in de eerste regel over heeft zijn gelovigen. Deze geesten worden inderdaad beïnvloed door één van de twee geesten (Gods Geest en de geest van de antichrist), zoals je terecht opmerkt.
Maar In feite spreken we dan over twee geesten die in een mens aan het werk zijn. Eén van onszelf en één die ons extern beïnvloedt. Het is de menselijke geest, die iets belijdt en het is dus de menselijke geest die moet worden beproefd. Die beproeving maakt duidelijk welke externe geest, die menselijke geest beïnvloedt.
En daardoor kom je dus in die cirkelredenering terecht, waar ik het eerder over had. Er zijn namelijk gelovigen die geheel te goeder trouw de komst van Jezus in het vlees belijden, maar toch niet die inspirerende werking van Gods Geest ervaren. Naar mijn mening komt dat, doordat ze zich een eigen 'beeld' hebben gevormd van Jezus die in het vlees is gekomen. Als je namelijk dát gelooft, maar Jezus concreet 'slechts' ziet als leraar, messias, goed mens, als door God gezonden en zelfs gekruisigd en opgestaan, dan belijdt je in feite een andere Christus, dan die Johannes eigenlijk bedoelt, maar zonder dat te beseffen; je toetst een geest op grond van eigen criteria en dat veroorzaakt een cirkelredenering.
Begrijp je wat ik bedoel?
Mijn vraag is derhalve nog steeds: Hoe kun je zeker weten, dat je wordt 'beïnvloed' door de Geest uit God.

Ik heb even uit jouw oorspronkelijke reactie laten staan waar het, naar mijn mening, echt over gaat. En in die laatste zin vat je goed samen wat ik eigenlijk bedoel.
Inderdaad: "de letter doodt, maar de Geest maakt levend". Je slaat nu de spijker op de kop.
Nee. Ik bedoelde met 'cirkelredenering' in feite de 'valse' zekerheid die kan ontstaan, wanneer je juist alleen bij de letter blijft.
Stel, je bevindt je in een groep, die van mening is dat ze de waarheid navolgen. Je hebt het naar je zin en leert dagelijks uit de Bijbel, je gaat trouw naar jouw kerk/groep/gemeente/gemeenschap enz. en je doet wat men van je verwacht. Als je dan 1 Johannes 4 tegenkomt, is de kans betrekkelijk klein dat je daar vragen over krijgt. Daarnaast denk ik dat elke twijfel (áls die al opkomt) direct door de kerk/groep/gemeente/gemeenschap enz waartoe je behoort, wordt geneutraliseerd.
Persoonlijk ben ik van mening, dat je als oprechte gelovige (wie is dat?) in ieder geval moet beseffen, dat je de zekerheid dat je 'goed zit' alleen in je hart kunt ervaren. Je kunt die nooit aan een ander vragen of je wel echt gelooft, want die vraag zal een ander altijd vanuit zichzelf en dus subjectief beantwoorden.
Daarnaast is het alleen de Geest uit God zelf, die jou kan bevestigen dat je in de juiste Christus gelooft (en dus dé Christus waar Johannes het over heeft). Die bevestiging gaat buiten alles om, want die komt van God zelf; het is Gods Geest die aan jou geest bekend maakt dat jij Zijn kind of zoon, bent: 
Galaten 4:6 (NBG1951) "En, dat gij zonen zijt - God heeft de Geest zijns Zoons uitgezonden in onze harten, die roept: Abba, Vader." en 
Romeinen 8:15-16 (NBG1951) "Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn". Het is dus Gods Geest zelf, de Heilige Geest, die de bevestiging geeft dat je een kind van God bent en dus God je Vader kunt noemen.
En ik denk zelfs dat Johannes dit ten diepste bedoelt, als hij schrijft: 'Jezus is in het vlees gekomen'. Door de Heilige Geest 'herken' je Jezus als jouw oudere broeder en weet je dat je bij Gods familie behoort. Zoals ook Romeinen 8:29 (NBG1951) concludeert: "Want die Hij tevoren gekend heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns Zoons, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen;"

Dat is fijn om te horen, Mohawk. We komen elkaar ongetwijfeld weer tegen op dit forum.
Ikzelf moet hier niet al te lang achter elkaar vertoeven, want het is wel een handen- en gedachtenbindertje. Dus na verloop van een paar weken, dan ga ik echt verlangen naar iets wat meer opbouwt, zoals wat meer diepgaande Bijbelstudie.
Het gesprek met jou heeft me in elk geval goed gedaan.

Er zijn landen waarvan het meerendeel van de inwoners gelooft dat God iets bijzonders met hun land voorheeft. In die landen bestaat altijd de neiging het Koninkrijk van God met geweld te realiseren. Het gevolg is dat men de wet gebruikt om bepaalde en subjectieve principes door te drukken.
Maar in feite handelt men in ongeloof, want als God daadwerkelijk iets bijzonders met jouw land voorheeft, zou Hij dan niet in staat zijn dat ook Zelf te regelen? Het punt is dat de wet mensen niet in hun denken verandert, maar enkel rebellie veroorzaakt. Want als je het abortus-probleem (en andere 'denk' problemen) wilt oplossen, zul je de bron moeten aanpakken; Het heeft geen zin een boom te snoeien, als de wortel ziek is.
Het probleem in de VS los je dus niet op door weer een andere regering te kiezen. Je kunt wellicht een regering kiezen, die het beste voorheeft met alle mensen, maar dan zul je religieuze/anti-religieuze motieven wel buiten de deur moeten houden.
@Maria K.

Ik denk nu, dat je iets niet hebt begrepen.

Je zegt: "Als er niets was misgegaan hadden wij ook niet verlost hoeven te worden." Ik vraag me dan af, wat ging er mis? En in het verlengde daarvan: Voor wie?
Je lijkt het antwoord zelf al te geven: "Als de eerste mens niet de fout in was gegaan", maar dan stel ik jouw conclusie ter discussie: "dan was Eden allang uitgebreid over heel de aarde". 
Voor mij is dat laatste echter niet zo vanzelfsprekend, want dat hangt weer af van de vraag: 'wat ging er mis?' Want als Adam niet had overtreden, wie zegt mij dan dat niemand dat ná hem dan wel zou hebben gedaan? Of was het probleem dan vanzelf uit de wereld geholpen geweest?
Dan de vraag: "Wát ging er mis?"
Ging het mis toen Adam at? Ging het mis in de ogen van God? Of ging het mis in de ogen van Adam? Als het in de ogen van God misging, dan zijn we terug bij af, want dat is nu juist wat hier wordt bediscussieerd.
Als iets mis gaat, dan gebeurt er iets van niet de bedoeling is. Laten we eens veronderstellen, dat het niet misging in de ogen van God, maar in de ogen van Adam. Dan gaat het zeker niet om het eten, want dat was een bewuste keuze; hij wist wat het gevolg zou zijn. Nu zou je kunnen zeggen, dat Adam de gevolgen niet kon overzien, maar dat stelt de motieven van God zelf ter discussie, want dan had Hij zich gewoon duidelijker moeten uitdrukken.
Dus waar ging het voor Adam mis? Met andere woorden: "wat gebeurde er dat niet de bedoeling was?" IK denk, dat, zowel Adam als Eva, de rol van de verleider in de boom van kennis, hebben onderschat. Ze dachten wellicht dat ze met een gedegen kennis van goed en kwaad wel ervaring konden opdoen in het weerstaan van de macht die van de slang uitging.
Het punt is, dat de mens nog steeds in de veronderstelling verkeert, dat hij met zijn kennis de wereld aankan. Maar waar plaatst dit alles de noodzaak voor Jezus Christus? Waarvan is Hij een verlosser?
Dit bericht wordt echter alweer te lang. Dus als je over dit laatste verder wilt 'filosoferen' moet je dat maar aangeven. Anders komt het misschien wel via anderen ter sprake. 

We lopen nu weer aan tegen een typisch forum-probleem. Omdat iedereen heel zijn 'theologie' in één enkel bericht wil proppen, zijn we niet meer in gesprek maar voeren we monologen. Dat komt, omdat men ook de gewoonte kent om het bericht waar men niets meer over kan/wil zeggen te negeren of met drogredenaties te elimineren. Dus geschreven, is maar geschreven. En of je volgende bericht nog gelezen wordt, moet je maar afwachten.
En soms is dat jammer, vooral nu, want ik heb het idee dat er wel veel zinnigs wordt gezegd. Ik, persoonlijk, zou het dan ook spijtig vinden als ook dit onderwerp nu weer ten onder gaat aan drogredenaties, doordat de toon zich verhardt.
Hermanos2 schreef al eens: "Het is maar een forum". Of hij zelf de diepgang van z'n opmerking ten volle begreep, is nog maar de vraag, maar concreet had hij wel een punt.
Wat me vooral aanspreekt is de wijze van argumenteren en de inhoud van de argumenten zelf. De inhoud van wat men gelooft, vind ik minder interessant, omdat die inhoud maar heel zelden boven water komt op een forum; immers, het enige dat je hier hebt, zijn woorden. Terwijl je voor het inhoudelijk leren kennen van 'van het geloof' de hele persoon, in de praktijk met handen en voeten, dus in het eggie, nodig hebt.
Nee, de tekst zelf niet. De opmerking van @Peter79 echter wel.
Maar als jij een beetje filosoferen niet ziet zitten, kun je dat rustig aan je voorbij laten gaan. Voor mij is het soms een heel goed 'hulpmiddel' om een bepaalde gedachte, die zich vaak al vastgezet heeft, weer een beetje los te maken en wat speelruimte te creëren. En dat is voor mij zeer zeker geen verspilde tijd. Want vaak komt de gedachte weer terug, maar dan nu beter gefundeerd dan voorheen.
Het probleem is wel, dat als je je eigen visie niet meer ter discussie kunt stellen, je vaak ook geen verwondering of aha-erlebnis meer kent. 

Sommigen houden er niet van en het brengt concreet ook niets, behalve misschien wat persoonlijk inzicht. Maar jouw opmerking bracht de volgende filosofische overweging bij mij naar boven:
Stel dat God het gebod niet had gesteld en Eva had desondanks van de boom gegeten, puur omdat de slang haar aandacht er op vestigde. Wat was dan het gevolg geweest? Anders gezegd: Was het probleem dat A&E veroorzaakten letterlijk het gevolg van het overtreden van het gebod of werd het probleem veroorzaakt door het eten zelf? 

??
Johannes 3:16 (NBG1951) "Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.

Dit zou je kunnen zien als verwijzing naar de liefde die God is. Echte liefde sluit alles uit dat zelfs maar ruikt naar dwang of plicht; dus ook verleiding. Zelfs aan reclame doet God niet.
Ik neem aan, dat A&E wisten dat de boom des levens er ook stond. Maar als daarnaast een boom staat, die al de benodigde kennis belooft in het leven, dat ze net begonnen waren? Dan steekt de boom des levens daar maar schril bij af.
Dan moet je er eerst achter komen, dat die kennis het karakter heeft van klatergoud. En dan ga je misschien alsnog op zoek naar Gods boom; die staat echter nu niet meer naast de boom van kennis, maar op een plek die alleen maar toegankelijk is via Christus.

Dit zou je kunnen zien als verwijzing naar de liefde die God is. Echte liefde sluit alles uit dat zelfs maar ruikt naar dwang of plicht; dus ook verleiding. Zelfs aan reclame doet God niet.
Ik neem aan, dat A&E wisten dat de boom des levens er ook stond. Maar als daarnaast een boom staat, die al de benodigde kennis belooft in het leven, dat ze net begonnen waren? Dan steekt de boom des levens daar maar schril bij af.
Dan moet je er eerst achter komen, dat die kennis het karakter heeft van klatergoud. En dan ga je misschien alsnog op zoek naar Gods boom; die staat echter nu niet meer naast de boom van kennis, maar op een plek die alleen maar toegankelijk is via Christus.

Gods plan betreft een mensheid die functioneert conform Genesis 1:26. De eerste die aan de verwachting voldoet is Jezus Christus. Vervolgens is Hij sinds de uitstorting van de Heilige Geest op die eerste Pinksterdag in Jeruzalem, bezig Zich een volk te formeren, dat bestaat uit gelovigen die allemaal hun volledige vertrouwen stellen op Hem, hun Heiland en Zaligmaker. 
Het draaiboek van God, betreft enkel Jezus Christus en de zijnen. De overigen zijn aan zichzelf overgegeven. Wat niet wil zeggen, dat ze zich buiten zijn aandachtsveld bevinden. Want als er een mens is, waar God een hart 'ziet' dat volkomen naar Hem uitgaat, dan zoekt Hij die mens op en wordt die mens vroeg of laat óók een onderdeel van het Volk van Christus.
God heeft de zonde niet geschapen, alsof de zonde een entiteit is. Maar de zonde ontstaat steeds daar waar een mens z'n eigen god is. De zonde is een gevolg. Net zoals duisternis geen entiteit is, maar daar ontstaat waar geen licht is. Dat er wezens zijn, die de duisternis als hun dekmantel gebruiken is een ander verhaal.
Jezus Christus is dus niet in eerste instantie een oplossing voor een probleem, maar het logische vervolg van Gods plan. Jezus zou dus sowieso zijn gekomen. Het punt is echter, dat God óók wist dat de mens in zonde verloren zou zijn. En dat verklaart het feit, waarom de Christus moest lijden en sterven. Om de Leidsman ten leven te kunnen zijn, moest Hij aan hetzelfde deel krijgen als alle andere mensen. In Jezus heeft God de afstand overbrugd, die van nature door de zonde is ontstaan tussen Hem en de mens.
Maar dat impliceert ook dat God geen mens bij de haren in Zijn Koninkrijk sleept. Als jij content en tevreden bent met het leven dat je leidt, prima. Houden zo. Maar als je denkt dat aan jouw leven iets wezenlijks ontbreekt (dat gat waar Augustinus het over heeft), dan wil Christus ook voor jou een Leidsman te leven zijn. Je bent dus vrij om te kiezen. Ook dat is het gevolg van het kruis op Golgotha. God staat dus voor ieder mens klaar, maar Hij bemoeit zich niet met jouw leven als je dat niet wil.

Wat heeft de grootte van een groep te maken met het wel of niet verdienen van aandacht?
Dat is volgens mij niet het punt van dit topic.
Zo simpel is het dus niet. Je identiteit is niet alleen je geslachtsdelen. Verre van dat.
Volgens mij is er ook geen discussie wat je met bepaalde geslachtsdelen wél of niet kunt doen. Het gaat om genderidentiteit. Dat is wat anders dan je geslacht.
Het klopt dat er begrip moet zijn. Maar dan wél van twee kanten. Dat komt niet echt naar voren als ik deze post van jou lees.