Modestus

12. Wanneer een mens denkt dat hij de geboden perfect onderhoudt, is het duidelijk dat hij zich vergist en dat hij een van hen overtreedt, aangezien hij zichzelf beoordeelt en zich niet onderwerpt aan de ware rechter. Maar wanneer, in de woorden van de heilige Paulus (vgl. Rom. 8:16), de Geest van God samen met onze geest getuigt, dan zijn we inderdaad Christus waardig en zijn we kinderen van God. Dit is echter niet het geval wanneer we ons alleen rechtvaardigen op basis van wat we zelf denken. Het is niet de mens die zichzelf aanprijst die te vertrouwen is, maar hij die Christus aanprijst (vgl. 2 Kor. 10:18). Wanneer een man de herinnering aan en de vrees voor God mist, is het onvermijdelijk dat hij zal verlangen naar glorie en zal zoeken voor lof van degenen die hij dient. Zoals is al uitgelegd, wordt zo iemand door Christus een ongelovige genoemd; want Hij zegt: 'Hoe kunt u geloof hebben als u van elkaar eer ontvangt en niet de eer zoekt die van de enige God komt?' (Johannes 5:44).

6 oktober

De heilige Apostel Thomas, ook Didymos (Tweeling) genaamd, was een van de vurigste Leerlingen van Christus. Toen de anderen aarzelden bij de laatste tocht van de Meester naar Jeruzalem na de dood van Lazaros, wekte hij op om “mee te gaan en met Hem te sterven” (Joh.11:16). Nog meer dan de anderen was hij zich dus bewust van wat er gebeuren moest. Toch had hij zich het verloop blijkbaar heel anders voorgesteld want hij bleef weigeren de eenvoudige boodschap van de opstanding te geloven, en zelfs door de Heer Zelf liet hij zich maar met moeite overtuigen. Maar juist daarvoor zijn de christenen hem altijd dankbaar gebleven omdat zijn hardleersheid voor ons juist een houvast betekent Thomas verkondigde het Evangelie in Palestina, Mesopotamië, Parthenland, Perzië en Indië. Toen hij daar de echtgenote van de prins had bekeerd, werd hij te Melipul met speren doorboord.

De heilige nieuwe martelaar Makarios (Manuel) van Kios in Bithynië leerde voor kleermaker in Prussa. Zijn vader ging over naar de islam en dwong zijn zoon met hem mee te gaan. Doch Makarios begon te beseffen welk een schuld hij daardoor op zich geladen had en nam de vlucht naar de Athos waar hij monnik werd en twaalf jaar het ascetisch leven leidde. Toen kreeg hij van zijn geestelijke vader verlof om die verloochening goed te maken. Hij ging terug naar Prussa en predikte daar in monnikshabijt op de markt. Hij werd ogenblikkelijk gearresteerd en na ontzettende folteringen ter dood gebracht in 1590.

 eiland Chios

De heilige martelares Fides (Foy, Faith)‚ met haar zuster Alberta ter dood gebracht. Fides, was een adellijke dame die leefde te Agen in Aquitanië. Zij stond bekend als christen en werd tijdens de vervolging van Diokletiaan voor het gerecht gedaagd, waar haar opgedragen werd haar geloof in de gekruisigde op te geven. Haar antwoord was: “Vanaf dat ik een kind was, heb ik de Heer Jezus Christus gediend uit heel mijn hart, en Zijn Naam heb ik altijd beleden”. Toen zij niet naar verdere argumenten wilde luisteren, werd zij met vuur doodgefolterd, in 287. Haar verering was in de Middeleeuwen wijd verbreid zowel in Frankrijk als in Engeland. Een aan haar toegewijde kerk in Londen is als kapel opgenomen in de Sint-Pauls kathedraal.

De heilige diaken Ywi (lvi), de zoon van een Brits stamhoofd, in de buurt van Lindisfarne. Zijn vader wilde een krijgsman van hem maken, maar Ywi wilde dienen in het leger van de Heer. Hij werd diaken gewijd door de heilige Cuthbert en bleef diens trouwe leerling.
Eens was hij in een boot op weg om de andere kloosters te bezoeken. Het scheepje werd door een storm overvallen en leed bijna schipbreuk, zodat het stuurloos werd. Meer dan een week was Ywi in het noodweer op zee, en toen hij eindelijk het land bereikte, was hij zo uitgeput en ziek dat hij kort daarop stierf, tegen het einde van de 7e eeuw.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-641/

 Paulus vóór de gouverneur Festus

 Paulus vóór koning Agrippa

11. Wie met de deugden gestempeld wil worden, moet vóór alles en te allen tijde de vreze Gods en de heilige liefde nastreven, het eerste en grootste van de geboden (vgl. Matt. 22:38). Laat hem voortdurend de Heer smeken om deze liefde in zijn hart te zenden, en laat hem zo vooruitgaan en groeien, en het door genade dag na dag vergroten door de onophoudelijke en ononderbroken herinnering aan God. Door ijver en door inspanning, bezorgdheid en strijd wordt hij in staat liefde voor God te verwerven, die in hem door de genade en milddadigheid van Christus wordt gevormd. Door zulke liefde kan het tweede gebod, liefde voor de naaste (vgl. Matt. 22:39), gemakkelijk bereikt worden. Laat deze twee primaire geboden voorrang hebben op de andere en laat hem ze meer nastreven dan de andere. Op deze manier volgen de secundaire geboden vanzelf op de primaire. Maar als hij dit eerste en grote gebod verwaarloost, de liefde voor God die met goddelijke hulp wordt gevormd vanuit onze innerlijke gezindheid, ons zuivere geweten en onze leven-gevende gedachtenis aan God, dan kan hij als gevolg van deze verwaarlozing het tweede gebod niet deugdelijk en zuiver volbrengen, dat vereist gewoon de uiterlijke ijver van de dienst. Want het bedrog van het kwaad, vindend het intellect leeg van de herinnering aan God, en van liefde en verlangen naar Hem, zal ervoor zorgen dat de goddelijke geboden hard en moeizaam lijken, aanwakkerend in zijn ziel gemopper, wrok en klachten over het moeten dienen van de broeders; of het zal hem bedriegen met de aanmatiging van eigengerechtigheid, hem vullend met arrogantie en hem doend denken dat hij van groot belang is en achting waard, en dat hij de geboden volledig heeft vervuld.

5 oktober

De heilige Petros‚ Alexis‚ Jona‚ Filippos, Hermogenes en Tychon, metropolieten van Moskou en geheel Rusland.

De heilige Charitina, maagd en martelares. Zij was de slavin van een zekere Claudius die leefde in Amisus van Pontus. Zij was aangebracht als christin en de stadsbestuurder liet aan Claudius een bevel overbrengen dat zij aan het gerecht moest worden overgeleverd. Claudius was hierover diep bedroefd, hij zat neer in zak en as en beweende haar lot. Maar Charitina zei hem dat hij juist blij moest zijn. Want al was zij ongedoopt, zij was christen in haar hart en nu zou zij voor Christus mogen lijden. En zij zou Hem smeken haar lijden te willen aanvaarden om Zijn genade te bewerken voor haar meester en zijn gezin. Claudius bracht haar toen bij de soldaten en zei: “Denk aan mij bij de hemelse Koning”.
Charitina werd aan het gerecht overgeleverd, waar zij zwaar werd mishandeld en in het water geworpen. Zij klom daar echter weer uit en zei: “Dit was mijn doop”. Toen werd zij verder verminkt en afgemaakt rond het jaar 304.
Er zijn uit die tijd meer voorbeelden bekend hoe slaven echt deel uitmaakten van het gezin en er een warme onderlinge genegenheid heerste.

De heilige martelares Mamelta (Mamelchwa), een heidense priesteres uit Perzië. Haar zuster was in aanraking gekomen met het christendom en had zich bekeerd, en ook Mamelta, die zich uit innerlijke overtuiging aan de godin had gewijd, kwam tot de overtuiging dat eerst in Christus de waarheid over God tot ons gekomen was. Zij werd opgenomen in de Kerk, maar na haar doop werd zij als christin herkend door haar witte doopgewaad en toen gestenigd rond 344.

De heilige monnik Damianos van het Holenklooster in Kiev, priester en arts. Hij was een tijdgenoot van de heilige Feodosi en hij is gestorven in 1070. Met hem worden ook herdacht zijn medemonniken Jeremia en Mattheos, die eveneens gezegend waren met het charisma van helderziendheid. Jeremia is gestorven tijdens het bestuur van de heilige Feodosi, Mattheos tijdens het bestuur van hegoumen Polykarpos (1074- 1088).

De heilige Eudokimos van het Watopedi-klooster op de Athos. Het merkwaardige is dat wij eigenlijk niets afweten van deze heilige: niet eens wanneer en hoe hij geleefd heeft of wat zijn werkelijke naam was. In 1840 werden er werkzaamheden verricht op het kerkhof van het klooster, en daarbij stiet men op zijn gebeente dat een verrukkelijke geur verspreidde tot ver in de omtrek. Daarbij kwamen een aantal wonderbare genezingen bij de opnieuw begraven resten. Dit getuigenis van goddelijk gunstbetoon (eudokia) bracht de monniken ertoe hem onder deze naam te gaan vereren als een heilige.

De heilige Apollinaris, bisschop van Valence. Hij werd in 499 bisschop gewijd van Valence, door zijn broer de heilige Avitus, aartsbisschop van Vienne. Zij waren beiden in een voortdurende strijd gewikkeld tegen het arianisme dat in hun diocees diep was ingeworteld. In 517 namen zij deel aan de bisschopssynode van Epaon, waar de koning van Bourgondië veroordeeld werd omdat hij de vrouw van zijn broer tot echtgenote genomen had. De woedende koning verbande toen alle bisschoppen uit zijn gebied, maar een jaar later werd Apollinaris teruggeroepen toen de koning hevig ziek werd en dit als een straf zag voor de wijze waarop hij de bisschoppen behandeld had. Niet lang daarna is Apollinaris gestorven in 520.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-640/

 Peter vóór het Sanhedrin (we kunnen ons voorstellen dat het ook Paulus is (Handelingen 22), maar de geschilderde personage is daar te verlegen voor)

 Paulus vóór de goeverneur Felix

10. Er zijn tijden dat de dienstknechten, wiens taak het is om de jongeren te onderwijzen, niet aarzelen in alle liefdadigheid om hen te slaan omwille van discipline of goed gedrag, zelfs als zij die ze straffen de kinderen van hun eigen meesters zijn. Evenzo moeten superieuren degenen van de broeders straffen die discipline nodig hebben, maar niet uit woede of hoogmoed, of voor persoonlijke wraak, maar met mededogen en met het oog op hun hervorming en geestelijk gewin.

4 oktober

De bisschop-martelaar Hiërotheos, van Athene, was een van de Areopagieten die door de prediking van de heilige Paulos tot Christus zijn gekomen. Hij voltooide zijn bloedgetuigenis in de 1e eeuw.

De priester-marteIaar Petros van Kapitolia bij Damaskos van Syrië. Hij was gehuwd en had drie zonen. Later verliet hij zijn gezin en werd monnik, maar de bisschop van Bosra sloeg daar geen acht op en wijdde hem priester. Toen hij zestig jaar was, werd hij zwaar ziek zodat hij op sterven lag. Hij genas echter, en nu had hij alle vrees voor de dood verloren. Hij predikte Christus zonder enige terughoudendheid en werd al spoedig gevangen genomen, in het jaar 715. Ook voor het gerecht liet hij zich door niets intimideren en werd nu, in een dagenlange foltering, doodgemarteld voor de ogen van zijn dorpsgenoten en van zijn vrouw en kinderen, die gedwongen werden vlak bij hem aanwezig te zijn. Na zijn dood werd zijn lichaam zorgvuldig verast‚ met alles wat hem toebehoorde of wat hij had aangeraakt. De as werd uitgestrooid in de rivier opdat er geen enkele reliek van hem zou overblijven om door de gelovigen vereerd te worden. Sindsdien wordt in Syrië de gedachtenis van de heilige Petros van Kapitolia gevierd in de open lucht, aan de zeekust.

De heilige martelaressen Domnina en haar dochters Veronika (Berenice‚ Verinna) en Prosdokia (Proskudia) uit Syrië. Tijdens de vervolging van Diokletiaan waren zij gevlucht maar werden achterhaald. Om aan de schunnige wreedheid van de soldaten te ontkomen, wierpen zij zich in de rivier en verdronken in 305.

De heilige martelaar Adauctus (Daviktos) uit Efese, wordt herdacht samen met zijn dochter Kallisthene. Nadat Adauctus, de eparch van Efese, die in het geheim christen was, geweigerd had zijn dochter aan keizer Maximiaan‚ de christenvervolger (rond 235), tot vrouw te geven, werd hij naar Melitene (Armenië) verbannen en daar onthoofd.
Toen knipte Kallisthene zich de haren af en trok mannenkleding aan. Zo kwam zij ongehinderd in Nikomedië, waar zij zich 8 jaar verborgen hield. Later verhuisde zij naar Thracië en trok in bij een weduwe die daar woonde met haar dochter. Deze leed aan een oogziekte‚ maar Kallisthene wist die te genezen. De moeder was opgetogen over zulk een aardige jongeman en wilde hem met haar dochter laten trouwen. Toen moest Kallisthene wel met de waarheid voor de dag komen.
Intussen was de vervolging min of meer tot stilstand gekomen, zodat Kallisthene het waagde om haar geval voor te leggen aan Constantia, de christenvrouw van keizer Licinius en zuster van Konstantijn de Grote. Die was haar voorspraak en Kallisthene kreeg de geconfisceerde eigendommen van haar vader terug. Zij bracht nu de stoffelijke resten van haar vader naar Efese en bouwde daar een kerk over zijn graf. Zij is in vrede gestorven in 318.

De heilige Paulos de Simpele, een eenvoudige boer, werd op 60-jarige leeftijd de leerling van de heilige Antonios de Grote. Hij is gestorven in 340. Zijn gedachtenis wordt gevierd op 7 maart.

De heilige Wladimir Jaroslavitsj‚ prins van Novgorod, en zijn moeder de heilige Anna. Hij was een zoon van Jaroslav de Grote, de bouwheer van de beroemde Sofia-kathedraal in Novgorod; hij is gestorven in 1051.

De heilige Stefanos Stilianovitsj uit het dorp Zjoepa in het zuiden van het district Cholm. Hij diende als Wojewode (legeraanvoerder) bij de koning van Servië en verkreeg daardoor de bezitting bij Srema, waar hij ook gestorven is in 1515.

De heilige martelaar Quintin uit Meaux kwam als jongeman op het einde van de 6e eeuw aan het hof in Tours. De koningin werd verliefd op hem, en toen hij haar verontwaardigd afwees, nam zij wraak door hem te laten vermoorden. Het medelijden van het volk groeide tot bewondering, en hij werd als heilige vereerd.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-639/

 Paulus' terugkomst in Jeruzalem en zijn arrestatie

 Paulus spreekt tot de menigte van joden

Onderricht voor de machthebbers.

9. De oversten van de gemeenschap, die een grote last dragen, moeten de sluwe plannen van het kwaad bestrijden met het wapen van nederigheid, opdat ze niet vanwege het gezag dat ze uitoefenen over hun ondergeschikte broeders trots worden en zo handelen in hun eigen nadeel in plaats van voordeel. Ze zouden als meelevende vaders moeten zijn, zich in de naam van God gevend lichamelijk en geestelijk ten dienste van de gemeenschap, waakend over de broeders en zorgend voortdurend voor hen als kinderen van God. Uiterlijk mogen ze de rang van overste niet verloochenen, zoals bij het geven van bevelen of advies aan de meer ervaren monniken, of bij het straffen of berispen van iemand wanneer het nodig is, en bij het aanmoedigen waar dat nodig is, anders, op grond van het feit dat ze nederig of zachtaardig zijn, zullen ze verwarring in het klooster brengen door de juiste volgorde van superieuren en ondergeschikten niet te handhaven. Maar innerlijk, in hun eigen gedachten, zouden ze zichzelf moeten beschouwen als onwaardige dienstknechten van al hun broeders, en als leraren aan wie de kinderen van de Heer zijn toevertrouwd; en met onvoorwaardelijke goede wil en vrees voor God moeten ze alles doen wat ze kunnen om elk van de broeders geschikt te maken voor elk goed werk, wetende dat de beloning die ze van God zullen ontvangen voor dergelijke arbeid groot en onvervreemdbaar zal zijn.

U bent Heilig, U bent Heilig
U bent Machtig, U bent Machtig
U bent Waardig, U bent Waardig
Eer en ontzag, Eer en ontzag
Ik wil volgen, Ik wil volgen
Ik wil luisteren, ik wil luisteren
Van u houden, van u houden
Iedere dag

U die koning bent, en de hoogste heer
U de machtigste, kwam op aarde neer
Als Emanuel, god zal met ons zijn
Als het land van god, zo volmaakt en rein

U die leven geeft, mij bevrijding gaf,
Die voor eeuwig leeft, u heeft alle macht.
U mijn alfa omega eens zal ik u zien
U mijn meester Messias verlosser en vriend

U bent mijn vrede vorst en ik leef alleen voor u

U bent Heilig, U bent Heilig
U bent Machtig, U bent Machtig
U bent Waardig, U bent Waardig
Eer en ontzag, Eer en ontzag
Ik wil volgen, Ik wil volgen
Ik wil luisteren, ik wil luisteren
Van u houden, van u houden
Iedere dag

U die koning bent, en de hoogste heer
U de machtigste, kwam op aarde neer
Als Emanuel, god zal met ons zijn
Als het land van god, zo volmaakt en rein

U die leven geeft, mij bevrijding gaf,
Die voor eeuwig leeft, u heeft alle macht.
U mijn alfa omega eens zal ik u zien
U mijn meester Messias verlosser en vriend

U bent mijn vrede vorst, en ik leef alleen voor u!

Ik wil zingen!

U die koning bent, en de hoogste heer
U de machtigste, kwam op aarde neer
Als Emanuel, god zal met ons zijn
Als het land van god, zo volmaakt en rein

U die leven geeft, mij bevrijding gaf,
Die voor eeuwig leeft, u heeft alle macht.
U mijn alfa omega eens zal ik u zien
U mijn meester Messias verlosser en vriend

U bent mijn vrede vorst, en ik leef alleen voor u!

Alleen voor u!

U bent mijn vrede vorst en ik leef alleen voor u!

7. Sint-Paulus heeft hier het doel van de volmaaktheid aangegeven, zodat iedereen, die zijn armoede beseft in het licht van een dergelijke rijkdom, er intens naar mag verlangen en voorwaarts mag streven langs het spirituele pad totdat hij het bereikt. Zoals gezegd: ‘Ren, opdat je je doel zult bereiken’ (vgl. 1 Kor. 9:24).

8. Zichzelf verloochenen (vgl. Matt. 16:24) is bereid zijn alles op te geven ter wille van de broeders en in niets de eigen wil te volgen, of iets te bezitten behalve de eigen kleding. Hij die deze staat bereikt en zo van alle dingen bevrijd is, doet alleen met vreugde wat hem gevraagd wordt te doen. Hij groet alle broeders, en vooral de
oversten en degenen die zijn aangesteld om de lasten van het klooster te dragen, als heren en meesters om Christus' wil. Op deze manier gehoorzaamt hij Christus die zei: 'Wie onder u de eerste en de meest vooraanstaande wil zijn, laat hij de laatste van allen zijn en de dienaar en slaaf van allen' (vgl. Marcus 9:35), zonder glorie, eer of lof van de broeders aan te trekken voor zijn dienst en gedrag. Hij dient de broeders met volledige welwillendheid, met liefde en eenvoud, niet met uiterlijke vertoon en het oog op populariteit, maar zichzelf in alles als schuldenaar beschouwend.

3 oktober

De heilige Johannes de Chosebiet, dwz. dat hij monnik was van de door hem gestichte Choseba-Laura in Palestina. Hij was afkomstig uit het Egyptische Thebe en werd als monnik ingekleed door zijn eigen grootvader. Onder de keizers Justinos I en Justinianos I was hij bisschop van Caesarea, maar later trok hij zich weer terug in de woestijn tot aan zijn dood; 6e eeuw.

De heilige Hesychios de Choribiet leefde als asceet op de Athos in de 6e eeuw, waar hij een gemeenschap stichtte waar het volkomen zwijgen beoefend werd (de Hesychieten).

De heilige martelaren Dionysios, bisschop van Alexandrië, met Gaius, Faustus, Petros, Eusebios, Chairemon en Paulos, diakens, die geleden hebben rond 265. Dionysios was een leerling van Origenes en in 231 werd hij belast met de leiding van de beroemde katechetenschool (die we nu een theologische academie zouden noemen) van Alexandrië. In 247 werd hij de bisschop van deze stad. Hij was een wijs en gematigd raadgever voor de Kerk in deze tijd van theologische twisten en verscheurdheid. Zo was hij ook middelaar tussen de paus van Rome en de heilige Kyprianos in de kwestie over de geldigheid van de ketterdoop. Hij was er altijd op bedacht dat de kerken bijeengehouden moesten worden door de band der liefde.
Tijdens de vervolging van Decius (252), die vooral tegen de kerkelijke leiding gericht was, kon Dionysios ontsnappen naar de woestijn van Lybië. Maar onder de vervolging van Valerianus (258) werd hij gearresteerd en vervolgens verbannen naar het woestijndorp Kefro. Er ontstond daar een grote toeloop van gelovigen en vele heidenen bekeerden zich. Daarop werden de bannelingen verplaatst naar een misdadigerskamp, waar hij met steniging ontvangen werd maar nog twaalf jaar in leven bleef onder ellendige omstandigheden tot hij zijn ziel teruggaf aan God.

De heilige Dionysios de Areopagiet, bekeerling van de heilige Apostel Paulos en eerste bisschop van Athene; met de priester Rustikos en de diaken Eleutherios. Zij hebben geleden onder Domitiaan in het jaar 96. Hij was een voorname burger van Athene. Hij was lid van de uit negen personen bestaande raad van de Areopaag, het hoogste rechts-college van de staat.
Er bestaat over hem een mooie legende: een aantal jaren tevoren was hij op een geleerden-bijeenkomst te Heliopolis in Egypte, toen tegen alle verwachtingen in een plotselinge zonsverduistering optrad. Dionysios had toen uitgeroepen: “Ofwel God Zelf lijdt, ofwel het is het einde van de wereld”. Toen de apostel vertelde over de verschijnselen rond de dood van Christus, herinnerde Dionysios zich zijn spontane woorden, en hij zag nu het antwoord op de erin besloten vraag. Zo kwam hij tot het geloof.
Aan deze Dionysios werden in de middeleeuwen de belangrijkste theologisch-mystieke werken uit die tijd toegeschreven: Over de hemelse en kerkelijke Hiërarchieën; Over de Namen Gods; Over de mystieke theologie. Daarnaast nog een tiental brieven. Deze geschriften hebben een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de theologische wetenschap, zowel in het Oosten als in het Westen. De middeleeuwse auteur van deze geschriften wordt meestal aangeduid als pseudo-Dionysios.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-638/

 Paulus vaart terug naar Jeruzalem

 Profeet Agabus voorspelt in Cæsarea de gevangenschap van Paulus

6. 'Liefde verdraagt alle dingen, aanvaardt geduldig alle dingen; liefde faalt nooit' (1 Kor. 13:7-8). Deze zinsnede 'faalt nooit' maakt duidelijk dat zelfs zij die geestelijke gaven hebben ontvangen, nog steeds kunnen wankelen, tenzij ze door de meest volledige en actieve liefde van de Geest totale verlossing van de hartstochten hebben gekregen: Ze zijn nog steeds in gevaar, en moeten in vreze strijden tegen de aanvallen die op hen gelanceerd worden door de geesten van het kwaad. Sint-Paulus toont aan dat niet in gevaar zijn om te vallen of aan hartstocht te worden blootgesteld zo'n verheven staat is dat de tongen van engelen, profetie, alle kennis en gaven van genezing zijn niets in vergelijking ermee (vgl. 1 Kor. 13:1- 8).

2 oktober

De heilige hiëromartelaar Kyprianos met de maagd-martelares Justina. Kyprianos was een rijke inwoner van Antiochië ten tijde van keizer Decius (rond 250). Hij was filosofisch geschoold en had een bijzondere interesse voor magische praktijken. Justa was de dochter van een afgodspriester, en was getroffen door de prediking van de diaken Praülios. Zij geloofde met zulk een vurig enthousiasme dat zij ook haar ouders overtuigde, en alle drie werden gedoopt door de bisschop Optatos. Daarna wijdde Justa zich aan het ascetische leven in maagdelijkheid.
Een jonge heiden werd op haar verliefd en hij bestelde bij Kyprianos een liefdesdrank, die Justa gewillig moest maken. Toen alle recepten en duivelsaanroepingen uit de zo hoog geschatte magische boeken zonder uitwerking bleven, begon hij aan de afgoden te twijfelen, en door gesprekken met Justa werd hij van de waarheid overtuigd. Hij liet zich dopen door bisschop Anthimos, waarbij hij zijn kostbare manuscripten in het openbaar verbrandde. Na verloop van tijd werd de ontwikkelde Kyprianos zelf bisschop gewijd (en daarom soms verward met bisschop Kyprianos van Karthago). Daarna wijdde hij Justa tot diakones, waarbij zij de naam Justina ontving en zij hielp hem bij het missiewerk. Tijdens de vervolging van Decius werden zij samen gearresteerd, naar Damaskus overgebracht om ver van hun woonplaats, waar zij te populair waren, gemarteld te worden; en tenslotte in Nikomedië, in aanwezigheid van de keizer onthoofd.

De heilige Kyprianos, de wonderdoener van Suzdal‚ Dwaas om Christus. Hij deed ascese op een eilandje in de monding van de Uwot, gouvernement Wladimir. Daar is hij gestorven in 1622. Bij zijn graf ontstond een klooster dat zijn naam draagt.

De heilige martelaar-vorsten David en Konstantijn van Grusië. Zij werden in 730 door de Arabische kalief gevangen genomen en na vele martelingen verdronken in de Rion-rivier. Hun relieken bevinden zich in de stad Kutais.

De heilige Andreas, Dwaas om Christus, was de Slavische knecht van een inwoner van Konstantinopel in het begin van de 10e eeuw. Toen hij een nacht in gebed was in de Blachernakerk, waar zich het kleed van de heilige Moeder Gods bevond, viel hem het visioen ten deel van de biddende Maagd Maria, die haar schouderdoek uitbreidde over het volk van de stad. De gedachtenis hiervan wordt op de 1e oktober gevierd.

De heilige Gregorius, nieuwe martelaar. Hij was een zadelmaker te Filadelfia in Klein-Azië. Hij moest voor de rechtbank verschijnen toen hij niet in staat was een veel te hoge boete te betalen. Om zich uit de moeilijkheden te redden verklaarde hij toen moslim te zijn. Reeds na enkele dagen drong het tot hem door dat hij Christus verloochend had, en hij verviel in onstilbaar verdriet. Zoals bijna gewoonte was in dergelijke gevallen, ging hij naar de Athos, die min of meer als vrijplaats werd beschouwd, om door een leven van zware ascese boete te doen.
Zijn geweten liet hem echter niet met rust, en met zegen van zijn geestelijke vader, keerde hij naar zijn woonplaats terug om door openlijke belijdenis zijn verraad uit te delgen. Hij werd terstond gevangen genomen, waarbij hij standvastig bleef te midden van voortdurende folteringen. Acht dagen later werd hij onthoofd, in het jaar 1794.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-637/

 De opwekking van Eutychus door Paulus

 De afscheid van Paulus met de presbyters uit Efeze in Miletus

Op 11-8-2022 om 20:47 zei Dat beloof ik:

Deze info is ook beschikbaar voor jou @Modestus, maar je kiest er voor om een video de posten waarin men uitgaat van het vergaan van de wereld. Waarom?

Omdat er bestaat een kans dat hij inderdaad Gods openbaring verkondigt.

En nu een "profetie" van de duivel, verkondigd door een top-vrijmetselaar Albert Pike aan zijn collega in Italië. Het is helaas hun gelukt om haar voor een groot deel te realiseren.

"De Eerste Wereldoorlog moet tot stand worden gebracht om de Illuminati in staat te stellen de macht van de tsaren in Rusland omver te werpen en van dat land een fort van het atheïstische communisme te maken. De verschillen veroorzaakt door de "agentuur" (agenten) van de Illuminati tussen de Britse en Germaanse rijken zullen worden gebruikt om deze oorlog aan te wakkeren. Aan het einde van de oorlog zal het communisme worden opgebouwd en gebruikt om de andere regeringen te vernietigen en om de religies te verzwakken. De Tweede Wereldoorlog moet worden aangewakkerd door het profiteren van de verschillen tussen de fascisten en de politieke zionisten. Deze oorlog moet worden aangewakkerd zodat het nazisme wordt vernietigd en het politieke zionisme sterk genoeg is om een soevereine staat Israël in Palestina te stichten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moet het internationale communisme sterk genoeg worden om het christendom met zich in evenwicht te brengen, dat dan wordt tegengehouden en in toom gehouden tot het moment dat we het nodig zullen hebben voor de laatste sociale ramp. De Derde Wereldoorlog moet worden aangewakkerd door gebruik te maken van de verschillen die worden veroorzaakt door de "agentuur" van de "Illuminati" tussen de politieke zionisten en de leiders van de islamitische wereld. De oorlog moet zo worden gevoerd dat de islam en het politieke zionisme elkaar wederzijds vernietigen. Ondertussen zullen de andere naties, opnieuw verdeeld over deze kwestie, gedwongen worden om te vechten tot het punt van volledige fysieke, morele, spirituele en economische uitputting... We zullen de Nihilisten en de atheïsten ontketenen, en we zullen een formidabele sociale ramp veroorzaken die in al zijn gruwel zal aan alle naties duidelijk laten zien het effect van het absoluut atheïsme, de oorsprong van wreedheid en van de meest bloedige oproer. Dan zullen de burgers, verplicht zich te verdedigen tegen de wereldminderheid van revolutionairen, overal die vernietigers van de beschaving uitroeien; en de menigte, - gedesillusioneerd door het christendom, wier deïstische geesten vanaf dat moment zonder kompas of richting zullen zijn, verlangend naar een ideaal, maar zonder te weten waar hij zijn aanbidding moet richten, - zal het ware licht ontvangen door de universele manifestatie van de zuivere leer van Lucifer, die uiteindelijk in het publieke zicht wordt gebracht. Deze manifestatie zal het resultaat zijn van de algemene reactionaire beweging die zal volgen op de vernietiging van het christendom en het atheïsme, die zowel veroverd als uitgeroeid zullen zijn.” – ALBERT PIKE (1871)

Citaat

"The First World War must be brought about in order to permit the Illuminati to overthrow the power of the Czars in Russia and of making that country a fortress of atheistic Communism. The divergences caused by the “agentur” (agents) of the Illuminati between the British and Germanic Empires will be used to foment this war. At the end of the war, Communism will be built and used in order to destroy the other governments and in order to weaken the religions. The Second World War must be fomented by taking advantage of the differences between the Fascists and the political Zionists. This war must be brought about so that Nazism is destroyed and that the political Zionism be strong enough to institute a sovereign state of Israel in Palestine. During the Second World War, International Communism must become strong enough in order to balance Christendom, which would be then restrained and held in check until the time when we would need it for the final social cataclysm." The Third World War must be fomented by taking advantage of the differences caused by the “agentur” of the “Illuminati” between the political Zionists and the leaders of Islamic World. The war must be conducted in such a way that Islam and political Zionism mutually destroy each other. Meanwhile the other nations, once more divided on this issue will be constrained to fight to the point of complete physical, moral, spiritual and economical exhaustion… We shall unleash the Nihilists and the atheists, and we shall provoke a formidable social cataclysm which in all its horror will show clearly to the nations the effect of absolute atheism, origin of savagery and of the most bloody turmoil. Then everywhere, the citizens, obliged to defend themselves against the world minority of revolutionaries, will exterminate those destroyers of civilization, and the multitude, disillusioned with Christianity, whose deistic spirits will from that moment be without compass or direction, anxious for an ideal, but without knowing where to render its adoration, will receive the true light through the universal manifestation of the pure doctrine of Lucifer, brought finally out in the public view. This manifestation will result from the general reactionary movement which will follow the destruction of Christianity and atheism, both conquered and exterminated at the same time.”--ALBERT PIKE (1871)

1 oktober

Pokrov (Bescherming, Schouderdoek) van de heilige Moeder Gods; Maria, Hulp der christenen. In de Blachernakerk te Konstantinopel, waar het gewaad, de schouderdoek (omoforion) en een deel van de gordel werden bewaard van de heilige Moeder Gods, hield de Slavische monnik Andreas, de Dwaas om Christus, samen met zijn cellenmonnik Epifanios‚ een nachtelijke vigilie. Andreas zag toen de verheven Koningin uit de heilige Deuren naar buiten treden, terwijl de heilige Johannes de Voorloper en de heilige Johannes de Evangelist haar bij de armen steunden. Andere heiligen, in witte gewaden, vormden achter hen een processie, terwijl zij hymnen zongen.
Bij de ambon aangekomen, bad de hoge Vrouwe lange tijd, ter aarde gebogen en met tranen in haar ogen. Toen ging zij terug naar het Altaar en bad daar voor het volk van de stad. Daarna nam zij haar schouderdoek welke zij over haar hoofd gedragen had, helder stralend van bliksemend licht, en spreidde deze tussen haar handen uit over het volk. Zo bleef zij gedurende lange tijd voor beide monniken zichtbaar.
Deze verschijning, die gebeurde in de 10e eeuw, werd twee eeuwen later in Rusland de grondslag van het geliefde feest van de Bescherming van de heilige Moeder Gods, Pokrov. In Griekenland is dit feest verplaatst naar de 28e oktober ter gedachtenis van de bescherming door de heilige Maagd bij de inval van de Nazi’s in 1940 vanuit Albanië.

De heilige Ananias, Apostel uit de Zeventig, was priester of bisschop te Damaskos (in de begintijd van het christendom was dit ambt nog niet zo duidelijk gesplitst). Hij genas en doopte de apostel Paulos toen deze door de genade was verblind, ongeveer 3 jaar na Christus’ Opstanding (Hnd. 9:10). Hij is na allerlei folteringen gestenigd te Eleutheropolis‚ waar hij door zijn wonderen veel bekeringen had teweeggebracht, en voltooide zo zijn getuigenis op het einde van de 1e eeuw.

De heilige Romanos de Melodist‚ monnik en diaken. Hij was van joods bloed, afkomstig uit Emesa (Rome) in Syrië en werd diaken in de kerk van Beyroet. Hij was een beroemd zanger en door keizer Anastasios I werd hij in 496 verbonden aan de kerk van de Moeder Gods van Kyros, in Konstantinopel‚ waar hij zich geheel wijdde aan de beschouwing, welke hij dan weer uitdroeg in zijn gezangen. Hij is misschien wel de grootste van de christelijke dichters: diepe theologische gedachten onder woorden gebracht met grote kracht en rijke beeldspraak. Dit wordt in zijn levensverhaal toegeschreven aan het feit dat, toen hij zich lange tijd vergeefs had ingespannen om een preek samen te stellen voor de Geboorte des Heren, hem in een droom de heilige Moeder Gods verschenen was, waarna hij de volgende morgen als een engel het Kerstkondakion zong: “De Maagd baart heden Hem Die is voor alle Zijn…”. Dit werd het begin van zijn dichterschap.
Het beginkondakion en de 1e ikos van zijn grote feestzangen (die eveneens Kondakion heten) worden nog altijd in de orthodoxe kerk gebruikt. Meer dan duizend kondakia (waarvan er echter slechts een tachtigtal behouden zijn gebleven) en ook de beroemde Akathist van de heilige Moeder Gods worden aan hem toegeschreven. Hij stierf als diaken tegen het jaar 500.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-636/

    Volksoproer van de Efeziërs onder leiding van de zilversmid Demetrius

5. De maagdelijke ziel die met God verenigd wil worden, moet zich  zuiver houden niet alleen van openlijke zonden zoals onkuisheid, moord, diefstal, vraatzucht, roddel, valsheid, hebzucht, gierigheid enzovoort; maar in nog grotere mate moet het zichzelf zuiver houden van verborgen zonden, zoals begeerte, eigenwaarde, liefde voor populariteit, huichelarij, liefde voor macht, sluwheid, boosaardigheid, haat, ongeloof, afgunst, eigenliefde, aanstellerij en andere van dit soort dingen. Volgens de Schrift zijn deze verborgen zonden van de ziel net zo verderfelijk als de openlijke zonden. 'De Heer heeft de beenderen verstrooid van hen die de mensen willen behagen', staat er (Ps. 53:5. LXX); en: De Heer zal de bloedige en bedrieglijke man verafschuwen’ (Ps. 5:6), aldus duidelijk makend dat bedrieglijkheid voor God net zo weerzinwekkend is als moord. Nogmaals, het telt onder de 'werkers der ongerechtigheid' degenen die 'vrede spreken tot hun naaste maar kwaad in hun hart hebben' (Ps. 28: 3), en elders spreekt het van degenen die wetteloze daden in hun hart begaan (vgl. Ps. 58:2). Er staat ook: 'Wee u, wanneer mensen goed over u spreken' (Lukas 6:26) - dat wil zeggen, wanneer je de mensen goede dingen over jou wilt horen zeggen en wanneer je hun glorie en lof aanhangt. Het is waar dat degenen die goed doen niet helemaal aan de aandacht kunnen ontsnappen. Inderdaad, de Heer Zelf zegt: 'Laat uw licht schijnen voor de mensen' (Matt. 5:16), hoewel hier wordt begrepen dat we goed zouden moeten doen voor de glorie van God en niet voor onze eigen glorie of omdat we naar de lof van mensen verlangen. Als dit niet het geval is, dan ontbreekt het ons aan geloof, zoals de Heer duidelijk maakt als Hij zegt: ‘Hoe kun je geloof hebben als je ontvangt eer van elkaar, en zoekt niet de eer die van de enige God komt?’ (Johannes 5:44). De heilige Paulus gebiedt ons alles te doen, zelfs te eten en te drinken, tot glorie van God; ‘want’, zegt hij, ‘of je nu eet of drinkt of iets anders doet, doe het ter ere van God’ (1 Kor. 10:31). En Sint Johannes stelt haat gelijk aan moord als hij zegt: 'Wie zijn broer haat, is een moordenaar' (1 Johannes 3:15).

30 september

De heilige Michaël de Bulgaar, werd na de doop van de heilige Wladimir met zes bisschoppen uitgezonden om het christendom in te voeren in het Russische rijk. Hij organiseerde in Kiev de doop van het gehele volk in het jaar 988‚ en werd de eerste metropoliet van Kiev, tot aan zijn dood in 992. Hij richtte ook een seminarie op en stichtte het eerste Russische klooster. Michaël predikte eveneens het christendom in de twee andere grote Russische steden uit die tijd: Novgorod en Rostov. Hij is ontslapen in vrede.

De heilige maagd-martelaressen Gaiana, Rhipsime, Mania, Maria, Mariamna en nog anderen, uit Rome gevlucht voor de vervolging van Diokletiaan, en tenslotte in Armenië onder veel kwellingen ter dood gebracht.

De heilige bisschoppen Aristakes, Verthanes, Houssik (Ioussik), Nerses en Sahak (Isaäk) de Grote, afstammelingen van de heilige Gregorios de Verlichter, en eveneens, zij het met onderbrekingen door vijandige vorsten, Katholikos van Armenië, van 331 tot 438.
Aristakes was de jongste zoon van Gregorios, geboren in 270. Hij was als kluizenaar gaan leven, maar werd overgehaald zich te wijden aan het missiewerk onder het nog heidense volk. Zijn vader wijdde hem bisschop en van 320 tot 327 verving hij Gregorios, die zich in de eenzaamheid teruggetrokken had. Aristakes nam deel aan het eerste Oecumenisch Concilie, te Nicea, in 325; en hij werd vermoord in 327.
Zijn broer Verthanes volgde hem op en spreidde een vurige missie-ijver ten toon. Hij wist zelfs de soldaten te bekeren, die de koningin op hem afgezonden had om hem te vermoorden. Hij is in vrede gestorven in 342.
Houssik, geboren in 304, was de jongste zoon van Verthanes. Ook hij had zich eerst aan het eenzame monastieke leven gewijd, maar werd katholikos na de dood van zijn vader. Hij kwam in conflict met de vorst, aan wie hij diens losbandig leven verweet, en werd daarom met stokken geslagen totdat hij eraan stierf, in 347.
Eerst zijn kleinzoon, Nerses, werd in 346 weer katholikos. Evenals de vorigen had hij een byzantijns-griekse opvoeding genoten in Caesarea, waar hij geboren was, en hij zette zich in voor een diepgaande hervorming van het godsdienstig en zedelijk leven. Hij deed wetten aannemen tegen bijgelovige praktijken en heidense riten, hij regelde de huwelijkswetgeving, hij organiseerde het kerkelijk onderricht, verhoogde het gezag van de Kerk in het staatswezen, wijdde vele priesters, stichtte kerken en kloosters. En op de allereerste plaats: voor de eerste maal in de geschiedenis organiseerde hij een samenhangend geheel van inrichtingen van weldadigheid: tehuizen voor daklozen, weeshuizen, leproserieën, ziekenhuizen.
Maar ook Nerses kreeg tweedracht met de vorst toen hij deze excommuniceerde na zijn weigering om een onrechtvaardig doodsvonnis te herroepen tegen diens eigen neef. Hij werd daarom afgezet tot de opvolger van de vorst hem weer terugriep in 367. Maar zes jaar later liet hij hem vergiftigen op een feest, in 373.
Weer brak een tijd van verwarring aan tot in 390 Sahak, de zoon van Nerses, katholikos werd. Intussen was Armenië grotendeels onder Perzisch bestuur geraakt, maar Sahak wist door diplomatiek optreden de kerkvervolging af te wenden, die wel in Perzië woedde. Maar vooral in het geestelijk herstelwerk onder zijn volk, toonde Sahak zijn grootheid. Het Armenisch was nog steeds uitsluitend een gesproken taal. ln de kerken werd Grieks gebruikt, of vertaald Syrisch. Sahak wist de geleerde monnik Mesrovb (zie 19 februari) te inspireren een eigen alfabet te scheppen en het vertalen te ondernemen van de Heilige Schrift, de liturgische boeken, en van vele kerkvaders. Zo bevrijdde hij de Armenische Kerk van knellende banden en baande de weg voor de ontwikkeling van een eigensoortige rijke christelijke cultuur, waarin dichters tot bloei kwamen met de verhevenste mystieke inspiratie, zoals Gregorios van Narek in de 10e eeuw. Ook Sahak werd afgezet ten gevolge van een samenzwering, maar vanuit zijn verbanning bleef hij zijn leerlingen leiden. Hij was een groot verdediger van het Concilie van Efese (431) en een bestrijder van het Nestorianisme. Hij is in vrede gestorven in 438.
Later leidden de omstandigheden ertoe dat de Armenische kerk de besluiten van het Concilie van Chalcedon (451) niet aanvaardde. Zij kwam onder de invloed van een gematigd monofysitisme, en scheidde zich af van de gemeenschap met de Orthodoxe Kerk, tot in onze dagen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/lezingen-van-de-dag-614/

  Verbranding van kostbare tovernaarsboeken.

 De zonen van de Joodse hogepriester Sceva worden geslagen door een bezetene na een mislukte demon-uitdrijving

Vast voor het aangezicht van de Heer naar uw kracht, want hierdoor zult u van uw ongerechtigheden en zonden worden gezuiverd; het verheft de ziel, heiligt de geest, verdrijft de demonen en bereidt je voor op Gods aanwezigheid. Als je al een keer hebt gegeten, probeer dan dezelfde dag geen tweede keer te eten, voor het geval je extravagant wordt en je geest verstoort. Op deze manier heb je de middelen om anderen te helpen en om de hartstochten van je lichaam te doen versterven. Maar als er een vergadering van de broeders is, en je moet een tweede en een derde keer eten, wees dan niet ontevreden en nors. Integendeel, doe graag wat je moet doen, en als je voor de tweede of derde keer hebt gegeten, dank God dan dat je de wet van de liefde hebt vervuld en dat Hij zelf voor je zorgt. Ook komt het voor dat je door een lichamelijke ziekte een tweede en een derde keer of vaker moet eten. Wees hier niet verdrietig over; als je ziek bent, moet je je ascetische arbeid voorlopig aanpassen, zodat je de kracht kunt herwinnen om ze weer op te pakken. (Evagrius Ponticus, blz. 17)

29 september

Gedachtenis van de martelaren van Byzantium, die deze dag met ongeveer 80 man op een schip werden verbrand; tijdens de vervolging van Valens.

De heilige Kyprianos van Ustjug, een landeigenaar die in 1212 monnik werd in het klooster van de Tempelgang van de heilige Moeder Gods, en die daar 64 jaar geleefd heeft tot aan zijn dood in 1276.

De heilige Theofanes, de Barmhartige, leefde met zijn gezin in Gaza. Hij toonde zulk een daadwerkelijke liefde voor de armen dat hij daardoor zelf tot armoede verviel. Zijn nagedachtenis werd hoog in eer gehouden, en zijn relieken werden verheerlijkt door de daaruit vloeiende welriekende myron.

De heilige martelaren de Perzische edelman Dada(s), de door zijn heldhaftig lijden bekeerde prins Gweddai (Gobdela)‚ diens zuster Kosdoja (Kasdoa), en de magiërs Gorgal en Kosdoj (Kasdios), die onder koning Sapor temidden van gruwelijke folteringen met hun leven voor Christus hebben getuigd, in de 4e eeuw.

De heilige martelares Goedelia, die tijdens de vervolging van Sapor II na maandenlange martelingen aan een boom werd vastgespijkerd, tegen het jaar 330.

De heilige martelares Theodota, een bekeerde courtisane. Zij weigerde deel te nemen aan het feest-offer ter ere van Apollo in Filippopolis, en werd daarom gevangen genomen en voor de rechter gevoerd. Zij gaf bij de ondervraging haar zondig leven toe, maar zij wilde daar geen heiligschennis aan toevoegen. Zij werd toen heftig gemarteld en tenslotte door steniging omgebracht in 318.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Eutychios, Plautos en Herakleia in Thracië; Fraternus, bisschop van Auxerre in de 5e eeuw; en Petronia, die met het zwaard is omgebracht.

Eveneens op deze dag de heilige Bouin en Ursion, monniken te Troyes; en Grimoaldus, priester-belijden te Pontecorvo bij Aquino.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-283/

De wonderbaarlijke bevrijding en terugkomst van Petrus uit de gevangenis door de engel (ik had het eerder moeten posten, maar ik heb deze mooie afbeelding pas nu toevallig gevonden)

Prediker Apollos in Efeze (of Paulus op Areopagus in Athene)

4. Mozes geeft figuurlijk aan dat de ziel niet in wil tussen goed en kwaad moet worden verdeeld, maar alleen het goede moet nastreven; en dat het niet de tweeledige vruchten van deugd en ondeugd moet cultiveren, maar alleen die van deugd. Want hij zegt: ’Ploeg niet op uw dorsvloer met de dieren van een andere soort, zoals os en ezel, samen; maar span dieren van dezelfde soort samen en dors zo uw koren' (vgl. Deut. 22:10). Dat wil zeggen, laat deugd en ondeugd niet samenwerken op de dorsvloer van je hart, maar laat alleen deugd daar werken. Opnieuw zegt hij: 'Weef geen vlas tot een wollen kledingstuk, of wol tot een linnen kledingstuk' (vgl. Deut. 22:11); en: 'Verbouw geen twee soorten fruit samen op hetzelfde stuk land' (vgl. Deut. 22:9). Evenzo moet je een dier van de ene soort niet paren met een dier van een andere soort, maar gelijkaardig met gelijkaardig paren. Dit alles is een verborgen manier om te zeggen dat je deugd en ondeugd niet samen in jezelf moet cultiveren, maar dat je je doelbewust moet toewijden aan het produceren van de vruchten van deugd; en je moet je ziel niet delen met twee geesten - de Geest van God en de geest van de wereld - maar je moet haar alleen aan de Geest van God geven en alleen de vruchten van de Geest oogsten. Om deze reden schrijft de psalmist: ’Ik heb al Uw geboden voor recht gehouden, maar elk leugenpad heb ik gehaat.' (Ps. 119: 128).

28 september

De heilige monnik Herodion (Heliodoros), leerling van de heilige Kornelios Komelski‚ en stichter van het klooster aan het Ilo-meer. Hij is gestorven in het grote schima in het jaar 1541.

De heilige martelaar Ennemondus (Aunemondus, Chaumond), bisschop van Lyon. Hij was een onkreukbaar herder, hoog in aanzien bij de koningen Clovis II en Clotarius III. Juist daarom werd hij arglistig gedood door de boosaardige hofmeier Ebroin, die zoveel misdaden op zijn geweten heeft, in het jaar 658.

De heilige Exuperius, bisschop van Toulouse, 405-415. Hij is waarschijnlijk afkomstig uit Bordeaux en was een geleerde. Hij stond in correspondentie met de heilige Hiëronymos die hem roemt om zijn buitengewone naastenliefde. Deze schrijft over Exuperius: “Om de honger van de armen te stillen, lijdt hij zelf honger, ja hij ontzegt zich alles om in hun noden te kunnen voorzien. Zijn bleek gelaat verraad hoe streng hij vast. Maar zijn armoede maakt hem in werkelijkheid rijk. Hij is zo arm dat hij het Lichaam des Heren in een rieten mandje moet dragen, en Zijn heilig Bloed in een glazen fles. Zijn naastenliefde is letterlijk grenzeloos en gaat tot de verst verwijderde streken: zelfs de kluizenaars in Egypte worden door hem bedacht”.
Als bisschop van Toulouse voltooide hij de kerk ter ere van de heilige Saturninus, de apostel van Toulouse. Hij legde ook aan Rome de vraag voor welke boeken van de Heilige Schrift als canoniek moeten worden beschouwd, en paus Innocentius schreef hem de beroemde brief met de lijst die sindsdien dezelfde boeken bevat, zij het in andere volgorde. In zijn laatste levensjaar begonnen de invallen de Gothen en Vandalen. Exuperius heeft niet meer de Val van Toulouse meegemaakt: hij was toen reeds gestorven. De heilige Paulinus rekent hem tot de grootste bisschoppen van Gallië. Hiëronymos droeg hem zijn Zacharias-commentaar op. De glazen kelk die Exuperius gebruikte, wordt nog in Toulouse in de kerkschat bewaard.

De heilige Faustus, bisschop van Ftiez, 452-490. In zijn jeugd studeerde hij de welsprekendheid en de christelijke filosofie. Rond 420 trad hij in de abdij van Lerins, waar hij 14 jaar later tot abt werd gekozen. Hij leidde een gestreng leven, gewijd aan gebed en studie, in de dorre omgeving van dat eiland, en was zo navolger van de grote vaders van de Egyptische woestijn. Faustus achtte zich verplicht om stelling te nemen tegen de predestinatieleer van Augustinus, die op de meest ongenuanceerde manier werd gepropageerd door sommige priesters die zeiden dat de ene mens is voorbestemd tot het kwaad en de ander tot het goede, zonder enige verdienste. Dit deed tegen hem de verdenking rijzen van Pelagianisme‚ vooral toen hij een uit Italië daarvoor verdreven monnik onderdak verschafte in zijn klooster totdat de kwestie door een concilie geregeld zou zijn. Maar uit zijn brieven blijkt zijn zuiver orthodoxe instelling. Daarin veroordeelt hij zowel Pelagius die de erfzonde ontkende als hen die de absolute predestinatie predikte.

De heilige martelaren Markos, een herder, die geleden heeft tijdens de vervolging van Dlokletiaan. Hij bekeerde zijn beulen, de smeden Alexander, Alfeos en Zosimas, die de opdracht hadden gekregen hem te martelen, maar door zijn heldhaftig gedragen lijden overtuigd raakten van Christus’ goddelijke werkelijkheid. Zij werden allen onthoofd. Toen het hoofd van Markos triomfantelijk naar de tempel van Artemis werd gebracht, vielen de daar aanwezige afgodsbeelden van hun voetstuk.

De heilige martelaar Privatus, die als schurftige bedelaar door de heilige paus Callistus van zijn ziekte genezen was en zich daarna tot Christus had bekeerd.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-282/

 Paulus in Korinthe

Paulus vóór de rechtbank van proconsul Gallio

3. De Heilige Geest, wetende dat de onzichtbare en verborgen hartstochten moeilijk te verwijderen zijn - want ze zijn als het ware geworteld in de ziel - laat ons door de psalmist zien hoe we ons ervan kunnen zuiveren. 'Reinig mij van mijn verborgen afdwalingen', schrijft de psalmist (Ps. 19:12), alsof hij wil zeggen dat we door veel gebed en geloof, en door ons volledig tot God te wenden, in staat zijn om, met de hulp van de Geest, ze te overwinnen. Maar dit is op voorwaarde dat ook wij ertegen strijden en streng over ons hart waken (vgl. Spr. 4:23).

27 september

De heilige martelaren Kallistratos en 49 anderen. Kallistratos, uit Carthagena, was de achterkleinzoon van Neoskoros, een der soldaten die bij de kruisiging en opstanding van Christus aanwezig waren en die daardoor tot het geloof gekomen was. Hij was zelf eveneens soldaat. Van de anderen is slechts van een de naam bekend, Gymnasios. Zij hebben geleden onder Diokletiaan, in 288.

De heilige Sabbatios van het Solovjetski-eiland (zie 8 augustus). Heden herdenken wij zijn sterfdag in 1462.
Na de revolutie zijn de monniken verdreven en werd het klooster een concentratiekamp, vooral voor priesters en bisschoppen. Hun werk bestond uit vissen en netten boeten, zodat aartsbisschop Hilarion verklaarde: “De Heilige Geest maakte vissers tot apostelen, maar de bolsjewieken hebben de apostelen tot vissers gemaakt”. Velen zijn daar ook de marteldood gestorven.

De heilige Markos (Joannes), Aristarchos en Zeno (Zenas). Joannes was de joodse naam, Markos de naam die veel in de wereld werd gebruikt. Zijn moeder bezat een huis in Jeruzalem‚ dus Markos is daar waarschijnlijk geboren. Hij was een neef van Barnabas (Kol.4:10) en in het begin metgezel van de heilige Paulos. Toen hij echter om een of andere reden weigerde mee scheep te gaan (Hand.13:13) wilde Paulos hem ook later niet langer bij zich hebben en kreeg daardoor zelfs onenigheid met Barnabas. Deze nam hem toen mee op zijn missiereis naar Cyprus. Later is er blijkbaar een verzoening geweest, want Markos was bij Paulos toen deze gevangen was in Rome (KoI.4:10). Paulos vraagt zelfs naar hem tijdens zijn tweede gevangenschap, omdat hij hem zo goed gebruiken kan bij de dienst (2 Tim.4:11). Het is niet zeker of deze Joannes Markos ook de Evangelist Markos is, die immers veel meer met de persoon van de Apostel Petros verbonden was. Hij wordt genoemd als bisschop van Byblos, maar ook van Apollonis, 1e eeuw (zie 25 april).
De heilige Aristarchos, apostel uit de zeventig, leidde een ascetisch leven, en werd bisschop van Apamea in Syrië. Hij wordt ook herdacht op de 15e april.
De heilige Zeno was leerling en medewerker van de heilige apostel Paulos, en werd bisschop van de stad Lydda of Diospolis. Zij zijn gestorven in vrede.

De heilige Ignatios, hegoumen van het klooster van Christus-Verlosser, in Tryglië in de tweede helft van de 10e eeuw. Hij bracht het klooster tot grote bloei, en is aan dysenterie gestorven tijdens een bezoek aan Konstantinopel. Toen zijn leerlingen het lichaam een jaar later kwamen ophalen, werd het geheel onbedorven teruggevonden, terwijl het een hemelse geur uitwasemde.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-281/

   Paulus predikt aan de heidenen in Athene

 altaar voor de 'onbekende god'

2. Wat is de wil van God waartoe de heilige Paulus ons aanspoort en uitnodigt om te bereiken (vgl. 1 Thess. 4:3)? Het is totale reiniging van zonde, bevrijding van de schandelijke hartstochten en het verwerven van de hoogste deugd. Met andere woorden, het is de zuivering en heiliging van het hart die tot stand komt door volledig ervaren en bewuste deelname aan de volmaakte en goddelijke Geest. 'Zalig zijn de reinen van hart', wordt er gezegd, 'want zij zullen God aanschouwen' (Matt. 5:8); en nogmaals: 'Wees volmaakt, zoals uw hemelse Vader volmaakt is' (Matt. 5:48). En de psalmist zegt: 'Laat mijn hart oprecht zijn in Uw verordeningen, dan zal ik niet beschaamd worden' (Ps. 119:80); en nogmaals: 'Dan zou ik niet beschaamd worden, als ik oog zou hebben voor al Uw geboden.' (Ps. 119:6). En aan de persoon die vroeg: “Wie zal de berg des Heren beklimmen, of wie zal staan op Zijn heilige plaats?” De psalmist antwoordde: “Hij die rein is van handen en zuiver van hart” (Ps. 24:3-4), dat wil zeggen, hij die de zonde in daad en gedachte volledig heeft vernietigd.

Hierbij presenteer ik citaten uit de bloemlezing uit de waardevolle ascetische werken genaamd Filokalia. De citaten hier zijn vermoedelijk van Makarius van Egypte  vertaald uit het Engelse editie van Filokalia. Het zijn beweringen met een diepe betekenis. Ze brengen de spirituele en ascetische ervaring over die gedurende tientallen jaren door de strijders van Christus is opgebouwd. Ze brengen het wereldbeeld van heremietmonniken over en onthullen het pad dat ze hebben afgelegd naar spirituele perfectie, volledige zuivering door het vuur van de Heilige Geest, om de contemplatie van God te krijgen met de spirituele ogen van het hart ... We kunnen ze niet volledig imiteren, maar we kunnen hun instructies gedeeltelijk toepassen in ons leven in de wereld. Om dit te doen, moeten we naar hun woord luisteren en ermee ons laten inspireren.
Aandacht ❗ Het lezen van de Philokalia kan je leven veranderen door je ogen te openen voor de spirituele realiteit.

Ik heb niet elke dag de tijd voor dit werk, maar wel af en toe. 

De heilige Makarios de Grote leefde van 300 tot 390. ln zijn jeugd was hij een herdersjongen maar toen hij daarna monnik wilde worden, presten zijn ouders hem tot een huwelijk. Later vond hij toch de mogelijkheid om als kluizenaar te gaan leven in de woestijn, eerst bij Nitria, later in de nog afgelegener woestijn bij de berg Sketis. Op veertigjarige leeftijd werd hij priester gewijd voor de monniken die zich daar langzamerhand hadden gevestigd. In de verschillende woestijnen van Egypte leefden in die tijd zo’n 5000 kluizenaars. Tijdens de ariaanse overheersing werd hij verbannen naar het Nijl-eiland‚ maar toen hij daar de gehele bevolking tot het christendom had gebracht, liet men hem weer naar zijn oude standplaats terugtrekken. Door deze ervaringen begon hij tevreden over zichzelf te worden; toen liet God hem zien hoe twee gewone huisvrouwen uit de stad, die wel naar het geestelijk leven verlangden maar geheel in beslag genomen waren door hun gezin, grotere verdienste bij God bezaten dan hijzelf met al zijn zichtbare heiligheid. Bekend is ook van hem een merkwaardige ervaring: een schedel die door de wind was blootgewoeld in de woestijn, sprak tot hem en zei afkomstig te zijn van een afgodspriester die in de hades was, maar dat de smarten van de hadesbewoners gelenigd werden wanneer voor hen gebeden werd. Verder bezitten we van Makarios nog verschillende gebeden en een waardevolle verzameling van 50 homilieën over het geestelijk leven, die volgens sommigen eigenlijk van de heilige Antonios afkomstig zijn. Bron

1. We ontvangen redding door genade en als een goddelijke gave van de Geest. Maar om de volledige mate van deugdzaamheid te bereiken, moeten we ook geloof en liefde bezitten, en strijden om onze vrije wil met integriteit uit te oefenen. Op deze manier beërven we het eeuwige leven als gevolg van zowel genade als gerechtigheid. We bereiken de laatste fase van spirituele volwassenheid niet door goddelijke kracht en genade alleen, zonder dat we enige moeite doen; maar aan de andere kant bereiken we ook niet de uiteindelijke mate van vrijheid en zuiverheid als resultaat van onze eigen ijver en kracht alleen, los van enige goddelijke hulp. Als de Heer het huis niet bouwt, zegt men, en de stad niet beschermt, tevergeefs waakt de wachter, en tevergeefs zwoegen de arbeider en de bouwer (vgl. Ps. 127:1-4).

Oorspronkelijke Engelstalige text van Filokalia https://www.holybooks.com/wp-content/uploads/Philokalia.pdf

26 september

De heilige apostel en evangelist Johannes de Theoloog. Na Christus en de heilige Moeder Gods is hij misschien wel de meest beminde mens van de christenheid. Hoe wonderbaar is het boek dat hij geschreven heeft. Wie heeft ons meer dan hij Christus leren beminnen? Welk een gloed komt ons na al die eeuwen nog steeds uit zijn geschriften tegemoet! Hoe diep schouwde hij het wezen van de dingen, hoe drong hij door tot de kern ervan. Voor altijd zullen we hem dankbaar zijn.
Hij was een zoon van de visser uit het Galilese dorpje Bethsaïda, Zebedeos. Hij was de meest geliefde leerling van Christus, die hem en zijn broer Jakobos de Donderzonen noemde. De christenen noemden hem de Apostel der liefde.
Tot aan de dood van de heilige Moeder Gods leefde hij in Jeruzalem‚ daarna predikte hij in Efese en andere Kerken van Klein- Azië. Onder Domitiaan werd hij “geboeid naar Rome gebracht, waar hij om Christus werd gemarteld en daarna naar het eiland Patmos verbannen." Daar schreef hij het grote boek der visioenen, de Openbaring, de Apokalyps, en bekeerde de inwoners.
Onder keizer Nerva keerde hij naar Efese terug. Daar schreef hij zijn Evangelie en de drie bewaarde algemene rondzendbrieven of “Katholieke Brieven”, waarvan alleen de eerste als werkelijk van zijn hand werd beschouwd door de oude Vaders. De heilige Johannes is in vrede gestorven in hoge ouderdom, ten tijde van Trajanus (98-117).

De heilige Gideon, rechter in Israël (Richt 6;1-8;32). Dit boek verhaalt zijn dramatische geschiedenis. Het volk Israël werd zwaar verdrukt door de Midianieten, en God riep Gideon om het volk te verlossen. Gideon vroeg aan God een zichtbaar teken om te weten of hij niet het slachtoffer was van zijn eigen inbeelding. Hij spreidde een wolvacht uit op de open dorsvloer en vroeg dat alleen de vacht nat zou worden van dauw, terwijl de omgeving droog bleef. Dit geschiedde, en hij wrong een schaal vol water uit de vacht. Maar opnieuw vroeg hij om het tegenovergestelde teken: de vacht moest droog blijven, te midden van een nat geworden omgeving. Eerst toen dit ook gebeurde, was Gideon overtuigd, en met leeuwenmoed trok hij met een uitverkoren bende van 300 man op tegen het leger der tienduizenden vijanden, en wist hen vernietigend te verslaan. Daarna werd Gideon uitgeroepen tot Rechter over Israël en hij bestuurde het volk nog 40 jaren. Zijn leven viel in de 12e eeuw voor Christus.

De heilige abt Colman van Lann Elo, het door hem gestichte klooster, nadat hij enige tijd geleefd had bij de heilige Columba op Iona. Hij had een boek geschreven over het geestelijk leven, waar hij zich op had laten voorstaan, en werd toen gestraft met tijdelijk geheugenverlies. Hij is gestorven in 611, toen hij 56 jaar oud was.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-280/

 Prediking van Paulus in de synagoge van Thessaloniki

 Het monument met een ikoon van Paulus in Beroia (Veria), de stad die hij bezocht had.