Hopper

Ter overweging. Bij een persoonlijk verlies treden er allerlei zaken naar voren in ons gevoel. We kunnen daar attent op zijn. Als we een niet-oordelende houding hebben naar de buitenwereld, dan zullen we onze eigen gevoelens ook niet oordelen. Bij een persoonlijk verlies kan er naast verdriet en rouw zich ook geheel andere gevoelens voordoen. In het onbevooroordeeld aanschouwen van deze gevoelens treedt er tevens een 'stilte' (rust) naar voren. I.m.o. is deze 'stilte' de dragende grond van God. God hoeft niet verder benoemd te worden. God, Allah, Boeddha of Jezus zijn maar namen.

Als voormalig katholiek vind ik de protestantse zienswijze betreffende heiligverklaring dan ook juister. Als Jezus zichzelf niet eens op een voetstuk zette, als Paulus schrijft dat de geestelijke mens zich van niemand onderscheidt, dan zie ik het in de navolging als onjuist om wie dan ook op een voetstuk te zetten. (Mijzelf incluis uiteraard). Toen ik als jongeling nog in de (katholieke) kerk kwam bevreemde het mij altijd dat allerlei heiligen letterlijk op een voetstuk stonden en dat Jezus de minste der minsten was. De voetwassing zie ik als een niet-voetstuk. De ware bedoelingen en leer

Wat ik doe is het Evangelie toetsen aan de spirituele praktijk en op die wijze constateren dat het Evangelie waar is. Dat wil niet zeggen dat zaken welke buiten de canon staan onwaar zijn. Ik zou bv het Thomas Evangelie er direct aan toevoegen. Dat gezegd hebbende staan er ook in het Thomas Evangelie zaken welke ik niet begrijp. Ik betrek het Evangelie dus op mijzelf i.p.v. op de historie. Het gaat me altijd om wat Jezus (of bv Paulus) zegt en of ik dat kan plaatsen in het gaan van 'de weg'. Het is altijd het individu die 'de weg' gaat. Historisch onderzoek of de historie zelf interess

Ik ben geen tegenstander van filosofie. Dat wat geen voorstelling kent heeft woorden nodig. Poëzie kan via het gevoel (emotie) een hogere octaaf in de geest bereiken waar de filosofie (en daarmee de ratio) niet komen kan. Sommige verzen in de Bijbel zijn ook bijna poëzie. Met mythische verbeelding is ook niets mis. Zo denk ik dat er achter Genesis een diepere betekenis zit. Adam en Eva hebben niet echt bestaan. Als ik jou was, dan zou ik overwegen om het begrip 'geest' wat ruimer te zien dan louter het redenerende, discursieve denken. Aanvaarden dat 'de geest' een verkenningsg

Hallo Jesper, welkom op dit forum. Ik lees dat je erg twijfelt over jezelf en dat is helemaal okay. Twijfel is het begin van het beleven van 'het hart'. Het mensenhart is vol van allerlei emoties, hetgeen naar voren komt bij persoonlijk verlies. Je autisme is hierbij een hindernis naar ik begrijp en dan kan kloppen. De ratio drukt het 'hartsgevoel' namelijk weg. Vandaar dat twijfel juist zo goed is. Je eigen hart weet het namelijk veel beter dan de ratio. Als je je hart volgt dan is de rust en ontspanning die je omschrijft je natuurlijke staat. Zelf volg ik de mystiek (het ve

Religie is dan ook een begrip wat ik liever niet gebruik. Religie is afgeleid van het 'verbinden' en in de wereld van de geestelijke mens blijkt dat de zaken heel anders in elkaar steken. Het (religie) geeft een 'idee' van met zijn allen gezellig rond God scharen of zoiets. Zo is de (geestelijke) werkelijkheid helemaal niet. Daarom ben ik warm voorstander om maar helemaal geen voorstellingen van God en alles wat er om heen hangt te maken. Iedere voorstelling van zaken is toch fout.....

De geestelijke mens zoals Paulus die schetst is nu juist aan het veld van goed en kwaad ontsnapt. Met 'goed' onderstreept. Tegen de natuurmens zegt Paulus: "Onderzoek alles, behoud het goede , en vermijd alle kwaad, in welke vorm dan ook. " Petra plukt dat kersje en daar is ook niks mis mee. Maar vermijd uiteindelijk óók het goede, want de geestelijke mens is goed noch kwaad. Alleen God is goed. De redding is inderdaad in het 'nu' , het eeuwig nu....

Wie met het hoofd leest -de natuurmens- die begrijpt het niet, dat klopt. Maar ik ga niet net als Paulus de forumdeelnemers opdelen in natuurmens en geestelijke mens. Dan zou ik mijzelf verplichten om aan dat M/V gedoe mee te doen en verklaren dat God een Man/Vrouw/Of zelfs beiden is. Wie hier verklaart dat God überhaupt een gender heeft, is een kersenplukkende natuurmens. Vanuit mijn gezichtspunt zijn Barnabas en Petra complementair aan elkaar met dat gender gedoe, ik ga dat op geen enkele wijze stimuleren. Dat Paulus zijn toehoorders opdeelde in vleselijke en geestelijke mensen

1 Korinthiërs 2:14. (de natuurlijke mens) (Heb ik hier al heel wat keren geschreven, maar ja, dat kersen plukken hè...)

Het enige wat een moreel kompas heeft is het 'hart' zonder 'zacht'. De gevoeligheid des harten kan alleen ontstaan als deze leeg gemaakt wordt van beelden, verwachtingen, wensen. Denk maar eens aan een uitdrukking: "alles hebben wat je hartje begeert". Als het hart leeg is gemaakt van alles wat 'eigen' is, dan kan Jezus als het Woord 'spreken' in een taal die de mens kan verstaan. In dat 'spreken' openbaart op den duur zich de (kennende) ziel. Maar moraliteit dient uiteraard in de praktijk vorm te krijgen, theoretische moraliteit daar heeft de mens niks aan. Dat is bedachte moralite

https://nl.wikipedia.org/wiki/Marcionisme Marcion was zeker een kersenplukker, dat ben ik met je eens, Neo. Van het hele Nieuwe Testament bleef weinig over. Van de synoptische evangeliën zou je kunnen zeggen dat deze ingekort zouden kunnen om er dubbelingen uit te halen. Maar het hele Johannes Evangelie schrappen? Dan heb je er weinig van begrepen. Paulus op zijn beurt kan het Evangelie niet vervalst hebben, Lucas is later geschreven dan Paulus' brieven welke gedateerd worden van 50-60. Mogelijk had Paulus kennis van Q, maar dat valt niet te weten. Daarnaast schreef P

Ja, precies dat. Mijn 'leraren' verborgen zichzelf ook achter kretologie om 'geleerd' (cognitieve inhoud) over te komen. Gelukkig was er nog geen wikipedia in de jaren 80/90.

Overigens was mijn reactie van 4 uur geleden uiteraard hilarisch bedoeld. (OEN, ANNA, NIVEA, OMA, DIK en LSD.) Ik herken in TTC een van mijn 'leraren'.

Ik zag het als een bron van vermaak. In de jaren 80/90 was er een school welke van mening was dat de intermenselijke communicatie verbeterd kan worden. Ik deed ijverig mee en er deden zich hilarische situaties voor, waar ik in stilte nog pret om kan hebben. De dwaze mens die meent met cognitieve inhoud controle te kunnen hebben. Ik heb er van geleerd, maar niet op de wijze waarop de 'leraren' mij dachten te moeten onderwijzen. Ik heb 1 welgemeend advies: hoedt u voor leraren! Zorg dat je altijd de leerling bent.

Je komt nooit 'achter' de Waarheid. Net zo min als dat de Waarheid aan wie dan ook in pacht wordt gegeven. Dat is weer het kersenplukken, ik die 'achter' de Waarheid ben gekomen. Ik die de 'Waarheid' in pacht heb. Zolang het eigene er nog is (degene die de kersen plukt) is de Waarheid er niet.

Aandacht hoeft niet geoefend te worden, aandacht is 'vanzelf' zo.

Daar werden we vroeger in het bedrijfsleven mee doodgegooid. Brainstormen, de overtuiging van de groep welke beter zou zijn dan die van het individu. Cognitieve inhoud op een voetstuk.

LSD is niet aan te bevelen, ANNA laat ik in haar waarde, OEN is een scheldwoord, mijn OMA is al tientallen jaren dood, NIVEA is sluikreclame en DIK wil niemand zijn. Maar wat deze 6 woorden met elkaar verbindt, dat ontgaat me totaal. Mijn oma heette niet eens Anna en was niet dik.

En in het boeddhisme kun je dan niet kersenplukken? De kersenplukkers zijn overal. Het boeddhisme kan wel de leer van Jezus ondersteunen, maar dat is weer wat anders.

https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/depressie-is-het-tweede-probleem Het begrip 'doemdenken' is weer eens van stal gehaald. Toch zit er een waarheid in, de mens lijdt liever dan dat hij wat aan het lijden doet. https://harriekolsteeg.nl/stoicisme-en-geluk-de-weg-naar-innerlijke-vreugde/ Dat stoïcisme is zo gek nog niet. De oude stoïcijnse wijsgeer Epictetus zei het treffend: het zijn niet de dingen zelf die ons verontrusten, maar onze gedachten erover. Hier op dit forum valt ook wat te leren. Andere deelnemers schrijven nooit wat ik wil. O

Je bent aan het kersen plukken in Hopper's teksten. Hopper is nu juist degene die zegt dat we Jezus kunnen volgen, het zijn als de kinderen, weet je nog? Plukken kinderen kersen? (Retorische vraag) Johannes1;9. Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld. Het Licht verlicht al elk mens komende in de wereld, er valt juist niets aan te snappen. Het zijn de 'snappers' die zo graag kersen plukken. Zo komen we aan een Breukbijbel, een Petrabijbel enz enz. (Reactie op Petra in een andere draad). (Petra die zich graag afficheert als ke

De ervaring is van belang omdat er angst is voor het onbekende. Ooit op zekere dag stond ik voor een dichte deur en daarachter bevond zich het lijden, ik kon het voorvoelen. Ik bemerkte dat alleen al het denken er aan een lijden met zich mee bracht, zo hielden lijden en angst elkaar in stand. Door het lijden bij God in te brengen, kreeg ik zelfvertrouwen. Niet dat ik in die tijd in God geloofde en dat was maar goed ook. Ik opende de deur en nu draag ik kennis van het lijden. Voor iets wat je kent heb je geen angst meer, omdat je weet hoe er mee om te gaan. Nu weet ik ook da

En als je het lijden toelaat, dan kun je het lijden bij God inbrengen. God zal je het lijden niet afnemen. Het is een ervaringsweg. Wie het lijden ontwijkt zal het lijden zelf moeten dragen, indien het zich voordoet. Dat zou wel eens een bittere pil kunnen zijn.

In Prediker 3:19 staat precies wat Sjako schrijft: mensen en dieren delen dezelfde adem, en de mensen hebben niets voor op de dieren, want alles is vluchtig. Het 'inblazen' ging over de schepping an sich.

Alles behoort God toe, (In uw handen beveel ik mijn geest). Verder is het (na mijn dood) aan God.