Mcmadtasty

Het hopen dat de persoon tot inkeer komt is ook vanuit een goede, vreedzame intentie, omdat je gelooft het juiste te doen. Misschien geldt dat ook voor jou zo. Mijn ervaring is dat ik niemand meer hoef uit te sluiten, omdat ik het nalaat te veroordelen. Uit ervaring weet ik dat wanneer ik iemand veroordeel ik niet meer gewoon met die persoon om kan gaan, omdat het tegenstrijdig voelt. Niet veroordelen van een persoon maakt dat ik dit dilemma voor mezelf niet meer ondervindt.

Jammer dat je het zo opvat, het is niet mijn bedoeling geweest om JG als zodanig af te schilderen. Maar over contact, want daar gaat het even om. Je kunt bij mijn weten niet iemand uitsluiten van contact. Er bestaat altijd zoiets als contact door de onderlinge verbondeheid van aanwezigheid. Je kunt dit ook zien als samenleving. Buiten de samenleving van de JG blijft er een samenleving bestaan, waarin contact onvermijdelijk is. Hoe dan ook heb je contact met elkaar. het elkaar negeren is ook een vorm van contact,wat een bepaalde energie met zich mee brengt. Veelal is dit een vijandige ene

Zoals je het presenteert vindt ik het een vreemd verhaal. Wat je echter zegt is waar, niets in wat je zegt vindt ook maar enige aansluiting met wat ik geloof. Op die manier is er dus geen contact mogelijk en is dit wat naar mijn idee ook bedoeld wordt in de bijbel. Zelf mensen gaan uitsluiten en alle contact uit de weg gaan roept bij mij andere vraagtekens op. met name iets wat Jezus ooit eens zei, komt dan in mij op. "Hij die zonder zonde is werpe de eerste steen" Dat wat er voor mij ontbreekt binnen je verhaal is "heb je naaste lief, gelijk u zelve" Dat het moeilijk is, is ni

Zegt toch eigenlijk al genoeg dat je niets te zeggen hebt.... Dat een ander eigenlijk al heeft bepaald wat jij of ik mag kiezen..........

Wat weerhoudt je ervan om het mogelijk te maken? gewoon Willem Alexander op het stembiljet zetten, een hokje ervoor en dat rood kleuren! Niets is onmogelijk. het is pas onmogelijk wanneer je het opgeeft

Ware of valse profeten, wat maakt het uit? Het gaat niet om wat een ander je verteld, maar om wat je zelf ontdekt en soms kan een ander je daarbij helpen. Wanneer je als mens achter iemand aan blijft lopen, profeet waar of vals, zul je als mens alleen maar in staat zijn te geloven in wat waar of vals is over de profeet. Morgen wordt weer massaal gestemd op de ware profeet die ons welvaart en voorspoed beloofd, en over 4 jaar blijkt het weer een valse profeet te zijn, want het is weer niet uitgekomen wat hij of zij voorspelde of anders zoals wij ons dat zelf voorstelden. De toekomst ligt nie

Spreekt de bijbel echt over bewaren?

Ik weet dat de joden als het uitverkoren volk geldt, is dit niet omdat het joodse volk het woord van God bewaart?

De woorden van Black Elk zeggen niet veel anders, alleen is het anders gesitueerd. "En gij moet uw God liefhebben met geheel ....." is iets wat voor veel mensen onhaalbaar is. Werkelijk liefde ervaren. First peace, of te wel ware vrede kan niet zonder liefde. Bij het zich realiseren van de verbondenheid van eenheid met het universum en alle bijbehorende krachten en het zich realiseren van God, die zich overal bevindt, in een ieder van ons, ontstaat het besef van het liefhebben van alles. Zowel van God, als het naaste, gelijk onszelve. Het 'moeten' als opgelegde verplichting binnen christe

Het centrum van het universum symboliseert hier de scheppende kracht voor mij en het is raar te zeggen dat er nergens en scheppende kracht is, terwijl deze overal is.

De voor mij meest aansprekende omschrijving van eenheid is een meer dan een halve eeuw geleden geschreven door Black Elk, medicine man of the Oglalla Sioux tribe “The first peace, which is the most important, is that which comes within the souls of people when they realize their relationship, their oneness, with the universe and all its powers, and when they realize that at the center of the universe dwells Wakan-Tanka , and that this center is really everywhere, it is within each of us. This is the real peace, and the others are but reflections of this. The second peace is that

Leuke is dat ik nu kan zeggen dat ik een woord niet ben vergeten, ook dit kun je weer op verschillende manieren lezen :), Maar bedankt, ik heb het even gecorrigeerd

Misschien dat je gelijk hebt met de wederkomst van Jezus. We weten alleen niet wanneer hij komt. Ookal boeken we geen echte voortuitgang is het toch een wereld die om verandering vraagt en zullen we het even zonder Jezus zijn aanwezigheid moeten rooien. Op Jezus wachten betekent dan doorgaan waar we mee bezig zijn als mensheid. En dat is iets wat we ons nauwelijks nog kunnen veroorloven, niet alleen voor onszelf, maar ook voor volgende generaties, tot Jezus dan is teruggekeerd. Dit is dus ook wat ik bedoel. Naast het bidden hebben we ook een zekere verantwoordelijkheid,

Ik volg de serie "the walking dead" Daarin komt ook een dominee voor, die altijd probeert te bidden en Gods hulp vraagt. Op gegeven moment wordt een gemeenschap belaagd door zombies en een groep mensen zit in de kerk te bidden. De dominee spreekt dan. "God heeft ons geholpen om deze strijd te winnen. Hij heeft ons de moed gegeven het zelf te doen" Er zijn mensen die de stap gewoon genomen hebben om zonder geld te gaan leven, anders denken over bezit en zich niet meer laten leiden door politieke systemen die vasthouden aan de dogma van "how we ought to live" Het gaat niet om 8+mi

Wat moeten onderzoekers nu onderzoeken, wanneer ze niet weten wat ze moeten onderzoeken. Op een verhaal afgaan van iemand die een ervaring heeft gehad kun je niet onderzoeken. Dat wat ze onderzoeken is de voorstelling van wat het is, een theorie hoe dat zou kunnen ontstaan, zo.n ervaring, Wat die ervaring echt is blijft een open vraag zolang we niet weten wat er na de dood is, of wat leven nu precies is,waaraan is leven verbonden?Is dat puur een fysiek iets of bestaat dat buiten het fysieke? Deze laatste vraag heb ik mezelf gesteld toen mij iets opviel bij hoe wetenschap kloont. Het schijnt

Zelf ken ik BDE door wat een ander mij daarover vertelde die een BDE heeft gehad. Toendertijd begreep ik er geen snars van, want hij had erover dat hij er naar terug verlangde omdat het zo'n mooie en veilige plek was. En voor hem was dit zo sterk dat het leven, zoals wij dat (denken te) kennen zelf daarbij in het niet viel en eigenlijk meer last dan lust was. Pas veel later, nadat ik zelf zoiets heb gevoeld, wat niet in woorden uit te drukken is, omdat het totaal geen referentiekader heeft met wat ik ooit heb gevoeld en het mijn ultieme wens is om daarnaar terug te mogen keren, begrijp ik he

Hoezo? Is toch een interessant onderwerp. het enige wat zinloos is, is de discussie over iets anders te laten gaan naar mijn idee. De verleiding om het dan toch over iets anders te hebben lijkt me groter sinds MH de discussie weer naar zich toe weet te trekken. Een goeie oefening om dat niet te gaan doen.

In je verhaal speelt macht een grote rol. De macht hebben om veranderingen tot stand te brengen. je hebt gelijk, zichtbare veranderingen ontstaan door grote groepen mensen. het is voor mij echter duidelijk dat ik absoluut niet de macht heb om de wereld te veranderen. De macht die ik wel heb, is dat ik een andere wereld kan laten bestaan, als individu, door mijn eigen verantwoordelijkheden te nemen en dat te doen wat ik juist vindt om te doen. Ookal gaat dat ten koste van mezelf. dat offer heb ik er graag voor over. Mijn verantwoordelijkheid nemen, om veranderingen toe te staa

Zie je hoe de ene logische verklaring de andere opheft? Hoe snel zo'n logisch proces werkt? Met het voorbij kijken aan ons logisch perspectief, bedoel ik meer dat wij mensen niet voorbij onze aannames kunnen kijken. Wat we doen is de vraag stellen is er een doel in het leven? Zonder daar ook maar antwoord op te hebben gaan we logisch redeneren. Wanneer er een doel is, wat zou dit doel kunnen zijn. Wanneer er een doel is, zou dat best kunnen, maar eerst moeten we antwoord hebben op de vraag is er wel een doel. Dat antwoord kunnen we helaas niet geven. Dat kunnen wij niet zi

Ok, maar stel, we hebben dit bereikt,we zijn ons van alles bewust en kennen onze ware aard. Dan vervalt dat doel, en wordt het weer doelloos. Dan zou het eigenlijk betekenen dat het doel van het leven is een doel te bereiken zodat het leven doelloos wordt. Raar doel

We hebben toch een vrije wil? Dus volgens mij mag een ieder van ons dat zelf bepalen? pas wanneer je De Waarheid kent, dus de waarheid die voorbijgaat aan de waarheid van het logisch perspectief, weet je pas of er een doel is. Maar wat voor zin heeft het om dat doel te willen ontdekken, wanneer je daartoe niet in staat bent? Wanneer we dat niet kunnen weten en het leven wordt doelloos, wat doet dat dan met ons? Ik wordt daar niet vrolijk van, terwijl wanneer ik een doel stel, hoe belachelijk deze ook mag klinken ik met plezier in het leven kan staan, is het doel voor met plezier kunn

Binnen deze topic worden ook zinvolle dingen gezegd, waar ik op reageer. Ik voel geen behoefte om de strijd aan te gaan met MH, omdat ik niet tegen hem ben. Ik beschouw hem als een volwaardig mens, en in de discussies waar het over gaat, het gelijk kan ik hem dat niet laten zien> ik heb geen behoefte aan voorstanders en tegenstanders. Je opmerking laat zien dat je tegen MH bent. Mag, je eigen keuze. Maar jammer dat je mij daarin probeert te betrekken. Dat is niet de reden waarom ik hier in deze topic reageer.

Wat jammer dat je het over MH hebt

Wij allen zijn gelovigen

Vandaar mijn conclusie, werkelijkheid en waarheid, zoals wij dat ervaren is alleen maar een perspectief van logica.