TTC

Tenzij tijd en ruimte ophoudt te bestaan, is het misschien beter om er 'continue' processen van te maken. Uit chaos (ic niets, leegte) komt ordening, en dat kan zeer verwarrend zijn aangezien de goden daar ook uit voortkomen. Kwantumperikelen:

Geloof is een krachtig ding, en de tirannie van een meerderheid kan ons gevangen houden waardoor minder sociaal gedrag een normaliteit wordt.

Tenzij we erover nadenken en ook iets aan doen?

Vrijheid van godsdienst en vrijheid van mythisch lidmaatschap zijn twee wezenlijk verschillende dingen, zolang we dit alsmaar blijven verwarren zal het debat soortgelijk zijn, geenszins verhelderend.

Als interludium herinneren we graag aan het verloren paradijs van Keynes, hij had destijds (1936) geen computer zoals de onze maar toch bedacht hij dat een werkweek van (+/-) 15 hr in de nabije toekomst haalbaar moest zijn. Keynes z’n gedachtegoed was nochtans eenvoudig en logisch te begrijpen, de technische revolutie zorgt er immers voor dat we veel meer kunnen produceren met minder mensenarbeid, punt.

Ik geef toe dat het een lange zin is, inmiddels weten we ook dat elke 'waarheid' drie fasen doorloopt: ze wordt belachelijk gemaakt ze wordt krachtdadig tegengewerkt ze wordt als vanzelfsprekend aangenomen Arthur Schopenhauer

Lijkt een beetje op wetenschap, nogal veel eigenlijk.

De vraag die zich hier stelt is wat er zou resten als tijd en ruimte zouden wegvallen, dus ook diegenen die hier een debat voeren. Dat wat rest zouden we 'oneindig' kunnen noemen, er is echter geen 'plaats' waar die rest zich zou kunnen bevinden, om dezelfde reden ook alomtegenwoordig en nooit verborgen.

Je kan zoveel goden bedenken als je wil, dan zou logischerwijs het antwoord in het denkende te vinden moeten zijn, niet? Maar misschien is dat een gevaarlijke oefening voor wie denkt te bestaan, want wie heeft immers het denken bedacht? God vertoont zo gezien een ontwijkend gedrag, alsof de psyche een spelletje speelt met zichzelf.

Ik neem aan dat God wel slimmer is dan dat, wat met de kennis die nu reeds voorhanden is en op schrift werd gesteld? Ik bedoel dan zowel in religieuze- als in wetenschappelijke zin, welke schakel mist er dan nog?

En dan te bedenken dat oneindigheid ook in het kleinste te vinden is, in welke richting wil je het onderzoek verder zetten?

Overigens leuk dat je er altijd ET bij haalt => a form of life assumed to exist outside the Earth or its atmosphere

Er zijn mi verschillende groepen wat dat betreft, ik lees soms dat 'gelovigen' niets kunnen doen waardoor elke constructieve participatie wordt uitgesloten. Zo ook, niet alle ongelovigen werken in functie van dat doel (cfr het verloren paradijs), vaak is het tegendeel waar. 'Men' is dan een zeer ruim begrip, het onderscheid tussen gelovigen en ongelovigen gaat hier mi niet op.

Wie is 'men' in deze context? Fijne gedachte inderdaad, wat missen we in het verhaal opdat het ook bewaarheid zou kunnen worden?

Interessant zijn hier misschien de elementen van Foucault, veronderstellend dat de wereld (leven) een groot complot is en de mensheid vooral zichzelf gevangen houdt. Deze elementen kunnen simultaan beschouwd worden: element van overmacht element van de omgekeerde effectiviteit element van samengestelde kennis element van utopische gespletenheid Heeft mi niet zozeer met gelovigen versus ongelovigen te maken, kunnen ons misschien wel de vraag stellen wie/wat al deze dynamieken in het leven geroepen heeft. En hoe pijnlijk of absurd het leven ook mag zijn, het is waar

In zekere zin niet onwaar, er bestaat ook zoiets als de positieve desintegratie theorie die deze 'degeneratie' gaandeweg herstelt of uitrolt.

Als je zeker bent, is er geen twijfel meer mogelijk.

Ben je zeker dat het hier niet om een gnostische beschouwing gaat? 'Levenden' staat hier dan voor zij die een 'tweede geboorte' ervoeren tijdens het leven.

De vaagheid omtrent het bovenstaande is mi vooral een kwestie van ervaringskennis, Jezus zei namelijk dat iedereen kan worden zoals hij, een wordingsproces naar heelheid. Ik wou eerder verwijzen naar de vaagheid die blijft omtrent dat te realiseren aardse paradijs, verder dan wat blazoengeschal en mistige taferelen lijken we niet te komen. Met je eens, net zoals utopia komt van 'ou' (niet) en 'topos' (plaats), derhalve 'niet plek of plaats'. Anders gezegd, een visie die zich niet beperkt tot een specifieke plek op aarde.

Ja, utopische gespletenheid heeft zo z'n nadelen, iets dat zeker zo blijft wanneer het plan van aanpak zeer vaag en mysterieus wordt gehouden. Kunnen we als mensen helpen om dat plan effectief te realiseren? Ik bedoel hiermee iets concreet en derhalve niet terug in mist gehuld.

Waarom zou ik een lidmaatschap moeten aangaan, kunnen we dat niet zonder dat bekendmaken? Komt uiteindelijk toch op hetzelfde neer?

Kunnen we als mensen helpen om dat effectief te realiseren of worden we vandaag nog aan handen en voeten gebonden?

Dit zou een waarachtige paradigmashift betekenen, eerder een grote hersteloefening waarbij syncretisme centraal staat. Laat ons hopen en bidden dat dit proces snel mag starten, velen helpen graag.

Het zijn veel woorden die ons een aards paradijs voorspellen, de impasse wordt steeds groter wanneer blijkt dat mensen niets kunnen/mogen verhelpen aan de hedendaagse situatie. Wie is het dan die een blokkade opwerpt en dat paradijs steeds in de toekomst projecteert? Is dit nu een vorm van escapisme en/of een gewoon een gebrek aan verantwoordelijkheidszin waardoor de problemen niet opgelost raken? Of gewoon misleiding?

Zeer glibberig inderdaad, alsof we evolutionair verder bouwen op informatie die reeds aanwezig is, zij het binnen een bepaald tijdsfragment nog niet geopenbaard. Maar op deze manier wordt het mi ook mogelijk om te spreken over parallelle werelden, meer of minder geëvolueerd dan onze cultuur. Ja, informatie, kunnen we empirisch bewijzen dat het bestaat? We maken er gretig gebruik van, soms ook helemaal niet waardoor allerhande mistoestanden kunnen ontstaan. Dan heb je het over artificiële intelligentie? Iets dat ooit gemaakt werd en vervolgens een leven van zichzelf krijgt?