Hopper

Het probleem ontkennen is natuurlijk ook een mogelijkheid. Maar dat lost het probleem niet op.

Ik volg Jezus, dat is mij voldoende. Verder mag iedereen uit de Bijbel kersen plukken zoveel als hem belieft. Het 'licht der wereld' is aan geen enkele maat gebonden, ik kan het aanbevelen.

Ik ben nogal radicaal in het volgen van Jezus. Ik neem jou dus ook niet de maat. Je mag best oordelen over LGBT 'ers. Dat mag je zelf weten. Ik oordeel ook niet over mensen met een one love bandje, ik vind het prima dat ze dat doen. Ik heb niet zo veel met de politiek. Jezus predikte verdraagzaamheid, dus kies ik politici die verdraagzaamheid propageren. Geheel populistisch rechts valt af, net zoals de SGP.

Nu ik toch bij Matt 7 zit te lezen is dit ook wel een aardig stukje tekst:

En de Bijbel leert dat je LGBT 'ers de maat moet nemen? (Matt 7:2)

Dat is niks bijzonders, die worden geboren, die gaan een keertje trouwen, verwekken een paar kinderen en gaan weer dood. En dat was het dan.

Als we er van uit gaan dat alles uit één Bron voortkomt moet er ook een universele weg naar die Bron zijn. Dat de diverse mensen steeds in een verschillend schuitje stappen komt omdat men veelal meent middels het denken die Bron te vinden.

Ik ben niet van de lijstjes en de uitgestippelde routes. Dat is dan ook mijn bezwaar tegen het Boeddhisme. Het pad (de weg) verschijnt terwijl je die bewandelt. Jezus zegt simpelweg: Ik ben zelf die weg. Dat geeft ook geen garanties, aan oorlogsvoerende christenen zien we dat er lang niet altijd geluisterd wordt. Maar an sich opent het wel de intuïtieve benadering. Mits je maar die smalle weg neemt.

Ik ben daar niet bekend mee, ik ken het -intersubjectiviteit- alleen uit de praktijk. Op wiki staat dat een bodhisattva zijn verlichting uitstelt, dat lijkt mij onzin. Wat weer terug grijpt op de vraag wat verlichting eigenlijk is. En daar lopen de Boeddha en Christus uiteen. In het Edele achtvoudige pad lees ik als verklaring van 'verlichting' op punt 7: "indachtigheid, onderzoek naar waarheid, energie, vreugde, kalmte, concentratie, gelijkmoedigheid". Allemaal mooie en belangrijke zaken, maar ik beschouw dat niet als 'verlichting'. Het Boeddhisme is geschikt om tot een verstilde g

https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/het-zwitser-leven-gevoel-is-definitief-begraven Lang verhaal kort: dat de babyboomers ooit zouden vergrijzen is al meer dan een halve eeuw bekend. En als een mens 80+ wordt dan dienen de gebreken zich onvermijdelijk aan. De opgerekte levensverwachting gaat tegen ons werken. Want behalve vergrijzing hebben we ook te maken met ontgroening. (Nee, niet dat malle ritueel van studenten). Ik denk dat vooral mensen in de categorie tussen de 50 en 70 zich zorgen moeten maken. Niet alleen omdat er voor 'ons' niet voldoende zorg is wegens gebrek aan zor

Ik weet niet wat dat zijn. Maar het tot object van waarneming maken is mij bekend. Anders zou ik niet ooit het toekomstig lijden naar het heden hebben kunnen halen waarmee bleek dat de remedie tegen lijden het lijden zelf was. Op deze wijze daalt de mens in zichzelf af. Want het moge duidelijk zijn dat de ziel in 'de wereld' niets te winnen heeft. Op die wijze verdwijnt de vereenzelviging met alles wat object is.

Soms blijft een mens toch chronisch in de woestijn om andere mensen bij te staan, Petra. Dan is het 'eeuwig nu' wel geactualiseerd , maar blijf je toch in de woestijn: intersubjectiviteit. Op subject-niveau wordt duidelijk hoe mensen bevangen kunnen zijn door de duisternis. Of het verstandig is om mensen bij te staan op subject-niveau dat weet ik niet. Daarom is er geen einde aan 'de weg': je komt steeds weer voor zaken te staan die je niet weet. https://nl.wikipedia.org/wiki/Intersubjectiviteit Dat wat we 'duisternis' noemen kan altijd geobjectiveerd worden. Lijden bedoeld

http://vaneijck.org/posts/2021-09-24-werkelijkheid34.html Het gaat om wat werkelijk is. Martinus Nijhoff: Nijhoff draait de zaken om (Net zoals Jezus soms). De daad (het sterven) na laten doet meer kwaad dan daden gedaan. De brug waar hij hier over spreekt is de Christus zelve. Jezus noemt dat dan weer 'de deur'. Je moet ergens door, de nauwe doorgang. Dit stukje gaat over 'in tegenwoordigheid leven', daarom moet de mens ook sterven aan 'de toekomst'. Daarmee vervalt een hiernamaals ook, want een hiernamaals is toekomstig. Om in tegenwoordigheid te leven, daar komt

I.m.o. wordt er iets geheel nieuws gemaakt, dus dan is er geen sprake van een cirkel. God als de Ene is in zichzelf alleen, de mens als de thuisgekomen ziel is ook in zichzelf alleen. Zodoende is Gods grond ook mijn grond. Die grond is het alleen in zichzelf zijn. Dat is de kern van mystiek en de wonderbaarlijke vermenigvuldiging. Het 'in zichzelf alleen' kan onbeperkt uitgebreid worden en blijft toch ook één. Wie het thuis kent (volledig kennen) zal geen problemen hebben met de fysieke dood. Men sterft reeds gestorven. Zij die ongestorven dood gaan hebben een groter probleem. Z

Ik blijf bij mijn eerdere opvatting. Als een naaste (wie dan ook) zich bij een sekte aansluit, dan zal ik zo iemand los moeten laten. Ik mag er wel een mening over hebben, maar niet over oordelen. Geen enkel mens is mijn bezit, dus feitelijk is er van 'los laten' ook geen sprake. Wat er losgelaten wordt is de emotionele binding (liefde) in mij zelf. Maar liefde heeft nu juist als enige eigenschap dat het alleen maar kan schenken en niet bezitten. Vergelijk het met mensen die homoseksualiteit veroordelen. Als ik wil dat mijn naaste (mijn kinderen bv) heteroseksueel zijn, dan gedraag

Het bewandelen van 'de weg' is universeel, Petra. Als het niet universeel is dan is het subjectief. Zo lees ik ook de 'verslagen' van vele anderen. De predikingen van Jezus gaan over die universele weg. Hier belanden we op het lastige punt waar iets subjectief is en waar iets universeel. De Logos is universeel. Waarom is dat? Er zit helemaal niks subjectiefs in, het is niet aan maat gebonden. Uiteraard is het ook mijn ervaring met dat wat universeel is, andere mensen hebben die ervaring (soms) niet. Mensen hebben al eeuwen geschriften nagelaten over die universele weg.

Het is niet zo dat 'de weg' een uit te stippelen route is, het is een ontdekkingstocht. Contemplatief denken valt niet uit te leggen. Je bent immers bezig met iets waarvan je geen kennis hebt en als je het discursieve denken er op los laat dan kom je er zeker niet. De Logos of het Woord is een centraal begrip in die reis. Dat staat voor Zijn , maar dat kan nooit de mens die je bent 'zijn'. Dat moet langzaam ontwaken in de mens, zodat het kenvermogen van de ziel mee-ontwaakt. Kenvermogen werkt als mens zijnde zintuigelijk en daarmee is de mens op de wereld gericht. Je moet dus van die

Nog even terugkomende op Matteüs 10:34-39 en de visie van Eckhart daar op: In de uitleg van Eckhart moet de mens zich niet door de tijdruimte beelden in beslag laten nemen omdat God (als liefde) dan onkenbaar blijft. Daarom zegt Jezus in Matteüs 10:34-39 dat hij gekomen is om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder. Immers: niemand komt tot de Vader dan door Mij. Merk ook op dat bij Eckhart het imago Dei het intellect is. Intellect (in de meest ruime zin van het woord, het hart ho

Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Onze zon is een G-ster die relatief kort leeft. 10 miljard jaar schat men in. Grosso modo is hoe kleiner de ster, des te langer de levensduur. Dus van kleinere types zijn er meer en zij leven langer. Die zijn meer doorsnee. Zou God er een sturende hand in hebben gehad dan had Hij voor ons wel een wat kleinere ster gemaakt. Dan is het gewoon een kwestie om de bewoonbare planeet wat dichter bij de ster te plaatsen. De wetenschappelijke werkelijkheid is dat de meeste planeten dermate bizarre eigenschappen hebben of onmogelijke posities t.o.v. de moed

Mystiek is in geen enkele theorie te bevatten.

Het is niet de zon die leven schenkt, er zijn immers talloze levenloze planeten in ons zonnestelsel. (Voor zover we nu weten) Waar leven vandaan komt of hoe het ontstaan is, daar heeft de wetenschap ook geen antwoord op. Zelfs de vraag wat leven is, is niet te beantwoorden. Daarvoor kunnen we dan weer de Bijbel raadplegen. (En het innerlijk)

Metaforen, aforismen, allegorieën en bij Jezus vergelijkingen of parabels zijn het 'gereedschap' bij uitstek van hen die 'de weg' bewandelen. Geen enkel mens die de weg NIET bewandelt die zich bekommert om dat soort zaken. Het bewandelen van de weg is geen kwestie van dat ik de andere forumdeelnemers wel even zal vertellen hoe het zit. Ik doe hier verslag van wat er zoal speelt op 'de weg'. En omdat ik weet dat het een weg is van de 'enkeling' heb ik ook geen enkele behoefte aan volgers. Men volgt Jezus maar, die is zelf de weg. Wat ook al een metafoor op zich is.....

Of je neemt de opmerking van Robert Frans serieus. Fruit en soep lijkt me geen gezond dieet. En als het eindigt in een vreetbui heeft het in spirituele zin ook geen zin gehad. Fruit wat je in de winkel koopt bevat weinig voedingswaarde (wel vitaminen e.d.) maar wel snelle suikers (fructose). Experimenteren met voeding is een riskante zaak, je lichaam kan er schade van oplopen.

Dan heb je iets niet begrepen. Aforismen en metaforen gaan juist over 'de weg'. Als ik spreek over de verwoestijning van de ziel, dan bedoel ik uiteraard geen letterlijke woestijn, maar dat de ziel die ik ben zich daar bevindt. Het ego heeft niet eens weet van de ziel, die beweert dat de ziel niet bestaat of geeft er een andere betekenis aan.

Wetenschappelijk gezien is de zon juist een doorsnee ster, daarom is leven op onze planeet ook mogelijk. Daarnaast zie ik geen aanwijzingen dat God ingrijpt in de materiële wereld. 66 miljoen jaar geleden maakte een meteoriet een einde aan het overgrote deel van het leven op aarde. Grote meteorieten vallen 1 x in de zoveel miljoen jaar op aarde. Wanneer de volgend keer zal zijn is niet te zeggen. Lees ook Prediker in zijn visie op het vergankelijke/veranderlijke. Overal waar een begin aan zit, daar zit ook een einde aan, is wat ik lees in Prediker. Met als impliciete boodschap om je