Hopper

Ik vind het nog steeds een merkwaardig gebruik om een onwetende (een baby) te dopen. De baby doet uiteraard niet mee in het 'samenspel', die heeft er niet anders weet van als van 'horen zeggen'. Verder maakt het me niet uit (als katholiek gedoopte). De RKK heb ik meer dan 40 jaar geleden verlaten en om Jezus te volgen zijn er geen uiterlijke zaken noodzakelijk. Om met de woorden van Jezus te spreken: het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat, het is in u. (Lukas 17)

Dat is natuurlijk alleen geldig voor katholieken. Ik als volger van Jezus (in het licht) kan mij alleen aan de oorspronkelijke leer houden. We dienen Jezus' leer en de kerkleer dan ook gescheiden te houden. (Behoudens zij die de kerkleer volgen.) Jezus heeft zichzelf gepresenteerd als het licht der wereld. Als dat licht je bekend is, is dat voldoende. Het is het licht des levens. Johannes 8:19 zegt niet voor niks: als ge Mij kent, kent ge ook de Vader. Dat is één kennen en één liefhebben. De Vader en de Zoon onderscheiden zich daar niet. De politiek van de concilies laten w

Ik wilde het maar helder hebben. Het verbaasd mij hogelijk dat mensen Vader, Zoon en HG personen noemt. Personen zijn altijd product (schepping). Gewoon na te lezen in de bijbel. Waar de Vader en de Zoon één zijn kan alleen binnen de Geest zijn. Je kan wel de bewering doen dat God in de persoon Jezus de schepping is binnen getreden.

Alleen vanuit de Geest is te begrijpen waarom en wanneer iets één is en wanneer twee (veelheid). Personen zijn per definitie een veelheid en afgezonderd van elkaar.

Als licht der wereld was Jezus één met de Vader. De vader woont immers in een ontoegankelijk licht (1 Timotheüs 6:16). Wat zoveel wil zeggen dat Jezus als verschijnende mens het ontoegankelijk licht toegankelijk (Ik ben het licht der wereld) heeft gemaakt. Maar het 'licht der wereld' is niet hetzelfde als de mens Jezus welke verschenen is. Licht schijnt (in de duisternis) Mensen vérschijnen. Jezus is ook verschenen volgens de evangeliën. Je kan het zo opvatten dat Jezus intern (het licht der wereld) Zoon is (tegenwoordigheid) en als mens tijdelijk was (verleden tijd). Volgers van J

Hallo Alincane. Niet alle christenen vinden (vonden) het verstandig om God in te beelden. https://debezieling.nl/773-2/ Volgens de bijbel woont God in een ontoegankelijk licht. Dat valt niet in te beelden.

Zowel Sjako als jij hebben gelijk. Als mens was Jezus niet hetzelfde als God. In het Licht echter zijn Vader en de Zoon een (niet-twee). De Vader woont in een ontoegankelijk Licht (1 Tim 6:16), Jezus was het Licht der wereld. De volgeling die dat 'Licht der wereld' in zichzelf terug vindt wandelt met Jezus in het Licht. (Op weg naar de Vader) Op Aarde had Jezus een menselijke natuur. De bewijsvoering ligt in het " Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?". Jezus moest als mens door de Godsverlatenheid om terug te keren naar daar waar 'Ik en de Vader' een (niet-twee) zi

Ik denk dat de les is dat we ook anno 2022 moeten waken voor Farizeeën en bijbelgeleerden. Dat zijn lieden die naar de uiterlijke wereld toe (zede)preken. Laat hen maar kletsen , het gaat uiteindelijk om naastenliefde. God ziet niet alles omdat hij almachtig is, maar omdat Hij (mede) door jouw ogen ziet. Er is niets wat Hem ontgaat.

Het oog kan zichzelf niet zien, maar wel bewust zijn van het zien.

Sorry, maar de laatste 10-20 reacties herken ik niet als gaande over de theodicee. Het gaat vnl over aardse zaken en die vind ik niet passen in dit onderwerp. Jammer, zo blijft een op zich interessant onderwerp onbesproken. Als de gang van zaken weer richting spiritualiteit gaat dan meld ik me wel weer.

Wie zijn kruisweg aflegt die ondergaat geen vrede, die wekt juist het lijden bij zichzelf op. In algemene zin zegt Jezus daar dat hij alles behalve een vredesapostel is zoals wij dat opvatten. Je onderwerpt je aan een smartelijk proces. Voor innerlijke vrede moet je bij de Boeddha zijn. Maar of je bij de Boeddha daarmee beter af bent?

Ik denk niet dat Jezus in tegenspraak spreekt, maar dat hij 'de weg' bespreekt. Er staat dat hij de mens tweedrachtig wil maken tegen zijn familie (en breidt dat maar rustig uit tot iedereen die je kent). Alleen in tweedracht (afscheiden van alles wat je lief is) kan de innerlijke 'verenkeling' plaats vinden. Dat is de diepgang die ik er in lees. Alleen in deze 'verenkeling' kan Waarheid haar intrede doen in de mens. Maar daar kun je alleen over spreken als die Waarheid haar intrede reeds heeft gedaan. Jezus had kennis van 'de weg naar binnen' en roept de volgelingen op om hem te volge

Ik hou me maar beperkt bezig met de wereldproblemen. Vrolijk ben ik doorgaans altijd. Leeg van zelf, is leeg van intenties en vanuit die Leegte altijd een (af)gestemd gemoed. Wat dat betreft kan ik zó terecht bij een van die kerken waar men altijd opgeruimd lijkt te zijn. En het waarschijnlijk ook daadwerkelijk is.

Waar je nu aan refereert is 'de wereld'. Ik kan mijn persoonlijk gemoed weer tot leven wekken, maar dan kan ik niet meer 'de wereld laten zijn'. Met dat persoonlijk gemoed wek ik ook het persoonlijk 'willen' weer tot leven en zondig ik tegen het "Niet mijn wil geschiedde". Dan beweeg ik me weg van Jezus' leer. Terwijl je zult begrijpen dat ik die schuldencrisis niet kan oplossen, net zo min als de klimaatcrisis of een andere crisis. Voor je het weet ben ik een of andere activist met een spandoek die ergens over straat loopt. En schep ik mijzelf opnieuw als 'goedmens' omdat de he

En dat vuur verbrandt de zelfzucht. Overigens heb ik niks tegen hippe kerken. Dan vind ik het bijna jammer dat ik ongelovig ben.

Luister, je kunt drie sferen met in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden. En misschien is dat ook wel zo? Maar wat moet ik daar mee? Er zijn ook mensen die onderwijzen dat er werelden met demonen bestaan. En misschien is dat wel zo? De leer van Jezus resulteert echter niet in oneindige aantallen bestaansniveau's, maar in het bestaan zelve: de oorsprong (waar we dus uit ontspringen in geestelijke zin). En dan is er iets bijzonders gebeurd. Vertrokken uit het 'enkele' zijn we in het veld van goed en kwaad gevallen. (De gevallen mens) Als de mens is '

Het leven leeft zichzelf, het heeft geen nut nodig. Nut vindt plaats in 'de tijd' en het is de tijd zelf die in de mens het verlangen naar een onvervulde toekomst opwekt. Dat verlangen op zich is volstrekt nutteloos, een mens kan zich niet buiten de actualiteit begeven. Buiten de actualiteit begeven kan alleen in gedachten en als de gedachtenwereld door het persoonlijk gemoed wordt aangedreven.

Ik begrijp daar ook geen jota van.

Waarom denken in termen van nut? Die termen zijn alleen geldig in het veld van goed en kwaad. Zolang de mens iets wil bereiken , zal hij nooit 'dat' bereiken wat er al is (het zijn).

Ja. In dat huwelijk vindt de 'verenkeling' (het enkele) plaats. Zo interpreteer ik ook het 'huwelijk met Jezus' waar christenen het soms over hebben. Als je er bekend mee bent, dan herken je het als anderen er over schrijven of spreken. Doch het laat zich maar nauwelijks onder woorden brengen zonder expliciet te worden. Het is niet de bedoeling dat ik hier de leraar uit ga hangen, de mens moet op eigen initiatief de weg naar binnen vinden. (Daar buiten is sowieso niks te vinden of te halen)

Daar waar de Vader en de Zoon één zijn beziet Vader en Zoon zonder sympathie of antipathie de wereld. Daar is het gemoed van de mens ontdaan van ieder gevoel. Alles wat riekt naar een persoonlijk gemoed moet radicaal uitdoven. Het moet dood zijn. Ik weet dat het heel rot klinkt wat ik schrijf en dat het gedachtes oproept dat ik een gevoelloos mens ben. Het is dan ook een lastige weg om te gaan om de 'willende natuur' in mij te doden. Maar het is wel wat Mat.10:34-38 impliceert. Daar hanteert men de beeldspraak van 'het zwaard' omdat het lijden met zich mee brengt. Er mag geen waarh

Hoi Petra, Dat is een bizarre tekst hè. Jezus is niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard! Om ergens anders weer radicaal om te draaien en te zeggen dat wie met het zwaard regeert door het zwaard zal vergaan. En dan moet je ook nog eens je vader, moeder en iedereen die je lief heeft verlaten en Mij liefhebben boven iedereen die je kent! Ga dat maar eens aan man en kinderen vertellen.... Toch heeft de tekst een diepgaande inhoud.

Nee, het gaat er juist om, om die natuur van wensen, verlangen te overstijgen.

Niet zozeer omdat het op wiki staat, maar omdat ik bekend ben met die staat. Bij het verlaten van de samsarische cirkel loop je er onvermijdelijk tegen aan. Ik wil het niet afkraken of zo, begrijp me goed. Maar men hoeft daar niet in te blijven hangen. Doch de gedachte kan snel post vatten dat men met het tot rust brengen van de geest klaar is.

Zelfs over Zijn kunnen we het eens of oneens zijn. De uitgedoofde boeddhistische staat is een staat waarin men nog in 'waakbewustzijn' verkeert ook al lijkt dit niet zo. Het daadwerkelijke 'zijn' is een plaats van absolute, bewuste Leegte in de 'schaduw' van het licht van de Vader. Waaruit geweten wordt dat de Vader niet louter als Zijn mag worden opgevat. Het is het 'zijn' waar de Vader en de Zoon 'één-zijn' zijn. Daar is niet zoiets als de Hoogst Zijnde. In de bewuste Leegte zijn rangen en standen geheel afwezig. God (het Ene) blijft een mysterie en dat moet ook zo blijven. De me