Hopper

Dan citeer je niet goed, in SV staat het volgende: Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in den schoot des Vaders is, Die heeft Hem ons verklaard. Er staat eniggeboren Zoon, niet eniggeboren God

Over de dode zeerollen gesproken. https://www.trouw.nl/nieuws/een-tijdmachine~bb1e2808/ De inhoud van de Dode-Zeerollen zorgde voor nog meer opwinding. Want de teksten stamden uit de derde eeuw voor Christus tot en met de eerste eeuw na Christus. Eindelijk waren er geschreven bronnen uit de tijd van het ontstaan van het christendom. Eindelijk een kans om de Bijbel te toetsen. En er was zoveel materiaal! Jarenlang studeerde een team wetenschappers op de rollen. Maar er kwam slechts mondjesmaat iets naar buiten. Reden voor allerlei complottheorieën, zoals dat het Vaticaan de in

In jouw Bijbel misschien, in die van mij (SV) staat dat Jezus het vleesgeworden Woord is. Bijgeloof is de Heer een gruwel.

We worden allemaal rein geboren. Wanneer gij u niet bekeert en wordt als de kinderen, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan. Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een ieder mens, komende in de wereld.

Ik denk dat de samenstelling door mensen is gedaan, maar de auteurs van de Bijbel (dat zijn er velen) zijn goddelijk geïnspireerd. Dat schept soms ook tegenstrijdigheden, omdat ondanks de goddelijke inspiratie van een bepaalde auteur, de eigen wijze van uitdrukken toch aanwezig blijft. En die eigen wijze van uitdrukken is dan nog weer in het Nederlands vertaald ook. Ik behoor dan ook niet tot degene die zegt dat de Bijbel het woord van God is. Dan ga je teveel in de letters zitten, beter is om zelf die goddelijke inspiratie te zoeken terwijl je leest. Niet teveel in je hoofd zitten, maar

Je kunt alleen iets herkennen als je weet hoe het er uit ziet. Zoals ik het zie dient de mens eerst de mildheid in zichzelf te realiseren. Wat die mildheid (in ons zelf) in de weg staat zijn onze eigen angsten. De mens dient dus een weg te vinden in hoe af te dalen in onze eigen angst. Dat betekent een gewaarwording van de gevoelens welke in jezelf leven en deze bezien alsof ze van een ander zijn. Je eigen innerlijk gevoelsleven bezien alsof het een ander betreft maakt dat afdalen mogelijk. Omdat ik dan angst en andere gevoelens van eigenaar ontdoe. Dan herken je angst en andere gevoe

Ik begrijp niet wat je schrijft.

Ik denk het ook, dit onderwerp trekt geen volle zalen. Wie neemt nog de ander als uitnemender dan zichzelf? Alleen voor 'de ander' kunnen we ons zelf in de waagschaal zetten.

En als ik de Bijbel zou samenstellen, dan zou ik -gesteld dat ik in de 1e of 2e eeuw leefde- weer anders de Bijbel hebben samengesteld. De synoptische Evangeliën kunnen ingekort worden, en andere Evangeliën zou ik invoegen zoals het Thomas Evangelie. We moeten beseffen dat de Bijbel is samengesteld door mensen in de eerste eeuwen. Het is niet God die dat heeft gedaan. Er is enorm veel gehakketak geweest in de eerste eeuwen, daarnaast heeft Jezus zelf geen woord geschreven.

https://www.karlbarth.nl/omweg-naaste-zelfrealisatie/ Zelfrealisatie van de mens is in meer dan één opzicht niet een op zichzelf staande aangelegenheid. Altijd is men daarin ook blootgesteld aan de blik en het oordeel van anderen. Succes, eer en aanzien vragen om bevestiging en bijval. Daarom is er in het streven naar zelfverwerkelijking ook altijd de zorg om de eigen reputatie. Men wil naam maken in de wereld en ten diepste bij God. Wat en wie is men in het oog van de A(a)nder en hoe staat men te boek in de samenleving? De mens leeft voor het aangezicht van de ander en staat onder

Het zijn mensen geweest die bepaalden wat er tot de Bijbel behoorde. Dus van dé Bijbel spreken is sowieso onmogelijk. Er kunnen Evangelies zijn geweest van een hoger belang dan de 4 welke er nu in staan. Dat weten we simpelweg niet. Ik zou het (volledige) Evangelie van Maria Magdalena wel willen lezen. Maar het zijn mensen (waarschijnlijk jaloerse mannen) die hebben bepaald dat het niet in de Bijbel moest.

Zeker wel. Maar dan haal ik er de onvolprezen uitspraak van Kierkegaard er bij: we leven voorwaarts en we leren achterwaarts. Jij en ik, we gaan de Weg en achterom kijkend begrijpen we de Bijbel weer op een andere wijze. De Hopper van 20 jaar geleden zou de Hopper van 2024 met stelligheid tegenspreken. Mensen hebben de neiging om te dogmatiseren, ze verklaren hun eigen zienswijze tot dogma. Maar hoe kan een mens de Weg gaan als hij geen andere inzichten krijgt? In mij is wel een honger om mijzelf geestelijk te ontwikkelen. Steeds meer stel ik empirisch vast dat delen van de Bijb

Ik voel me nergens door beledigd of getriggerd. Ik ben geen moslim die hysterisch gaat doen als men aan zijn Koran komt. Ik heb als kind onderricht gekregen in de Bijbel middels de kerk. En toen als kind vielen me al zaken op welke ik toen niet begreep en nu wel. Zaken moeten bezinken in de mens. Andere bronnen lees ik nu juist wel veel. Hoe kijkt een ander er tegen aan over wat in de Bijbel staat? Het valt me hier op dit forum op, dat er eindeloze discussies zijn over de Bijbel zelf, maar zelden wordt 'de lezer' in vraag gesteld. Of je met hart leest of met het hoofd, dat ve

Ik ga alleen bij twijfel naar bv de Griekse grondtekst toe. En zodoende ben ik tot de conclusie gekomen dat de SV het dichtste bij het origineel zit. Dat is mijn wijze van onderzoeken. En daar ben ik niet dagelijks mee bezig, want ik wil niet te veel in mijn hoofd zitten.

Er ligt bij de mens een deksel op het hart (2 Korinthiërs 3:15) en jij wilt dat deksel nog even vast schroeven met ChatGPT. Je gaat je gang maar. Ik ga wel voor de levende Geest, die spreekt in een taal die het mensenoor niet kan horen.

Vertaalbots zijn problematisch omdat zij niet correct vertalen. Vertaal bv maar eens een stukje uit het Engels naar het Nederlands. En predikanten zijn niet altijd te vertrouwen. Er is dus niet 1 Bijbel, maar er zijn ontelbare bijbels. Je dient zelf te zoeken naar de boodschap achter de letters. En dat gaat feitelijk alleen in je eigen taal. Omdat je eigen taal het gemakkelijker maakt om voeling met de tekst te krijgen. Daarnaast doet het er toe of je de innerlijke weg aan het gaan bent of de uiterlijke (brede) weg. Dan kom je er achter dat sommige vertalingen (bijvoorbeeld NBV2

Waar ik woon speelt religie nauwelijks een rol. De katholieken die er nog zijn, zijn niet zo met het geloof bezig. Ze spreken er niet zo over als de forumdeelnemers hier dat doen. Ook in mijn jeugd -toen er nog veel meer katholieken waren- was dat al zo. De meeste katholieken nemen het allemaal niet zo serieus, het is meer een sociaal gebeuren. Het is een 'ietsisme'. Zo van: je weet het maar nooit of er na dit leven nog iets is. Verder ben ik van mening dat in een vrije seculiere samenleving Jezus veel beter tot zijn recht komt. Zijn leer dient serieus beleden te worden, dat zi

Ik heb ook geen enkele stijd of problemen met katholieken. Ik zie echter het katholicisme wel als een wereldse leer die afwijkt van Jezus' leer. Het katholicisme is gevormd door strijd. Christelijke denominaties welke dichter bij Jezus' leer stonden zijn simpelweg uitgeroeid omdat ze vreedzamer waren.

Het gaat niet om de mensen, maar om het instituut. En het 'goedpraten' van de hedendaagse katholieken, een verschijnsel wat we ook zagen met de talrijke pedo-kwesties. Dan corrumpeert het instituut de (hedendaagse) leden. Het zou goed zijn als de paus openlijk toegaf dat de RKK eeuwenlang onder leiding van Satan heeft gestaan. Ik hoor maar niks. En onderwijl opgewonden doen omdat de kerk wat homo-stelletjes inzegent?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Katharen De inquisitie eerlijke, consistente rechtspraak in heel Europa noemen is ronduit lachwekkend , Robert Frans. Het waren katholieken die andersdenkenden uitmoorden totdat er geen eentje meer over was. En beschaafd vermoorden was ook al niet aan de orde. https://nl.wikipedia.org/wiki/Inquisitie Martelen , brandstapels e.d. waren de werktuigen van de Inquisitie. Dit verdedigen is net zo belachelijk als de nazi's verdedigen. Het komt je geloofwaardigheid niet ten goede. Hetgeen er gebeurd is in 'de kerk' is het recht van de sterk

Mystiek werkt niet op cognitieve wijze. Hier is een link die het e.e.a. uitlegt: https://www.theologie.nl/de-mystieke-weg-ongewoon-alledaags/ Mystiek is jezelf ontvankelijk maken voor God. Hier in dit aardse leven , leven we in de duisternis, we leven in het veld van goed en kwaad. Ontvankelijk zijn voor God en verlangen naar God gaan samen. Je moet dat niet zien als een eindbestemming, dat je bij God uitkomt. Het is een soort van eeuwigdurend verlangen, waarin de mens alles wat van zichzelf is opgeeft. In feite is het Jezus zelf die de brug is naar iets wat geen w

Ter overweging. Bij een persoonlijk verlies treden er allerlei zaken naar voren in ons gevoel. We kunnen daar attent op zijn. Als we een niet-oordelende houding hebben naar de buitenwereld, dan zullen we onze eigen gevoelens ook niet oordelen. Bij een persoonlijk verlies kan er naast verdriet en rouw zich ook geheel andere gevoelens voordoen. In het onbevooroordeeld aanschouwen van deze gevoelens treedt er tevens een 'stilte' (rust) naar voren. I.m.o. is deze 'stilte' de dragende grond van God. God hoeft niet verder benoemd te worden. God, Allah, Boeddha of Jezus zijn maar namen.

Als voormalig katholiek vind ik de protestantse zienswijze betreffende heiligverklaring dan ook juister. Als Jezus zichzelf niet eens op een voetstuk zette, als Paulus schrijft dat de geestelijke mens zich van niemand onderscheidt, dan zie ik het in de navolging als onjuist om wie dan ook op een voetstuk te zetten. (Mijzelf incluis uiteraard). Toen ik als jongeling nog in de (katholieke) kerk kwam bevreemde het mij altijd dat allerlei heiligen letterlijk op een voetstuk stonden en dat Jezus de minste der minsten was. De voetwassing zie ik als een niet-voetstuk. De ware bedoelingen en leer

Wat ik doe is het Evangelie toetsen aan de spirituele praktijk en op die wijze constateren dat het Evangelie waar is. Dat wil niet zeggen dat zaken welke buiten de canon staan onwaar zijn. Ik zou bv het Thomas Evangelie er direct aan toevoegen. Dat gezegd hebbende staan er ook in het Thomas Evangelie zaken welke ik niet begrijp. Ik betrek het Evangelie dus op mijzelf i.p.v. op de historie. Het gaat me altijd om wat Jezus (of bv Paulus) zegt en of ik dat kan plaatsen in het gaan van 'de weg'. Het is altijd het individu die 'de weg' gaat. Historisch onderzoek of de historie zelf interess

Ik ben geen tegenstander van filosofie. Dat wat geen voorstelling kent heeft woorden nodig. Poëzie kan via het gevoel (emotie) een hogere octaaf in de geest bereiken waar de filosofie (en daarmee de ratio) niet komen kan. Sommige verzen in de Bijbel zijn ook bijna poëzie. Met mythische verbeelding is ook niets mis. Zo denk ik dat er achter Genesis een diepere betekenis zit. Adam en Eva hebben niet echt bestaan. Als ik jou was, dan zou ik overwegen om het begrip 'geest' wat ruimer te zien dan louter het redenerende, discursieve denken. Aanvaarden dat 'de geest' een verkenningsg