TTC

Het is duidelijk dat je geen kennis hebt van geopolitieke strategieën die zich thans manifesteren, nochtans kan je je hierover informeren opdat je terug voeling krijgt met dit topic. We hebben het een tijdje aangezien maar het baat tot niets.

Ja, het is een beetje de hamvraag in het eindtijddebat, komen we nog tijdig tot verstand of worden we - willens nillens - meegesleurd in WOIII om nadien dat verstand te hervinden. De berichten stapelen zich op: ‘Bereidt u zich voor op wat gaat komen,’ besluit de hackersgroep. De Derde Wereldoorlog zal voor de meeste mensen totaal onverwacht komen, omdat ze niet kunnen geloven dat het ooit zover zal komen. Dat is helaas de grootste val waar de gewone man kan intrappen, en die het uitbreken van wereldbrand nummer drie alleen maar dichterbij brengt.‘ De strijd zal zeer waarschijnlijk heftig,

Dit topic gaat over de eindtijd, over wat er vandaag speelt vis à vis wat er in potentie mogelijk is. Net iets anders dan louter klaroengeschal waar onderhand iedereen van in slaap valt. Neem misschien een voorbeeld aan Gaitema die het heeft over het zogeheten aquariustijdperk: Wat is het Aquarius tijdperk precies? Het Aquarius tijdperk bevat kwaliteiten die bij het Waterman en het Aquarius tijdperk horen, zoals: Transformatie Eenheid, holisme Liefde Acceptatie, naastenliefde Vrijheid, vrije wil ervaren Mensen zullen zich dus (langzaam) steeds bewu

Over dat aquariustijdperk is er hier nog niet veel gezegd, maar als ik je goed begrijp komt dat er pas na WOIII? Toch interessant om al eens te exploreren, meen ik. Wat heeft deze reactie met het onderstaande te maken? Verontrustend nieuws uit de Verenigde Staten: op een week tijd zijn drie staten de facto failliet gegaan. Als dominostenen lijken de individuele staten van de VS te bezwijken onder hun enorme schuldenlast. Een voorbode voor de lidstaten van de Europese Unie? De open oorlog tussen republikeinen en democraten speelt zich dus niet alleen op het federale front af. Op st

Het is alsof je - zij het in andere woorden - citeert uit een boekje psychologie, geen eenvoudige opgave gezien de talloze valkuilen op dat woelige pad. Pro forma: In zijn conceptualisatie van persoonlijkheid en geestelijke gezondheid was Dąbrowski een uitgesproken tegendenker. Persoonlijkheid is volgens de theorie van positieve desintegratie niet reeds vanaf de geboorte aanwezig. Integendeel, persoonlijkheid is een zelfbepaald, zelfbekrachtigd, van zichzelf bewust, geïntegreerd geheel van de meest essentiële, positieve, menselijke kwaliteiten. Het is daarmee niet een gegeven, maar eerder

Het vreemde is dat je teruggekomen bent, je was immers thuis zoals je beweert.

Strijd alom, zoveel is wel duidelijk. Weet niet wat je met die vervolging wil zeggen maar er lijken al wat dominostenen te vallen, wat insiders wel verwachtten maar doorgaans weinig aandacht krijgt. We zijn benieuwd wat het worden zal: Verontrustend nieuws uit de Verenigde Staten: op een week tijd zijn drie staten de facto failliet gegaan. Als dominostenen lijken de individuele staten van de VS te bezwijken onder hun enorme schuldenlast. Een voorbode voor de lidstaten van de Europese Unie? De open oorlog tussen republikeinen en democraten speelt zich dus niet alleen op het federa

Ja, dat ligt volledig in lijn met de tweenaturenleer, wat dat betreft geen nieuws onder de zon. Het is een bijzondere dynamiek die ook tot veel verwarring kan leiden, de getuigenissen legio.

Iedereen sterft? Waarom ben je dan teruggekomen? Nog een opdracht te vervullen misschien?

Het levensspel moet natuurlijk ergens beginnen, tijd, ruimte en de duivel behoren daartoe. Rust en vrede vinden we in de dood, voorbij aan de dualiteit waarin goed en kwaad in traditionele zin zich manifesteren.

Is het leven dan geen totale - zij het wonderbaarlijke - misleiding, wie anders dan God kan zoiets bedacht hebben? Die 'gehoorzaamheid' kan mi dan slechts een poging zijn om het lijden te verzachten, tenzij plots iedereen tot verstand zou komen wat weinig waarschijnlijk is gezien de menselijke geschiedenis.

Zo gezien is het doel van het leven om God te vinden, en wie daarin slaagt vertelt het verder aan anderen?

Ja, op die manier kan je de Bijbel samenvatten tot een aantal eenvoudige regels die een dynamiek weerspiegelen, als het spel van goed en kwaad dat gedijt binnen een voortschrijdende evolutionaire context. Met pijl en boog is de schade aan onze medemens betrekkelijk mild, met atoombommen wordt het alleen iets 'moderner' en daarmee ook 'efficiënter'. Zal wellicht voor ieder persoonlijk ingevuld worden, waar ligt de grens tussen schuldgevoel en plichtsverzuim jegens God? Onderstaand exploot om dit wat beter te kaderen: De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rech

Die ark is een mooie metafoor, het lijkt te veronderstellen dat we elders naartoe gaan en de rest achterlaten in ellende. Stel me toch de vraag of dit geen gigantisch schuldgevoel zou opwekken, alsof onze medemensen er helemaal niet toe doen. Of wordt het zoiets als 'eigen schuld, dikke bult'? Ethisch gezien toch niet zo makkelijk dan het lijkt, of wel?

Zou het dan niet andersom zijn, zich afkeren van oorlog? Wellicht voor interpretatie vatbaar: Christenen werden slechts christen vanwege Godsdienstoorlogen.

Dan hoeven we gewoon maar te wachten tot Zijn tijd komt, niet? Hierna hoeven mensen zich niet meer te bekeren, puntje (2) komt dan te vervallen? God is weldegelijk in staat en van zins om het (dit) kwaad op te heffen. Echter God is geduldig en geeft de mensen die na ons komen ook nog de kans om zich te bekeren. Tot Zijn tijd komt, zijn wij de oorzaak van het kwaad. Ergo, al heel de menselijke geschiedenis zitten we in de eindtijd?

Anders gezegd, hoe meer oorlog hoe meer mensen zich bekeren tot het Christendom?

Dank, elke redenatie kunnen we onderwerp maken van diepgaander introspectie: God is weldegelijk in staat en van zins om het (dit) kwaad op te heffen. Echter God is geduldig en geeft de mensen die na ons komen ook nog de kans om zich te bekeren. Tot Zijn tijd komt, zijn wij de oorzaak van het kwaad. Beschouw je dit als een continu proces?

De volgende reductio ad absurdum wordt wel de paradox van Epicurus genoemd (parafrase): Er bestaat kwaad, dus God is ofwel niet in staat, ofwel niet van zins het op te heffen. Als God het kwaad niet kán opheffen is hij niet almachtig. Als hij het niet wíl opheffen is hij kwaadaardig. Als hij het niet kán of niet wíl opheffen, waarom zou je hem God noemen? Als hij het kán en wíl opheffen, waar komt het kwaad dan vandaan? https://nl.wikipedia.org/wiki/Probleem_van_het_lijden

Interessante stelling, hoe verklaar je dat?

Ik meen zelfs dat het niet enkel voor ongelovigen confronterend is, gelovigen doen immers ook aan sport, scouting ... en diens meer. Maar volledig met je eens, niet enkel des kerks.

Dat zou mi betekenen dat we plotsklaps allemaal wakker worden, in theorie staat het natuurlijk mooi.

Hoe ziet dat nieuwe verbondsysteem er in praktijk uit? Wat betekent dat voor (bv) de werkloosheid/werkgelegenheid?

Dat is al veel minder hoopgevend, het is nogal een voorwaarde die je daar stelt. Wat gaat er volgens jou dan gebeuren wanneer daar niet aan voldaan wordt?

Eén grote familie, zeer benieuwd hoe dat gerealiseerd gaat worden. Je mag er zelf eentje aanreiken, kunnen dan naar de gevolgen/weerstand kijken. Zo wordt dit topic ook praktisch.