TTC

Zo gezien sterft de ziel tijdelijk, zo heeft iedereen gelijk naargelang de fase waarin we het debat situeren. Kunnen we dan ook niet zeggen dat de ziel tijdelijk buiten bewustzijn is, hij heeft op dat moment geen notie van z'n bestaan en wacht tot er opnieuw leven in geblazen wordt. En zoals je zegt, enkel Jehovah beslist over een eventuele wedergeboorte, de rest blijft voor eeuwig dood zonder herkansing om het goed te maken jegens Jehovah.

Sjako stelt dat de ziel sterfelijk is, niet onsterfelijk voortlevend in een paradijs.

Het strookt niet met het idee van Sjako en de sterfelijke ziel, maar als je er troost in vindt dan is het natuurlijk een mooi vooruitzicht. Zou je dan ook niet sneller naar huis willen? Kan je dat niet op een of andere manier bespoedigen? Die tocht zou volgens een aantal meer dan biljoenen jaren kunnen duren, ik weet echter niet hoe ze dat berekend hebben maar het is verdomd lang. Ook hier wordt gesproken over een paradijs, een Tusita hemel ...... De weg die de bodhisatta hierna nog moet doorlopen is uiterst lang; het is een weg van zelf-perfectie die biljoenen jaren en zeer veel leven

Niemand weet het, is dat nu net niet het wonderbaarlijke dat we schijnbaar keer op keer missen? Op die manier is iedereen onsterfelijkheid, zoals je aangeeft keren we terug naar de bewustwording van wat we niet zijn maar aangenomen hebben om het leven mogelijk te maken. Filosofie is dan ook niet voor doetjes, het is durven sterven en opgaan in dat wat we al waren voor onze geboorte. Waarom zou je willen wachten om terug naar huis te gaan? Welke zin heeft dat? Of is die thuis moeilijk te vinden?

Bekeken vanuit de 'onsterfelijke' ziel is dat paradijs natuurlijk een gedachte om te koesteren, het staat in schril contrast met het aardse leven waar geld, macht en bezitsdrang dominant zijn. Maar dat is nog steeds duaal bekeken en mi niet waar Sjako naar verwijzen wil, ook de ziel zou een vergankelijke entiteit zijn waardoor z'n onsterfelijkheid betwist wordt. En wat vergankelijk is kan per definitie niet waar zijn, net zoals dat geldt voor een vermeend paradijs elders in de kosmos. Maar wat als de ziel effectief sterft, is dat werkelijk sterven of simpelweg versmelten met de bron van waarui

Dan zou je ook een paradijs moeten hebben dat onsterfelijk is, niet? Bestaat zoiets werkelijk of is het ook een manifestatie die verschijnt in de geest?

Hier werden eerder al vragen over gesteld aan Sjako, wat bv met de psychische dood die zich tijdens het leven kan manifesteren?

Sjako?

Mensen met piekervaringen zijn er in overvloed, vaak blijven ze hopeloos ontredderd en vertwijfeld achter met alle gevolgen van dien. Je verwijst hier naar een bijzonder proces dat op veel manieren omschreven wordt, de lokroep Gods refereert hieraan. Maar wat betekent dit in functie van dat vredesrijk?

Zo gezien is God ook een verkeerde vriend, door zijn toedoen is het immers altijd godsdienstoorlog. Of hoe religie ontaardt in een nachtmerrie? Vergeten we niet iets?

Leidt de zonde een eigen leven, zoiets als een virus dat zich in onze breinen nestelt en zondig gedrag veroorzaakt? Zou bijzonder zijn, we zouden dan allemaal ziek zijn, niet?

Is duidelijk, eenheid in verscheidenheid waardoor de geest in verwarring kan raken. Binnen de context van het lijden herinner ik me Schopenhauer nog, wat mensen hun noodlot noemen is doorgaans veroorzaakt door hun eigen stommiteiten. Gaat geloof uit van Zijn dat aan de grondslag ligt?

Kan mi beiden wel, kunnen misschien ook zeggen dat het Zijn denkt, tenzij het in rust is.

Bestaat er dan ook zoiets als 'het denkende' dat los staat van de mens?

Dat is wel wat inderdaad, het zou betekenen dat ook jij God bent, niet? Maar klopt het ook wat je stelt?

Is er niet wat meer nodig om de wereld te redden? Of denk je dat de joden zich plots allemaal gaan bekeren, en daarmee alle religies? Stelt het christendom zich hiermee dan niet als verheven op? Gaat dat wel goed komen? Anders gezegd, het offer van Jezus heeft weinig opgebracht omwille van de zonden die hierna rustig zijn verder gegaan? Zoals we inmiddels weten is er wel wat meer aan de hand, de getuigenissen zijn overweldigend.

Zie je ook oplossingen om het menselijke lijden te verzachten? Ik ken ook mensen die helemaal niet met geloof of Jezus bezig zijn maar toch nobel werk verrichten, ze doen dit van nature omdat het nu eenmaal in hun aard ligt. Wat is het verschil dan met gelovigen die van religie een haast oeverloze strijd maken? Noem lijden een straf van God of anderzijds, als joden vervloekt blijken kunnen christenen dan niet helpen om ze daarvan te verlossen?

Er bestaan inderdaad veel woorden om naar hetzelfde proces te verwijzen, dat proces effectief doorlopen is nog een andere zaak. En ja, elkaar doodknuppelen met citaatjes is makkelijk, net zoals ze doorgronden gevaarlijk kan zijn voor de eigen mening.

Of hoe religie ontaardt in een nachtmerrie? Ik denk niet dat we kunnen zeggen dat dwalen niet bestaat, gelukkig bestaan er ook binnenwegen.

Wat we wel met zekerheid kunnen zeggen is dat velen nog niet op de hoogte zijn van de alternatieven die dit proces gunstig faciliteren, nochtans bestaan deze al meer dan 2000 jaar. Het voordeel vandaag is wel dat iedereen ze kan terugvinden met een muisklik, dit in weerwil van zij die nog verankerd zitten in een inmiddels achterhaald wereldbeeld. Niets dan goed nieuws dus, het biedt echter geen garantie dat deze culturele transformatie zonder kleerscheuren zal verlopen, het is dan ook raadzaam om deze dagen in te korten. Hierbij, wetenschap komt religie tegemoet door deze processen inzichtelij

Straks hebben we evenveel eindtijden dan dat er ooit mensen hebben geleefd, en waar oorlog is ontstaat de wens naar vrede die vertaald wordt naar een eindtijd en de hunkering naar herstel. Het lijkt er zelfs op dat God hierover nagedacht heeft, zelfs onbegrip blijkt daartoe te behoren. Komen we vandaag tot een orgelpunt of slechts een tussenfase?

Is het nog een geheim als het geopenbaard werd? Is het niet slechts een kwestie van tijd om dat geheim te ontdekken waardoor het een open geheim wordt? Een kwestie van (willen) zien?

Er staat een Grote Verzoendag gepland eind deze week, kan het daar ook mee te maken hebben? Er worden blijkbaar ook herkansingen voorzien, het offeren van zondebokken staat dan centraal. 2016 (5777): 11-12 oktober 2017 (5778): 29-30 september 2018 (5779): 18-19 september 2019 (5780): 8-9 oktober Wat gebeurt er eigenlijk na een dergelijke dag, gewoon verder doen zoals we het gewend zijn?

Ook vertrouwd met de Koranische psychologie? In de Islam is het zo dat in het ontwikkelen van het zelf naar een ideaal toe, de zingeving van het leven, moraliteit, geloof, en psychologie elkaar ontmoeten. Die psychospirituele en morele evolutie is een levensdoel voor de individuele muslim. Daarmee wordt duidelijk dat geestelijke gezondheid in de Islam niet gedefinieerd wordt als afwezigheid van ziekte, maar veel ruimer begrepen wordt en dat ook voor mensen die geen psychische problemen hebben, er steeds verder gewerkt moet worden aan het vervolmaken en polijsten van de persoonlijkheid. In

Interessant, en wat dan met onze vrije wil en intellect om het kwade van het goede te onderscheiden? Het exploot laat vermoeden dat we daar te dom voor zijn, beschouw je de niet (h)erkenning van Jezus dan als een getuigenis daarvan of is het een list van Satan waar men gelooft aan hecht met alle gevolgen van dien? Verbeeld je niet dat je heel erg wijs bent. Heb diep ontzag voor de Heer en blijf ver bij het kwaad vandaan. Jezus als een struikelblok, wat gaat die verwachte nieuwe messias dan zeggen over dit alles? Of is dit opnieuw Jezus die tegen de joden gaat zeggen dat ze zich ve