HJW

Je bent inderdaad ernstig arrogant. En het is altijd makkelijk om andere gedachten dan maar "rationeel" te noemen, wat blijkbaar een soort scheldwoord is. Mijn stelling is dat jij nog ver verwijderd bent van een intern goddelijk gevoel. Dan zou je anders reageren. Liefdevoller, niet oordelend.

Stel je open voor liefde, zonder gedwongen einduitkomst. Stel je ervoor open dat jouw ervaring gewoon jouw ervaring is. Waardevol, maar niet alleen zaligmakend. Stel je ervoor open om het goddelijke en je medemens de ruimte te geven voor een eigen relatie met eigen ervaringen.

2. Als mij iets gegeven is, ben ik de eigenaar. Als ik jou een cadeau geef, is het van jou en aan jou om erover te beslissen. 3. Ik ben dus de eigenaar van mijn eigen leven 6. Ja, in een aantal gevallen is de dood een oplossing voor ondraaglijk lijden 7. In hoeverre mag jij beslissen over andermans leven, gezien het gebrek aan informatie 8. Ik ben autonoom, ook in mijn directe omgeving. Niemand zal moeten blijven leven, omdat ik die persoon anders zou missen 9. De staat heeft geen recht van spreken, ik ben geen eigendom van de staat 10. Dat is aan de mens zelf

Ik zou je willen aanraden om het sektarische gedoe achter je te laten. En eens van je medemens te gaan houden, in plaats van ze om de oren te slaan. Je bent nog ver verwijderd van liefde.

Gij zult niet oordelen......en dus maar weer eens een dwaalleer er tegen aan gooien. Volgens de bijbel kun jij bergen verzetten. Waar is je geloof ? Gevoel alleen is niet voldoende. Bijbelteksten kunnen een hulpmiddel zijn om iets uit te leggen. Oftewel: we zetten de deur wagenwijd open voor cherry-picking. Wat je zelf niet gelooft, kin je dan prima laten liggen en wat je wel gelooft, daar sla je een ander mee om de oren. Het is ook altijd weer hetzelfde...... En waar zo'n maf argument: zij die gevoeld hebben, begrijpen mij.......je argumentatie is echt uiterst beroerd.

Zo werkt het niet. Je strooit met allerlei Bijbelteksten en als je erop aangesproken wordt, vlieg je alle kanten op. Dus mijn vraag: geloof jij in Gods belofte (door jou zelf aangedragen) dat jij bergen kunt verzetten (letterlijk)?

Mozes bood zichzelf ook aan, en dat was dus ook geen mensenoffer geweest. Toch was God heel duidelijk: zo werkt het niet. God is in de tenach erg duidelijk: je kunt niet sterven voor de zonden van een ander. Punt.

Niet hij die roept Here, Here, maar hij die doet de wil mijns vaders. Ja, een hindoe die goed is voor zijn naaste uit liefde voor zijn naaste heeft (een deel van) het goddelijke gevonden. Nu blijkt dat je toch erg aan teksten uit de bijbel hangt, komt de vraag terug: heb jij het geloof van een mosterdzaadje ?

de ene keer is het Gods woord, de andere keer zij het slechte behulpzame teksten en niet meer dan dat. Je zwalkt behoorlijk. Voor de rest beginnen je teksten een behoorlijk sektarisch gehalte te krijgen.

Ik kan best een eind met je meegaan. Het goddelijke zit in ons en is daar te vinden. Zoek en je zult vinden, ja daar kan ik in meegaan. De valkuil waar jij in stapt is dat je je eigen beleving en je eigen zoektocht verheft tot de algemeen geldende norm. Iedereen is verplicht hetzelfde te vinden als jij vindt en anders dwaalt die ander. En dan is het mij inderdaad duidelijk: je hebt nog een heeeel lange weg te gaan. Je sluit het goddelijke en je medemens op in jouw ervaring. Terwijl het goddelijk ook buiten het christendom opereert. Dus als een hindoe in zichzelf zoekt en daar iets vi

Nee. Je refereert aan een site met allemaal bijbelteksten. Daar kom je zelf mee.Daar haal ik de teksten vandaan. Jij geeft aan dat God al Zijn beloftes houdt. Dan zou het dicht moeten zitten. En nu zouden de teksten die je zelf noemt ineens hooguit behulpzaam. Jaja. ....

Je spreekt jezelf hiermee tegen. Maar laten we eens een test doen. Je bent nog nooit teleurgesteld en God komt al Zijn beloften na. Prima: Matthew 17. Als je het geloof van een mosterdzaadje hebt zal niets je onmogelijk zijn en zal de berg in zee storten. Johannes 14. Je kunt grotere werken dan Jezus heeft gedaan. Kun jij dat ? Marcus 9 vers 23: niets is onmogelijk voor hem die gelooft. Bij geen enkele van deze teksten staat: de mens wikt, God beschikt. Heb jij het geloof van een mosterdzaad ??

Het staat als een paal boven water ? Dus ook ongelovigen en boeddhisten erkennen dit ? Tweede zin is argument-technisch altijd vrij slecht: wat je stelt is dat als je niet weet dat God ons kent, dan ga je niet diep bij jezelf te rade. Kan niet. Want andersom kun je het net zo goed stellen: God bestaat niet, dat weet ik dan wel. En als je diep bij jezelf te rade gaat, jij ook..... Snap je hoe zulke argumenten geen stand kunnen houden ?

De eerste zin is een rare. Wie stelt dit dan en weet je wat de betekenis van een mensenoffer is ? Je vergelijking mist doel. Het is een niet opgaande vergelijking. Een kind dat onder een auto komt is hooguit onoplettend, maar niet schuldig aan iets. Je probeert er een mooi verhaal van te maken, maar het gaat in de bijbel over straf en in jouw verhaal is niets van straf terug te vinden. Dus gaat het gewoonweg niet op. Het is vergelijkbaar met het krijgen van een gevangenisstraf, die iemand anders van je overneemt. En daar is de tenach glashelder over: dat mag dus niet. Iedereen zal zi

Tja...als je maar genoeg andere ervaringen negeert...... En daar zit het probleem: iedereen die een gebrek heeft, gelooft niet genoeg. Eigen schuld, dikke bult. Het is mij allemaal te primitief en middeleeuws.

Je hebt gelijk......wij praten volledig langs elkaar heen. De gedachten die jij ventileert heb ik allemaal achter mij gelaten.

Waarom negeer je het punt ?

Dat is niet het punt en dat weet je. Een vader geeft wat het kind vraagt tenzij het niet goed is voor het kind. Dat was je stelling en volgens mij blijkt uit de praktijk dat dat niet correct is, tenzij God wat aparte gedachten heeft.

God heeft bloed en offers nodig ? “Want Ik vind vreugde in goedertierenheid en niet in offer, in kennis van God meer dan in brandoffers!” - Hosea 6:6 Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer 1 Samuel 15:22 Er zijn dus geen offers nodig om zonden te vergeven, ook in de tenach niet. Er is ook geen aanwijzing in de tenach te vinden dat de oudtestamentische offers niet zouden voldoen. Het voldeed prima. Het is dus vanuit tenach beeld wel degelijk een verkeerd beeld. Natuurlijk begrijpen de joden het niet. Sterven voor de zonden van een ander kan niet, een men

Ik heb een buurvrouw gehad die ernstig ziek was. Ze heeft gebeden om genezing en toen dat niet meer ging heeft ze gebeden dat ze snel naar huis mocht. Resultaat: ze heeft tot het einde ernstig geleden, het is een lange lijdensweg gevonden. Maar jij geeft het antwoord: blijkbaar wist God dat het niet goed voor haar was om maar kort te lijden en dus heeft hij haar lang laten lijden.

Voor mij is dat iedereen. Ik kan wel anderen mijn vijand noemen, maar ja......daar moet ik ook van houden.

Jij stelt dat het een exclusief menselijke term is, en ik stel de vraag waarom dat zo zou zijn ? Kan het geen betrekking hebben op het goddelijke, de Bron ? Ik geloof niet in het christelijke beeld van het goddelijke. Het gaat mij ook niet om berouw of verboden of tekort schieten. Dat zijn christelijke gedachten die ik achter mij heb gelaten. Voor mij is onvoorwaardelijke liefde iets anders dan onbaatzuchtige liefde. Kort door de bocht: onvoorwaardelijke liefde is dat ik tracht altijd te beseffen dat anderen uit dezelfde bron voortkomen als ik en daarmee gelijkwaardig

In een andere discussie haalde je de 4 mogelijkheden aan die ik noemde. Optie 3 is dat we onderdeel uitmaken van de scheppende kracht: eenheid. Als die optie klopt dan is: houden van God = houden van jezelf. Niemand geeft mij de liefde, het zat altijd al in me. Punt is dat ik me daar niet van bewust ben. Het gaat wat mij betreft om het weer bewust worden / herinneren. Waar baseer je op dat Onvoorwaardelijke Liefde een menselijk begrip is ? Overstijgend in de zin dat het van een ander bewustzijnsniveau is.

Heb je naaste lief gelijk jezelf. Wat veel christenen daar niet zien, maar ik wel: Jezus zegt dus dat je jezelf moet liefhebben. Liefde voor jezelf als basis voor de liefde voor een ander.

Ik vind het een prima beeld. Als hij zich daar op die manier in kan vinden, is dat alleen maar mooi. Zo zou iedereen zijn eigen beeld moeten kunnen hebben. Elke ervaring is dan gelijkwaardig. Dan vind ik het helemaal prima. Voor RF past het prima, voor mij is dat anders. Hoe is God voor mij ? Geen persoon, geen echte geest. Persoonlijk gebruik ik het woord "God" niet meer voor mijn eigen beleving. Dat geeft associaties die mij niet meer passen. Voor mij is de basis Onvoorwaardelijke Liefde. En dan dus letterlijk: zonder voorwaarden. Daarnaast telt voor mij de eenh