TTC

Over welk begin heb je het, het is mi een rekbaar begrip. Oorspronkelijk zag ik wel wat in het gedachtegoed van het calvinisme, net zoals ik in andere strekkingen wel bruikbare elementen zie om het leven beter te kunnen begrijpen. Wat zouden we doen met al dat liefhebben, een wereld in vrede scheppen misschien? Ja, het staat mooi in de boekjes, verder is het een slachtpartij, een menselijke tragedie waarbinnen de puerilisten aan de macht zijn. Als manifestatie is oorlog ook perfect, het maakt ons wakker voor dat wat we niet willen, niet?

Dat is toch ook Gods schepping, zou God anders geen systeem ontwikkeld hebben met alleen maar goede keuzes? Vergt het niet onze continue alertheid om de kerk in het midden te houden, is het de mens of de menselijke geest die dit alles aanstuurt?

Is alles dan niet voorbestemd, zij het met een gigantisch aanbod aan keuzemogelijkheden waardoor de illusie wordt geschapen dat we zelf kiezen? Met andere woorden heeft God geen doolhof geschapen waarbinnen we kunnen dwalen maar ook uit verlost kunnen worden? In die zin is Hij toch allesbepalend? En wie is het die zichzelf kan verlossen van verkeerde leerstellingen, dat kan toch onmogelijk de vleselijke mens zijn waar de geest zich mee verbindt?

Zoiets als Levinas stelde? De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rechtstreeks op. De mens in nood is imperatief en treft ons als een bevel, uit de hoogte. Het naakte Gelaat is geen opwekking van medelijden, maar komt mij tegemoet als een gebod, als een eis tot rechtvaardigheid. De machteloosheid zelf is een bevel tot hulpverlening. Zo legt De Ander beslag op mijn vrijheid en grijpt mij in de kern van mijn zelfontplooiing. Geconfronteerd met de nood en de weerloosheid van De Ander voel ik mij als een beschuldigde, iemand die ten onrechte geniet van zijn bezit, zijn ri

Ja, er lijken een aantal drogredenen ingeslopen te zijn, middels het calvinisme-kapitalisme heeft men blijkbaar religie kunnen verdringen en materie als doel tot geluk in de plaats gesteld. Het vermoeden ontstaat dat de slinger is doorgeslagen waardoor maar al te vaak de mens als slaaf behandeld wordt in functie daarvan, zelfs alsof we hierdoor onszelf tot slaaf hebben gemaakt. Ieder krijgt binnen een dergelijk systeem ogenschijnlijk dan wel gelijke kansen, de praktijk leert dat de 'uitverkorenen' situaties kunnen mismeesteren met alle gevolgen van dien. Het leven wordt hierdoor mi verontmense

Ik denk dat velen een proces beschrijven dat in de toekomst ligt, misschien niet eens beseffend dat dit proces thans gaande is. En zo wordt het natuurlijk moeilijk, misschien dat ze de bazuinen niet gehoord hebben? Succes met de verhuis!!

We kunnen tijdelijk vervreemd raken van onszelf, het is mi uit dit proces dat het idee van een ziel of het individuele ik z'n geboorte kent. Vanuit dit perspectief wordt sterfelijk/onsterfelijk relatief naargelang de wijze hoe we hiernaar kijken, het is tweeledig. Het is meer dan begrijpelijk dat een dergelijk debat bijzonder verwarrend kan worden, zeker wanneer deze tweeledigheid aan de basis niet (h)erkend wordt. Ja, veel meer dan vlees, volledig met je eens.

Euh, is niet mijn citaat maar neem aan dat ze dat elders in het universum ook wel zeggen. Ben alvast benieuwd naar de confrontatie.

Door zelfonderzoek, hierbij kunnen we ons laten inspireren door mensen die dat eerder al gedaan hebben en steeds - zelfs totaal onafhankelijk van elkaar - tot gelijkaardige conclusies zijn gekomen. Dit is mi afhankelijk van wat we onder doctrine willen verstaan, rekeninghoudend met de verschillende niveaus waarop dit betrekking kan hebben. Aan de basis kunnen we immers zeggen dat heel het leven een doctrine is, we hechten er geloof aan waardoor we ook gaan denken dat het allemaal waar is. Los van metafysische beschouwingen kunnen we ook de aandacht richten op het profane niveau, op di

Van wat maakt de waarheid ons dan vrij, van onware voorstellingen waar de geest geloof aan hecht? Hoe kan je dan zeggen dat er geen onsterfelijke geest bestaat? Op deze manier lijkt het dat je van die geest ook een duale entiteit maakt, als een God die we kunnen vernietigen. Er blijkt wat verwarring, wat is 'geest' volgens jou dan? Is dat in jouw beleving niet hetzelfde als God? Je stelde eerder al dat je het vlees bent, dit blijft zo tot je hieraan begint te twijfelen. Het is een twijfel die tot zeer benarde situaties kan leiden, beter gekend als de donkere nachten van de ziel.

Er was de vraag naar dunne scheidslijnen, naar verbanden, groeiprocessen en dynamieken. Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken, louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte. Als het zwaartepunt van een samenleving meer en meer verschuift, als steeds meer mensen overgaan van egocentrisch naar et

We zouden dus evengoed ook het werk van Satan kunnen bestuderen en ons daarvan verlossen, hiermee zeggend dat we allerhande doctrines kunnen afwerpen als misleidend. Die wil hebben we zeker ten individuele titel, het is in deze wereld niet eens zo moeilijk om die misleidingen op het spoor te komen. Gedegen (zelf)onderzoek loont, het is echter niet altijd een pretje om doctrines te (h)erkennen, een mens kan zich hierdoor verschrikkelijk dom voelen door het heel die tijd niet gezien te hebben. Voor meer info kunnen we terecht op internet, vandaag is onwetendheid dan ook een keuze.

Interessante vraag, gewoon iets subtieler maar net daarom des te slinkser? Ik dacht dat het begrip massapsychologie hiermee te maken heeft, als fenomeen op zich is het wonderbaarlijk maar de gevolgen kunnen desastreus zijn.

Wat bedoel je precies met 'redding', kan je dat proces kort beschrijven? Iets te maken met die deur die altijd open staat? Kaasjeskruid heeft al aangegeven dat niet goed te weten, net zoals vele anderen die twijfelen aan de oprechtheid van religieuze bewegingen. De Baptisten zouden in de buurt komen maar ook daar valt een en ander op aan te merken. Althans, dit begreep ik uit de dialoog die eerder tot stand kwam. Grosso modo, Kaasjeskruid heeft lak aan van buitenaf opgelegde systemen en doctrines, bij het minste vermoeden daarvan worden dan ook de grote middelen ingezet. Misschien help

Als iedereen blijft wachten dan zal er weinig gebeuren, vrees ik. Er zijn ook mensen die nu dat feest aan het voorbereiden zijn, net zoals er mensen zijn die nog niet begrijpen waar het nu allemaal over gaat. Maar misschien zijn die dan weer aan het wachten op die vorige bazuinen en het onheil dat daarmee gepaard gaat, zo lijken ze een beetje op ramptoeristen. Het kantelen kunnen we niet meer stoppen.

Verzinnen kunnen we natuurlijk nog veel, net zoals we problemen kunnen oplossen die in theorie al opgelost zijn. Hierboven werd al gezegd dat die onsterfelijke ziel niet bestaat tenzij als een gedachte die door de geest geschapen wordt, dat maakt het mi tot een illusie. Maar als voor jou die onsterfelijke dan weer wel bestaat, ook goed. Kunnen we hiermee ook alle hongerlijdenden een beetje voedsel geven? Ik denk van niet, illusie of niet.

Niets eigenlijk, het zal al een hele klus worden om onszelf te hervinden binnen dit bizarre spel, die onsterfelijke ziel blijkt dus een illusie te zijn. Handig om weten.

Mag je mening zijn, in werkelijkheid zegt het heel wat over het leven. Zo gezien zou Lucifer een vorm van artificiële intelligentie kunnen zijn, geprogrammeerd door God waarna dit schepsel een eigen willetje heeft ontwikkeld en dat voor de laagste doeleinden inzet. Nog even en heel het leven wordt een flutverhaal, als een mechanisme dat er helemaal niet toe doet, net zoals een God die verstoppertje speelt met zichzelf en waarover wij ons zouden moeten verwonderen. Kunnen we niets anders meer verzinnen dan dat?

En wie is 'ons' in dit geval, die vonk die een eigen leven gaat leiden?

Met je eens, er is een potentieel dat we kunnen bekrachtigen middels onze acties, langs de andere kant zijn er ook destructieve krachten werkzaam. Een domper op de feestvreugde die ons in het nederige hart kan raken, als een kwelling die ons op deze of gene manier laat reageren. Maar zijn we dan niet allen als poppetjes in een Goddelijk spel dat enkel door God gespeeld wordt? Doen we niet alsof we dat niet weten? Aan theorieën natuurlijk nooit een gebrek, ik deel jouw pessimisme bij het aanschouwen van deze wereld, bijtijds werkelijk absurd.

Acht je het mogelijk dat de mensheid ooit in vrede zal leven of zeggen jouw hersenen dat zoiets onmogelijk is? Anders gezegd, hebben we enige inspraak in wat die hersenen ons wijsmaken?

Dat is nu net de vraag, ben jij die bonte verzameling van moleculen of denk je dat je dat bent? En welke component is het nu precies die zoekt naar waarheid temidden allerhande misledingen, zijn deze niet noodzakelijk om überhaupt deze zoektocht te legitimeren? Maar met je eens, in het hier en nu is nog veel werk om het ervarene een beetje aangenamer te maken, vooral voor hen die niet eens de kans krijgen om hier wat te ouwehoeren.

Kan je niet gewoon zeggen dat er mensen zijn die vrede nastreven en daar hun leven aan besteden? Die mensen beschouwen zich helemaal niet als uitverkorenen maar doen gewoon wat ze naar hun hart het beste lijkt, en dat misschien ook met vallen en opstaan. Anders gezegd, ze nemen hun verantwoordelijkheid om deze plaats tot een betere te maken, in woord en daad.

En wie heeft Satan dat leven ingeblazen?

Is herhaling van wat voorafging, we zijn al verder. Pro forma "Interessante suggestie, ben jij het beeld (vlees) dat je ziet of zie je nog iets anders? Is dat niet waar Jezus naar verwees?"