TTC

Kant stelt dat we moeten onderzoeken wat de a priori voorwaarden zijn die kennis überhaupt mogelijk maken. A priori betekent dat deze voorwaarden voorafgaan aan ervaring en niet op ervaring gebaseerd zijn, zoals ruimte, tijd, en categorieën als causaliteit. Kant noemt deze structuren transcendentale vormen van waarneming en denken.

Angst voor vrijheid is nog iets anders dan het ontberen aan relevante kennis om een gegeven paradigma te overstijgen.

Ja, zo wordt het ook veel makkelijker om te begrijpen wat er met een wormgat bedoeld wordt, dat is simpel.

Heeft wellicht te maken met die concentrische cirkels, sommigen vergissen zich daar soms in.

Alles wat structureel en gradueel voortschrijdend inzicht biedt, is ook niet zo belangrijk voor wie het niet interesseert.

In beide tradities wordt structuur gebruikt om spirituele of religieuze kennis te ordenen. Sutra's zijn compacte teksten die geordend en herhaald worden voor memorisatie en reflectie. De rozenkrans werkt door herhaalde gebeden, die ook een vorm van meditatie en verdieping van het geloof bevorderen.

Zie je, weinig verschil.

Daarnaast speelt de menselijke neiging om patronen te zoeken een rol. Wat als ruis kan worden gezien, bevat soms toevallig relevante patronen die, indien ontdekt, een andere perceptie mogelijk maken. Echter, we kunnen ons ook verliezen in het ‘malende’ proces dat je noemt, waarbij informatie voortdurend verwerkt wordt, soms zonder reflectie of rustpauze. Daardoor ontstaat het risico dat we inzichten over het hoofd zien, of in het ergste geval vasthouden aan oppervlakkige of misleidende gegevens.

Sutra of soetra betekent 'draad' of 'koord', en symbolisch wordt het gebruikt om een verzameling van korte, beknopte uitspraken of leringen aan te duiden die als een soort leidraad dienen voor spirituele, religieuze of filosofische kennis. Het idee is dat deze uitspraken als een 'draad' verschillende ideeën of praktijken aan elkaar rijgen, zodat ze samen een geheel vormen.

Theorie en praktijk hoeven niet altijd parallel te lopen, maar juist door het creëren van ruimtes waarin beperkte complexiteit heerst, kunnen ideeën vorm krijgen die uiteindelijk terugkoppelen naar de bredere realiteit.

In al dat stof tot denken kan je ook verzanden, vanaf dan wordt het misschien wachten tot iemand je water komt geven.

Het idee dat Herbert Simon naar voren bracht met zijn eilandmodel sluit inderdaad wonderlijk goed aan bij de stelling van Socrates over de waarde van het creëren van iets nieuws in plaats van het bestrijden van het oude. Het is fascinerend hoe twee denkers, die duizenden jaren uit elkaar liggen, uiteindelijk een vergelijkbare visie kunnen delen over hoe vooruitgang en vernieuwing plaatsvinden, zij het vanuit heel verschillende contexten.

De flessenhals van Neumann is een fundamenteel probleem in veel computerarchitecturen, en veel ontwikkelingen in de computertechniek zijn gericht op manieren om deze beperking te verminderen of te omzeilen.

In contrast met platonisme, stelt nominalisme dat getallen slechts namen of symbolen zijn die wij gebruiken om bepaalde relaties of eigenschappen van de wereld te beschrijven. Ze bestaan niet onafhankelijk van ons gebruik of onze taal.

Voortschrijdend onderzoek en kennisverwerving zijn niet altijd lineair. Soms neemt de complexiteit exponentieel toe, terwijl de verwerkingscapaciteit niet in hetzelfde tempo groeit. Dit kan resulteren in periodes van stagnatie, of zelfs crises, waarin het bestaande referentiekader volledig moet worden herzien of uitgebreid.

Synapsen vervullen een ventielfunctie in het zenuwstelsel, wat betekent dat ze ervoor zorgen dat signalen slechts in één richting worden doorgegeven, van het ene neuron naar het andere. Dit eenrichtingsverkeer is essentieel voor de geordende informatieoverdracht in het brein en het hele zenuwstelsel.

Een bewijs is een overtuigende en logische redenering die aantoont dat een bepaalde bewering of stelling waar is. De criteria voor wat als een geldig bewijs wordt beschouwd, kunnen verschillen afhankelijk van het domein, maar in de kern is een bewijs altijd gebaseerd op enkele fundamentele principes van logica en consistentie.

Het gewogen gemiddelde verschilt van het gewone rekenkundige gemiddelde doordat het rekening houdt met de relatieve belangrijkheid of 'gewicht' van elk getal in de reeks. In plaats van elk getal gelijk te behandelen, zoals bij een normaal gemiddelde, draagt elk getal bij aan het gemiddelde in verhouding tot zijn gewicht.

Syncretisme verwijst naar het proces van het samenvoegen of vermengen van verschillende religieuze, filosofische, of culturele tradities tot een nieuw geheel. Dit kan leiden tot een systeem van overtuigingen, rituelen, of ideeën waarin elementen van meerdere bronnen samensmelten, soms zonder duidelijke scheiding tussen de oorspronkelijke tradities.

Het zou, na enige aarzeling, best wel eens kunnen dat we met de synthese van dit topic een nieuw topic kunnen beginnen.

Misschien dat er in dikke muren van een klooster wel een verborgen logica schuilt, beetje mysterieus eigenlijk wel.

Ja, heb je eerder al eens gezegd, het is allemaal cognitieve inhoud.

Ja, wellicht met de atomen die in een molecuul passen?

Ja, het is een kwestie van perceptie, er zijn er nogal wat.

Dat is jammer genoeg onmogelijk, er zou geen weg terug meer zijn.