thom

Dat je je benaarstigen moet, bewijst dat je er nog niet in bent. Dat benaarstiging wordt verbonden aan de gehoorzaamheid, bewijst dat het geloof ook geloofswerken behoeft. Juist Tomega. 10; Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, waarbij de eigen werken gedaan/doorzien/voltooid zijn en niet meer hoeven opgepakt, omdat deze achter hem liggen. Dat is de kern van het verhaal; rust vinden, door de werken van het ego, van het eigen, te kunnen doorzien. Dat is in de overgave aan Hem besloten; niet ik, maar Zijn wil. Gehoor-zaam als kúnnen ho

Het gevaar van te ingewikkeld denken zie je hier gebeuren. Het is minder ingewikkeld. Je raakt verstrikt in allerlei gedachten die uit een verkeerd uitgangspunt komen. Een trui breien om de kern heen noemde ik het al. En het steeds maar over die zelfgebreide trui hebben.

pfff.. lust u nog peultjes?

Mooie tekst weer Sjako, en betreft een schaduw van de toekomende dingen m.i. prachtig aansluit bij jouw eerder gegeven tekst; 10 Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne. 11 Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle. En is het sabbat-gebeuren een proces, niet van een dag in de week, maar van de dag van een periode, als de 7e dag van de schepping; ingaan in de rust (van de werken van het ego) waardoor gezien kan worden wie we werk

Stel nu eens zwart-wit en theoretisch, dat jij "vol" bent van de heilige geest en ik een "farizeeër". Als schriftgeleerde is mijn rol om je met voorbeeldjes te beproeven; en ik leg een casus voor: Zouden wij deze casus gelijk behandelen? Wat is jouw insteek? Waar vandaan komt jouw norm? Als Schriftgeleerde. Dat is naar de letter begrijp ik? De eenheid is in Christus. Dus ''lijkt mij fantastisch'' is hierbij afwezig omdat die overgegeven is aan de Ene. Het is een innerlijk proces Tomega, en alleen de Ene ziet het hart aan. Rom.8 sv 9 Doch gijlie

Wat je hiermee zegt is dat iedereen maar kan doen wat ie laten wil want Christus heeft immers de wet vervult. Waar toets je iemand aan? Mooi, die uitspraak van Sjako; een wet op het hart geschreven. De toets is het andere hart, die deze wet beamen kan. De toets is dan immers onderdeel van hetzelfde instrument en hoort de toon.

Juist. Je bedoelt het wellicht precies anders, maar het staat er juist omdat de Geest levend maakt, en daarmee óók de letter; dán spreekt de Geest achter de letter. Dat is het Hem belijden met het hart dat het geloof heeft. Je schreef ook; ''Wie de letter ziet als werktuig van de heilige Geest en deze levend acht en krachtig, die past die letter steeds toe: de letter krijgt waarde en inhoud en diepgang.'' En dat kan om het even in elke regel zijn die men leest als het God aangaat, in welk schrijven dan ook. Ik wil met onderstaande tekst afsluiten, want ik heb het idee

?

Wie de letter ziet als werktuig van de heilige Geest en deze levend acht en krachtig, die past die letter steeds toe: de letter krijgt waarde en inhoud en diepgang. Wie de letter ziet als vaststaand en daarmee dood, die past die letter niet meer toe en zoekt het Woord Gods in zijn gevoel en zijn bevinding en zijn traditie en zijn eigen diepzinnig doordenken. Wie denk je dat nu het meest inhoud geeft aan wat Christus van je vraagt? Wie denk je dat nu het meest Christus aanpast aan eigen wil en wens? Wie denk je nu geeft het meest ruimte in zichzelf aan Gods wil en wens?

Jesaja 40:5-9 En de heerlijkheid des HEEREN zal geopenbaard worden; en alle vlees te gelijk zal zien, dat het de mond des HEEREN gesproken heeft. Een stem zegt: Roept! En hij zegt: Wat zal ik roepen? Alle vlees is gras, en al zijn goedertierenheid als een bloem des velds. Het gras verdort, de bloem valt af, als de Geest des HEEREN daarin blaast; voorwaar, het volk is gras. Het gras verdort, de bloem valt af; maar het Woord onzes Gods bestaat in der eeuwigheid. O Sion, gij verkondigster van goede boodschap, klim op een hogen berg; o Jeruzalem, gij verkondigst

Het Woord Gods is Geest. Net als God zelf. Wat jij schrijft, dat het Woord gezegd is en daarmee vastgelegd in letters van toen... man, wat een armoe. Zo simpel is het. Het kan in 2 regels gewoon.

Als ik met jou spreek; spreek in niet met God. Toch moet ik bij elk woord van jou narekenen of God het gezegd kan hebben. Niets van God in jou, gaat buiten jouw eigen beoordeling om. Want de profeten mogen/moeten heersen over de geesten die in hun zijn. Jouw spreken dat jijzelf geen deel hebt aan de heilige werken van God in jou, vindt ik dus eerlijk gezegd slappe praat, niet wezenlijk anders dan de joden die zeggen dat zij als kinderen van Abraham ook kinderen zijn van de opstanding, en net als de gereformeerden die zeggen dat zij als ware kerken ook de kinderen zijn van de opstanding

''Je'' doet niet mee. ''Je'' is op z'n hoogst de deurwachter. (Hém doet de deurwachter de deur open..) Het is Christus, en niets van jou of mij bij. Dát is 1 Kor. 15.

Tja.. deze discussie hebben we al gevoerd over het vlees en bloed. Het verheerlijkte lichaam werd door Jezus al getoond op de berg; Schitterend van Licht. Maar goed, de deur is ook van hout uiteraard en de troon van goud. Openb. 3 20 Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij. 21 Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.

De opstanding van wat? Je schrijft immers; Want God is Geest en woont niet tussen de mensen. Wat leeft dan samen met God? De opstanding van vlees en bloed?

Ik kan mij niet voorstellen dat Hebr. 4 over een dag gaat. Een dag dan als een dag van de week. Eerder een eind-fase, een 'bereiken van iets', een eind-stadium van een periode. Inderdaad als een; wie Gods rust is binnengegaan, heeft ook gerust van zijn eigen werk, Want het eigen werk, is de overgave van alles wat Hem niet toebehoort in de mens. 12 Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der o

Gezien gisteren, en aan verschillende twijfelaars gedeeld. Bedankt voor het plaatsen hier op dit forum. 👍

Op basis van welke Bijbeltekst(en) concludeer je dat er degelijk verschil zit in God van Mozes en de God van Stefanus? Of heb je daarvoor een ander bron, buiten de Bijbel om? Uit je bovengenoemde suggestie blijk je óók de weg te kunnen vinden buiten Jezus Christus; dan hoef je toch geen christen te zijn? Je bewust worden van Christus Jezus in jou, is slechts een onderdeel van het geheel, dát onlosmakelijk samengaat met het blijven in Christus Jezus, gelijk Hij in ons (Johannes 15:1-6 NBG51). 3 minuten geleden bewerkt door Ricky Tjin

De topic opener is terecht. Het nieuwe testament is de vervulling van het oude testament. De profeten kondigden de Messias aan. De God van het oude testament profeteerde het door de profeten, dat Jezus komen zou. 9 minuten geleden bewerkt door Gaitema Een gesloten hart is een gesloten hart.

Is nogal wat, om de leringen van Jezus "samengeperste rotzooi" te noemen. Bepaalde schrijvers in het NT grijpen terug op selectieve delen van het OT, maar de missie van Jezus en zijn leringen komen daar zeker niet uit voort. De meeste christenen zitten wat dat betreft op een dwaalspoor. Het is een andere weg dan die Jezus wees, maar we moeten iedere godsdienstvorm respecteren, dus ook het Christendom. Het is hier vijandig geworden tegen het mogen denken met het hart dat het geloof heeft. Ik heb de laatste regels wel geschreven hier.

Dat moest er nog bijkomen.

Filosofische prietpraat. In de praktijk vrijwel nooit voorkomend dus waarom stellen als iets dat het nastreven waard is. Het is vele malen mooier wanneer partners, die er tijdens hun huwelijk achter komen dat ze toch niet goed bij elkaar passen er allebei hun uiterste best voor doen om het huwelijk toch te laten slagen. Wat een gekkenhuis wordt het hier. De laatste regels heb ik wel geschreven denk ik.

En daaruit concludeer jij dat die er dus niet zijn? Arrogant en hoogmoedig van je. Vragen om herkenning en hartenkreten zijn dus arrogantie en hoogmoedigheid. Er valt werkelijk niets meer te be-leven hier.

Read the book! READ THE BOOK!!! Plat hoor. Hoe werd dat ook weer genoemd: Verschuilen achter de rituelen van de Bijbelteksten.

Precies: ik wil er ALLES over weten. Maar dan ook echt ALLES. Heej.. vertel wat je weet Smiley.