TTC

Sluit het ene het andere niet uit? Door die demonen uit te drijven genezen we ook van die verdorven natuur, dit is mi als een parallelproces te beschouwen.

Ja, de wereld lijkt duidelijk uit balans, dienen we dan niet eerst die demonen uit te drijven? Middels gebed zoals RF adviseert?

Excuus voor wat?

Er is genoeg voor iedereen, daar ben ik ook van overtuigd. Is dat onze prioriteit vandaag?

Geldt dat ook niet voor deze aarde? Zij het tijdelijk tot we sterven, en uitgezonderd die demonen uiteraard.

Daarom wellicht dat ik het aan jou vraag, jij weet meer. Met 'niet voor de kost' bedoel je waarschijnlijk dat geld (annex materie) geen rol meer speelt?

Ik probeer me het voor te stellen, dienen we dan nog wel te werken?

Is een optie maar dan dienen we mi de aarde te verlaten, hoe ziet een 'perfect leven' eruit zoals je hierboven aangaf? Logischerwijs zouden er dan geen doden meer zijn, geen zieken en geen demonen, niet?

Kwestie van perspectief en begripsvorming inderdaad, is er al iemand die de dood heeft kunnen bewijzen? Wie is daartoe in staat zonder het natuurlijke perspectief te overstijgen? Hoe werkt een dergelijk mechanisme?

Geen probleem, we kunnen mi dan ook tot een soort van tussenslot komen: wek doden op => zinloos aangezien we finaal toch sterven genees de zieken => zinloos aangezien we finaal toch sterven drijf demonen uit => zinloos aangezien we finaal toch sterven Of zoals Prediker stelde, het is allemaal het najagen van gebakken lucht.

Over welke uitlating heb je het?

Het dient tot niets, straks dood en niet meer dan dat.

Ik leef op aarde, niet in een hemel zoals je die projecteert. Een perfect leven?

Eeuwig leven in het soort ellende zoals we het elke dag ervaren? Liever niet, jij wel misschien? wek doden op? genees de zieken? drijf demonen uit?

En wat heeft een mens eraan om te sterven met God? Of denk je dat reïncarnatie bestaat om nog een keertje te sterven? Wat is het nut daarvan? Vrees God?

Leven om te sterven? Wat is het nut van zoiets?

Redelijk zinloos, niet?

Niets anders dan kwelling en het najagen van lucht, zinloos. "En ik begaf mijn hart om wijsheid en wetenschap te weten, onzinnigheden en dwaasheid; ik ben gewaar geworden, dat ook dit een kwelling des geestes is."

Wie gelooft zoiets nog, dit wordt al eeuwen gezegd en de ellende gaat rustig verder. Hoe triest kan een bezigheid zijn?

Kan daar iets aan verholpen worden, nee toch?

Waarom is er dan zoveel leed? Fout van de Duivel?

Ja, je bent dan dagelijks getuige van allerhande kwellingen, hoe hou je zoiets vol?

Ja, daarom is het leven ook een kwelling voor wie Bijbelstudie ernstig neemt, zeker gezien het schrille contrast tussen wat mogelijk is en hoe de hedendaagse realiteit zich aan ons voordoet. De weinige kennis die we hebben volstaat om tal van problemen te verhelpen maar ook dat kunnen of mogen we volgens een aantal niet. Een trieste bezigheid dus, zonder meer.

Omdat een dergelijke bezigheid het geweten tart, leidend tot veel innerlijke smart en bijhorende onmacht. Blijkt een oude link te zijn, nieuwe link: De woorden van den prediker, den zoon van David, den koning te Jeruzalem. IJdelheid der ijdelheden, zegt de prediker; ijdelheid der ijdelheden, het is al ijdelheid. Wat voordeel heeft de mens van al zijn arbeid, dien hij arbeidt onder de zon? Het ene geslacht gaat, en het andere geslacht komt; maar de aarde staat in der eeuwigheid. Ook rijst de zon op, en de zon gaat onder, en zij hijgt naar haar plaats, waar

Zei Prediker dat? 13 Ik heb met heel mijn hart elke vorm van wijsheid onderzocht, want ik wilde alles wat onder de hemel gebeurt doorgronden. Het is een trieste bezigheid. Een kwelling is het, die de mens door God wordt opgelegd.