Kaasjeskruid

Dus God ervaren lijkt op het horen van een stuk ontroerende muziek? Is het zoals een doedelzak misschien? Ga jij rillen en trillen van die ervaring? Zou je me kunnen uitleggen met esoterische concreetheid hoe God voelt?

Is dat überhaupt mogelijk dan?

Dat citaat heeft betrekking op een schijnbekering. Er wordt netjes opgeruimd, maar geen plaatsgemaakt voor de Heilige Geest.

Ontwijken is ook een kunst.

Wauw, echt geweldig die esoterische concreetheid.

Zou je mij kunnen uitleggen hoe het voelt om God te ervaren? Waar lijkt dat op? Is het een soort van kippenvel wat je krijgt? Of kriebels in de nek? Of komt het overeen met het gevoel wat men heeft na een bungeejump gemaakt te hebben?

Het is wel even wennen met jou. Gisteren namelijk een gesprek gehad met een cum laude afgestudeerde filosoof... ik moet ff behoorlijk switchen.

Welke god?

En wie zegt er dat jou ervaringen niet uit de dikke duim voortkomen?

Waarom zou ik vragen naar een uitleg als ik je filosofie niet wil begrijpen?

En dat is mijn goed recht. Zoals het de jouwe is om niets te willen met mijn waarheid.

Het gaat mij er dan ook niet om of ik jou begrijp. Voor mij mist de coherentie.

Verder dan iets stellen kom jij niet.

Niet alles is wat het lijkt inderdaad.

Volgens mij doe jij precies hetzelfde en doet iedereen dat. Geen enkel wereldbeeld is per se coherent. Iedere filosoof ziet zijn eigen filosofie als coherent omdat het overeenkomt met de aannames die hij doet op basis van wat hij belangrijk vind. Zou hij dit niet doen, dan zou zijn wereldbeeld incoherent zijn en in een incoherente wereld valt slechts kort te leven. Coherentie is dus altijd relatief. Het vertrouwd op een aantal aannames waarin geloof zal moeten worden gesteld. In mijn optiek is het Christelijke wereldbeeld de meest coherente en zie ik het niet als mijn taak om jou daarvan te ov

Geen punt hoor. Eigenlijk betreft het dezelfde kwestie als met Adam en Eva in het paradijs. Eva wou direct resultaat zien en schoof het gebod van God aan de kant. Adam wilde zijn relatie met zijn vrouw redden en maakte hierbij de verkeerde keuze, verkoos de relatie met zijn vrouw boven de gemeenschap met God en verloor zijn leven.

Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig. (Mat.10:37)

Ik wel. Je kunt je toch verplaatsen in diegenen voor wie het ongeloof wel dichtbij komt? Wat zou je vinden als het jou kind/broer/zuster/ouder is?

dubbel.

Gelukkig niet, althans in die zin dat niet ieder calvinist incestueus bezig zal gaan. Echter werkt het wel zaken in de hand en de tucht wordt zo ook een wassen neus.

Lees de Institutie van Calvijn boek III, hoofdstuk 23, paragraaf 1 maar eens. Daar kun je lezen dat het heel slecht is om te onderzoeken waarom God iets doet. De wil van God kan niets anders dan goed zijn... En wil je toch weten waarom Hij iets wil, dan ben je op zoek naar iets groters en hogers dan Zijn wil en dat kan niet gevonden worden. Sla daar je kroost maar mee om de oren nadat je ze verkracht hebt. Wedden dat ze de mond wordt gesnoerd.

Het gaat mij er dan ook niet om wat jij anderen wil voorhouden, ik vraag slechts naar wat jij jezelf voorhoud...

Gaat dit topic nog weer eens open, of wordt het een doofpotaffaire?

Niet alleen gereformeerden hangen de calvinistische doctrines aan. Vele baptisten zijn, hoewel ze het vaak zelf niet door hebben, gewoon calvinisten. John Piper is zo'n voorbeeld van een baptist. Hij schrijft het volgende puur calvinistische statement: God’s having even brought about the Nazis’ brutality at Birkenau and Auschwitz as well as the terrible killings of Dennis Rader and even the sexual abuse of a young child https://www.desiringgod.org/messages/all-the-good-that-is-ours-in-christ-seeing-gods-gracious-hand-in-the-hurts-others-do-to-us Nee, maar wel zo slim om te zi

In dergelijke situaties komt het ongeloof erg dichtbij. Maar moeten we daarom concessies doen omtrent de scherpte van het evangelie? Wordt het rustig als we de ogen dichtknijpen voor de waarheid?