Hopper

Cognitieve inhoud is niet interessant. Zou er niet 'iets' zijn wat naar buiten kijkt? Oppervlakkig gezien lijk 'ik' degene te zijn die naar buiten kijkt. Maar is dat zo? Zolang ik die aanname doe zijn er 8 miljard mensen die naar buiten kijken en ruzie maken over de diverse waarnemingen. Dan gaan 8 miljard mensen daar weer allerlei overtuigingen over verzinnen. En dat gaat maar door. Overtuigingen noemde de oude Grieken 'doxa'. Epistèmè is onbetwistbare kennis. Paulus maakte dat onderscheid ook. Nu kennen we nog ten dele (1 Korintiërs 13) , maar er is volledige kennis mogelijk

Klopt. Zolang de mens 'naar buiten' kijkt ziet hij alleen maar de fysieke wereld waarin ook wiskunde een plaats heeft. Jezus sprak over de innerlijke wereld: het Koninkrijk Gods is in u. Dan helpt naar buiten kijken niks. Naar buiten kijken kan men aan de wetenschap over laten. Of het journaal.

Ik moest eerst even googelen wat Archonten zijn. (bron wiki) Mij lijkt dit flauwekul toe. In de leer van Jezus wordt juist de ziel bevrijdt van haar gevangenschap. Of er wezens zijn (Archonten) die dit tegen gaan, daar heb ik geen kennis over. Het enige wat ik weet is dat 'zelfzucht' de ziel gebonden houdt in het aardse, wat tevens de gevangenschap is.

https://www.scriptiebank.be/scriptie/2019/immanuel-kants-functiebegrip-de-analytica-van-de-begrippen-tussen-singulariteit-en Wat we in de kenbare wereld zien is dat -zoals in het gegeven voorbeeld- er steeds nieuwe waardes ontstaan. Voorbeelden genoeg. In de metafysische wereld geldt hetzelfde. Het 'zelf' wat an sich geen banden met de tijd heeft en zuiver geestelijk van aard is krijgt een andere werkelijkheid als het in een lichaam aanwezig is. Schijnbaar is het het lichaam wat 'present' is. Dat komt omdat het lichaam wel aanwezig (present) is in de tijd. Zodoende kan d

Het is het Woord wat de mens doet verstillen. In die stilte ga je beter horen en zien. Als je ziet hoe andere mensen op je reflecteren terwijl je zelf 'stil' bent, dan kun je je lachen maar nauwelijks bedwingen. Geen mallotiger beeld dan een mens die boos wordt en je reflecteert er niet op. Dan vernieuwt het gemoed zich, zoals Paulus dat omschrijft. In dat vernieuwde gemoed dwingt de mens zichzelf 'naar binnen'. Het scherpt de spirituele zintuigen , welke uiteindelijk gelokaliseerd worden in de kenvermogendheid van de ziel. Een zuiver hart is niet verscheurd.

Is dat zo opmerkelijk dat er een opmerking over gemaakt moet worden?

Als ik bij de zandbak luister dan hoor ik de kinderen nooit over een non-lineaire katalysator of een PSV of een ACCA. De weg waar Jezus het over heeft is geen cognitieve inhoud. Deze weg dient gegaan te worden door berg en dal. Eenmaal de weg gegaan mag er een cognitieve inhoud aan gegeven worden, anders zouden we er op een forum niet over kunnen schrijven. Doch de cognitieve inhoud is geen noodzakelijkheid.

Dat is de hamvraag. Het heeft geen 'tegen over' zich. Het heeft met niets een verhouding of relatie anders dan met zichzelf (Hetzelve).

Daarom beschouw ik dat ook als een filosofietje. Misschien ben je wiskundeleraar en heb je dat bedacht? Geen idee.

Getallen hebben een verhouding met de tijd. Al zou het universum uit slechts 2 objecten bestaan, dan verhouden zij zich tot elkaar en scheppen zij de tijd door hun bewegingen en verhouding tot elkaar. Dan kun je cijferen. Een singulariteit daarentegen kan niet gedacht worden, hoe kan iets slechts één punt zijn? Daar is tijd een onmogelijkheid, net als optellen. Je kunt geen twee singulariteiten bij elkaar optellen, want dan zouden ze zich tot elkaar verhouden en geen singulariteit meer zijn omdat het eenpuntige er niet meer is. Dan zou het een tweepuntigheid zijn. Het enkelvoud

Zeker niet. Alles wat 'twee' is, is kalenderverslaafd. Waarom zou ik op min 6 januari willen verschijnen als ik enkelvoudig kan zijn?

Ik hou me niet bezig met optellen. Meer met aftellen.

Het is al oneerlijk om een levensbeschouwing als de meest eerlijke uit te roepen. Uiteraard is dat altijd de 'eigen' levensbeschouwing. Gelukkig schrijf je er 'imo' bij, zodat we weten dat possibilian ook maar slechts een van de opties is. Het veld der overtuigingen verlaten is alleen weggelegd voor de enkeling, niet voor hen die zich groeperen rond een levensbeschouwing.

Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en dan verschillende uitkomsten verwachten. Dus ja, 2 getallen optellen geeft dezelfde uitkomst. We hebben er alleen niks aan. Overigens ben ik over niets dan weer wel 100 % zeker.

Dingen bestaan niet omdat ze waargenomen worden. In de waarneming is alleen het 'wordende' zichtbaar.

Ik weet nog steeds niet wat non-lineaire katalysatoren zijn, ik kom ze niet tegen in de leegte. Niemand heeft onwetendheid bedacht, de mens doet dat zichzelf aan. De mens ziet een ander mens en denkt middels het cursieve denken: "dat ben ik niet". En zo een mens gelooft zijn eigen gedachten. Maar er is nooit iemand geweest die zei dat dat moest.

Het lege graf kan ook een beeld van iets anders zijn......

Onbegrijpelijk voor mensen die zichzelf graag in de maling nemen. Voor mij is het kristalhelder. Alles wat 'iets' is kan benoemd en overdacht worden. Ja, lekker gemakkelijk. Onwetendheid is een ziekte. Onwetende mensen zijn verdwaald in het discursieve denken en ontlenen zelfs godsbeelden aan de uiterlijke wereld. Alsof God ergens te vinden is in de door Hem zelf geschapen wereld. Maar als ik schrijf: "God bestaat niet" dan worden ze boos. Dat komt omdat onwetende mensen alleen het 'geschapen' bestaan kennen. Dus feitelijk is het juist blasfemie als iemand beweert dat God 'bestaa

Alles wat je waarneemt is onwaar. Je uitspraak heeft niks van doen met metafysica, maar alles met fysica: de idee dat onze waarnemingen waarheid kunnen brengen.

Dat kan ook nadelig zijn. Zaken doen omdat het traditie is bevordert onnadenkendheid. Daarnaast zien we dat 'het christendom' pluriform is. In Rusland voert 'het christendom' zelfs oorlog. Dat zijn van die tradities waar ik niks mee heb. Als 2 blinden elkaar begeleiden vallen ze allebei in een kuil.....

Dit soort 'waarheid' behoort tot de uiterlijke wereld en is daarmee onwaar. Het zijn ditjes en datjes welke er verder niet toe doen. Het gemoed is in de meeste gevallen een repeterend mechanisme. Druk op een bepaald knopje en meneer A wordt boos. Druk op een ander knopje en meneer A is gevleid. Mensen die hun gemoed niet vernieuwd hebben zijn slaaf van het gemoed welke als 'eigen' beschouwen. Paulus moet zichzelf op enig moment 'ont-slaaft' hebben, anders had hij de dingen niet kunnen schrijven die hij schreef. Daar komen we weer bij Jezus uit: die is zelf 'de weg'. Sympt

Het gemoed kan vernieuwd worden zoals Paulus dat zegt. (Rom 12). Wat wil zeggen dat allereerst alle reflecties een einde dienen te nemen, anders kan het gemoed zich niet vernieuwen. Mogelijk dat je dan op de uitspraak terugkomt dat we "we niet kunnen zien wat anderen zien". Die uitspraak komt tussen jouw oren op als cognitieve inhoud. Maar is dat wel waar?

Dat zou je denken.

Het Woord is dan ook pure magie. Magie welke zich vóór mij afspeelt. Het is onmogelijk om 'dezelfde' te blijven. Een eeuwigdurende verwondering is mijn deel: hoe kan iets wat uit 'niets' bestaat zo'n kracht hebben?!? En de mensen zich maar druk maken om onbenulligheden zoals geld (iets).

Ik zie de grap er niet van in. De leer van Jezus is zoals die is. Een andere leer met allerlei auto-onderdelen er bij gaan halen , daar zie ik geen nut van in. Niet alleen Jezus propageerde het niet-doen. Het is al lang bekend dat 'doen' alleen maar tot ellende leidt. Het unieke van Jezus is dat hij voorleefde.