Kaasjeskruid

Ik ga voor de verandering eens een sjamaan ontmoeten aanstaande weekend. Als professioneel hulpverlener helpt hij een oude kennis van mij met een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis. Deze kennis heeft onlangs contact gezocht met mij omdat hij wil praten over God. Nu beweert deze kennis dat hij middels het geestverruimende middel DMT verbeterd kan worden omdat hij God daardoor kan ontmoeten. Dit wist hij mij al scheldend en vloekend op zijn medemensen mede te delen, God zou net zo goed Johan kunnen heten volgens hem en hij wil nu wel eens weten wie God werkelijk is en hoe Hij heet. Vooralsnog

Ik heb van elk hoertje gehouden. Ow, ga je nu toch Handelingen 15 erbij betrekken zoals ik net al voorstelde?

Helaas, ik onderzoek God Woord niet naar waarheid...

De seculiere wetenschap bepaalt niet wat juist en niet juist is binnen de Gemeente.

Wellicht handig om Handelingen 15 er ook bij te betrekken. Aanpassen kost tijd en omwille van de overgang van wet naar vrijheid voert Jacobus (volgens mij op persoonlijke titel, vers 19) deze tussenoplossing in.

Te laat, ik heb Stop pesten nu al benaderd en ze wisten mij te vertellen dat ik bepaal of er sprake is van pesten of plagen. Waarop ik ze hartelijk heb bedankt, bepaal ik toch nog iets in dit afschuwelijke intens gemene clowneske IT gestalte aannemende horrorverhaal.

Het gesprek gaat nergens meer over en verzuipt in subjectiviteit. Ik distantieer mij van dit stelletje clowns en ga op rodeneuzenjacht. Ik hou ermee op en hou het voor gezien. Wat een nare mensen zijn jullie, beetje met zijn allen tegen een. Hoe durven jullie. Ik ga wel wat anders doen en druip af.

Maak je daar maar niet druk om, mijn aanwezigheid in de klas heeft zeer vaak tot hilarische momenten geleid. En dat kan door veel mensen beaamt worden.

Duh, soort zoekt soort en weet zich door elkaar bevestigd. Het leven is geen (clowns)act.

Ik sta daar wat sceptischer tegenover. Als een kind van twee op die leeftijd al wordt geconditioneerd om vooral niet jezelf te zijn als je te maken krijgt met lijden, dan houdt ik mijn hart vast. Jong geleerd is oud gedaan immers.

Door ze voor de gek te houden? Stelletje laffe rattenvangers zijn het met hun Afrikaanse dodenmaskers, geïmiteerde vriendelijkheid en een hart van plastic. Pak mijn hand en dwaal af naar het beloofde fantasialand. Ik ben toch zeker geen vreemdeling... Stelletje pipo's en met recht tragische figuren ?

God maakt uit het materiële niets iets.

Hoe kan iets dat niet bestaat nu een vorm aannemen?

Veel onzekerheid compenserende mensen op deze aardkloot.

Laurel en Hardy vindt ik dan weer zogenaamde onschuld en gedrag uit de zandbak. Pure kleuterfrustratie van twee infantiele volwassenen die rechtstreeks uit de DSM komen wandelen. Dat waag ik te betwijfelen.

Ook niet als het idee wel goed is?

Iets wat niet bestaat kan zich niet bewust zijn van iets.

Ik heb er veel onderzoek naar gedaan en ben ervan overtuigd dat de TR als enige gezaghebbend is. Dat heb je niet. Sorry hoef je dan ook niet te zeggen.

Dat laat ik aan jou over. In welk schrijven van jou hand kan ik een expert lezen? Overigens een vreemde manier van waarheidsvinding: als iemand ergens star wat beweert kan deze geen expert zijn... Ik ben ergens van overtuigd, laten we het daar maar op houden.

Volgens mij kun je dan beter met een kuisheidsgordel aan komen zetten. Gezien de inhoud van het hele hoofdstuk vindt ik je uitleg bizar en volledig out of context.

Toch waarschuwt de Bijbel ons voor een bepaald soort humor: Zijt dan navolgers Gods, als geliefde kinderen; En wandelt in de liefde, gelijkerwijs ook Christus ons liefgehad heeft, en Zichzelven voor ons heeft overgegeven tot een offerande en een slachtoffer, Gode tot een welriekenden reuk. Maar hoererij en alle onreinigheid, of gierigheid, laat ook onder u niet genoemd worden, gelijkerwijs het den heiligen betaamt, Noch oneerbaarheid, noch zot geklap, of gekkernij, welke niet betamen; maar veelmeer dankzegging. (Ef.5:1-4, SV) Het is maar wat voor definitie je geeft aan humor.

Dan kun je dat soort humor gerust als zondigen beschouwen.

Nou, het is een doodlopend parallelweggetje waar jullie je eigen verkeersborden hebben geplaatst.

God heeft ons geschapen naar Zijn beeld. Dus tenzij humor een gevolg is van de zondeval, heeft God gevoel voor humor. Maar ik kom het woord "humor" nergens tegen in de Bijbel en dat bevestigt m.i. des te meer dat het concept humor een bijzonder subjectieve aangelegenheid is. God weet van elk van Zijn kinderen wat deze humoristisch vind en waar deze hartelijk om kan lachen of een glimlach op zijn/haar gezicht kan laten verschijnen. Heeft God dan ook een subjectief gevoel voor humor? Is God ontvankelijk voor bepaalde humor terwijl Hij de grap van een van Zijn andere kinderen niet kan inzien en o

Bestaat er zoiets als absolute humor?