Desid

Ten eerste is Openbaring een boek dat in grote delen van de vroege kerk niet geaccepteerd is geweest als canoniek.
Daarnaast is de gedachte dat Openbaring het verloop van de toekomst zou laten zien, weerlegd door de duizenden foute interpretaties ervan in de loop van 2000 jaar. Wie dan denkt dat zíjn interpretatie over de toekomstvoorspelling de juiste is, is natuurlijk niet heel slim bezig.
Het boek Openbaring spreekt duidelijk over de realiteiten van eind eerste, begin tweede eeuw: de keizer, keizercultus, vervolging van christenen, uitsluiting uit de synagoge, enzovoort. Daar gaat het boek over. Het boek zegt dat het einde spoedig zal komen. Die bewering is dus inmiddels weerlegd.
Wat m.i. de blijvende betekenis van het boek is, is het subversieve ervan. Openbaring legt in allerlei bizarre beelden bloot hoezeer het kwaad is verbonden met macht, geld en religie. In die zin biedt het nog steeds stof ter overdenking.

Je komt elke keer met enorme lappen tekst, ingewikkelde constructies en m.i. rare gedachtekronkels. Ik begrijp jou(w eigen theologie) niet en dat vind ik eigenlijk wel best.

Dat zegt Paulus niet, dus is er geen tegenstelling.
Het wordt niet door de meerderheid bepaald, maar op basis van argumenten. En als de meerderheid van de kritische historici door deze argumenten overtuigd is, dan heb je vrijwel altijd een solide basis.
Verder zitten er niet twee mythes essentieel verweven in het verhaal van de kruisiging. Dat is kletskoek. Je zult met betere argumenten moeten komen waarom jij als amateur de heersende opvatting onder letterkundigen en historici verwerpt. (En die opvatting is trouwens dat het kruisigingsverhaal een gestileerde weergave is van een daadwerkelijk gebeurde kruisiging ca 30 na Christus.)

Wel aardig stuk, maar lang niet voldoende als antwoord op sceptici. Een autoriteitsargument aan de hand van een autoritaire Duitser van meer dan 50 jaar geleden zal lang niet op iedereen indruk maken, sterker nog, mensen bevestigen in hun scepsis.
Beter is gewoon de methode van de geschiedwetenschap duidelijk te maken en de daarbij horende stand van het onderzoek. 

Vertalen is altijd deels interpreteren: de woordkeus, de zinsbouw, de keuze iets letterlijk te vertalen of juist voor een betekenis te kiezen,... etc. Een volledig letterlijke vertaling lukt niet, omdat deze omgezet in een andere taal inderdaad wartaal oplevert waarmee je veelal alle kanten op kunt, inclusief kanten die de brontaal in context niet loelaten. Een volledig geïnterpreteerde vertaling is daarentegen te subjectief en sluit mogelijke afwijkende lezingen uit.
Alle vertalingen hebben het probleem ergens een scheidslijn te leggen tussen deze twee uitersten, waarover de vertaling zich beweegt. Of de lezer het met de positie van deze scheidslijn eens is, is grotendeels subjectief.

Kort en subjectief door de bocht. Je kunt dit niet aantonen; het is een geloofsuitspraak. Objectief feit is dat 'de Bijbel' niet als een kant en klaar boek uit de hemel is komen vallen. De Bijbels die we nu kennen zijn vertalingen van kopieën van kopieën van kopieën enz. en het NT bestond uiteraard nog niet toen de daarin beschreven gebeurtenissen (al dan niet feitelijk) plaats vonden. D.m.v. canonisatie heeft het zijn huidige vorm gekregen.
Ik ben uiteraard geen expert maar in de veronderstelling dat Wikipedia enigszins betrouwbaar is, vertoont de Textus receptus
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Textus_receptus#De_Textus_Receptus_en_de_meerderheidstekst
De eerste editie van de TR stamt uit 1516.
Samengevat: SV --> TR --> meeste overeenkomst met Byzantijnse tekst.
Er bestaan echter oudere handschriften uit de Alexandrijnse tekst; de Codex Sinaiticus en de Codex Vaticanus.
Ik ben van mening hoe ouder, hoe betrouwbaarder.
Terug naar de NBV; deze is v.w.b. het NT gebaseerd op het Novum Testamentum Graece
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Categorieën_van_manuscripten_van_het_Nieuwe_Testament

In Luk. 22:36 gaat het om een oproep rekening te houden met moeilijke omstandigheden. Het 'zwaard' waarom het gaat kan ook gaan om een slachtmes of een dolk. Dingen die een goed geëquipeerde reiziger bij zich heeft.
In Mat. 10:34 staat het 'zwaard' metaforisch voor verdeeldheid.
In Luk. 19:27 is de uitspraak deel van de gelijkenis, in de werkelijkheid gaat het om de veroordeling van de ongelovigen bij het laatste oordeel. 
Dit is allemaal heel goed te achterhalen met een beetje speurwerk. Het is duidelijk dat DBI niet uit is op de waarheid, maar op christen-bashen.

Zo moeilijk is dat toch niet? De 'ik' is uiteraard nog steeds de welgeboren man uit de gelijkenis die nu koning is geworden. En zijn terugkeer staat in de werkelijkheid gelijk aan de wederkomst van Christus. De bedoeling van de uitspraak is dus, dat het erg slecht met je zal aflopen bij het laatste oordeel als je Christus niet als koning hebt erkend.

Je ageert nu tegen een opvatting die ik niet naar voren heb gebracht.
Er is geen twijfel over mogelijk dat Christus stierf.
Als ik zeg dat de Zoon naar zijn goddelijke natuur wel de dood inging, maar in zekere zin niet stierf, bedoel ik niet zijn geest. Christus had een menselijke geest. Die behoorde tot zijn menselijke natuur. Hij had echter ook een goddelijke natuur die ongescheiden en onvermengd daarmee is. Dus terwijl Christus als mens stierf, stierf Hij ook als God --- maar daarmee blies Hij de dood op.

De eeuwige Zoon stierf niet, of preciezer gezegd, toen Christus stierf ontstond er een soort crash omdat de goddelijke natuur niet kan sterven. Op het moment dat God de dood binnentrad, was de dood overwonnen, alsof je met een lamp een duister vertrek binnentreedt 

Bij christelijk geloven gaat het om openbaringskennis denk ik, voor een deel kan je het rationeel beredeneren en voor een ander deel schiet de ratio gewoon te kort, is het God die je verstand verlicht met een besef / begrip wat voor jezelf te hoog zou zijn. Het is iets wat je gegeven is maar dat stelt je tegelijkertijd in een nederige positie. Er is een mate van geloofsopenbaring, net naar gelang God het geeft. Het maakt je tot een schuldenaar tegenover degenen die God om welke reden dan ook zo'n besef (nog) niet heeft gegeven. Een schuldenaar zijn is natuurlijk iets anders dan de houding van, wel even komen vertellen hoe het allemaal zit. Het blijft lastig een mysterie in een dogma te vatten, zowel qua inhoud als qua houding. Ik denk dat het van twee kanten fout zou kunnen gaan - je vindt dat je het mysterie kent, en dan ga je het vanuit de hoogte prediken. Of je kent het mysterie niet, maar je gaat het niet-kennen als norm stellen of het dogma zelfs bestrijden. In beide gevallen is er denk ik een gebrek aan eerbied voor de geloofs mysteriëen en daarmee een verkeerd omgaan met de dingen die God aan eenieder persoonlijk geeft...

Nu haal je Kerstfeest en de zondag door elkaar.
Als het gaat om de zondag heb je niet één keer beargumenteerd en onderbouwd uitgelegd waarom Constantijn dan wel zijn ambtenaar de zondag venerabilis noemt. Je doet slechts de aanname dat dat te maken heeft met de zonnecultus, maar dat is helemaal niet evident. Er staat immers ook veneratione sui celeber  en op grond daarvan heb ik aan de hand van het Latijnse taalgebruik laten zien dat je venerabilis hier waarschijnlijk niet passief, maar actief op moet vatten. Vervolgens heb ik betoogd dat het enige voorbeeld van veneratio op zondag dat we hebben de christelijke is. Met andere woorden, het bewijs wijst eenduidig naar een christelijke uitleg. Dit is ook wat ik in de wetenschappelijke literatuur vindt, dus ik zuig niet zomaar wat uit mijn duim.

Zucht. Jezus heeft dat nooit gezegd, maar laten we aannemen dat Hij dat heeft gedaan.
Drie dagen en drie nachten is een stijlfiguur, wat zoveel betekent als 'drie dagen'. Net zoals 'hemel en aarde' voor 'alle dingen' staat.
Dat dit ook in Matteüs zo bedoeld is, blijkt uit Mattheüs 27:62 De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, 63 en zij zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik opgewekt. 64 Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag.
Met andere woorden, in 't evangelie naar Matteüs betekent 'drie dagen en drie nachten' in het graf, 'na drie dagen' opstaan, en 'tot de derde dag' hetzelfde. En dat is ook precies wat gebeurt: vrijdag werd Jezus begraven en op de derde dag, op zondag, stond hij op.

Vrijzinnig! Ik wordt door sommigen ook als vrijzinnig beschouwd, omdat ik me, na bestudering van de oorsprong ervan, niet zomaar neerleg bij de kerkdogma's. Ik loop dat niet overal te verkondigen omdat ik mensen niet in de war wil brengen. Alleen zodra mensen verstoten dreigen te worden omdat ze zekere kerkdogma's niet kunnen aanvaarden wordt ik actief beschermend. Ik geloof echter wel dat de Bijbel God's Woord is, maar tevens dat al ons spreken erover beperkt is. Indien Desid vrijzinnig is zoals jij dat bedoelt, heb je waarschijnlijk wel gelijk. Dat neemt niet weg dat we nog steeds met hem kunnen communiceren en zelfs van hem leren. Verwerp elkaar niet te snel!   

Ja hij werd keizer in een bepaald systeem he, dat verander je niet van de ene op de andere dag. Er is mij echter geen geval bekend dat Constantijn na 312 aan een andere god dan de Vader van Christus offerde.
 
Maar daarover weten we pas iets eeuwen na de kerstening. En heeft allemaal niets met Constantijn te maken.
 
Dit klopt maar zeer ten dele. Er is geen bewijs dat Constantijn het Kerstfeest op 25 december heeft ingesteld. En er is ook geen enkele bron die ons inlicht over de motivatie van de kerk van Rome. Feesten voor Sol op 25 december weten we ook maar zeer weinig van; het is onduidelijk of er een verband is met Kerst behalve dat het de winterzonnewende is.

Precies. Net zoals christelijke auteurs dat deden. 
 
Willempie heeft er al iets over gezegd. Maar weer tragisch ironisch dat je blind wikipedia volgt als 'feit'. De Duitsers zijn meestal iets grondiger: https://de.wikipedia.org/wiki/Römischer_Kalender#Wochen:_der_Nundinalzyklus "Der Nundinalzyklus wurde schließlich durch die ältere siebentägige Woche ersetzt. Sie setzte sich während der frühen Reichsperiode durch, nachdem der Julianische Kalender in Kraft getreten war. Das System der Nundinalbuchstaben wurde dabei an die neue Wochenlänge angepasst, so dass daraus die Sonntagsbuchstaben entstanden. Eine Zeit lang existierten die siebentägige Woche und der Nundinalzyklus nebeneinander. Als jedoch im Jahr 321 die christliche Woche mit dem Sonntag als offiziellem Ruhetag von Konstantin dem Großen offiziell eingeführt wurde, entfiel der Gebrauch des Nundinalzyklus." Let wel, bij die laatste cyclus gaat het dus om een zevendagige, want aangepast aan de weeklengte van zeven dagen.
 
Nee dat heb je niet uitgelegd. Waar kan ik de originele tekst uit de 4e eeuw van Constantijns ambtenaar vinden?
 
"Mij niet zo zijn uitgelegd"? Haha. Ik leg meestal dingen aan anderen uit.
Ik ben benieuwd naar het bewijs dat Constantijn in 321 op 25 december het geboortefeest van Jezus instelde. Ik voorspel je al dat je hier ook weer volledig nat zult gaan.

Dat klopt en ik waardeer jouw bijdragen enorm. Ik hoop niet dat je er door alle weerstand (ook van mij soms misschien) hier mee stopt.

Ik kan mij niet herinneren dat ik hier iets heb gezegd dat in strijd is met de geloofsbelijdenis van Nicea.

Mijn conclusie is dat je de vraag van @Desid niet kunt beantwoorden. Al het andere is ontwijkende kletskoek.

Maar misschien was het wel helemaal niet de bedoeling van onder meer Paulus om zo scherp onderscheid te maken tussen Heer en Jehovah. Misschien was het voor hem wel heel natuurlijk om zowel Jezus als Jehovah Heer te noemen en was het voor de vroege christenen helemaal niet zo verwarrend allemaal. En is die verwarring alleen gekomen bij gelovigen die per se Jezus niet als God en dus als Heer willen zien.

De apostelen gebruiken consequent het woord Kurios als het om JHWH gaat. Zelfs al zouden we het beter weten dan de apostelen, en vinden dat ze beter een vorm van JHWH zouden moeten kiezen. Toch blijft het feit dat de apostelen dat in het NT niet doen. Ze gebruiken Kurios.
Ben je met me eens dat er in de NT-grondtekst staat: Kurios? 
Een getrouwe vertaling gaat niet de grondtekst uitleggen of verbeteren. Kurios betekent Heere. Dus waarom zouden we de apostelen daarin niet mogen volgen?
 
En wat je noemde over "Uw naam worden geheiligd". Ja Jezus heeft het hier over "Uw Naam". Jezus noemt Zijn Vader dus niet met de naam JHWH.
Zelfs als Jezus het OT citeert waar JHWH staat gebruikt hij gerust andere termen.
 
En als we het hebben over de naam in het NT:
In welke naam vond genezing plaats (Hand.3:6,16.  4:10,30)
In welke naam is er zaligheid (Hand.4:12. 22:16)
In welke naam is er vergeving (Hand. 10:43 )
etc.
Het gaat telkens om de Naam Jezus Christus. Dat is de Weg, de Waarheid en het Leven. De weg tot JHWH loopt enkel langs Jezus.
 
 

True. Ik ben daar niet volledig geweest. Ten tijde dat Erasmus zijn werk gereed had, werd het als standaard gezien. Nu vinden we dat niet kloppen.
Ik ben niet zo thuis in deze materie, dus ik wil wat leren hier.
Als ik twee keer de brief aan de Romeinen heb 1x met 15 fouten en 1x met minder fouten. Waarom zou degene met minder fouten dan ouder zijn? De overschrijver kan ook hebben willen corrigeren. De Mesorieten hadden een heel systeem om dergelijke overschrijf fouten zoveel mogelijk te voorkomen.
Maar dan is het toch niet gezegd dat b & c overschrijvingen van a zijn?

Oké, klinkt geloofwaardig ?
Oké, goed om te horen
 

Jawel, dat kan wel. Dat deed Erasmus al met de beperkte middelen die hij tot zijn beschikking had. Zo koos Erasmus bijvoorbeeld dat het Comma Johanneum niet in de oudste tekst van de Bijbel thuishoorde.

Cherry picking, net zoals bij je vorige antwoord op Desid. Helder. Betere is overigens niet gelijk aan beste.