TTC

Het gaat over mythes in z'n algemeenheid, per definitie. Gevonden, over schipper mag ik overvaren? In zijn donkere rijk, de onderwereld, is Hades een hard en meedogenloos heerser. Hij staat aan niemand toe terug te keren naar het rijk der levenden. Verscheidene demonen en geesten zijn in zijn dienst, zoals Charon de veerman die met zijn boot de zielen van overledenen de rivier de Styx overzet tegen betaling van een obool. Verwarrend kan het zijn, met nog veel meer vragen in het verlengde, als concentratiemeditatie.

Op die manier start je al verkeerd, het gaat om de samenhang of de symbolieken die in verschillende mythes overeenkomen, niet voor of tegen dat verdeeldheid zaait. Neveneffecten zijn niet altijd even doordacht, ook dat zien we in veel mythes. Sta recht en herinner jezelf, was dat niet wat Jezus zei?

Hoe ga je het tij keren, wachten op Jezus? Zeg dat wel, hoeveel verschillende mythes zijn er, enig idee van?

Waarom zou het morgen anders zijn?

De eindconclusie van m’n herstelonderzoek laat nog even op zich wachten, het is immers altijd hetzelfde waar prachtige boeken over geschreven worden. Ergo, het Elaboration Likelihood Model blijft voor mij centraal staan met daaropvolgend in cirkeltjes draaien tot iemand op het idee komt die cirkel te doorbreken in de hoop een positieve attitudeverandering te kunnen realiseren. Binnen dat kader zou het beslist handig zijn om in de eerste plaats een aantal anomalieën in het vigerende economische systeem maatschappelijk te (h)erkennen om dit vervolgens in een kader te plaatsen zodat we ermee kunn

Het wordt erger naarmate het herstelonderzoek vordert, alsof de diverse kloven steeds groter worden. We hopen het beste maar dat zal zoals altijd wel ijdele hoop zijn, ondanks alles wat voor iedereen vrij beschikbaar is. Dat van die mythes was wel heel bijzonder, jouw mening?

Je wil het niet weten, de situatie wordt steeds erger. Volgende keer ga ik Vlaams Belang stemmen, die hebben oplossingen voor alles.

Als geloof in God vaak al zo een heikel of gevoelig thema is dan is een Godsbewijs leveren nog een heel andere kwestie, en als we hieraan voorbij glippen of andersom gaan denken dan is er nog de vraag waarom God bestaat. Verder zei m’n tandarts nog dat ze dat helikoptergeld ook gewoon te voet mogen komen brengen, waarna ik prompt monddood werd gemaakt, ik zat immers bij de tandarts.

Het verhaal van de onbewogen beweger is apart en naar mijn beleving onbevattelijk met het strikt lineaire denken, het is als duiken in een diepte die er helemaal niet is maar ons misschien wel angst aanjaagt. Op de vraag welke fantast een dergelijk verhaal dan verzonnen heeft? Ja, wellicht die onbewogen beweger zelf, er is immers niemand anders, zegt het verhaal.

Prison of the Mind, doorgaans enkel zichzelf in de nesten werkend. Waarachtig, nog steeds sta ik elke dag verwonderd en verbijsterd te kijken naar hoe een eenvoudig denkexperiment zo’n impact kan hebben, verwonderd omwille van het correlaat met wat zovelen al eens gezegd hebben, verbijsterd omwille van het onbegrip en de wildgroei aan reacties die veel vaker tot nog meer verwarring leiden. Nader onderzoek laat echter opmerken dat het mysterie in het tijdloze kenmerk zit, de oefening laat zich dan ook niet vangen door deze of gene ideologie, wat meer dan waarschijnlijk door een aantal

Het is doorgaans moeilijk om precies te achterhalen waarom iemand iets schrijft of geschreven heeft, het zou immers al betekenen dat er ook aandacht voor bestaat. Nog moeilijker wordt het wanneer dat ook vereist dat ik m’n referentiekaders moet verruimen, transformeren of bijstellen, niet eens wetend tot wat zoiets kan leiden. Bij ontstentenis van deze bereidheid kan ik er dan ook geen nuchter oordeel over vellen, noch zal ik ooit weten wat het had kunnen betekenen. Maar sowieso, de informatie gaat niet verloren, voor later een keertje om me misschien pas dan voor het hoofd te stoten dat ik he

Het is een absurde bezigheid, een poging wagen om uit te leggen dat tragisch absurde systemen auto-immuun perverse effecten genereren door het onbewust in stand houden van anomalieën die het logische boerenverstand tarten op zo een manier dat het ook ondraaglijk wordt voor het mensenhart. Als verzachting denken we vervolgens misschien aan mindfulness, wellicht niet eens beseffend dat mindfulness nu net aan de basis kan liggen van het op het spoor komen van de anomalieën die als vanzelfsprekend om herstel smeken. Althans, voor wie het de interesse kan genieten en geloof niets zomaar, het zijn s

Het onderzoek werpt z’n vruchten af in die zin dat de hartenpijn, angst, zorg en het verdriet steeds groter worden door het verhoogde bewustzijn waartoe het leidt, dit in schril contrast met de hoop die vanuit diepere gronden spontaan oprijst en tot expressie wil gebracht worden. Het is vervolgens slikken, verdringen, zwijgen, betekenisloos, onwaardig, schaamte, schuld, onmacht, sterven als nooit bestaan, noch begrepen.

Ken je dat, doe minder, bereik meer? Een en ander is afhankelijk van de doelstelling die we voor ogen houden, als ik ten persoonlijke titel steeds meer geld op m’n rekening wil dan zal m’n manier van denken net iets anders zijn dan wanneer we in functie van het collectief denken. In beide gevallen maken we gebruik van onze creativiteit, zelfs al wordt er in het eerste geval maar weinig rekening gehouden met de relativiteit der dingen. Doe minder wil dan zeggen dat we eerst in ons hoofd iets herstellen om dan misschien met een schok wakker te worden omdat we het eerder niet zagen, doch verbluff

Het is werkelijk hartverwarmend om te beseffen dat er verschillende wereldbeelden bestaan, mits een aantal sociale correcties ligt een co-creatieve wereld dan ook binnen handbereik. En sterker, het is een wereld die er eigenlijk al is maar niet door iedereen bekrachtigd wordt, en hoe dit nu precies komt is uitermate fascinerend om nader te onderzoeken. Het AB-perspectief, zonder garantie op succes om 1000+1 redenen, netjes te verklaren middels het prachtige studiewerk van de GGZ en andere disciplines.

Telos, dat is wat je eerder al zei, ondertussen verandert in duale zin het decor.

Loslaten van wat?

Het leven is niet anders dan dat, met voor het individuele zelf de kans om dat ook te doorzien. Anders wordt het absurd om überhaupt naar verlossing te zoeken of God hierin te betrekken, niet?

Samsara betekent dan ook in cirkeltjes draaien, neerwaarts kan ook opwaarts. Ga je nu terug heel de geschiedenis herschrijven?

De duivel? En al wie het systeem of de agenda volgt ook?

De bron is het denkende, nooit anders geweest. Of geest als je wil, wat anders?

Het topic gaat over onwetendheid, net zoals maatschappelijke besluitvormingsprocessen geplaagd worden door beperkte rationaliteit. Dit wil niet zeggen dat mensen dom zijn, het wil a priori zeggen dat ze niet alle opties kennen. Een minderheid kan ze wel kennen waardoor de wereld als tragisch absurd gezien kan worden, niet als een grap of oordeel maar als een nuchtere conclusie die rationeel doordacht onderbouwd wordt. En, wat is die bron?

In deze wereld is al het geld schuld, tenzij we onze blik verruimen. Waarom wil je telkens het debat afleiden naar de toxische omgeving waarbinnen onwetendheid zegeviert? Hoe kan je op die manier zien wat bijvoorbeeld Einstein zei?

Met wat ga je dan wel eten kopen?

Zou je die rente wel willen opnemen in je balans als een aparte lijn? Geeft dat in relatieve zin geen vertekend beeld van de werkelijke situatie? Vreemd, kan er eigenlijk iemand die wirwar nog volgen? Herinner nog de oefening, de schulden zijn dan weg, ook de rente.