TTC

Het zich stellen van absurde vragen kan een mens zuur opbreken, vooral door de overweldiging van het antwoord en de ontreddering die hierop kan volgen. Maar dan weet je dat, net zoals het een gewoonte en plezier wordt om nog meer te ontdekken, eenmaal je bekomen bent van de eerste keer.

Ik vrees dat ze bij jou iets vergeten zijn dan, alsof je geen ziel zou hebben.

Je maakt er tollen van, hoeveel keer? Straks gaat het weer over het proces van heiliging, over dat proces van involutie dat minder makkelijk lijkt dan de theorie doet vermoeden.

Je zegt telkens hetzelfde en je maakt er tegenstellingen van, pijnlijk. Herboren worden impliceert dat er iets sterft, het is een metafoor.

Ja, en verlossing leidt tot herstel, anderen noemen het onthechting en normaal doen.

Kinderen is een metafoor, het hervinden van het innerlijke kind als wakker worden.

Kinderen is een metafoor, het zegt nog niets over waarom je je niet angstig en zorgwekkend zou kunnen voelen. Waarom zou anders het opwekken van meer christusbewustzijn nodig zijn, of religie in z'n algemeenheid?

Waarom niet? Het is alsof je zegt dat je je kinderen zou laten verdrinken waar je bij staat, waarom zou je dat doen?

Zeer congruent en transparant Dolce Vita, ondanks pijnlijk mag je blij zijn dat je die toxische omgeving hebt kunnen overstijgen. Het vraagt vervolgens enige gewenning om gewoon te raken aan je hernieuwde rol, als de expressie van wie je in werkelijkheid bent middels die innerlijke transformatie. Die duivel is hierin een relatief begrip, als slapend en onwetend betrokken in een geldmachine. Ja, die egotransverwarring, het hoort nu eenmaal bij het leven, in het andere geval zou er ook geen verlossing mogelijk zijn. Wees voorzichtig.

Nog angstiger en zorgwekkender wanneer we het betrekken binnen de duale sfeer, net omwille van wat je rondom je ziet.

Het is andersom, je integreert God om je daar hem te laten leiden in woord en daad. Dat is wat de donkere nacht van de ziel betekent, een stervensproces en herboren worden als getransformeerd, als de expressie van die liefde.

Zo vergaat het wellicht veel diepe denkers, na lang twijfelen, introspectie, onderzoek en herzieningen kom je finaal tot een conclusie die je in een krachtige synthese kan samenvatten. Vervolgens stel je deze synthese goedwillend ter beschikking van het publieke domein en wat hierop volgt is misschien net de bevestiging van wat je tracht te zeggen, zij het onbegrepen door het gemis aan de aandacht en elaboratie die noodzakelijk kunnen geacht worden om een en ander wel beter te begrijpen. In het verlengde kan je creatief worden om van dezelfde synthese steeds meer varianten te bedenken, als roe

Over welke fout tegen de logica gaat het precies?

Hier iets concreet voor je, je kan nu zelf laten zien of je bereid bent tot een volwassen debat over het inhoudelijke van het topic. Omdenken is een kwestie van moed en doorzetten, het is op deze manier dat je ook een aantal hardnekkige denkpatronen kan doorbreken en iets te zien krijgen dat je eerder niet zag of zelfs nog nooit bij hebt stilgestaan. Toegepast op onze economie wordt een dergelijke oefening zelfs overweldigend, met mogelijkerwijs het spontaan ontwikkelen van een aantal psychische ongemakken waarover men zegt dat ze onherstelbaar zijn. Dit is quasi letterlijk de omgekeerde

Schizofrenie heeft te maken met het menselijke ontwikkelingspotentieel, het spirituele deel dat binnen een 'platland' omgeving niet (h)erkend wordt.

Ken iemand die burgerlijk ingenieur is die een psychose heeft gehad, te hard gestudeerd dan? En die geniale man van het Nash-evenwicht is schizofreen, over welk gedrag wil je het dan hebben?

Reclame voor psychoses? Alsof het een ziekte zou zijn?

Dank Sjako, dan kunnen we verder met waar het inhoudelijk om gaat, aan de hand van een stelling/exploot die iedereen zelfstandig kan onderzoeken op waarachtigheid. Over OPS-lijderschap en hoe dat zich kan ontwikkelen door gedegen onderzoek en introspectie. Omdenken is een kwestie van moed en doorzetten, het is op deze manier dat je ook een aantal hardnekkige denkpatronen kan doorbreken en iets te zien krijgen dat je eerder niet zag of zelfs nog nooit bij hebt stilgestaan. Toegepast op onze economie wordt een dergelijke oefening zelfs overweldigend, met mogelijkerwijs het spontaan ontwikke

Je zal het maar meemaken, het is om angstig van te worden.

Johannes van het Kruis, jouw doel kennen we onderhand wel.

Zo start het, vervolgens ga je de tunnel in, wat voor velen misschien een minder prettige gedachte is.

Dan kunnen we verder met de destructie, het inhoudelijke debat voedend en stereotiep voor dat waar er nu net aandacht voor gevraagd wordt en ten behoeve van veel lotgenoten die in hetzelfde schuitje zitten.

Ja, het is niet alleen een gezegde, het is een kwestie van doen tot het bittere einde, alwaar je zal vinden wat je al bent.

Begrijpen elkaar maar al te goed lieve Dolce Vita, soms dalen we terug tot niveaus om de klimmers een handje te helpen, dat ken je ook. Je begrijpt er maar weinig van, het proces is de weg.

Met de positieve desintegratie theorie van psychiater Dabrowski in het achterhoofd, wanneer we ons fysiek onttrekken of geestelijk ontworstelen uit de toxische omgeving (level 1) dan ontwikkelt zich misschien ook het idee betrokken te zijn in een complot, mogelijkerwijs zelfs als ‘des duivels’ gepercipieerd. Echter, wanneer we dit nuchter bekijken eerder normaal dan verbazingwekkend omdat het eigen is aan de specifieke speltheoretische configuratie van hoe we onze economie hebben ingericht. Maar hierin kunnen we ook verstrikt raken waardoor alternatieve spelvormen weinig tot geen aandacht krij