Kaasjeskruid

Wel dan, ik ben u een excuus verschuldigd. Mijn taalgebruik van gisteren was niet gepast. Het is geenszins mijn bedoeling om mensen weg te jagen. In ieder geval fijn om te ervaren dat u zich niet laat weerhouden om het gesprek, ondanks mijn uitlating, voort te zetten.

Ik ook.

U bent een beetje selectief in het quoten. U verzaakt om het volgende te citeren:

Sterven met of zonder God maakt een wereld van verschil. Er is leven na de dood. De dood is niet iets wat God verlangd, maar een over onszelf afgeroepen consequentie van het willen leven zonder God. Het is de zonde die de dood brengt, maar God is eeuwig leven. Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere. (Rom.6:23) Om dit te verkrijgen is het beter om van ratio naar relatie te gaan. Een relatie met de eeuwige God die uitmond in een eeuwig leven bij Hem. Een perfect leven in de hemel zonder de beperkingen of

Sterven zonder God is inderdaad nutteloos. Hoeveel kennis men ook probeert op te doen, als dit niet gebeurd vanuit de wetenschap dat het begin van alle kennis is ontzag voor de HEER, zal het het verloren kennis zijn. Zonder deze kennis vervalt men in ritualisme en formalisme. Prediker eindigt niet voor niets met de conclusie: Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen. (Pred.12:13)

Dat is leven uit eigen kracht inderdaad.

Wees niet al te rechtvaardig, noch houd uzelven al te wijs; waarom zoudt gij verwoesting over u brengen? (Pred.7:16) Want door de genade, die mij gegeven is, zeg ik een iegelijk, die onder u is, dat hij niet wijs zij boven hetgeen men behoort wijs te zijn; maar dat hij wijs zij tot matigheid, gelijk als God een iegelijk de mate des geloofs gedeeld heeft. (Rom.12:3)

Prediker geloofde dit nochtans.

Op eigen kracht niet.

Fout van de mens.

Hoe komt u daarbij? Christen zijn staat niet gelijk aan passief staan ten opzichte van leed.

Voor wie God ernstig neemt is het leven geen kwelling meer.

Het antwoord kunt u vinden in datzelfde boek: Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk, dat God gemaakt heeft, kan uitvinden, van het begin tot het einde toe. (Pred.3:11) Op eigen kracht kunnen wij dus geen voordeel halen, vermits wij nooit kunnen komen tot een volkomen kennis. Wij kunnen ons niet meten met God. Het enige wat al deze moeite doet is ons op de knieën brengen voor God, die alles weet.

Beetje vreemde vertaling die u gebruikt, deze wijkt behoorlijk af van wat er in de grondtekst staat. In mijn Bijbel staat het zo: En ik begaf mijn hart om met wijsheid te onderzoeken, en na te speuren al wat er geschiedt onder den hemel. Deze moeilijke bezigheid heeft God den kinderen der mensen gegeven, om zich daarin te bekommeren. (Pred.1:13) Een moeilijke bezigheid. En waarom is deze bezigheid moeilijk?

Ziekte is smart en wijsheid komt voort uit smart.

Kerel donder toch een eind op je gezever.

Een redeloos bestaan, onvernuftige repliek uit de mond van mensen die in niets anders dan rede roemen... God is geen mens, er is niemand die God ten volle kan begrijpen. U moet wel stekeblind zijn om de orde van het leven en der dingen zo te misvatten. Gij Heere, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid, en de eer, en de kracht; want Gij hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil zijn zij, en zijn zij geschapen. (Op.4:11)

Ik weet dit al zolang als mijn vader psychotherapeut is. Waarheid is niet van belang bij dit soort religie.

Niets meer dan een geloofsleer waarin de guru's aanbeden worden.

Die groepsdynamiek is al zo oud als dat het beroep hoer bestaat. Heeft weinig te maken met eindtijd i.m.o.

Angst dus om niet geaccepteerd te worden door de groep. In feite het thomas theorema in een notendop.

Tussen gek zijn en voor gek verklaard worden zit een wereld van verschil.

Beetje vreemde redenatie. De logica gebied mij om te zeggen dat de persoon in kwestie overspannen is geworden door zijn overmatige inspanningen/bezorgdheid om het evangelie te verkondigen.

Dat klopt. Maar de hemel op aarde praktijken zoals geventileerd in het merendeel van de berichten alhier, is een utopie. Tja, ik ga de ontmoeting met de (con)textuele ander normaliter wel aan. Echter niet vanuit de behoefte om ruimte te scheppen voor nieuwe betekenissen.

En als antwoord gaf Jezus: Jezus antwoordde: Noch deze heeft gezondigd, noch zijn ouders, maar dit is geschied, opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden. (Joh.9:3) Voorts zie ik graag een antwoord tegemoet op mijn reeds eerder gestelde vraag: